Oι πρόσφυγες και το δικαίωμα στην εκπαίδευση

Στις  10/10 οι πόρ­τες πολ­λών σχο­λεί­ων άνοι­ξαν για να υπο­δε­χθούν τα προ­σφυ­γό­που­λα. Το γε­γο­νός αυτό όμως, αν και ση­μα­δεύ­τη­κε από κι­νή­σεις όπως τα χει­ρο­κρο­τή­μα­τα των μα­θη­τών στο 67ο ολο­ή­με­ρο δη­μο­τι­κό σχο­λείο  Θεσ­σα­λο­νί­κης,δεν αντι­με­τω­πί­ζε­ται από όλους ως «φυ­σι­κό και επό­με­νο», ούτε συμ­βαί­νει με τους κα­λύ­τε­ρους όρους.

Η ανά­γκη των εγκλω­βι­σμέ­νων στη χώρα μας παι­διών για μόρ­φω­ση,  κα­τα­λή­γει εκ των πραγ­μά­των από αυ­το­νό­η­το δι­καί­ω­μα σε ένα ακόμη πεδίο δια­μά­χης  ανά­με­σα στην ακρο­δε­ξιά και το αντι­ρα­τσι­στι­κό κί­νη­μα.

Η «συ­ζή­τη­ση» που έχει ξε­σπά­σει, οι «ρα­τσι­στι­κές αντι­δρά­σεις», η «ανη­συ­χία» και  η «απο­γο­ή­τευ­ση» που προ­κα­λούν οι αντι­δρά­σεις αυτές στον χώρο της αρι­στε­ράς και του αντι­ρα­τσι­στι­κού κι­νή­μα­τος, επι­βάλ­λουν απα­ντή­σεις οι οποί­ες μπο­ρούν να δο­θούν μόνο μετά από μια ψύ­χραι­μη ματιά στα πρό­σφα­τα γε­γο­νό­τα.

ΜΜΕ και ρα­τσι­σμός

Οι ανα­κοι­νώ­σεις αρ­χι­κά του συλ­λό­γου γο­νέ­ων του 5ου σχο­λι­κού σχο­λεί­ου του Ωραιό­κα­στρου και ύστε­ρα ακόμη δύο πε­ριο­χών, όπως και το προ­χθε­σι­νό πε­ρι­στα­τι­κό της το­πο­θέ­τη­σης λου­κέ­του σε σχο­λείο στη Λέσβο, έτυ­χαν τε­ρά­στιας προ­βο­λής και ανα­πα­ρα­γω­γής από τα ΜΜΕ. Οι βα­ρύ­γδου­ποι τί­τλοι περί «ανη­συ­χί­ας των γο­νέ­ων για τα παι­διά τους», η πλή­ρης κά­λυ­ψη και προ­βο­λή ακρο­δε­ξιών δη­λώ­σε­ων, δη­μιούρ­γη­σαν«κλίμα» ισλα­μο­φο­βί­ας και ρα­τσι­σμού, πολ­λές φορές σε πεί­σμα της πραγ­μα­τι­κό­τη­τας. Δεν είναι τυ­χαίο ότι ανα­κοι­νώ­σεις αλ­λη­λεγ­γύ­ης και κα­λω­σο­ρί­σμα­τος των προ­σφύ­γων που βγαί­νουν από σχο­λεία (106ο δη­μο­τι­κό σχο­λείο Αθη­νών, 2ο Λύ­κειο Συ­κε­ών Θεσ­σα­λο­νί­κης) γνώ­ρι­σαν ελά­χι­στη έως και κα­θό­λου δη­μο­σιό­τη­τα.

Ρα­τσι­στι­κή πο­λι­τι­κή και κυ­βέρ­νη­ση

Οι ευ­θύ­νες της κυ­βέρ­νη­σης είναι σα­φείς. Η υπο­γρα­φή της συμ­φω­νί­ας ΕΕ – Τουρ­κί­ας, η ύπαρ­ξη του ΝΑΤΟ στο Αι­γαίο, τα στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης και τα hot – spot εγκλω­βι­σμού δη­μιουρ­γούν συν­θή­κες εξα­θλί­ω­σης και «γκε­το­ποί­η­σης» των προ­σφύ­γων. Αυτή η «γκε­το­ποί­η­ση» απο­τε­λεί εύ­φο­ρο έδα­φος για την καλ­λιέρ­γεια του ρα­τσι­στι­κού μί­σους από νε­ο­να­ζι­στι­κές και ακρο­δε­ξιές φωνές. Οι τε­ρά­στιες ελ­λεί­ψεις που υπάρ­χουν λόγω των ακόμη πε­ρισ­σό­τε­ρων πε­ρι­κο­πών στην εκ­παί­δευ­ση και στην υγεία, απο­τε­λούν πραγ­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα, πάνω στα οποία οι νε­ο­να­ζί βα­σί­ζουν την προ­πα­γάν­δα τους.

Ταυ­τό­χρο­να, η πλή­ρης ανοχή στην ύπαρ­ξη ακρο­δε­ξιών θυ­λά­κων στην αστυ­νο­μία που προ­σα­γά­γουν ανή­λι­κους πρό­σφυ­γες σε γνω­στά τμή­μα­τα – κο­λα­στή­ρια, μαζί με την απί­στευ­τη κα­θυ­στέ­ρη­ση και πρω­το­φα­νή μέχρι στιγ­μής «ατι­μω­ρη­σία» στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής δί­νουν ου­σια­στι­κά το «ελέ­υ­θε­ρο κι­νή­σε­ων» στους νε­ο­να­ζί.

Εκ­φα­σι­σμός της κοι­νω­νί­ας ή επα­να­νεμ­φά­νι­ση των νε­ο­να­ζί;

Τα πε­ρι­στα­τι­κά τύπου «Ωραιό­κα­στρου» ερ­μη­νεύ­ο­νται -ή γί­νε­ται προ­σπά­θεια να ερ­μη­νευ­τούν- ως διά­θε­ση ενός πλειο­ψη­φι­κού ή έστω «ση­μα­ντι­κού» κομ­μα­τιού της κοι­νω­νί­ας. Είναι όμως έτσι; Οι μόλις 20 «Έλ­λη­νες πα­τριώ­τες» που συ­γκε­ντρώ­θη­καν πριν δυο μέρες στο Ωραιό­κα­στρο, σε αντί­θε­ση με τους πάνω από 130 αντι­φα­σί­στες/τριες που  πραγ­μα­το­ποί­η­σαν αντι­φα­σι­στι­κή πο­ρεία, όπως και η αντί­δρα­ση από την το­πι­κή ΕΛΜΕ στο λου­κέ­το που έβα­λαν γο­νείς στο 8ο δη­μο­τι­κό σχο­λείο της Λέ­σβου, απο­δει­κνύ­ουν πως δεν είναι κα­θό­λου έτσι.

Οι ρα­τσι­στι­κές αντι­δρά­σεις έρ­χο­νται σε συ­νέ­χεια διά­φο­ρων πρό­σφα­των πε­ρι­στα­τι­κών επι­θέ­σε­ων (Χίος, Λέ­σβος,Με­νί­δι) και απο­δει­κνύ­ουν όχι κά­ποια «πλειο­ψη­φι­κή διά­θε­ση» αλλά την επα­νεμ­φά­νι­ση των ορ­γα­νω­μέ­νων πυ­ρή­νων των  νε­ο­να­ζί, οι οποί­οι προ­σπα­θούν να εκ­με­ταλ­λευ­τούν τις νέες συν­θή­κες για να δη­μιουρ­γού­σουν νέους «Άγιους Πα­ντε­λε­ή­μο­νες».

Για ακόμη μια φορά,οι φα­σί­στες  προ­σπα­θούν να απο­προ­σα­να­το­λί­σουν τον κόσμο από το πραγ­μα­τι­κό πρό­βλη­μα, σε πλήρη σύ­μπλευ­ση με τους «από πάνω» και τις μνη­μο­νια­κές επι­λο­γές. Βά­ζουν «λου­κέ­το» στο σχο­λείο στη Λέσβο κα­τη­γο­ρώ­ντας τους 8 πρό­σφυ­γες που θα έρ­θουν και όχι τις 4  τουα­λέ­τες που έχει το σχο­λείο για 142 παι­διά, για τιον κίν­δυ­νο «κακών συν­θη­κών υγιει­νής».

Το γε­γο­νός αυτό θέτει άμεσα κα­θή­κο­ντα στην αρι­στε­ρά και το αντι­ρα­τσι­στι­κό κί­νη­μα και απαι­τεί άμεση αντί­δρα­ση, αλλά όχι απο­γο­ή­τευ­ση.

Η απά­ντη­ση μας

Η θέση της αρι­στε­ράς και του αντι­ρα­τσι­στι­κού κι­νή­μα­τος είναι εν πολ­λοίς η αυ­το­νό­η­τη: το δι­καί­ω­μα στην εκ­παί­δευ­ση είναι ανα­φαί­ρε­το για κάθε παιδί και η πα­ρο­χή του είναι ευ­θύ­νη της χώρας που κα­τοι­κεί. Πόσω μάλ­λον όταν η ίδια  η χώρα το έχει ανα­γκά­σει να κα­τοι­κεί εκεί.

Τα προ­βλή­μα­τα που υπάρ­χουν και οξύ­νο­νται στην εκ­παι­δευ­τι­κή δια­δι­κα­σία οφεί­λο­νται στο μνη­μό­νιο και στις νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές που εφαρ­μό­ζει η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΑΝΕΛ.

Τα «προ­βλή­μα­τα» που δήθεν θα προ­κύ­ψουν από την ύπαρ­ξη προ­σφύ­γων στα σχο­λεία βρί­σκουν απά­ντη­ση στο πρό­σφα­το πα­ρελ­θόν. Το ελ­λη­νι­κό εκ­παι­δευ­τι­κό σύ­στη­μα έχει υπο­δε­χθεί πολ­λές πε­ρισ­σό­τε­ρες χι­λιά­δες παι­διών προ­σφύ­γων και με­τα­να­στών από την δε­κα­ε­τία του ’90 (Αλ­βα­νία και Ιράκ) με τις ανα­λο­γί­ες με­τα­να­στών/ντό­πιων σε τά­ξεις να φτά­νουν κατά πε­ρί­πτω­ση και στο 50%, χωρίς το πα­ρα­μι­κρό πρό­βλη­μα.

Η κα­λύ­τε­ρη «αντι­με­τώ­πι­ση» των προ­σφύ­γων μα­θη­τών, όπως έχει δεί­ξει η πρό­σφα­τη ιστο­ρία, είναι η πλή­ρης έντα­ξή τους στην κοι­νω­νία -και όχι η «απο­μό­νω­ση» τους σε άθλια στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης. Έντα­ξη που επι­τυγ­χά­νε­ται, εκτός  των άλλων,και μέσω της πλή­ρης εν­σω­μά­τω­σής τους στις ίδιες τά­ξεις με τους υπό­λοι­πους μα­θη­τές και όχι σε ξε­χω­ρι­στές αί­θου­σες που λει­τουρ­γούν σε δια­φο­ρε­τι­κά ωρά­ρια.

Για να γί­νουν όλα αυτά βέ­βαια, απαι­τού­νται άμεσα προ­σλή­ψεις μό­νι­μων εκ­παι­δευ­τι­κών -και όχι ωρο­μί­σθιων- που θα αντι­με­τω­πί­σουν τα υπάρ­χο­ντα κενά αλλά και τις ολο­έ­να και αυ­ξα­νό­με­νες απαι­τή­σεις σε εκ­παι­δευ­τι­κό προ­σω­πι­κό.

Η κα­λύ­τε­ρη απά­ντη­ση λοι­πόν στους νε­ο­να­ζί που «ξε­μυ­τί­ζουν» και στην κυ­βέρ­νη­ση που καλ­λιερ­γεί το έδα­φος για την ύπαρ­ξη και την ανά­πτυ­ξή τους, είναι οι κοι­νοί αγώ­νες ντό­πιων, προ­σφύ­γων και με­τα­να­στών. Αγώ­νες ενά­ντια στα στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης και στα hot – spot εγκλω­βι­σμπού, αγώ­νες για μια κα­λύ­τε­ρη εκ­παί­δευ­ση και αξιο­πρέ­πεια για όλους, αγώ­νες για το τσά­κι­σμα των μνη­μο­νί­ων και των νε­ο­να­ζί.

Τα πολλά και πλού­σια πα­ρα­δείγ­μα­τα όπως η πα­ρέμ­βα­ση της Λαϊ­κής Συ­νέ­λευ­σης Σε­πο­λί­ων – Κο­λω­νού στο 66ο Γυ­μνά­σιο Αθη­νών και ο μα­θη­τής που άνοι­ξε την πόρτα να πε­ρά­σουν τα προ­σφυ­γό­που­λα σε πεί­σμα των το­πι­κών νε­ο­να­ζί, δεί­χνουν το δρόμο.

Πηγή:https://rproject.gr