της Δήμητρας Κογκίδου

«Τα παιχνίδια δεν είναι “για αγόρια” ή “για κορίτσια”. Είναι για τα παιδιά»: αυτό θα περιμέναμε να ακούσουμε στον 21ο αιώνα και με όλη την πρόοδο που έχει επιτευχθεί προς την κατεύθυνση της ισότητας των φύλων.

Δυστυχώς, δεν είναι έτσι. Το έμφυλο μάρκετινγκ των παιχνιδιών συχνά χαρακτηρίζεται ως «μάρκετινγκ του χάσματος των φύλων». Παρότι η ανισότητα των φύλων έχει μειωθεί τον τελευταίο αιώνα, τα έμφυλα στερεότυπα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο τόσο στον σχεδιασμό, όσο και στην εμπορία των παιχνιδιών. Τα παιχνίδια που πωλούνται σήμερα είναι περισσότερο έμφυλα από ποτέ, πολύ συχνά παρουσιάζονται ως κατάλληλα «για αγόρια» ή «για κορίτσια», πωλούνται σε διαφορετικά τμήματα ή και ορόφους, έχουν διαφορετικό περιτύλιγμα και χρώμα, διαφορετικές απεικονίσεις και λεζάντες. Αυτό δημιουργεί την εντύπωση ότι μερικά παιχνίδια είναι κυρίως για αγόρια, μερικά κυρίως για κορίτσια και μερικά τελείως απαγορευμένα για κάποιο φύλο. Αυτή η επιλογή είναι επικερδής για τις επιχειρήσεις καθώς έχουν χωριστές αγορές, που καθεμία έχει τα δικά της διακριτά προϊόντα. Έχει, όμως, κοινωνικό κόστος, καθώς η έμφυλη διχοτόμηση των παιχνιδιών βλάπτει κορίτσια και αγόρια.

Επίθεση με θύμα ένα gay ζευγάρι από το Λονδίνο σημειώθηκε στη Μύκονο, την περασμένη εβδομάδα. Ο λόγος για τον Vestal και τον σύζυγό του Tristan, οι οποίοι βρίσκονταν στο νησί για διακοπές.

Όπως υποστηρίζει το ζευγάρι και οι δύο δέχθηκαν αρκετά χτυπήματα με αποτέλεσμα να πέσουν λιπόθυμοι.

Μιλώντας στο pinknews.co.uk o Tristan, δήλωσε: «Ήμασταν έξω όλη την ημέρα, περνώντας υπέροχα. Αφήσαμε την οικογένεια σχετικά αργά και πήγαμε σ΄ένα gay bar. Και εκεί περάσαμε υπέροχα. Όλοι ήταν τόσο φιλικοί και τόσο χαρούμενοι.

Ήταν μόνο 13 χρονών αλλά ήδη ήξεραν καλά πως θέλουν να ζήσουν μαζί σαν ζευγάρι. Στην χώρα τους ήταν αδύνατον, θα τους σκοτώνανε πρώτα οι ίδιοι τους οι γονείς και τ’αδέλφια τους αν το μαθαίναν. Με δύο σάκους στον ώμο και πολύ πίστη στην αγάπη τους περάσανε τα σύνορα από το Ιράκ στην Τουρκία με τα πόδια! Περίπου μιά βδομάδα περπάτημα.Ήταν τυχεροί γιατί στο πρώτο χωριό που βρήκαν τους πήρε ένας αγρότης για δουλειά στα χωράφια του. Κοιμόντουσαν σ’ έναν στάβλο, αλλά ήταν μαζί. Και τίποτα δεν τους ενοχλούσε. Στον μήνα πάνω, ένας συγγενής του εργοδότη τους θα πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη. Τον παρακαλέσαν να τους πάρει μαζί κι αυτοί θα του κάνανε τα εισητήρια γιατί ο κίνδυνος να τους συλλάβουν αν ταξιδεύαν μόνοι ήταν τεράστιος. Στην Κωνσταντινούπολη έμειναν ένα χρόνο και κάτι μήνες.

Τα δημόσια σχολεία στην Καλιφόρνια έχουν πλέον νέες κατευθυντήριες γραμμές για το πρόγραμμα σπουδών έτσι που να ενσωματώσουν την ιστορία του LGBTQI κινήματος και διάφορων εμβληματικών προσώπων που συμμετείχαν σε αυτό όπως ψήφισε ομόφωνα το Διοικητικό Συμβούλιο Παιδείας του κράτους της Καλιφόρνιας την Πέμπτη που μας πέρασε.