του Θανάση Κούρκουλα, συντονιστή της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό»
H ισλαμοφοβία δεν αφορά μόνο τους φασίστες και τους ακροδεξιούς. Πρόκειται για ευρύτατη ιδεολογική εκστρατεία από ΜΜΕ, εθνικιστές πολιτικούς και τα κόμματα εξουσίας, με διεθνή εμβέλεια και ερείσματα.
Μετά την 11η Σεπτέμβρη, ξεκίνησε ένας απίστευτος πόλεμος των ΗΠΑ και των συμμάχων τους ενάντια στον «άξονα του κακού», που εξελίχθηκε σε δύο ιμπεριαλιστικούς πολέμους σε Αφγανιστάν και Ιράκ, σε παράνομες φυλακές μουσουλμάνων σε διάφορα σημεία του πλανήτη, σε ένταση της αστυνόμευσης και της καταστολής σε βάρος μουσουλμάνων στο δυτικό κόσμο.
Ταυτόχρονα τροφοδοτήθηκε ένας χριστιανικός φονταμενταλισμός από ακροδεξιούς «σταυροφόρους» στη Δύση, που απαγόρευαν ανέγερση τζαμιών στη Νέα Υόρκη, μιναρέδες στην Ελβετία και μαντίλες στη Γαλλία.
Στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή έχει κεντρικό σύνθημα « Όχι τζαμί στο Βοτανικό». Κεντρικά ισλαμοφοβικά «επιχειρήματα» είναι ότι ο Χριστιανικός και ο Μουσουλμανικός πολιτισμός είναι ασύμβατοι, ότι το Ισλάμ είναι αντιδραστική θρησκεία και φυτώριο τρομοκρατών, ότι θα αλλοιωθεί ο ελληνοχριστιανικός χαρακτήρας της χώρας και άλλα τέτοια. Πρόκειται για αντιδραστικές αστειότητες που –αν υιοθετηθούν από την πλειοψηφία των ντόπιων– οδηγούν ακριβώς σε αυτό που υποτίθεται πως θέλουν να αποφύγουν: Την αντίδραση και συσπείρωση των καταπιεσμένων μουσουλμάνων σε θρησκευτική βάση, σαν αποτέλεσμα της περιθωριοποίησής τους και της άρνησης ισότιμης ένταξής τους στην κοινωνία.
Άλλωστε από τι κινδυνεύει άραγε η κυρίαρχη θρησκεία στην Ελλάδα, όταν σε κάθε γωνία υπάρχει ορθόδοξη εκκλησία; Όταν η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης γης και ακινήτων, ένας γιγάντιος μηχανισμός που, αντί να φορολογείται, χρηματοδοτείται από το κράτος ακόμα και για τους μισθούς των παπάδων και η «προσευχή» είναι καθημερινή πραγματικότητα στα σχολεία;
Στην πράξη πρόκειται για έναν κυρίαρχο ορθόδοξο φονταμενταλισμό που είναι τόσο βαθιά ριζωμένος στο σύστημα, ώστε έχει το θράσος να αρνείται ακόμα και την όποια συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξιθρησκεία, αρνούμενος κάθε δημοκρατικό δικαίωμα θρησκευτικής έκφρασης αλλόθρησκων.
Γυναίκες
Κεντρική θέση στην αντι-ισλαμική προπαγάνδα έχει η θέση της γυναίκας στο μουσουλμανικό κόσμο. Όμως γιατί ο χριστιανισμός είναι πιο προοδευτικός; Σύμφωνα με τη Βίβλο, η πρώτη γυναίκα πλάστηκε από το πλευρό του πρώτου άνδρα. Η Εύα έφταιγε που παρέσυρε τον Αδάμ στην αμαρτία, με αποτέλεσμα την έκπτωσή τους από τον παράδεισο. Στους ορθόδοξους γάμους οι παπάδες προτρέπουν τη γυναίκα «να φοβείται τον άνδρα».
Μέχρι το 19ο αιώνα στις αναπτυγμένες χώρες της Δύσης οι προγαμιαίες σεξουαλικές σχέσεις ήταν απαγορευμένες, οι γυναίκες έπρεπε να είναι καλυμμένες μέχρι τον αστράγαλο, τα εξώγαμα παιδιά ήταν στιγματισμένα, η κληρονομιά δινόταν μόνο στο μεγαλύτερο αγόρι (ενώ ο ισλαμικός νόμος έδινε τουλάχιστον στην κόρη τα μισά του μεριδίου που αντιστοιχούσε στο γιο), ενώ απαγορευόταν στη γυναίκα να ζητήσει διαζύγιο (ενώ ο ισλαμικός νόμος το επιτρέπει!).
Οι διαφορές με τη Δύση προέρχονται απ’ το γεγονός ότι η Ανατολή σήμερα είναι πιο καθυστερημένη οικονομικά από τη Δύση. Αλλά αυτό δεν έχει άλλη αιτία από την ιμπεριαλιστική καταλήστευση και την εκμετάλλευση των χωρών αυτών από τους δυτικούς αποικιοκράτες του 19ου αιώνα και τις δυτικές πολυεθνικές του 20ού αιώνα και δεν οφείλεται σε κανενός είδους προαιώνιο χάσμα μεταξύ «προοδευτικών» και «αντιδραστικών» πολιτισμών με βάση τη θρησκεία.
Θρησκευτικές ελευθερίες
Η παραχώρηση θρησκευτικών ελευθεριών στους μουσουλμάνους θα αποφορτίσει τις «θρησκευτικές διαφορές» και θα διευκολύνει την κοινή πάλη ανάμεσα σε ντόπιους και μετανάστες/πρόσφυγες εργαζόμενους, για όσα από κοινού μας απασχολούν και χρειάζεται να παλέψουμε μαζί γι’ αυτά: τα μέτρα βαρβαρότητας, τη φτώχεια και την ανεργία, τις πολιτικές των καπιταλιστών και των κυβερνήσεών τους.
Αποτελεί τεράστιο λάθος η αδιαφορία για τα θρησκευτικά δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων, επειδή είναι αντιδραστικές εν γένει οι θρησκείες. Ακόμα μεγαλύτερο λάθος είναι η υποστήριξη θρησκευτικών απαγορεύσεων των κυβερνήσεων από τμήματα της Αριστεράς, στο όνομα της «προόδου».
Η υπεράσπιση των θρησκευτικών ελευθεριών των μεταναστών και των προσφύγων δίνει τη δυνατότητα ανάπτυξης σχέσεων εμπιστοσύνης και διευκολύνει την επικοινωνία μας μέσα στο κίνημα. Ειδικά σήμερα που οι συνθήκες διαβίωσης τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι άθλιες, αυτό είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ. Το «σνομπάρισμα» ή η σύμπλευση με την κυρίαρχη θρησκευτική καταπίεση διευκολύνει μόνο αντιδραστικές πρεσβείες και θρησκευτικές κλίκες να δρουν στους κόλπους των μεταναστών/προσφύγων και να εμφανίζονται ως εκφραστές του αγώνα για τα δικαιώματά τους. Ενισχύει μέσα στους μετανάστες/πρόσφυγες την άποψη πως απέναντί τους δεν έχουν μόνο τις κυβερνήσεις και τους φασίστες, αλλά το σύνολο του ντόπιου πληθυσμού και οδηγεί σε εντονότερη θρησκευτική συσπείρωση από τη μεριά των καταπιεσμένων.
