Θεωρούμε απαραίτητο να μοιραστούμε κάποια συμπεράσματα απο την εισβολή των φασιστών στον Αγιο Κωνσταντίνο.
1) Η Χρυσή Αυγή είναι ξένο σώμα και στον Αγιο και στην πόλη του Αγρινίου. Κανείς κάτοικος της ιστορικής συνοικίας της προσφυγιάς και της αντίστασης δεν μετείχε στο ακροδεξιό μπουλούκι. Ο κόσμος παρακολουθούσε παγωμένος και αμέτοχος. Κάποιοι γιούχαραν απο τα μπαλκόνια ,κάποιοι Συριζαίοι απο το δρόμο. Αντιφασιστική συγκέντρωση είχε ηδη ακυρώσει το κάλεσμα των φασιστών στη Δημάδη. Τα εκλογικά αποτελέσματα και τα κανάλια δεν σημαίνουν οτι η παρακρατική συμμορία εχει κοινωνικοποιήσει τη δράση της. Είναι απολύτως εφικτή η κοινωνική-πολιτική-φυσική συντριβή της Χρυσής Αυγής, αρκεί να κινητοποιηθούν οι εφεδρείες του μετώπου της αριστεράς. Δεν σημαίνει βέβαια οτι αυτά τα μεγέθη δεν μπορεί να αλλάξουν αν δεν πάρουμε τα μέτρα μας.
2) Οι αρχές διεκπεραίωσαν πειθήνια το αίτημα της φασιστοομάδας. Κάποιοι ένστολοι προκαλούσαν παροτρύνοντας φίλους και συγγενείς να πάρουν τη φασιστοδωρεά. Ο δε Δήμος Αγρινίου υποτίθεται οτι δεν έδωσε άδεια στη Χρυσή Αυγή για τη χρήση του δημόσιου χώρου. Παρόλα αυτά ,τροχονόμοι, δημοτικοί υπαλληλοι, αστυνομία συνεργάστηκαν άψογα με τους ναζήδες. Η πολιτική ευθύνη είναι και υπαρκτή και τεράστια για τους Μνημονιακούς τοπάρχες μας. Βάζουν τη βία στην πόλη του Αγρινίου, επιτρέποντας σε μια ναζιστική συμμορία να περιφέρεται κραδαίνοντας παλούκια και φωναζοντας ρυθμικά «αίμα,αίμα». Τι θα μας πούν,ότι είναι νόμιμο πολιτικό κόμμα; Παντού αστυνομία και κυβέρνηση παίρνουν θέση υποστηρίζοντας και καλύπτοντας τη δράση και τη διείσδυση της Χρυσής Αυγής. Η απροκάλυπτη βία εναντίον αντιφασιστών (βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ σε αντιφασίστες-συλλήψεις και κρατική βία στο Βόλο) συνοδεύεται απο την πολιτική προώθηση των φασιστών. Όλο και περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται τη Χρυσή Αυγή σαν τμήμα της κρατικής καταστολής των αγώνων ενάντια στη φτώχεια και τα Μνημονια. Αναπτύσσεται ταυτόχρονα ένας αυθόρμητος αντιφασισμός παρόλη τη σχετική αδράνεια των επιτελείων της μαζικής αριστεράς. Συγκροτούνται αντισυγκεντρώσεις ,αντιφασιστικές πρωτοβουλίες, συλλογικότητες. Η ανάπτυξη των φασιστών δημιουργεί περιβάλλον εχθρικό προς την αριστερά, τα συνδικάτα,τις συλλογικότητες της αντίστασης και κάποιος κόσμος το αντιλαμβάνεται. Είναι κρισιμότατο η αριστερά να αναβαθμίσει τις αντιφασιστικές της προτεραιότητες το συντομότερο δυνατόν.
3) Και στο Αγρίνιο όπως και αλλού,βρισκόμαστε πλεόν όλο και συχνότερα αντιμέτωποι με την ανάγκη μαζικής αντιφασιστικής κινητοποίησης. Η τελευταια φασιστική «φιλανθρωπία»-κήρυγμα μίσους, με την αιμοδοσία στο νοσοκομείο Αγρινίου, κατέδειξε χαμηλά αντανακλαστικά και πολιτική αδυναμία. Συνολικά στη συγκυρία, η ανάπτυξη του φασιστικού βραχίονα βάζει στην αριστερά νέα καθήκοντα στα οποία και πρέπει να ανταποκριθούμε. Ο σεκταρισμος στο θέμα του φασισμού είναι ο χειρότερος οδηγός. Η ίδια η φύση του φασιστικού κινήματος επιβάλλει την ενότητα στη δράση όλων των εργατικών-λαικών κομμάτων και ρευμάτων. Προφανώς δεν εννούμε τον γιαλαντζί αντιφασισμό του Μπέννυ που διόρισε υπουργούς τους Βορίδη-Γεωργιαδη. Θεωρούμε όμως απαραίτητο το ενιαίο εργατικό μέτωπο σαν προυπόθεση αποτελεσματικής αντιφασιστικής δράσης.»Βαδίζουμε χώρια, χτυπάμε μαζί». Αυτο πρέπει να είναι οδηγός στη δράση των διαφορετικών δυνάμεων της αριστεράς και των αντιεξουσιαστών.
Άμεσα πρέπει να συγκροτηθεί ενωτική αντιφασιστική επιτροπή σαν πεδίο συνεργασιας όλων των αντιφασιστών. Να συστηματικοποιηθεί σε μόνιμη βάση η κοινή δράση των αντιφασιστών με βάση συμφωνίας να αποτραπεί η εισβολή των φασιστών-να ακυρωθεί η δυνατότητα τους στην ανοικτή προπαγάνδα μίσους και βίας,να στερέψουμε τη δεξαμενή στρατολογιών των φασιστών. Είναι αδιανοητο να επικαλούμαστε στρατηγικες διαφορές ωστε να αποφεύγουμε τα άμεσα αντιφασιστικά καθήκοντα. Ιδίως οταν εχει αποδειχτει στην πραξη η αδυναμία των μεμονωμένων οργανώσεων, κομμάτων, χώρων να προβάλλουν αντίδραση ικανής μαζικότητας και κοινωνικής βαρύτητας. Μόνιμη ενωτική αντιφασιστική συσπείρωση με κύριο στόχο τη μαζικότερη δυνατή κινητοποίηση των εργαζόμενων, της αριστεράς, της νεολαίας ενάντια στη φασιστική απειλή.
Η απο τα πάνω συννενόηση των χώρων της αριστεράς όσο απαραίτητη και αν είναι δεν αρκεί στο βαθμό που δεν συνοδεύεται απο την απο τα κάτω συσπείρωση και δράση. Κάθε παράταξη σε χώρους δουλειάς και σπουδών, κάθε δημοτική παράταξη, πολιτική συσπείρωση, πρέπει να εντάξει τον αντιφασισμό στην αντζέντα του. Η ενότητα και η μαζικότητα των δράσεων δεν θα μας χαριστεί, πρέπει να την επιβάλλουν οι αντιφασίστες αγωνιστές με τη δική τους δράση, στα συνδικάτα και στα κόμματα της αριστεράς. Πρέπει με επίμονο τρόπο να συνδέουμε τη μνημονιακή επίθεση με τη δράση των φασιστών, να καταδεικνύουμε τους δεσμους των φασιστών με τις επιλογές του κεφαλαίου και των δανειστών. Η πάλη ενάντια στη φτώχεια είναι και πάλη ενάντια στο φασιστικό καρκίνωμα.
