Το ΕΦΠ, επισημαίνοντας το μείζον πρόβλημα των ευάλωτων ομάδων προσφύγων στην προσπάθεια τους για αναζήτηση προστασίας, δημοσιεύει το άρθρο της Κας. Καβαλίδου, ψυχολόγο, για την περιπέτεια τουQusai, ενός Σύριου πρόσφυγα με αναπηρία ο οποίος διαμένει στο χώρο φιλοξενίας Ελαιώνα, περιμένοντας να πάει στην Ολλανδία, την μοναδική χώρα όπου διαμένουν μέλη της οικογένειας του.
Στο τέλος του άρθρου θα βρείτε λινκ για το petition που απαιτεί την μεταφορά του Qusai στην Ολλανδία.
το κείμενο:
… Να γράψεις λέει σε λίγες γραμμές την ιστορία ενός πρόσφυγα που φτάνει στην Ελλάδα κι αφήνει την πατρίδα του γιατί τον σκοτώνει η βία κι ο πόλεμος!!!
Χιλιάδες πρόσφυγες μα εκατομμύρια προσωπικές ιστορίες, αυτών που φτάνουν κι αυτών που χάνονται!
Qusai, ετών 28, αγαπάει την έρευνα, είναι αγαπητός από φίλους, χαρισματικός ανάμεσα σε παρέες, αστείος κι έξυπνος. Χρήστης αναπηρικού αμαξιδίου από μικρός, έχει μια σπάνια ασθένεια των οστών που τον κάνει ευθραστο σε τρομακτικό επίπεδο για την κοινή μας λογική. Έφτασε Ελλάδα μου είπαν, στη Σάμο, έρχεται Πειραιά λένε, άγνωστη γραμμή πλοίου, πύλη λιμανιού, Δύσκολο να τον βρούμε έτσι ανάμεσα σε χιλιάδες πρόσφυγες στο λιμάνι λέει ο Yonous όταν τον κάλεσα να με βοηθήσει – και βοήθησε-άει σε αφάνταστα μεγάλο βαθμό. Δίκιο είχε ο Yonous, που να το σκεφτώ, δύσκολα θα βρεθεί αφού δεν έχω πάει σε λιμάνι να δω πόσοι πρόσφυγες μαζεύονται για να βρουν τρόπους διαφυγής προς την Ευρώπη κι εγώ από τηλεόραση τα ξέρω μόνο!!
Μήνυμα ελήφθη: ο Qusai στον Ευαγγελισμό με κατάγματα 3, χέρι πόδι. Του πέταξαν το αναπηρικό αυτοί οι ¨καλοί” άνθρωποι, στην ας την πούμε βάρκα που μεταφέρθηκε στη Σάμο. Κουβέρτες, καθετήρες, κινητό πετάχτηκαν κι αυτά, μα το ζευγάρι πόδια του Qusai όπως και να το δει κανείς, είναι η μεγαλύτερη απώλεια σε αυτό το “ταξίδι” …Ευτυχώς μαζί του παρέμεινε ο Ahmed! Φύλακας άγγελος μου φαίνεται εμένα ο Ahmed που έχει τον Qusai αγκαλιά σε όλη τη διαδρομή! Μέχρι και πάνω σε πλαστικές καρέκλες τον ανέβασε για να τον μεταφέρει μέχρι τον Πειραιά…
Στον Ελαιώνα τώρα ο Qusai! Τον είδανε γιατροί, κοινωνικοί λειτουργοί, μεταφραστές, του έστειλαν καροτσάκια. Το πρώτο από Κοζάνη μάλιστα και το δεύτερο απο τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα στην Αθήνα…άνθρωποι καλοί το έκαναν αυτό, αυτοί που δεν τρομάζουν όταν βλέπουν άνθρωπο σε ανάγκη κι ούτε νιώθουν οίκτο αντικρίζοντας κάποιον με αναπηρία, μικρή, μεγάλη αδιάφορο για αυτούς..
Αυτά κι άλλα πολλά για το φίλο Qusai γιατί είναι φίλος πλέον αυτός που βοηθάς χωρίς να ξέρεις και να σε ξέρει.. όλοι εμείς λοιπόν από Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Αυστρία, Γερμανία, Ολλανδία, Καναδά, Σουηδία, Αυστραλία και από παντού δηλαδή, προχωράμε τώρα να δούμε πως αυτοί που έχουν δύναμη νομική, πολιτική και πάνω από όλα ανθρώπινη (μεγαλύτερη από των κοινών θνητών) θα στηρίξουν τις κινήσεις μας ώστε να μεταφερθεί ο Qusai και ο φροντιστής του με ασφάλεια στην Ολλανδία, όπου τον περιμένει ένας ξάδερφος του. Με ασφάλεια, όπως θα έπρεπε να πηγαίνουν όλοι οι πρόσφυγες, με συνθήκες ανθρώπινες κι όχι με τα πόδια μέσα από βροχές, χιόνια, πείνα, βία κι εξαθλίωση.. μιας κι όμως αυτή είναι η Ευρώπη μας το 2015 μη ανθρώπινη και μη ενωμένη, επανέρχομαι στη μεταφορά του Qusai. Να βοηθήσουμε να πάει Ολλανδία λοιπόν, εκεί που έχει ξάδερφο και κλινική ειδική που θα αναλάβει την περίθαλψη του ,που θα του παρέχουν ειδική φροντίδα λόγω ευθραστότητας… O Qusai θέλει όμως να πάει Όλλανδια για να έχει και κοινωνική ζωή. Να έχει κάποιον να μιλάει, να γελάει, να διαβάζουν μαζί και να μαθαίνει. Λατρεύει να μαθαίνει καινούργια πράγματα. Ο Qusai θέλει φίλους, θέλει αγάπη και απαιτεί να ζήσει. Απαιτεί να του αναγνωριστεί το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή.
Τώρα που το σκέφτομαι, θαύμα είναι που επέζησε ο Qusai μετά από όλο αυτό το ταξίδι για την ελευθερία! Οπότε άντε να δούμε πόσοι θα μας στηρίξουν ώστε το θαύμα του Σύριου πρόσφυγα φίλου μας να συνεχιστεί και να του δώσει μια ποιότητα ζωής καλύτερη από πριν. Και χαμόγελα, χαμόγελα κι αγάπη, κι όλα τα ωραία για πάντα αν γινόταν!
Επιστροφή στη δουλειά μας για το θαύμα του Qusai!
Κατερίνα Καβαλίδου, ψυχολόγος
Δείτε στα βίντεο τι λέει ο ίδιος:
Γεια σε όλους σας, ονομάζομαι Qusai Al Rifai.
Είμαι 28 ετών.
Είμαι άτομο με ειδικές ανάγκες. Πάσχω από την νόσο ατελής οστεογένεση, (osteogenesis imperfecta ή brittle bone disease)
Βρίσκομαι στην Τουρκία τα τελευταία 2,5 χρόνια (πλέον είναι ασφαλής στην ανοιχτή δομή προσφύγων στον Ελαιώνα).
Το «crossing no more» είναι μια εκστρατεία που ξεκινήσαμε Σύροι νέοι ακτιβιστές.
Ο σκοπός αυτής της εκστρατείας είναι να απαιτήσουμε από την διεθνή κοινότητα και την Τουρκική κυβέρνηση να ανοίξουν για μας τα σύνορα, να περάσουμε από την Τουρκία στην Ελλάδα.
Δεν επιθυμούμε να διασχίζουμε τα θαλάσσια σύνορα πια, επειδή καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους στην θάλασσα.
Οι διακινητές παίρνουν από αυτούς χιλιάδες δολάρια για να τους αφήσουν να περάσουν.
Όμως, σε αυτήν την εκστρατεία σας ζητούμε να ανοίξετε τα σύνορα, ή αλλιώς να σώζετε τους αθώους ανθρώπους από εδώ και στο εξής.
Δεν θέλουμε να ενοχλήσουμε ούτε να κάνουμε επανάσταση. Δεν θα έρθουμε σε επαφή με τις Τουρκικές αρχές, ούτε θα ενοχλήσουμε.
Απλά ζητάμε να μας ανοίξουν τα σύνορα.
Θα πάμε να κάνουμε καθιστική διαμαρτυρία εκεί.
Δεν θα παραδοθούμε, δεν θα υποχωρήσουμε
Θα πούμε σε όλον τον κόσμο με όλη μας την δύναμη:
Παρακαλούμε ακούστε μας κι ανοίξτε τα σύνορα.
Είμαστε άνθρωποι.
Τα σύνορα δεν είναι τίποτε μπροστά στην ανθρώπινη ζωή
Ευχαριστώ πολύ
Γεια σας
The Greek Forum of Refugees highlighting the major problem of vulnerable refugee groups in their effort to seek protection, publishes the article of Mrs. Kavalidou, psychologist, for the journey of Qusai, a Syrian refugee with disabilities currently living in Eleonas refugee camp, waiting to be relocated to Netherlands, the only country where he has family members waiting for him.
The article:
…You should try and write the story of a refugee arriving in Greece just in few lines. Describe how a refugee arrives here, leaving his country because of war and violence! Thousands of refugees but millions of stories of those who arrive and those who get “lost” on their way!
Qusai, 28 years old: he loves research, he is loved among his friends, a charismatic figure among people, smart and funny. A wheelchair user himself since young age. Qusai has a rare bone disease which makes his bones very fragile in a level that a person not familiar with this disease can not imagine.
He arrived in Greece they told me that night, at Samos island. He is now travelling to Piraeus port they said. No idea with which ferry line, no idea in which port gate he would get off. It’s hard to find him among thousands of refuges in the port, Yonous said. He is the person I called that night who helped me and keeps helping in a tremendous way. Yonous was right but I haven’t been to a port and see with my own eyes refugees arriving, seeking ways of travelling to Western Europe. I have watched it only on the television as most of us!
Message received: Qusai was taken to Evaggelismos hospital from Piraeus. He had 3 fractures in his leg and arm. The “good” smugglers threw his wheelchair, his catheter, blankets, phone. Loosing his “pair of feet” though is the biggest loss in this trip. For his good luck Ahmed stayed with him. A guardian angel as I call him, taking Qusai on his arms during the whole trip, placing him on plastic chairs so he could arrive safely to Piraeus. Qusai and Ahmed are at Elaionas refugee camp now! He saw doctors, physiotherapists, psychologists, interpreters and received two wheelchairs as well. The first one was send from North Greece, Kozani city and the second one from Doctors without Borders in Athens…good people helped us with that, people who don’t get scared when they see someone in need, people who don’t feel just pity for someone with a disability, severe or not, makes no difference.
So this is the story of our friend Qusai, because you call a stranger your friend when you know that he needs your help and you try to help him as you can..So people from Athens, Thessaloniki, Austria, Germany, Netherlands, Canada, Sweden, Australia and from everywhere lets say are trying to see which people have the legal, political and humane power (bigger that the power that common mortals like us have) and support us in transferring Qusai and his carer to Netherlands. Where Qusai’s cousin lives and is waiting for him. To be transferred with safety of course, as all refuges should be transferred, with humane conditions and not travelling by feet fighting with rain, snow, starvation, and violence. But since this is our Europe in 2015, non humane and not united lets get back to Qusai’s transfer. We need to help him fly to Netherlands where his cousin and a special clinic for his condition are ready to welcome him there. Qusai wants to go there because he will have a social life, he will meet his friends, talk with them, have fun together, study and learn new things with them. Because Qusai loves learning new things. He needs friends, love and above all he wants to live. He is asking for life with dignity and his right to have one like that.
Now that I am thinking about it, it’s a miracle that Qusai survived after all this trip to freedom! So lets see how many will support Qusai’s miracle, help us prolong it and give him a better quality of life. And happiness, happiness and love and all the good things forever if possible!
Time to go back on our work for Qusai’s miracle!
πηγή:refugees.gr
Εδώ το petition στο οποίο απαιτούμε να μεταφερθεί στην Ολλανδία:
