της Maeve Reagan / PinkNews
Μετάφραση για το transs.gr
* Πάρβη Πάλμου
Μετά το θάνατο της Lucy Meadows, το PinkNews διερευνά την επίδραση της τρανσφοβικής γλώσσας που χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα ευρήματα από την Μελέτη Ψυχικής Υγείας Τρανς ατόμων.
Aυτές τις λεπτομέρειες θα ήθελα να μετατρέψω σε δεδομένα. Είναι πολύ εύκολο να διαβάσει κάποιος μια έκθεση όπως η Μελέτη της Ψυχικής Υγείας (TMH) των τρανς ατόμων και να μην ξεχνάμε ότι κάθε σημείο δεδομένων είναι ένα άτομο.
Η μελέτη TMH ήταν η μεγαλύτερη του είδους της που έχει αναληφθεί ποτέ στην Ευρώπη, με περίπου 900 συμμετέχοντες. Καθώς οι ερευνητές γνώριζαν ότι ο αυτοκτονικός ιδεασμός και οι εμπειρίες είναι ένα σημαντικό ζήτημα για την τρανς κοινότητα, υπήρχε ένα ολόκληρο τμήμα αφιερωμένο σ ‘αυτήν την έρευνα. Τα κύρια αποτελέσματα είναι τα εξής:
– 84% των ερωτηθέντων είχαν σκεφτεί να δώσουν τέλος στη ζωή, μια τεράστια πλειοψηφία.
Από αυτούς τους ανθρώπους:
– το 63% είχε σκεφτεί να κάνει απόπειρα αυτοκτονίας κατά το παρελθόν έτος
– το 27% είχε σκεφτεί την προηγούμενη εβδομάδα
– το 4% το σκέπτεται κάθε μέρα
Από αυτούς που είχαν σκεφτεί την αυτοκτονία:
– το 48% είχε κάνει μια πραγματική απόπειρα αυτοκτονίας
– το 33% είχε δοκιμάσει περισσότερες από μία φορές
– το 11% είχε προσπαθήσει κατά το παρελθόν έτος
Τα συνολικά στοιχεία για την τρανς κοινότητα δείχνουν ότι το 35% των τρανς ανθρώπων έχουν αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν τουλάχιστον μία φορά και το 25% έχουν προσπαθήσει περισσότερο από μία φορά.
Αν τα στοιχεία αυτά συγκριθούν με παγκόσμιες εκτιμήσεις, περίπου το 5% των ανθρώπων επιχειρούν να αυτοκτονήσουν τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους, το 10-14% του γενικού πληθυσμού έχει τάσεις αυτοκτονίας και αυτοκτονικό ιδεασμό σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Όταν ρωτήθηκαν για το πώς ο αυτοκτονικός ιδεασμός και οι απόπειρες τους άλλαξαν μετά τη μετάβαση, το 63% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι σκέφτηκε ή αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει περισσότερο πριν από τη μετάβαση και το 3% σκέφτηκε ή προσπάθησε περισσότερο μετά τη μετάβαση. Ορισμένοι από τους ερωτηθέντες, το 7%, είπαν ότι σκέφτηκαν ή αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν περισσότερο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας μετάβασης, η οποία έχει σαφείς επιπτώσεις για την υγειονομική περίθαλψη και την υποστήριξη.
Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν σε μερικές ερωτήσεις σχετικά με το αν κάποιος που γνώριζε προσωπικά είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει. 68% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι γνωρίζουν κάποιον που είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει λόγω του ότι είναι τρανς και το 31% γνώριζε κάποιον που είχε αυτοκτονήσει.
Η μελέτη TMH, επίσης, ρώτησε συγκεκριμένα για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το 51% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι ο τρόπος που οι τρανς άνθρωποι εκπροσωπήθηκαν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης είχε αρνητική επίδραση στη συναισθηματική ευημερία τους. Το 4% αισθάνθηκε ότι είχε θετικό αντίκτυπο, ενώ το 31% ανέφεραν καμία επίδραση.
Σαφώς, ο αυτοκτονικός ιδεασμός και οι απόπειρες είναι δραματικά υψηλότερες για την τρανς κοινότητα από ό,τι για τον πληθυσμό ως σύνολο. Αυτό ζούμε σε μια κοινωνία όπου μια τέτοια υψηλού κινδύνου ομάδα μπορεί να υποβληθεί σε προσωπικό και γενικευμένο διασυρμό στα μέσα ενημέρωσης. Αυτό το φαινόμενο θα πρέπει να αποτελεί μια πηγή βαθιάς ντροπής για όλους μας. Όπως ο David Allen Green το θέτει τόσο εύγλωττα, «οι εφημερίδες αντιμετωπίζουν τους τρανς ανθρώπους με τον τρόπο που θα αντιμετωπίζουν τον καθένα, απ’ τη στιγμή που δεν υπάρχουν κυρώσεις».
Είναι καλό να θυμόμαστε ότι τα στοιχεία αυτά αναφέρονται σε μεμονωμένα άτομα. Θα τελειώσω με μια επιλογή από αποσπάσματα από τους συμμετέχοντες στην έρευνα:
Για την αυτοκτονία:
«Πρέπει να αρχίσουμε να βοηθάμε τους τρανς εφήβους. Αυτό θα με βοηθούσε και πιθανότατα θα με απέτρεπε από απόπειρα αυτοκτονίας.
«Αν δεν είχα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, είναι σχεδόν βέβαιο ότι είτε θα είχα κάνει μια απόπειρα αυτοκτονίας ή θα ήμουν σε μια χρόνια καταθλιπτική φάση και πιθανώς τρόφιμος σε κάποιο ψυχιατρείο.»
Για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης:
«Οι ιστορίες για τα τρανς άτομα είναι συχνά εκμετάλλευσης, εισβολής της ιδιωτικής ζωής, ανακριβείς, άσχετες ή προορίζονται για να ξυπνήσουν την τρανσφοβία στους αναγνώστες τους, συχνά με επιτυχία, όπως αποκαλύφθηκε στα σχόλια για τις ιστορίες. Διαβάζοντας αυτά μερικές φορές αναστατώνει και εξοργίζει τους πάντες γιατί δείχνει πόσο εχθρικοί είναι πολλοί άνθρωποι απέναντι στους τρανς στη σημερινή κοινωνία.»
«Η καρικατουρίστικη και στερεότυπη εικόνα που προβάλουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν έχει καμία διάφορά με τα ρατσιστικά και σεξιστικά αστεία. Δίνει στους φοβικούς ανθρώπους ένα μέσο έκφρασης ώστε να προσβάλουν τους άλλους ανθρώπους που αποτελούν στόχο των αστείων αυτών. Πού είναι οι τρανς κοινωνικοί ήρωες που έχουν δωρίσει χιλιάδες λίρες για φιλανθρωπικούς σκοπούς;»
«Με κάνει να θυμώνω. Αρνείται επίσης τα πολιτικά δικαιώματα μου. Ποτέ δεν θα τολμήσω να θέσω υποψηφιότητα για τις εκλογές, είτε στην ενορία, δήμου ή νομαρχιακό συμβούλιο, πολύ λιγότερο στο κοινοβούλιο, όπως θα ήθελα να είναι βέβαιο ότι θα ξεφτιλιστώ από τον τύπο και τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία θα χλευάσουν την ταυτότητα φύλου μου.
«Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με συνέπεια χρησιμοποιούν το βιολογικό φύλο για να χαρακτηρίσουν ένα τρανς άτομο, αναφέρονται σε προηγούμενα ονόματα, κάνουν το σώμα ενός τρανς ατόμου δικό τους, θεωρητικολογούν σε σχέση με τις επιλογές μας χρησιμοποιώντας τρανσφοβικη γλώσσα, κάνουν υποθέσεις σχετικά με τα φύλα και τα κίνητρά μας. Χρησιμοποιούν γλώσσα που μετατρέπει τους τρανς ανθρώπους σε ένα τρίτο φύλο, απογυμνώνοντας μας από τις ταυτότητές μας. Χρησιμοποιούν γλώσσα που αναφέρεται σε μας ως φυσιολογική και δεν σέβεται το σώμα μας και τα δικαιώματά μας.»
«Στην καλύτερη περίπτωση είναι συγκαταβατική, στη χειρότερη περίπτωση είναι ένα έγκλημα μίσους.»
«Είμαστε φτιαγμένοι για μας φέρονται ως φρικιά και φοβάμαι ότι μπορεί να στρέφουν εναντίον μου ή να στοχοποιήσουν τους φίλους μου.»
«Θεωρείται πως αλλάζουμε συνέχεία φύλο και ακρωτηριάζουμε τα γεννητικά μας όργανα ή είμαστε σεξουαλικά αποκλίνοντες, ποτέ δεν μας βλέπουν όπως πραγματικά είμαστε, η τρανς γωνία είναι πάντα εκεί για γαργάλισμα.»
“Είναι μια συνεχής υπενθύμιση του πόσο πολύ οι περισσότεροι άνθρωποι με περιφρονούν για αυτό που είμαι.»
“Οι γονείς μου διαβάζουν την επικαιρότητα πάρα πολύ και νομίζoυν ότι το να είμαι τρανς είναι λάθος, αυτό επηρεάζει τη συμπεριφορά τους απέναντι μου.»
«Οι τρόποι όπου τα τρανς άτομα απεικονίζονται στα μέσα ενημέρωσης ενισχύει γενικά αρνητικές απόψεις των ανθρώπων. Με κάνει να αισθάνομαι ανασφαλής, διότι ομαλοποιεί τη γελοιοποίηση και τη βία προς τα τρανς άτομα, απεικονίζει την ταυτότητά μας ως άκυρη, προϋποθέτει να είναι κάποιος cis (ταυτόσημο βιολογικό με κοινωνικό φύλο) ως το «φυσικό», «κανονικό» τρόπο για να υπάρχει κλπ. »
Οι ερευνητές της Μελέτης Ψυχικής Υγείας τρανς ατόμων έχουν ξεκινήσει μια online σελίδα – με στόχο τη δημιουργία πόρων για την πρόληψη των αυτοκτονιών – περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε εδώ.
πηγή: transs.gr
