Η βία είναι το τελευταίο επιχείρημα των αποτυχημένων-Ισαάκ Ασίμοφ.
Ο WHO (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) αναφέρει ότι περισσότερες από μία στις τρεις γυναίκες παγκοσμίως (35,6%) υφίστανται σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση στη διάρκεια της ζωής τους ενώ το 38% των γυναικών που δολοφονήθηκαν, δολοφονήθηκαν από τους συντρόφους τους.
Στην Ελλάδα:
Η βία κατά των γυναικών είναι κυρίως υπόθεση ενδοοικογενειακή, καθώς το 68% των γυναικών που υπέστησαν κακοποίηση είναι έγγαμες.
Το 16% των γυναικών που απευθύνθηκαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα είναι αλλοδαπές.
Περίπου τέσσερις στις δέκα προέρχονται από τα Βαλκάνια.
7 στις 10 γυναίκες – θύματα είναι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή και ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης.
6 στις 10 γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση βρίσκονται σε μέτρια ή καλή οικονομική κατάσταση.
Περισσότεροι από τους μισούς δράστες είναι δευτεροβάθμιας ή ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης, ενώ 1 στους 10 είναι άνεργος.
Ο ορισμός της βίας κατά των γυναικών αντιστοιχεί στον ορισμό που υιοθετήθηκε το 1995 στην 4η Παγκόσμια Διάσκεψη Γυναικών και αναφέρεται στις παραγράφους 113 και 118 της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνο.
Παράγραφος 113 : Ο όρος «βία κατά των γυναικών» περιλαμβάνει κάθε πράξη βίας που στηρίζεται στο φύλο και έχει ως αποτέλεσμα ή είναι δυνατό να έχει ως αποτέλεσμα, την σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο για τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών τέτοιων πράξεων, τον εξαναγκασμό ή την αυθαίρετη στέρηση της ελευθερίας είτε αυτό προκύπτει στην δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή.
Ηνωμένα Έθνη (Τμήμα Δημόσιας Πληροφόρησης) «4η Παγκόσμια Διάσκεψη Γυναικών», Πεκίνο 14-15 Σεπτεμβρίου 1995. Δημοσίευση 1996
Η βία κατά των γυναικών είναι ένα πολυδιάστατο και σκοτεινό κοινωνικό φαινόμενο. Δεν γνωρίζει χρώμα, εθνικότητα, κοινωνικοοικονομικό status ή θρησκεία. Σκοτεινό γιατί η πληθώρα των περιστατικών τα οποία μένουν στο σκοτάδι δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική εικόνα του προβλήματος στο σύνολο της. Η βία, ως βίωμα ή ως απειλή, εμποδίζει τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο να ασκήσουν και να απολαύσουν πλήρως τα δικαιώματά τους.
Είναι όμως μόνο αυτό;
Οι μορφές βίας κατά των γυναικών είναι πολλές. Αναφορικά:
- Ενδοοικογενειακή βία (σωματική, λεκτική, ψυχολογική, σεξουαλική, οικονομική)
Stalking (cyber) – συνεχής παρακολούθηση ή διαδικτυακή παρακολούθηση ή εκφοβισμός
Ακρωτηριασμοί γεννητικών οργάνων
Trafficking (σωματεμπορία)
Εξαναγκασμός σε ασέλγεια
Ομαδικός βιασμός
Σεξουαλικός εκβιασμός στο χώρο εργασίας
Εξαναγκασμός σε γάµο, τεκνοποιία και αναγκαστική στείρωση - Χρησιμοποίηση του γυναικείου σώµατος σε πολεµικές διαμάχες.
Μαζικοί βιασµοί που οργανώνονται µε σκοπό την εθνική κάθαρση (π.χ. πρώην Γιουγκοσλαβία, Ρουάντα, Σοµαλία).
Στα μουσουλμανικά κράτη ο φερετζές θεωρείται σύµβολο υποταγής των γυναικών το οποίο εκμεταλλεύονται πολιτικά οι φανατικοί ισλαμιστές.
Πώς επιδρά η βία στην υγεία των γυναικών;
Η βία κατά των γυναικών αποτελεί αίτιο τόσο θανάτων όσο και σοβαρών συνεπειών για την υγεία τους (non-fatal health consequences). Οι αιτίες θνησιμότητας περιλαμβάνουν την ανθρωποκτονία, την αυτοκτονία, την μητρική θνησιμότητα καθώς και τους θανάτους που σχετίζονται με το AIDS.
Οι συνέπειες για την υγεία των γυναικών που σχετίζονται με την έμφυλη βία είναι οι κάτωθι:
– τραυματισμοί και αναπηρία
– ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και μη-ασφαλής μέθοδος έκτρωσης
– επιπλοκές κύησης και επιπλοκές κατά την γέννηση του μωρού, συμπεριλαμβανομένου του χαμηλού σωματικού βάρους του μωρού κατά την γέννηση του.
– σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του ιού HIV
– κατάθλιψh, άγχος, αυτοκτονικός ιδεασμός, αυτοκτονία
– διαταραχές πρόσληψης τροφής και διαταραχές ύπνου
– επικίνδυνη χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών
– χαμηλή αυτοεκτίμηση
– διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD)
– αυτοτραυματισμοί
– γαστρεντερικές διαταραχές
– σύνδρομα χρόνιου πόνου
Είμαι θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Πώς μπορώ να αντιμετωπίσω το πρόβλημα μου;
– Η βία δεν αντιμετωπίζεται με ανοχή. Η ανοχή διαιωνίζει το πρόβλημα. Η βία δεν είναι ιδιωτική υπόθεση, αφορά σε όλη την κοινωνία.
– Αν κινδυνεύεις τηλεφώνησε στο 100. Να υποβάλεις μήνυση κατά του δράστη σε οποιοδήποτε αστυνομικό τμήμα και να ζητήσεις την καταγραφή του περιστατικού κακοποίησης στο βιβλίο συμβάντων του αστυνομικού τμήματος. Πάρε αντίγραφο.
– Μπορείς να απευθυνθείς στην Εισαγγελία για να καταγγείλεις την κακοποίηση και τις πράξεις ενδοοικογενειακής βίας για να ακολουθηθεί η νόμιμη διαδικασία.
– Αν έχεις χτυπηθεί σοβαρά κάλεσε το 166 για να σε μεταφέρει στο νοσοκομείο. Ζήτησε τη σχετική ιατρική γνωμάτευση. Να ζητήσεις οπωσδήποτε την καταγραφή του περιστατικού στο βιβλίο συμβάντων του νοσοκομείου ως κακοποίηση. Πάρε αντίγραφο.
– Επικοινώνησε με κάποιο δικηγόρο ή με μία τηλεφωνική γραμμή S.O.S.
– Ζήτησε βοήθεια από εξειδικευμένους φορείς για να ζήσεις ελεύθερη χωρίς κίνδυνο και βία. Προσφέρουν νομικές συμβουλές, ψυχολογική στήριξη, πληροφορίες για τις κοινωνικές υπηρεσίες που μπορούν να σε βοηθήσουν.
Βγήκα έξω, μάγισσα δαιμονισμένη,
στοιχειώνοντας το μαύρο αέρα,
παίρνοντας θάρρος απ΄ τη νύχτα.
Με τα όνειρά μου στο κακό, περιπλανήθηκα,
μόνη, τρελή, με δάχτυλα δώδεκα.
Μια τέτοια γυναίκα, εύκολα γυναίκα δεν τη λες.
Μια τέτοια γυναίκα ήμουν κι εγώ.
Βρήκα στο δάσος ζεστές σπηλιές,
τις γέμισα κουζινικά, σκαλίσματα και ράφια,
ντουλάπια, μετάξια, του κόσμου τα καλά.
Κι ετοίμασα φαΐ για ξωτικά και κάμπιες:
κλαίγοντας, συμμάζεψα καθετί ακατάστατο.
Μια τέτοια γυναίκα εύκολα την παρεξηγείς.
Μια τέτοια γυναίκα ήμουν κι εγώ.
Ανέβηκα στην άμαξά σου οδηγέ.
Χαιρέτησα στο διάβα μου χωριά, με τα γυμνά μου χέρια.
Κι επέζησα μαθαίνοντας τα φωτεινά περάσματα
εκεί που οι φλόγες σου δαγκώνουν τους μηρούς μου
και τα πλευρά μου οι ρόδες σου συνθλίβουν
Μια τέτοια γυναίκα δεν ντρέπεται να πεθάνει.
Μια τέτοια γυναίκα ήμουν κι εγώ.
Anne Sexton (1960)
κείμενο | έφητσαπαροπούλου
επιμέλεια | τάσοςθώμογλου
Γυναικεία Κακοποίηση Και Αντιμετώπιση
Η κακοποίηση γυναικών ειναι φαινόμενο το οποίο μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε, ανεξαρτήτου ηλικίας, εθνικότητας, θρησκευτικών πεποιθήσεων, κοινωνικής διαστρωμάτωσης, οικογενειακής κατάσταση ή μορφωτικού επιπέδου.
Δυστυχώς, τα θύματα κακοποίησης τις περισσότερες φορές αποσιωπούν το γεγονός και αρνούνται να μιλήσουν σε κάποιο συγγενή, φίλο ή στις αρμόδιες αρχές, κυρίως λόγω φόβου.
Η κακοποίηση μπορεί να είναι τόσο σωματική όσο και ψυχολογική.
Η σωματική κακοποίηση αφορά οποιαδήποτε σωματική βλάβη, τραυματισμό ή κάκωση, καθώς και οποιαδήποτε μορφή σεξουαλικής βίας. Η ψυχολογική κακοποίηση δεν είναι λιγότερο καταστροφική, παρόλο που δεν είναι εμφανής, διότι δεν αφήνει εξωτερικά σημάδια. Περιλαμβάνει φωνές, λεκτική βία, εξύβριση, εξευτελισμό του θύματος, απομόνωση, παραμέληση και έλλειψη συναισθηματικής απαντητικότητας, εκφοβισμό, περιορισμό και αποκοπή από κοινωνικές επαφές (φίλους, συγγενείς), στέρηση εργασιακού δικαιώματος, κατηγορίες που προκαλούν ενοχικά συναισθήματα, ντροπή και πολλά άλλα.
Οι επιπτώσεις της κακοποίησης είναι τραυματικές, τόσο για την σωματική, όσο και την πνευματική υγεία του θύματος. Έμφαση όμως πρέπει να δοθεί στο γεγονός πως τις περισσότερες φορές επεισόδια βίας και κακοποίησης παρακολουθούν ή ακόμα και δέχονται τα παιδιά που πιθανώς να βρίσκονται στην οικογένεια. Κάτι τέτοιο είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικό, καθώς αυξάνει το ενδεχόμενο παιδικής κακοποίησης. Επιπλέον, έχει αποδειχθεί πως τα παιδιά που παρακολουθούν και βιώνουν επεισόδια ενδοοικογενειακής βίας τείνουν να υιοθετούν υψηλά επίπεδα αποδοχής και ανοχής της βίαιης συμπεριφοράς. Κατ’ επέκταση, είναι πιο πιθανό στην μετέπειτα ζωή τους σαν ενήλικες να συμπεριφέρονται ανάλογα, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται ο κύκλος του φαινομένου της κακοποίησης.
Σε περίπτωση που κάποιο άτομο από το συγγενικό ή φιλικό σας περιβάλλον έχει πέσει θύμα κακοποίησης, προσπαθήστε να το προσεγγίσετε και να του μιλήσετε. Ρωτήστε τι συμβαίνει και ακούστε τι έχει να σας πει. Δείξτε ενδιαφέρον και ότι νοιάζεστε. Μην είστε επικριτικοί και μην ηθικολογείτε. Επιπλέον, μην προκαλέσετε πανικό, βάζοντας τις φωνές ή εκδηλώνοντας τον θυμό σας. Το θύμα είναι ήδη φοβισμένο, γι’αυτό προσπαθήστε να είστε ήρεμοι και ψύχραιμοι. Μαζί με το θύμα ενημερώστε τις αρμόδιες αρχές ή το συγγενικό του περιβάλλον. Το θύμα πρέπει να απομακρυνθεί από το βίαιο περιβάλλον (π.χ. την συζυγική στέγη), το ίδιο και τα παιδιά εάν υπάρχουν.
Η γραμμή SOS 15900 απευθύνεται σε γυναίκες- θύματα βίας.
Είναι πανελλαδικής εμβέλειας, 24ωρης λειτουργίας, 365 μέρες το χρόνο, με αστική χρέωση.
Τη γραμμή στελεχώνουν ψυχολόγοι και κοινωνικοί επιστήμονες που παρέχουν άμεση βοήθεια σε έκτακτα και επείγοντα περιστατικά βίας.
Η λειτουργία της τηλεφωνικής γραμμής SOS προσφέρει υπηρεσίες ενημέρωσης και τηλεφωνικής συμβουλευτικής σε θύματα όλων των μορφών βίας λόγω φύλου.
Μάρκος Μελιόπουλος
Yoga and Pilates Instructor – Personal Trainer – Physiotherapist
Facebook Page: Marcus Meliopoulos
Email: mmeliopoulos@yahoo.gr
ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ
********************************************
Αυξημένα κατά 47%, σε σύγκριση με όλα τα προηγούμενα χρόνια, είναι τα κρούσματα βίας κατά των γυναικών που καταγράφηκαν φέτος στην Ελλάδα, με μία στις τρεις γυναίκες να έχει πέσει θύμα ξυλοδαρμού.
Αυτό ανάφερε η γενική γραμματέας Ισότητας Βάσω Κόλλια, με αφορμή την επίσημη έναρξη λειτουργίας του νέου Κέντρου Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών του Δήμου Καβάλας.
Η κ. Κόλλια σημείωσε ότι τα παραπάνω στοιχεία βασίζονται στα αποτελέσματα πανελλαδικής έρευνας
«Η βία προς τις γυναίκες έχει πολλά πρόσωπα, όπως ο οικονομικός εκβιασμός, η σεξουαλική ταπείνωση, ο τραυματισμός, ο σωματικός βιασμός. Σε κάθε περίπτωση η βία κατά των γυναικών είναι παρούσα και αδιαμφισβήτητη» υπογράμμισε.
Η γενική γραμματέας Ισότητας έκανε λόγο για αύξηση των περιστατικών με ανατριχιαστικό ρυθμό στα κρούσματα βίας κατά των γυναικών, όπου δράστης, τις περισσότερες φορές, είναι ο σύντροφός τους.
«Τα περιστατικά αυτά δεν καταγράφονται στις χώρες που είναι τελευταίες στην τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γίνονται στη χώρα μας και δεν αφορούν την Ελλάδα των παλιών ταινιών, αλλά την Ελλάδα του 2013. Είναι πιθανό να έχουμε ακούσει τον καβγά του ζευγαριού της διπλανής πόρτας ή οι ίδιοι να είμαστε παθόντες. Είναι φαινόμενο που η σύγχρονη ελληνική κοινωνία μπορεί και πρέπει να ελέγξει αποτελεσματικά ώστε να εγείρει ζητήματα για τη στάση μας ως πολίτες και συνάνθρωποι» τόνισε.
Σκοπός του Κέντρου Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών είναι η ενίσχυση του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε δράσεις για την πρόληψη και καταπολέμηση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών, ενώ παρέχει εξειδικευμένες υπηρεσίες σε γυναίκες όπως:
Συμβουλευτική και ψυχοκοινωνική στήριξη σε θύματα βίας
Παραπομπή σε άλλες κοινωνικές υπηρεσίες
Πρόληψη ενδοοικογενειακής βίας σε ομαδικό, οικογενειακό και ατομικό επίπεδο
Παροχή υποστήριξης για την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και αυτοεικόνας
Συμβουλευτική γονέων
Διασύνδεση για νομική υποστήριξη
Η άτυπη λειτουργία του Κέντρου Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών του Δήμου Καβάλας ξεκίνησε στις 3 Ιουνίου και, σύμφωνα με τον δήμαρχο Καβάλας Κωστή Σιμιτσή, διαχειρίζεται ήδη 25 περιστατικά. Το Κέντρο έχει στελεχωθεί με τέσσερα άτομα επιστημονικό προσωπικό, ενώ είναι ανοιχτό σε όλες τις γυναίκες, που αντιμετωπίζουν φαινόμενα βίας στον οικογενειακό τους περίγυρο, τόσο από την Περιφερειακή Ενότητα Καβάλας όσο και τις όμορες περιοχές της Δράμας και της Ξάνθης.
Επιμέλεια :Lefteria
