Την καταδίκη σε 28 χρόνια κάθειρξης του Κωνσταντίνου Λαλαούνη -ιδρυτή και πρώην προέδρου του οικοτροφείου «Παιδικό Σπίτι» στον Πειραιά- αποφάσισε ομόφωνα το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας για κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση αποπλάνηση ανηλίκων για κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια όπως και για το αδίκημα της ενδοοικογενειακής βίας. Εξοργιστικά όσα αποκαλύφθηκαν και ειπώθηκαν στη δίκη, για τη δράση του επί πενήντα χρόνια παιδόφιλου προέδρου του ιδρύματος και αναφέρονται αναλυτικά στο άρθρο. Πιο εξοργιστική ακόμα η δήλωσή του προς τους δικαστές: «Θερμή παράκληση να μη με αφήσετε στη φυλακή. Εκεί μέσα περνάω άσχημα και κλαίω. Είμαι 88 ετών. Επικαλούμαι την επιείκειά σας ενώπιον του Χριστού, την εικόνα του οποίου έχετε από πάνω σας».
Αλιεύει η Σίσσυ Βωβού
Την καταδίκη σε 28 χρόνια κάθειρξης του Κωνσταντίνου Λαλαούνη -ιδρυτή και πρώην προέδρου του οικοτροφείου Παιδικό Σπίτι στον Πειραιά- αποφάσισε ομόφωνα το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας για κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση αποπλάνηση ανηλίκων για κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια όπως και για το αδίκημα της ενδοοικογενειακής βίας.
Ο επί πενήντα χρόνια πρόεδρος του ιδρύματος είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 40 χρόνια κάθειρξη.
Την ενοχή του Κωνσταντίνου Λαλαούνη, όπως αποφάσισε το πρωτόδικο δικαστήριο, είχε προτείνει ο εισαγγελέας της έδρας του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου, Ιωάννης Μωραϊτάκης, ο οποίος σε μια αποστομωτική αγόρευση επισήμανε λεπτομερώς ταχονδροειδή λογικά σφάλματα και τις αντιφάσεις των μαρτύρων υπεράσπισης του πρώην προέδρου του οικοτροφείου Παιδικό Σπίτι στον Πειραιά.
O εισαγγελέας σημείωσε τα κενά στο πλαίσιο λειτουργίας του ιδρύματος και υπογράμμισε την ολιγωρία και τις ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες του πρώην Συνηγόρου του Παιδιού, Γιώργου Μόσχου, στον χειρισμό της υπόθεσης.
Ο επί πενήντα χρόνια πρόεδρος του ιδρύματος είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 40 χρόνια κάθειρξη για κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση αποπλάνηση ανηλίκων και κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια.
Ο εισαγγελέας επισήμανε την οικογενειακή φιλική σχέση που είχε ο κ. Μόσχος με τον κατηγορούμενο και υπογράμμισε ότι, όταν προέκυψε το θέμα με το Παιδικό Σπίτι, δεν έκρινε σκόπιμο να δηλώσει ότι συντρέχει λόγος να εξαιρεθεί από την υπόθεση, γεγονός που εγείρει ζήτημα παραβίασης του άρθρου 254 του Π.Κ. (αποσιώπηση λόγου εξαίρεσης).
Οπως προέκυψε στην ακροαματική διαδικασία, ο κ. Μόσχος είχε ενημερωθεί προφορικά τουλάχιστον από το 2010 σχετικά με τη δράση του κ. Λαλαούνη στο Παιδικό Σπίτι, ενώ σε άλλη κατάθεση αναφέρεται ότι είχε γίνει νύξη στον Συνήγορο του Παιδιού για προβληματικές καταστάσεις στο ίδρυμα από το 2006.
Ξεκίνησε να διερευνά την υπόθεση αφού δέχτηκε γραπτή αναφορά από εκπαιδευτικό του Β’ Γυμνασίου Πειραιά τον Φεβρουάριο του 2012 και παρέπεμψε την υπόθεση στον εισαγγελέα στα τέλη του ίδιου έτους, ενώ πρώτα είχε ερωτηθεί δημοσίως για το Παιδικό Σπίτι σε ημερίδα, παρουσία του εισαγγελέα Ανηλίκων, Ηλία Ζαγοραίου.
«Κωφεύει από το 2010, στη συνέχεια παίρνει τον χρόνο του και αφού ενημερώνει τον εισαγγελέα, ο ίδιος δεν ασχολείται πια. Αυτή είναι η αποστολή του Συνηγόρου του Παιδιού; Ετσι λειτουργεί ο χώρος των παιδικών ιδρυμάτων;» επισήμανε ο εισαγγελέας.
Τα ιδιοτελή κίνητρα
Σημείωσε ότι τα εν λόγω αδικήματα, θωπείες στα οπίσθια και στα γεννητικά όργανα, φιλιά στο στόμα και στο πρόσωπο, τριβή των γεννητικών οργάνων, αποκτούν πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα όταν διαπράττονται σε βάρος ανηλίκων.
Επισήμανε ότι οι μάρτυρες υπεράσπισης φαίνονται απολύτως πεισμένοι για την αθωότητα του κατηγορουμένου και για τα ιδιοτελή κίνητρα των τριών αδελφών-τροφίμων του ιδρύματος, που αποτελούν τους βασικούς μάρτυρες κατηγορίας.
Ωστόσο αδυνατούν να τεκμηριώσουν τη βεβαιότητά τους και δεν ακούνε καν την αντίθετη άποψη.
«Σύμφωνα με τους μάρτυρες υπεράσπισης, οι παθόντες είναι ψεύτες, συκοφάντες και ιδιοτελείς – με λίγα λόγια είναι αχάριστα παλιόπαιδα. Αυτό συνάγεται εναργέστατα από τις καταθέσεις τους. Είναι από τις ελάχιστες φορές στην πολύχρονη υπηρεσία μου που βλέπω μάρτυρες υπεράσπισης να έχουν κλείσει τα αυτιά τους, να έχουν ενστερνιστεί συγκεκριμένη άποψη και να την υποστηρίζουν με επίμονο τρόπο, χωρίς να αφήνουν κανένα παράθυρο αμφιβολίας. Μια τέτοια αντιμετώπιση δεν δημιουργεί αρνητικές εντυπώσεις και για τον ίδιο τον κατηγορούμενο;» σημείωσε.
Υπογράμμισε ότι η έρευνα για το Παιδικό Σπίτι δεν ξεκίνησε από καταγγελία των τριών αδελφών, οι οποίοι απλώς κατέθεσαν τη μαρτυρία τους όταν κλήθηκαν από τις Αρχές, και μάλιστα με τρόπο ιδιαίτερα διστακτικό και απρόθυμο στην αρχή, γεγονός που δείχνει την αυθεντικότητά τους.
«Πολλοί μάρτυρες υπεράσπισης υπογραμμίζουν ότι σ’ αυτούς δεν είχαν εκμυστηρευτεί τίποτα τα παιδιά. Λες και είναι κάτι απλό η εκμυστήρευση ανηλίκων σε ενήλικες για τέτοια τραυματικά γεγονότα. Και το λένε χωρίς αισχύνη, αποκομμένοι από κάθε κοινωνική πραγματικότητα. Τέτοιοι ισχυρισμοί μπορούν να χαρακτηριστούν εξοργιστικοί και κονταροχτυπιούνται με τη λογική. Μην πυροβολούμε κάποιες υπάρξεις που είχαν την ατυχία να έχουν προβλήματα από τότε που ήρθαν σ’ αυτόν τον κόσμο», σημείωσε ο εισαγγελέας.
«Η πειραϊκή κοινωνία δεν είναι τόσο μικρή. Αρα δεν ισχύει το επιχείρημα των μαρτύρων υπεράσπισης ότι κάτι θα είχε ακουστεί αν συνέβαινε. Και πώς θα το μάθαιναν, όταν όλα συνέβαιναν πίσω από κλειστές πόρτες; Και χωριό εκατό κατοίκων να ήταν, δεν θα το μάθαιναν», υπογράμμισε.
Επισήμανε τον ψυχικό και σωματικό πόνο που προξένησε στα παιδιά η συμπεριφορά του κατηγορούμενου και παρατήρησε ότι, όταν κατέθετε ο ένας από τα τρία αδέλφια, τα άλλα δύο έβγαιναν από την αίθουσα γιατί δεν ήθελαν να γνωρίζουν τι είχε συμβεί στα υπόλοιπα.
Κατέληξε με μια συγκινητική αναφορά προς τα παιδιά: «Ο μικρότερος αδελφός είπε στην ψυχολόγο που τον εξέτασε: “Εμείς που μας βλέπετε είμαστε χαμένοι, αποτυχημένοι, χωρίς προοπτική”. Ελπίζω και εύχομαι να κάνει λάθος. Το παρελθόν το έχασε αυτός και άλλοι, αλλά εύχομαι τουλάχιστον να έχει την τύχη και τη χαρά να κερδίσει το μέλλον».
Τα οικονομικά
Νωρίτερα, ο κατηγορούμενος στην απολογία του είχε χαρακτηρίσει ψευδείς τις ενοχοποιητικές καταθέσεις των τροφίμων του ιδρύματος.
«Δεν έκανα το παραμικρό. Κάποιος δασκάλεψε τα παιδιά, κάποιος τα καθοδήγησε» υποστήριξε, αρνούμενος σθεναρά να πει ονόματα, παρότι του ζητήθηκε επανειλημμένα από την έδρα. Απαρίθμησε τις σπουδές του, τη σταδιοδρομία του και τα βραβεία που έχει πάρει το Παιδικό Σπίτι.
«Αν ήμουν παλιάνθρωπος, δεν θα είχα τέτοια στήριξη» ισχυρίστηκε, αναφερόμενος σε δωρεές που ετησίως μπορεί να έφταναν το μισό εκατομμύριο ευρώ, στα δεκαπέντε ακίνητα που ανήκαν στο Παιδικό Σπίτι, καθώς και σε 300.000 ευρώ που βρίσκονταν στον λογαριασμό του ιδρύματος. Υποστήριξε ότι σ’ αυτά τα χρήματα αποβλέπουν οι κατήγοροι.
Σε άλλο σημείο ωστόσο, απέδωσε άλλα κίνητρα στους μάρτυρες κατηγορίας. «Τα αδέλφια σε συνεννόηση με κάποιους άλλους έπλασαν αυτόν τον μύθο για να ρεζιλέψουν το Σπίτι και να χτυπήσουν εμένα. Το Σπίτι προόδευε και μερικοί από την πειραϊκή κοινωνία το ζήλεψαν, επειδή είχε θρησκευτικές και εθνικές αρχές» είπε.
«Πώς είναι δυνατόν, αντί να πουν ευχαριστώ για όσα τους προσφέραμε, να μας κρίνουν και να μας κατακρίνουν;» αναρωτήθηκε.
Και επισήμανε ότι στην κατάθεσή τους τα παιδιά έτρεμαν, γεγονός που απέδωσε όχι στο ότι ήταν ταραγμένα εξαιτίας της αναβίωσης όσων έζησαν, αλλά στο ότι είχαν τύψεις που έλεγαν ψέματα.
Η εικόνα του Χριστού
Ως προς τον Γ.Α., τον τρόφιμο με τη νοητική υστέρηση που είχε εκμυστηρευτεί ότι ο κ. Λαλαούνης «του έκανε από πίσω αυτό που κάνουν οι άντρες στις γυναίκες», ο κατηγορούμενος υποστήριξε πως το κίνητρό του ήταν πως «ήθελε να έχει κυριαρχικό ρόλο στο Σπίτι και να καθοδηγεί τα άλλα παιδιά».
Στις ερωτήσεις του, ο εισαγγελέας επισήμανε πάντως ότι αρκετοί μάρτυρες υπεράσπισης ισχυρίστηκαν ότι ο Γ.Α. δεν ήταν «σε θέση να πει πόσο κάνει δύο συν τρία» ή να μιλήσει «με περισσότερες από τρεις λέξεις στη σειρά».
«Θερμή παράκληση να μη με αφήσετε στη φυλακή. Εκεί μέσα περνάω άσχημα και κλαίω. Είμαι 88 ετών. Επικαλούμαι την επιείκειά σας ενώπιον του Χριστού, την εικόνα του οποίου έχετε από πάνω σας», ολοκλήρωσε την απολογία του ο κατηγορούμενος.
Η συνήγορος της πολιτικής αγωγής, Σοφία-Αλεξία Βέννη, που εκπροσωπεί τα τρία αδέλφια, τόνισε στην αγόρευσή της πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί να αποκαλύψει τη σεξουαλική παραβίαση που έχει υποστεί.
Αναφέρθηκε στη μελέτη της καθηγήτριας Eγκληματολογικής Ψυχολογίας, Ολγας Θεμελή, «Τα παιδία καταθέτει. Η δικανική εξέταση ανηλίκων μαρτύρων, θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης», που αποτελεί σημείο αναφοράς στη σχετική βιβλιογραφία.
Σημείωσε ότι το προφίλ του κατηγορουμένου ταιριάζει με το γενικό ηλικιακό και κοινωνικό προφίλ των παιδόφιλων, όπως καταγράφεται σε επιστημονικά άρθρα, και υπογράμμισε ότι, σύμφωνα με τα άρθρα αυτά, επιλέγουν επαγγέλματα και θέσεις που τους επιτρέπουν να βρίσκονται κοντά σε παιδιά, ενώ οι ίδιοι είναι υπεράνω υποψίας.
