ΓΝΩΜΕΣ

 

Το πιο σύντομο αντιρατσιστικό κείμενο, από τον Ozdemir Ince

333333

Καλλιτέχνης: Γεώργιος Βακαλό

 

Ένα πουλί πετούσε
ανάμεσα στη Σάμο και το Κουσάντασι.

Έ,που να καταλάβω
τούρκικο ήτανε πουλί ή ελληνικό;
Μην κι απ’αλλού ερχότανε
Και ποιά είναι η φυλή του;
Έ πουλί ,του είπα
Ποιοί είναι οι δικοί σου;
Ποιά είναι η χώρα σου;
Γλάρος είμαι,μου’πε
Πόσο χρονώ είμαι;
Όσο κι ο κόσμος.
Από ποιά χώρα είμαι;
Απ’τη γη,απ’τον ουρανό,απ’τη θάλασσα
Τα σύνορά μου ποιά;
Το χώμα,το νερό,ο αγέρας…

Özdemir İnce «Ένα πουλί» (Βir kuş)

Δημήτρης Συμεωνίδης, Thessaloniki Arts and Culture  http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Γράφει ο ψυχίατρος Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου
Πηγή: MediaTVNews

Καθώς πλησιάζει η μέρα που το υπάρχον σύστημα της Δικαιοσύνης θα αποφανθεί περί του «δικαίου και αδίκου» στην υπόθεση της 12χρονης των Σεπολίων και ενώ φουντώνει η κοινωνική αντίδραση, οργή και θυμός, απέναντι στην πρόταση της εισαγγελέως – απαλλακτικού χαρακτήρα για τον βασικό ένοχο, τον Ηλία Μίχο, και ενοχοποιητική για την αθώα μητέρα – την ίδια στιγμή που στα κυρίαρχα ΜΜΕ, κανάλια κλπ., παίζει πολύ η τροφοδότηση στην «κοινή γνώμη» αντιλήψεων του τύπου «δεν μπορεί να μην ήξερε και να μην ήταν ανακατεμένη και η μάνα», καλό είναι να επισημάνουμε κάποια σημεία της υπόθεσης που παραβλέπονται, αποκρύπτονται και/ή διαστρεβλώνονται.

του Απόστολου Λυκεσά

Εαρινή σύναξη ακροδεξιών «φαντασμάτων» στη Θεσσαλονίκη, στην πλατεία Ελευθερίας. Νομίζαμε ότι είχε λήξει το θέμα με την πλατεία και θα γίνει πάρκο μνήμης του Ολοκαυτώματος των Εβραίων της πόλης. Νομίζαμε ότι οι καθυστερήσεις της διοίκησης Ζέρβα τελείωσαν μαζί με τη θητεία της. Κι όμως, προχθές εμφανίστηκαν στην πλατεία –που είναι ακόμη πάρκινγκ– μέλη της δημοτικής κίνησης «Θεσσαλονίκη πόλη Ελληνική», για το ιδεολογικό «πιστεύω» της οποίας είναι φλύαρη και η ονομασία της. Γέμισαν τρικάκια τα παρμπρίζ των σταθμευμένων αυτοκίνητων, ζητώντας να γίνει μεν το πάρκο –αλίμονο– αλλά, ταυτοχρόνως, και υπόγειο πάρκινγκ, δηλαδή επαναφέρουν το ναυαγισμένο σχέδιο του κ. Ζέρβα, που ούτε ο ίδιος θέλει να θυμάται.

της Φωτεινής Λαμπρίδη

Υπάρχει ένα νήμα που συνδέει τις υποθέσεις τριών θυμάτων έμφυλης βίας: των επιζήσασων τράφικινγκ  (12χρονη από τον Κολωνό και  19χρονη Ε. στην Ηλιούπολη)  και της δολοφονημένης από τον σύζυγο της Καρολάιν. Στοιχεία και πληροφορίες δείχνουν ότι πίσω από τις τρεις υποθέσεις βρίσκεται η ίδια μαφία (Greek mafia), ενώ η Δικαιοσύνη δεν έχει καλέσει πρόσωπα κλειδιά που εμπλέκονται σε αυτές.

της Φωτεινής Λαμπρίδη

Μπορεί ο νόμος που επικυρώνει τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα και τον κώδικα Ποινικής Δικονομίας να καταδικάστηκε από σύσσωμο τον νομικό κόσμο, αλλά η κοινωνία δεν έχει καταλάβει ακόμα, πόσο καταστροφικές θα είναι οι συνέπειές του στον κοινωνικό ιστό, όπως λένε νομικοί. Τι σημαίνει στην πράξη προσβολή του τεκμηρίου αθωότητας; Κατάργηση αναστολής; Αλλαγή του συνταγματικού ρόλου των δικαστών; «Θα γεμίσουν οι φυλακές νέους για μια στράκα στρούκα στο γήπεδο, για ένα γκράφιτι. Και με ανθρώπους που χρωστούν στο δημόσιο γιατί δεν θα υπάρχει δυνατότητα αναστολής» λέει ο ποινικολόγος Θεόδωρος Μαντάς στο tvxs, στη συνέντευξη που επιχειρεί να διερευνήσει τις συνέπειες του νόμου στην πράξη, που θα δούμε κυρίως μετά την 1η Μαΐου οπότε μπαίνουν σε εφαρμογή η πλειοψηφία των διατάξεων.

Ως παιδί και έφηβος, άκουγα -επικίνδυνα- πολύ συχνά ανέκδοτα και “αστεία” για Αλβανούς. Στο σχολείο, στις αλάνες, στους δρόμους και στην τηλεόραση, οι Αλβανοί ήταν οι “κλέφτες”, οι “βρώμικοι”, οι “ξένοι”, αυτοί που θέλουν “το κακό μας”.

Η συζήτηση και οι αντιπαραθέσεις που άνοιξαν με αφορμή το νομοσχέδιο για τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων ζευγαριών κυμάνθηκαν από έναν απροκάλυπτο σκοταδισμό (από την δεξιά μέχρι την κοινοβουλευτική «αριστερά» και, αυτονόητα, την Εκκλησία), που διαπερνά την αντιμετώπιση θεμελιωδών ανθρώπινων και πολιτικών δικαιωμάτων, μέχρι τη στάση του «ναι μεν, αλλά».

του Βασίλη Ρόγγα

Ακόμα κι αν υποθέταμε πως τα κίνητρα θα πλήθαιναν και μονομιάς οι άνθρωποι στον ανεπτυγμένο κόσμο θα άρχιζαν να γεννούν τρία και τέσσερα παιδιά, το δημογραφικό πρόβλημα είναι τέτοιο που τα αποτελέσματά του θα μας πλήξουν σίγουρα τα επόμενα τριάντα με σαράντα χρόνια.

του Σπύρου Κουλοχέρη

Σε μια ομαδική συνεδρία εποπτείας υπήρξα κι εγώ, ως εποπτευόμενος-εργαζόμενος στον τομέα προστασίας των προσφύγων, δέκτης της προτροπής να «αφήνω πίσω» κάθε μέρα στο γραφείο τις έγνοιες της δουλειάς και να τα ξεχνάω όλα μέχρι την επομένη ημέρα. Λίγες μέρες αργότερα έτυχε να δω την ταινία «Ζώνη ενδιαφέροντος» του Τζόναθαν Γκλέιζερ, όπου σε μεσοτοιχία με το στρατόπεδο του Αουσβιτς εκτυλίσσεται η ειδυλλιακή οικογενειακή ζωή του διοικητή του, του Ρούντολφ Ες. Ηταν σαν να ακολουθούσε ο διοικητής την οδηγία του υπεύθυνου προσώπου της δικής μου εποπτείας με επιτυχία…

Η άμεση συμμόρφωση του Υπουργού Εξωτερικών και καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου σε ακροδεξιά κελεύσματα, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να δοθεί εντολή για απόσυρση καλλιτεχνικού έργου της δημιουργού Γεωργίας Λαλέ (Georgia Lale) από έκθεση στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη με θέμα την έμφυλη βία και τις γυναικοκτονίες, συνιστά ωμή λογοκρισία και σοβαρή παραβίαση της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθερίας της τέχνης. Το επίμαχο καλλιτεχνικό έργο, συρραφή από σεντόνια πάνω στα οποία γυναίκες είχαν κακοποιηθεί ή δολοφονηθεί, ενεργοποίησε την alt-right υστερία, η οποία αρέσκεται να «θυματοποιεί» τα σύμβολα προκειμένου να ενισχύσει τη ρητορική της. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του επικεφαλής του κόμματος «Νίκη», το αίμα των γυναικών φαίνεται πως δεν είναι αρκετά τιμημένο και μετατρέπει τα σεντόνια που πότισε σε ροζ «κουρέλια» που προσβάλλουν το εθνικό μας σύμβολο.

της Αλεξάνδρας Φωτάκη

Τα εγκαίνια της νέας έκθεσης της ομογενούς εικαστικού Γεωργίας Λαλέ με τίτλο «Neighborhood Guilt» -στα ελληνικά «Ενοχές της Γειτονιάς»- πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Παρασκευή, 15 Δεκεμβρίου στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη.