ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Picture5

Η πογκρομική Λέγκα του Σαλβίνι θριαμβεύτρια των ιταλικών εκλογών!

Μέρες του 1922; Όχι ακόμα αλλά η Ιταλία είναι πια σε καλό δρόμο για να “γιορτάσει” σε τέσσερα χρόνια την εκατοστή επέτειο της ανόδου του Μουσολίνι και του φασιστικού του κινήματος στην εξουσία με ένα καθεστώς που θα του μοιάζει -σχεδόν- σαν δυο σταγόνες νερό!

Γιατί αυτή η “ανορθόδοξη” εισαγωγή στο σχολιασμό των ιταλικών εκλογών ενώ οι πάντες δεν μιλούν παρά για επικράτηση των “λαϊκιστών”, θρίαμβο των “ευρωσκεπτικιστών”, ήττα της “κεντροαριστεράς”, και φυσικά, για “ακυβερνησία” της Ιταλίας και επαπειλούμενο μετεκλογικό “χάος” της; Μα, επειδή προτιμάμε να κοιτάξουμε λίγο παραπέρα από τη μύτη μας, για να δούμε όχι τα επιφαινόμενα αλλά την ουσία των πραγμάτων την ώρα που στην Ιταλία επωάζονται εξελίξεις που θα σημαδέψουν και τη δική μας ζωή εδώ στην Ελλάδα!

Ποιος κέρδισε λοιπόν τις ιταλικές εκλογές; Προφανώς, η Λέγκα του Σαλβίνι.Όχι η “Λέγκα του Βορρά” που δεν υπάρχει πια, αλλά η σκέτη Λέγκα για όλη την Ιταλία, που την διαδέχτηκε. Και όχι επειδή αύξησε κατακόρυφα το εκλογικό της αποτέλεσμα ή επειδή κατατρόπωσε τον σύμμαχο και εταίρο της Σίλβιο Μπερλουσκόνι στον “κεντροδεξιό συνασπισμό”, αλλά για τους εξής πολύ πιο ουσιαστικούς και επίφοβους λόγους:

  • Επειδή η Λέγκα του Σαλβίνι είναι πολύ παραπάνω από ένα κόμμα, καθώς διαθέτει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά (μαζική κοινωνική απήχηση και καλά οργανωμένη βάση) που την κάνουν να είναι ίσως το πιο μαζικό οργανωμένο κίνημα έξαλλων ρατσιστών μικροαστών και λοιπών απελπισμένων πληβείων στη σημερινή Ευρώπη.
  • Επειδή αποτελεί την κατεξοχήν ανερχόμενη ιταλική πολιτική δύναμη καθώς είναι όχι μόνο “καταδικασμένη” (και αποφασισμένη) ναξεπουπουλιάσει την σύμμαχό της Forza Italia του Μπερλουσκόνι, που πνέει τα λοίσθια, αλλά και να επωφεληθεί από τις κραυγαλέες αδυναμίες του -προς το παρόν, θριαμβεύοντος- Κινήματος των Πέντε Αστέρων, ειδικά αν αυτό βρεθεί στη κυβέρνηση και διαχειριστεί την ιταλική κοινωνική και οικονομική κρίση.
  • Επειδή η Λέγκα του Σαλβίνι όχι μόνο ξέρει τι θέλει και που πάει περισσότερο από κάθε άλλο ιταλικό κόμμα αλλά και δεν έχει τον παραμικρό (ηθικό και δημοκρατικό) ενδοιασμό για να υλοποιήσει τα σχέδιά της χρησιμοποιόντας ακόμα και τα πιο ανήθικα, απάνθρωπα και αποκρουστικά μέσα.
  • Επειδή η συνολική κατάσταση της σημερινής ιταλικής κοινωνίας και η πλήρης κατάρρευση της ιταλικής αριστεράς και κεντροαριστεράς και γενικότερα του ιταλικού εργατικού κινήματος σπρώχνουν τις μάζες των “ορφανών” πια και συνάμα απελπισμένων και ευρισκόμενων σε πλήρη σύγχιση Ιταλών εργαζομένων και αριστερών στην αναζήτηση πολιτικής αντιπροσώπευσης και στέγης που μπορούν να βρουν -και- στην “αντισυστημική” Λέγκα. Και δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι στην πρώτη μετεκλογική του δήλωση, ο Σαλβίνι απευθύνθηκε σε αυτούς ακριβώς του “ορφανούς” αριστερούς που δεν πήγαν να ψηφίσουν…
  • Picture4
  • Επειδή το Κίνημα των Πέντε Αστέρων που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τη Λέγκα του Σαλβίνι, δείχνει να εγκαταλείπει ταχύτατα τον όποιο “αντισυστημικό” ριζοσπαστισμό του προκειμένου να γίνει άμεσα αποδεκτό από τα ντόπια και διεθνή κέντρα αποφάσεων. Όπως σπεύδει να δηλώσει τόσο εύγλωττα ο ιδρυτής και πάντα υπέρτατος ηγέτης του Μπέπε Γκρίλο μόλις τρεις μέρες μετά τις εκλογές, “εμείς είμαστε λίγο χριστιανοδημοκράτες, λίγο δεξιοί, λίγο αριστεροί, λίγο κεντρώοι…μπορούμε να προσαρμοστούμε σε οποιοδήποτε πράγμα”!…
  • Τέλος, επειδή την Λέγκα του Σαλβίνι ευνοεί η γενικότερη ανοδικη πορεία της ακροδεξιάς σχεδόν σε όλη την Ευρώπη αλλά και πέρα από αυτή.

Picture3

Αν μεγάλος κερδισμένος των ιταλικών εκλογών είναι λοιπόν η Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι, μεγάλος χαμένος είναι αναμφίβολα η λεγόμενη “κεντροαριστερά” του Δημοκρατικού κόμματος (PD) και του Ματέο Ρέντσι. Δεν είναι μόνον ότι η εκλογική της συντριβή διέψευσε και τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις ή ότι βρίσκεται πιά κάτω και από το 19% και η μέχρι χτες τοπικίστικη Λέγκα την έχει φτάσει σε απόσταση αναπνοής απέχοντας από αυτή μόλις 1%! Είναι κυρίως, ότι το PD είναι ήδη υπό διάλυση καθώς ένα μέρος των βουλευτών του προσανατολίζονται να στηρίξουν μια κυβέρνηση Ντι Μάϊο των Πέντε Αστέρων, ενώ πληθαίνουν οι παραιτήσεις στελεχών του και τα απογοητευμένα μέλη του παίρνουν το δρόμο της ιδιώτευσης. Και όλα αυτά την ώρα που ο Ρέντσι παραιτείται και ξεπαραιτείται πολλές φορές το εικοσιτετράωρο (!) και δείχνει να έχει πάρει διαζύγιο από τη πραγματικότητα με τις αλαζονικές δηλώσεις του στις οποίες πλέκει ασταμάτητα το εγκώμιο…του εαυτού του…

Ο μετεκλογικός Ρέντσι που έχει γίνει περίγελος ακόμα και των χτεσινών κολάκων του είναι όμως ο ίδιος Ρέντσι που για χρόνια και μέχρι πριν από λίγες μέρες παρουσιαζόταν από τους συνήθεις “εμβριθείς” σχολιαστές των ελληνικών, ευρωπαϊκών και παγκόσμιων ΜΜΕ ως ο πιο ταλαντούχος Ευρωπαίος πολιτικός ηγέτης και εκείνος που ενσάρκωνε τη νέα ευρωπαϊκή αριστερά. Δυστυχώς για όλους αυτούς, αλλά και για τους εγχώριους φωστήρες της “ρεαλιστικής” αριστεράς, ο εκστασιασμός τους για το “φαινόμενο Ρέντσι” δεν απέτρεψε την τελική αποκάλυψη της οικτρής πραγματικότητας: Ο εκλεκτός τους δεν ήταν παρά ένας εντελώς ασήμαντος εγωκεντρικός φανφαρόνος μοναδικό κατόρθωμα του οποίου είναι ότι συνέβαλε αποφασιστικά στην οριστική κατάρρευση και -ίσως- εξαφάνιση της κεντρώας νεοφιλελεύθερης μετεξέλιξης των υπολειμάτων του άλλοτε κραταιού Κομμουνιστικού κόμματος της Ιταλίας!

Picture2

Οποία τραγική κατάληξη της ιταλικής αριστεράς και του αριστερού ηγέτης της, ανακράζουν τώρα περίπου σύσσωμα τα ντόπια και διεθνή ΜΜΕ και από κοντά όλα εκείνα τα πολιτικά επιτελεία που προπαγάνδισαν το “ρεαλισμό” και το λαμπρό μέλλον της νέας ιταλικής αριστεράς. Όμως, για ποιον αριστερό ηγέτη της αριστεράς έκαναν και κάνουν λόγο όταν ο ίδιος ο Ρέντσι δεν υπήρξε ποτέ ούτε καν μέλος κάποιου κόμματος με έστω μακρινή σχέση με την αριστερά, καθώς υπήρξε πάντα …Χριστιανοδημοκράτης; Όπως εξάλλου, δεξιότατοι χριστιανοδημοκράτες, και μάλιστα με πλούσιο (κυβερνητικό και άλλο) παρελθόν, ήταν και είναι και πάμπολλοι άλλοι ηγέτες και μεγαλόσχημα στελέχη του “κεντροαριστερού” Δημοκρατικού κόμματος. Ενός κόμματος μπροστά στο οποίο παλιοί Χριστιανοδημοκράτες ηγέτες της δεκαετίας του 1970 σαν π.χ. τον μακαρίτη Άλντο Μόρο θα έμοιαζαν μάλλον με…μπολσεβίκους! Θλιβερό συμπέρασμα: Αν μη τι άλλο, έστω και κατόπιν εορτής, όλοι εκείνοι (δημοσιογράφοι και πολιτικοί) που έκαναν όνομα και καριέρα πουλώντας μας ιταλικά φύκια για αριστερές μεταξωτές κορδέλες θα έπρεπε να έχουν την τσίπα να ζητήσουν συγγνώμη για την απίστευτη απάτη τους…

Τελικά, μόνο κεραυνός εν αιθρία και “τεράστια “έκπληξη” δεν ήταν και δεν μπορεί να θεωρηθεί το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών και οι τραγικές συνέπειές του. Στην πραγματικότητα, αποτελεί μάλιστα τη “φυσιολογική” κατάληξη μιας μακράς περιόδου μεθοδικής -αν όχι μεθοδευμένης- αποσύνθεσης της ιταλικής αριστεράς, που άνοιξε το δρόμο πρώτα στην εμφάνιση και κατόπιν στη ραγδαία ανάπτυξη της ακροδεξιάς. Μέσα σε αυτό το γενικό πλαίσιο, καμπή ιστορικής σημασίας αποτέλεσε η συμμετοχή της τότε διαρκώς ανερχόμενης Κομμουνιστικής Επανίδρυσης στη (νεοφιλελευθερη) κυβέρνηση Πρόντι (2007) που σήμανε όχι μόνο τη δική της καταστροφή αλλά και την αρχή του τέλους του μαζικού ιταλικού κοινωνικού κινήματος που μόλις πριν από 13-14 χρόνια αποτελούσε την ατμομηχανή ενός ευρωπαϊκού ριζοσπαστικού κινήματος σε πλήρη άνθιση.

Το συμπέρασμα δεν είναι διόλου αισιόδοξο: Η πογκρομική ακροδεξιά της Λέγκα του Σαλβίνι, αλλά και οι μικρότερες νεοφασιστικές οργανώσεις, δείχνουν να ριζώνουν μέσα σε μια ηττημένη και ισοπεδωμένη ιταλική κοινωνία χωρίς σοβαρά αντισώματα και αντιστάσεις, που έχει προ πολλού διαβρωθεί αφάνταστα από τον “μπερλουσκονισμό” και γίνεται έρμαιο στα χέρια αδίστακτων λαϊκιστών και ακροδεξιών ρατσιστών με σαφείς αναφορές στο ιταλικό φασιστικό παρελθόν! Ένας λόγος παραπάνω που κάνει την ενίσχυση των ιταλικών κοινωνικών κινημάτων και την επανίδρυση της ιταλικής ριζοσπαστικής αριστεράς απολύτως ζωτικής σημασίας όχι μόνο για τη γειτονική μας χώρα αλλά και για όλάκερη την Ευρώπη…

Πηγή:https://rproject.gr

Picture1
Στις 17 Μάρτη, ενόψει της Παγκόσμιας Μέρας κατά του Ρατσισμού, διαδηλώνουμε ενάντια στον ρατσισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό των προσφύγων και  μεταναστών.

Διαδηλώνουμε ενάντια στα κλειστά σύνορα της Ευρώπης- Φρούριο, ενάντια στην παρουσία του ΝΑΤΟ και της FRONTEX στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και στην παραχώρηση στρατιωτικών βάσεων της χώρας μας για πολεμικές επιχειρήσεις. Ενάντια στην ακραία φτωχοποίηση του μεγαλύτερου μέρους του πλανήτη, που προκάλεσαν οι παγκοσμιοποιημένες νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Αυτές οι πολιτικές δημιούργησαν τα τεράστια ρεύματα της μετανάστευσης και της προσφυγιάς. Και τις βιώνουμε κι εμείς σήμερα, διαμέσου των μνημονίων.

Διαδηλώνουμε ενάντια στις απελάσεις, στις πολιτικές αποτροπής και στις  συμφωνίες  ΕΕ – Τουρκίας και ΕΕ – Λιβύης, που έχουν μετατρέψει την Μεσόγειο και το Αιγαίο σε πλωτά νεκροταφεία και σε όνειδος για την ανθρωπότητα. Διαδηλώνουμε ενάντια στον φράχτη του Έβρου και στις παράνομες «επαναπροωθήσεις».  Διαδηλώνουμε ενάντια στα ρατσιστικά γκέτο, στα “hot spot” και στον εγκλεισμό των προσφύγων σε στρατόπεδα – φυλακές. Ενάντια στην μετατροπή των νησιών σε αποθήκες απειλούμενων ανθρώπων. Διαδηλώνουμε ενάντια στις «Μανωλάδες» και στην καταστρατήγηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων των μεταναστών και των προσφύγων.Διαδηλώνουμε ενάντια στους νεοναζί της «Χρυσής Αυγής», στην έξαρση των ρατσιστικών/φασιστικών επιθέσεων και στις ακροδεξιές ρατσιστικές πολιτικές. Ενάντια στον εθνικισμό που καλλιεργεί το μίσος μεταξύ των λαών. Ενάντια στην πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης και των υπόλοιπων μνημονιακών κομμάτων, που στηρίζουν τις πολιτικές της Ευρώπης – Φρούριο και αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες με καταστολή, βία και απανθρωπιά.
Διεκδικούμε την εφαρμογή του διεθνούς προσφυγικού δικαίου και της Σύμβασης της Γενεύης, που προβλέπει τα ανοιχτά σύνορα στην Ευρώπη για όλους τους πρόσφυγες και το δικαίωμά τους να φθάνουν με ασφάλεια στις χώρες όπου επιθυμούν να ζήσουν. Διεκδικούμε την ελεύθερη μετακίνηση των προσφύγων από τα νησιά και το δικαίωμα τους στο άσυλο, την πρόσβασή τους σε ίσα κοινωνικά δικαιώματα και την στέγασή τους εντός του οικιστικού ιστού των πόλεων, με μέριμνα για την σίτιση και την κάλυψη των βασικών τους αναγκών, όπως ορίζει το διεθνές προσφυγικό δίκαιο. Την πρόσβαση όλων των προσφυγόπουλων σε πρωϊνές βάρδιες στα σχολεία. 

Στις 17 Μάρτη, διαδηλώνουμε μαζί: ντόπιοι, πρόσφυγες και μετανάστες. Για ίσα δικαιώματα στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, καλύτερη ζωή για όλους. Για μια ζωή χωρίς φτώχεια, πόλεμο, ρατσισμό και φασισμό.

1Πορεία στην παραθαλάσσια πόλη της Τζέντα έκαναν την Πέμπτη περισσότερες από 2.500 γυναίκες στη Σαουδική Αραβία, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, με το γεγονός να αποτελεί την πρώτη μαζική δημόσια εμφάνιση γυναικών στη συντηρητική ισλαμική κοινωνία.

Η πορεία, που διοργανώθηκε από την κυβέρνηση της Τζέντα, είχε στόχο να προωθήσει έναν υγιή τρόπο ζωής καθώς και την προστασία του περιβάλλοντος.

1Την ενοχή του 46χρονου λέκτορα του ΑΠΘ που κατηγορείται ότι σκότωσε με αρσενικό τη σύζυγό του και τη γιαγιά της, ζήτησε από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης, η εισαγγελέας της έδρας Εμμανουέλα Κετσιατζή, κατά την πολύωρη αγόρευσή της που ολοκληρώθηκε αργά απόψε.

«Ούτε οι πιο επικίνδυνοι κατά συρροήν δολοφόνοι δεν έχουν διαπράξει τέτοια εγκλήματα» τόνισε η εισαγγελική λειτουργός για τον κατηγορούμενο γεωλόγο και πρόσθεσε: «Σκότωσε όχι μόνο μία φορά τη γυναίκα του, αλλά τόσες φορές όσες χορήγησε το δηλητήριο. Την έβλεπε να λιώνει, να παραλύει, άντεξε σ’ αυτό το θέαμα. Ήθελε να το βλέπει. Έμεινε αμετανόητος μέχρι το τέλος. Στέρησε από μία μάνα να αγκαλιάσει το παιδί της, πριν φύγει από τη ζωή. Πήρε έναν ακόμη άνθρωπο (τη γιαγιά) για να συσχετιστούν οι δύο πράξεις».

1Έκρηξη της φτώχειας προβλέπεται από το 2019 με τους νεόπτωχους εργαζόμενους, συνταξιούχους, ανέργους και νέους να αυξάνονται αλματωδώς.

Σήμερα το 48% του πληθυσμού, δηλαδή 5,1 εκατομμύρια άτομα, ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, που είναι 382 ευρώ τον μήνα. Και από αυτό το 48% υπάρχουν 1,5 εκατομμύρια άτομα που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, δηλαδή κάτω από 182 ευρώ τον μήνα.

Screenshot_82

Μέσα από συνέντευξη τύπου στο Πεντάγωνο, ο Αμερικανικός Στρατός δήλωσε πως μπορούν να χωρέσουν άλλες «δύο ντουζίνες» κρατουμένων, χωρίς διεύρυνση των απαιτούμενων  πόρων, στις κατηγορούμενες για απάνθρωπες συνθήκες φυλακές του Γκουαντάναμο, εάν η κυβέρνηση των ΗΠΑ αποφασίσει να μεταφέρει εκεί περισσότερους τζιχαντιστές.

Picture20

Να γλιτώσει το παιδί (από τις… «μαντινάδες»)

Σκέψεις από την παρουσίαση του προγράμματος «Προσφυγο-ποίηση» στην Κρήτη

«Στο 4χ4 θα βάλω δυναμίτη,

να το γεμίσω Αλβανούς, να καθαρίσει η Κρήτη».

Τη μαντινάδα μου την είπε μια κυρία, νηπιαγωγός, στη συζήτηση που οργανώσαμε στο Ρέθυμνο με αφορμή την παρουσίαση του εκπαιδευτικού προγράμματος «Προσφυγο-ποίηση».  Σοκαρισμένη εκείνη, όχι από την αθλιότητα του στίχου. Κυρίως από την αθωότητα του 5χρονου μαθητή της που την ξεστόμιζε και μάλιστα μέσα σε μια τάξη που είχε και παιδάκια Αλβανών μεταναστών. Σε νηπιαγωγείο της Κρήτης. Σε νηπιαγωγείο όχι σε Γυμνάσιο ή σε Λύκειο.

– Μα εγώ βλέπω πως με τα παιδάκια των Αλβανών είσαι φίλος και παίζετε μαζί στο διάλειμμα. Αυτούς θέλεις να σκοτώσεις; – Όχι αυτούς. Τους Αλβανούς γενικά.

«Και ένα παιδί να αλλάξει γνώμη, και ένα παιδί να μάθει τί σημαίνει προσφυγιά θα είναι κέρδος», μου είπε ο δημιουργός της «Προσφυγο-ποίησης» Αντώνης Κουντούρης, καθηγητής σε ελληνικό σχολείο του Βούπερταλ, εκεί που φοιτούν τα παιδιά και τα εγγόνια των δικών μας μεταναστών. «Κάθε παιδί που αναρωτιέται τί μπορεί να συμβολίζει ένα σκίτσο, είναι μια μικρή νίκη», μου είπε ο βραβευμένος γελοιογράφος Μιχάλης Κουντούρης, που έχει εικονογραφήσει το πρόγραμμα και το σχετικό βιβλίο.

Ο Αντώνης και ο Μιχάλης, αδέρφια από τη Ρόδο, ένωσαν τις δυνάμεις τους και μιλούν με τη δουλειά τους μέσα στη σχολική τάξη για όσα όλοι οι υπόλοιποι «ιθύνοντες» μιλούν συνεχώς στις τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα.  Προτείνουν στους εκπαιδευτικούς ένα υλικό που μπορούν να αξιοποιήσουν για να αντιστρέψουν το ψέμα με το οποίο ποτίζονται καθημερινά τα παιδιά μας. Το ψέμα που ειδικά για την Κρήτη, είναι εύκολο πια να το εντοπίσουμε, και μετέφερα κι εγώ στην εκδήλωση όσα σας έγραφα και εδώ στη Μεσόγειο πριν λίγες μέρες.

Με όχημα τη γελοιογραφία αλλά και την ποίηση, με τα γραπτά σπουδαίων λογοτεχνών και στιχουργών το βιβλίο «Προσφυγο-ποίηση» δίνει αφορμές για συζήτηση μέσα στην τάξη, με την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει.  Και με ειδικό συνοδευτικό οδηγό για τον κάθε εκπαιδευτικό ώστε να αξιοποιήσει στο έπακρο το υλικό που έχει στα χέρια του.

Picture19

Να το αναζητήσετε, ειδικά αν έρχεστε σε επαφή με παιδιά. Να το διδάξετε και να το διαδώσετε για να το διδάξουν κι άλλοι. Και στα σχολεία και στα σπίτια. Γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα. Όχι μόνο το προσφυγάκι με το σωσίβιο. Και το δικό μας με τη μαντινάδα. Picture18     Χθες, ημέρα της γυναίκας, το πρόγραμμα παρουσιάστηκε και στο Ηράκλειο, με τη συνδρομή του Κοινωνικού Ιατρείου/Φαρμακείου. Μεταξύ άλλων προβλήθηκε και το παρακάτω βίντεο. Γυναίκες καθηγήτριες από σχολείο της Άμφισσας συντονίζουν κορίτσια, μαθήτριές τους και διαβάζουν μπροστά στην κάμερα το ποίημα μιας γυναίκας μετανάστριας, με τίτλο «Πατρίδα». Το ποίημα μιλά ειδικά για το πως βιώνουν οι γυναίκες την προσφυγιά. Ήταν ό,τι πιο σημαντικό ακούστηκε χθες στην πόλη.  Ο,τι πιο ταιριαστό με τη χθεσινή… «γιορτή».  

«Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του, εκτός αν πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία τρέχεις προς τα σύνορα μόνο όταν βλέπεις ολόκληρη την πόλη να τρέχει κι εκείνη οι γείτονές σου τρέχουν πιο γρήγορα από σένα με την ανάσα ματωμένη στο λαιμό τους το αγόρι που ήταν συμμαθητής σου που σε φιλούσε μεθυστικά πίσω από το παλιό εργοστάσιο τσίγκου κρατά ένα όπλο μεγαλύτερο από το σώμα του

αφήνεις την πατρίδα μόνο όταν η πατρίδα δε σε αφήνει να μείνεις. κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγά φωτιά κάτω απ΄ τα πόδια σου ζεστό αίμα στην κοιλιά σου δεν είναι κάτι που φαντάστηκες ποτέ ότι θα έκανες μέχρι που η λεπίδα χαράζει απειλές στο λαιμό σου και ακόμα και τότε ψέλνεις τον εθνικό ύμνο ανάμεσα στα δόντια σου και σκίζεις το διαβατήριό σου σε τουαλέτες αεροδρομίων κλαίγοντας καθώς κάθε μπουκιά χαρτιού δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να γυρίσεις.

πρέπει να καταλάβεις ότι κανένας δε βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά κανένας δεν καίει τις παλάμες του κάτω από τρένα, ανάμεσα από βαγόνια κανένας δεν περνά μέρες και νύχτες στο στομάχι ενός φορτηγού τρώγοντας εφημερίδες εκτός αν τα χιλιόμετρα που ταξιδεύει σημαίνουν κάτι παραπάνω από ένα ταξίδι. κανένας δε σέρνεται κάτω από φράχτες

κανένας δε θέλει να τον δέρνουν να τον λυπούνται κανένας δε διαλέγει τα στρατόπεδα προσφύγων ή τον πλήρη σωματικό έλεγχο σε σημεία όπου το σώμα σου πονούσε ή τη φυλακή, επειδή η φυλακή είναι ασφαλέστερη από μια πόλη που φλέγεται και ένας δεσμοφύλακας το βράδυ είναι προτιμότερα από ένα φορτηγό γεμάτο άντρες που μοιάζουν με τον πατέρα σου

κανένας δε θα το μπορούσε κανένας δε θα το άντεχε κανένα δέρμα δε θα ήταν αρκετά σκληρό για να ακούσει τα: γυρίστε στην πατρίδα σας μαύροι πρόσφυγες βρωμομετανάστες ζητιάνοι ασύλου που ρουφάτε τη χώρα μας αράπηδες με τα χέρια απλωμένα μυρίζετε περίεργα απολίτιστοι κάνατε λίμπα τη χώρα σας και τώρα θέλετε να κάνετε και τη δική μας πώς δε δίνουμε σημασία στα λόγια στα άγρια βλέμματα ίσως επειδή τα χτυπήματα είναι πιο απαλά από το ξερίζωμα ενός χεριού ή ποδιού ή τα λόγια είναι πιο τρυφερά από δεκατέσσερις άντρες ανάμεσα στα πόδια σου ή οι προσβολές είναι πιο εύκολο να καταπιείς από τα χαλίκια από τα κόκαλα από το κομματιασμένο κορμάκι του παιδιού σου.

θέλω να γυρίσω στην πατρίδα, αλλά η πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία πατρίδα είναι η κάνη ενός όπλου και κανένας δε θα άφηνε την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγούσε μέχρι τις ακτές εκτός αν η πατρίδα σού έλεγε να τρέξεις πιο γρήγορα να αφήσεις πίσω τα ρούχα σου να συρθείς στην έρημο να κολυμπήσεις ωκεανούς να πνιγείς να σωθείς να πεινάσεις να εκλιπαρήσεις να ξεχάσεις την υπερηφάνεια η επιβίωσή σου είναι πιο σημαντική.

κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα είναι μια ιδρωμένη φωνή στο αυτή σου που λέει φύγε, τρέξε μακριά μου τώρα δεν ξέρω τι έχω γίνει αλλά ξέρω ότι οπουδήποτε αλλού θα είσαι πιο ασφαλής απ΄ ό,τι εδώ»

Πηγή:http://mesogios.gr

Screenshot_81

Τα φαντάσματα των εργατικών αγώνων πλανώνται πάνω από την απεργία των εκπαιδευτικών της Δυτικής Βιρτζίνια

Στις 5 του Μάρτη, η εφημερίδα New York Times δημοσίευσε άρθρο για  αυτή τη μεγαλειώδη απεργία με τον παραπάνω τίτλο. Όχι τυχαία. Γιατί πράγματι κάτι πολύ σημαντικό πλανάται πάνω από μια από τις πιο φτωχές πολιτείες των ΗΠΑ. Και όσο και αν συνδέεται με το παρελθόν, αφού  πολλοί από τους απεργούς αναφέρονταν στις ιστορικές παρακαταθήκες του εργατικού κινήματος της περιοχής  – όπως την ιστορική ένοπλη μάχη των απεργών ανθρακωρύχων το 1921 στο Blaire Mountain ή τη μεγάλη απεργία των εκπαιδευτικών του 1990,  ο πραγματικός φόβος είναι μήπως ο αγώνας αυτός «προσφέρει νέες ελπίδες για τα δικαιώματα των εργατών των ΗΠΑ», όπως γράφει η Guardian. Γιατί η απεργία αυτή ήταν «Σπάνια, Μαχητική και Νικηφόρα» (Huffington Post).

1Ο Σπύρος Μεταλληνός, στέλεχος της Χ.Α. Πειραιά, ανάμεσα στους συλληφθέντες ναζιστές

Λέξη δεν είπε η Χρυσή Αυγή για τις συλλήψεις των μελών της ναζιστικής ομάδας που δρούσε με τα ονόματα Combat 18 Hellas και Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές (ΑΜΕ) από την Αντιτρομοκρατική. Και δεν είπε γιατί, όπως αποκαλύπτουμε σήμερα, ανάμεσα στους συλληφθέντες βρίσκεται ένας πολύ δικός της άνθρωπος. Ο λόγος για τον Σπύρο Μεταλληνό, γνωστό από τη δράση του ως βασικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής στο τάγμα εφόδου του Πειραιά.

1Ο επικεφαλής της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD) στη Σαξονία-Άνχαλτ, ο Αντρέ Πόγκενμπουργκ υπέβαλε την παραίτησή του έπειτα από προσβλητικές δηλώσεις του, στις οποίεςχαρακτήρισε τους Τούρκους «καμηλιέρηδες», που θα πρέπει να επιστρέψουν «στις καλύβες τους και στην πολυγαμία».

Ο 42χρονος Πόγκενμπουργκ είχε προβεί σε αυτά τα σχόλια στις 14 Φεβρουαρίου, σε μια ομιλία του σε μια πολιτική συγκέντρωση, κατά την οποία αποκάλεσε επίσης τους Τούρκους της Γερμανίας έναν «αντιπατριωτικό όχλο».