Οι νοσταλγοί του Χίτλερ και αρνητές του ολοκαυτώματος λένε τα παραμύθια τους εκεί που μπορεί και να τους πιστέψουν, στα παιδιά που δεν γνωρίζουν ακόμα τις φρικτές συνέπειες του φασισμού. Το να εκθέτεις παιδιά του δημοτικού στη κομματική προπαγάνδα ενός ναζιστικού κόμματος είναι ηθικά εγκληματικό. Θυμίζει τη χιτλερική νεολαία και όλα αυτά τα παιδιά που χαιρετούσαν ναζιστικά, για να πεθάνουν μετά από λίγα χρόνια στα χαρακώματα στο όνομα της φυλής και του φίρερ. Αυτές οι εικόνες μικρών παιδιών να προσηλυτίζονται στα γραφεία της χρυσής αυγής μας σοκάρουν, μας ανατριχιάζουν, μας απελπίζουν, μας θυμώνουν. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε κάτι τέτοιο να συνεχιστεί.
Α Υ Τ Ο Π Ρ Ε Π Ε Ι Ν Α Σ Τ Α Μ Α Τ Η Σ Ε Ι Α Μ Ε Σ Α
151
http://www.youtube.com/watch?v=WveR2psly2A
Φταις και συ φταις. Μ’ άφησες ποτέ να του πω πέντε πράγματα;
Όχι.
Να αφήσουμε το παιδί ανεπηρέαστο.
Ορίστε τώρα. Του τα παν άλλοι.
Τι σου είπανε βρε μασκαρά και σε ρίξανε ε;
Τι σου είπανε;
Για την κατοχή σου είπανε;
Για τη μαύρη σταφίδα;
Για το κουκουτσάλευρο;
Για το θαλασσοβρεγμένο στάρι;
Σου είπανε;
Για τα ανθρωπάκια που πούλησαν το νοικοκυριό τους για μια χούφτα αλεύρι, σου είπανε;
Για τα παιδιά, τα πρησμένα από την πείνα, που τα μαζεύαν από τους δρόμους, και τα ρίχνανε σαν σκυλιά στα σκουπίδια; Σου είπανε;
Για τον πατέρα σου μωρέ, που έκανε τον σαλταδόρο, και κείνο το γομάρι ο Φριτς με το κάγκελο στο μανίκι τον έπιασε να κλέβει μια κουραμάνα και του έσπασε το χέρι στο γόνατο σαν καλάμι.
Σου είπανε;
http://diama4.blogspot.be/2012/08/1981.html