Πρώτη φορά καταλαβαίνω αυτούς τους σκληροτράχηλους ανθρώπους, τις γυναίκες, τους άνδρες αυτούς. Τις απεργίες πείνας, στις «παράνομες» γειτονιές, στα σπίτια-γιάφκες, την όψη του αιματοβαμμένου πουκάμισου, της φλέβας των ημερών που ξεπροβάλει.Καταλαβαίνω αυτούς τους ανθρώπους.  Καταλαβαίνω για πρώτη φορά αυτούς που λένε «μην κλαίτε, να μη μας δουν οι άλλοι». Καταλαβαίνω πια γιατί ο άνθρωπος εχθρεύεται τα δάκρυά του. Καταλαβαίνω γιατί θέλεις να εξαφανίσεις την πιο ανθρώπινη και ευαίσθητη πλευρά  σου. Βάλανε τον Μπερκίν σε ένα μικρό φέρετρο και τον στέλνουν μακριά…

Θέλω να φωνάξω σε όλη τη χώρα «Μην κλαίτε ρε! Κόψτε το! Θα λογοδοτήσουν!» Στεγνώνουν την καρδιά, τα μάτια , τα λόγια μας από τις βρισιές αυτοί οι ξετσίπωτοι. Εμείς γιατί να κλάψουμε; Φωνάξτε ρε! Φωνάξτε! Υπάρχετε και εσείς! Φωνάξτε να το ακούσουν! Υπάρχουμε κι εμείς!

Θέλω να το κατανοήσουν, να ενδώσουν, πως το λένε. Μια φορά στη ζωή τους, μια φορά! Μου’ρχεται να φωνάξω « Εε εσύ σατράπη της εξουσίας τι έχεις εκεί κάτω στα αχαμνά σου;  Τσιμέντο ενός δρόμου διπλής κατεύθυνσης»; Και στο τέλος αυτών των ερωτήσεων βρισιές που δεν έχω εκστομίσει ποτέ στη ζωή μου. Άραγε με τέτοιο πόνο και φόρτιση από την πίεση θα εκραγούμε;

 Του ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ

«Κύριε Εισαγγελέα, ο εν λόγω έχει σκορπίσει το θάνατο επί πολλά χρόνια σε εκατοντάδες ανήλικα παιδιά, ορισμένες φορές συνοδευόμενος και προστατευόμενος από αστυνομικό έξω από σχολεία του Νομού Αττικής…

 Σας παρακαλώ να προλάβετε να δικαστεί, πριν αποφυλακιστεί… Εχω κάνει μηνυτήριες αναφορές από το 2004 γι’ αυτόν και είναι ο μεγαλύτερος έμπορος ναρκωτικών…».

Πρόκειται για απόσπασμα από αναφορά ενός πολίτη στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, με ημερομηνία 10 Ιανουαρίου 2011. Το 2001 ο πολίτης αυτός, ο Γ. Γ., είχε βρει τον 18χρονο γιο του πεσμένο και χτυπημένο, με ναρκωτικά στο νεκροταφείο Ν. Σμύρνης και άρχισε να ψάχνει ποιοι τον είχαν παρασύρει στη δίνη των ναρκωτικών. Βρήκε άκρη, αλλά βρήκε και… άκρες του εμπόρου σε δύο αστυνομικά τμήματα.

Σημαδεμένος

Δεν δείλιασε και άρχισε την προσπάθεια να βρει άκρη. Ηταν όμως τα τμήματα της περιοχής όπου ζούσε. Και εκεί είχε «φάκελο». Τον είχαν σημαδέψει από τότε, που με αναφορές στην κορυφή της ιεραρχίας σημάδευε κατευθείαν τον Ακη Τσοχατζόπουλο και το επιτελείο του για χρηματισμούς στις προμήθειες υλικών των Ενόπλων Δυνάμεων. Είχε φέρει σε δύσκολη θέση και τον Γερ. Αρσένη, αποκαλύπτοντας επώνυμα ότι ήταν «μαϊμού» η δήθεν ληστεία του στρατοπέδου του Καρέα…

Οταν άρχισε το κυνηγητό από τους αστυνομικούς, τον στρίμωξαν για ανύπαρκτα χρέη στο ΙΚΑ, τον συνέλαβαν και τον μήνυσαν για «αντίσταση κατά της αρχής» και «εξύβριση». Μήνυσε τους αστυνομικούς και εκείνος για άσκηση σωματικής βίας. Εκείνος οδηγήθηκε στα δικαστήρια και αθωώθηκε. Οι αστυνομικοί αθωώθηκαν με εισαγγελική διάταξη χωρίς δίκη…

Ελλάδα Τη δημιουργία ενός μηχανισμού ελέγχου και τρομοκρατίας στα σχολεία επιδιώκει το Υπ. Δημόσιας Τάξης.

Της Χρύσας Βαϊνανίδη

Αφού το ΑΤ Χολαργού έστειλε με φαξ το έγγραφο με το οποίο γνωστοποιεί στους Διευθυντές των δημοτικών σχολείων της περιοχής την επιδίωξη επαφών με σχολικούς φορείς, τους κάλεσαν την ερχόμενη Δευτέρα στις 9,30 το πρωί να παραστούν στο αστυνομικό τμήμα, δίνοντας συνέχεια σε μια σειρά επισκέψεων που πραγματοποίησαν αστυνομικά όργανα σε σχολεία της Αγ. Παρασκευής, Καλλιθέας, Γλυκή και Μακρυγιάννη.

Μετά τα δημοσιεύματα και τις καταγγελίες των εκπαιδευτικών για παρεμβάσεις της αστυνομίας στη σχολική ζωή, και μετά από πέντε ημέρες σιωπής, η ΓΑΔΑ γνωστοποίησε και επισήμως το επίμαχο έγγραφο που καλεί αστυνομικούς να καταγράφουν «τυχόν προβλήματα» και «ανάγκες», και κατόπιν να συντάσσουν εμπεριστατωμένες αναφορές.

Το έγκλημα των βασανστηρίων με τη μέθοοδο του ηλεκτροσοκ για το οποίο ο τότε αρχιφύλακας κρίθηκε τελεσίδικα ένοχος, είχε τελεστεί τον Αύγουστο του 2002 στον Ασπρόπυργο σε βάρος των νεαρών Ιωάννη Παπακώστα και του Γεώργιου Σιδηρόπουλου.