Δικάζονται την Τετάρτη 26 εργαζόμενοι, στην πλειονότητά τους μετανάστες από το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές, που συμμετείχαν τον Δεκέμβριο του 2014 και τον Ιανουάριο του 2015 σε μεγάλη απεργία στο εργοστάσιο της «Γενικής Ανακυκλώσεως Α.Ε.» στον Ασπρόπυργο, διεκδικώντας δεδουλευμένα 8 μηνών και δώρα Χριστουγέννων – ύψους άνω των 700.000 ευρώ.
Στο εδώλιο του κατηγορούμενου, με τις κατηγορίες της διατάραξης κοινής ειρήνης και παράνομης βίας, θα καθίσουν και έξι αλληλέγγυοι, που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια απεργιακής κινητοποίησης, στις 5/1/2015, ως συμπαραστάτες των απεργών, μετά από μήνυση του εργοδότη Δ. Λαζόπουλου.
Αλληλέγγυοι
Συγκατηγορούμενοι των απεργών είναι ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ και δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με τον συνδυασμό «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας», ο Τζαβέντ Ασλάμ, επικεφαλής της Πακιστανικής Κοινότητας, ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη» Κυριάκος Μπάνος, που κάλυπτε τις κινητοποιήσεις, η Κατερίνα Πατρικίου, δημοτική σύμβουλος Πετρούπολης, ο Παναγιώτης Δημητρόπουλος, μέλος της ΚΕΕΡΦΑ και ο Καν Μοχάμεντ, μέλος της Ενωσης Μεταναστών Εργατών.
«Το εργοστάσιο παραδόθηκε στις φλόγες ένα χρόνο μετά, το 2015, πνίγοντας με τοξικό νέφος όλο το λεκανοπέδιο, ξεσηκώνοντας τις αντιδράσεις του κόσμου στη Δυτική Αττική», δήλωσε ο Πέτρος Κωνσταντίνου. «Πέρα από τις ανεπίτρεπτες διώξεις, είναι απαράδεκτο να επιχειρείται σήμερα στον ίδιο χώρο η λειτουργία καύσης σύμμεικτων υλικών –με συμφωνία Δήμων Αθήνας και Ασπροπύργου μετά την αγορά του οικοπέδου από τον Δήμο Αθήνας– με συνέπεια να μολύνουν το περιβάλλον και να κάνουν τη ζωή των κατοίκων αφόρητη».
Την αθώωση των απεργών και των αλληλέγγυων ζητάει η «Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας», καλώντας σε συγκέντρωση συμπαράστασης στις 9.00 το πρωί στην Ευελπίδων στο 9ο Μονομελές Πλημμελειοδικείο (κτίριο ΠΡΟΚΑΤ).
Ενόψει της δίκης αξίζει να θυμίσουμε μία από τις συγκλονιστικές μαρτυρίες στην «Εφ.Συν.» απεργού εργαζομένου: «Το αφεντικό είναι πρόεδρος ομάδας χάντμπολ της Α1. Εκεί πηγαίνει και δίνει λεφτά, πληρώνει τους παίκτες, αλλά στους εργάτες του, αυτούς που δουλεύουν με σκουπίδια στο εργοστάσιο, δεν δίνει τίποτα. Μιλάμε για μια πολύ βρόμικη δουλειά και δεν μας δίνουν ούτε μάσκες ούτε γάντια ούτε κράνη ούτε τίποτα. Δυο παιδιά χάσανε τη ζωή τους εκεί μέσα τα τελευταία 4 χρόνια, ένα από το Πακιστάν και ένα από το Μπανγκλαντές. Πάρα πολλοί έχουν χάσει χέρια, πόδια, έχουν σπάσει κόκαλα. Βάζουνε το κλαρκ μπροστά σπρώχνοντας τα σκουπίδια και τελικά τους θάβουν μέσα στα σκουπίδια».
Αυτά έλεγε τότε ο Μοχαμάντ Ριάν από το Μπανγκλαντές, ένας από τους 160 απλήρωτους απεργούς εργαζόμενους.
Απειλές
Ηδη τότε η εργοδοσία απειλούσε με μηνύσεις όσους κατήγγελλαν «συνθήκες Μανωλάδας» στο εργοστάσιο ανακύκλωσης.
«Οσα ισχυρίζονται οι διαμαρτυρόμενοι δυσφημούν την επιχείρηση και δεν αντιστοιχούν στους 250 εργαζομένους που εργάζονται συνολικά στην εταιρεία», είχε δηλώσει τότε στην «Εφ.Συν.» ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Δ. Λαζόπουλος, υποστηρίζοντας ότι έχουν γίνει διακανονισμοί για τα δεδουλευμένα. Σήμερα, τρία χρόνια αργότερα, οι απεργοί κάθονται στο εδώλιο, σε μια καθαρή κίνηση ποινικοποίησης εργασιακών διεκδικήσεων.
Πηγή:https://www.efsyn.gr
