της Άννας Κουρουπού
Στην είσοδο μιας πολυκατοικίας, κάπου στην Ομόνοια. Με φώναξε να μου ανακοινώσει πως θα πάρω μέρος στα καλλιστεία τραβεστί. Δεν ρώτησε. Ανακοίνωσε. Είπα «δεν θέλω». Μια σφαλιάρα από μια πλατιά, καθόλα αντρική παλάμη γέμισε όλο το πρόσωπό μου. Πήγα φυσικά. Υπήρχε μια άτυπη τρομοκρατία, για το καλό μας. Τότε. Ούτε 20 δεν ήμουν. Πού να σηκώσεις ανάστημα; Όποια καινούρια έβγαινε στη Συγγρού, πέντε-πέντε έπαιρναν τα ταξί και… δεν θέλω να περιγράψω. Πονούν κάποιες μνήμες.