Ο εξπρεσιονιστής ζωγράφος Έντβαρτν Μουνκ, δημιουργός της διάσημης «Κραυγής» θεωρείται ο πρόδρομος του εξπρεσιονισμού. Στα έργα του αποτυπώνεται η συναισθηματική ζωή του ανθρώπου στον έρωτα και το θάνατο.

Γεννήθηκε στο Όσλο της Νορβηγίας. Γιος στρατιωτικού γιατρού, έρχεται από νωρίς αντιμέτωπος με το θάνατο και την ασθένεια – η μητέρα του και η αδερφή του πέθαναν από φυματίωση. Το γεγονός αυτό επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τη συναισθηματική και νοητική του ανάπτυξη. Σε συνδυασμό με το φανατικό χριστιανισμό του πατέρα του, βλέπει τη ζωή του ως κυριαρχούμενη από τους «δίδυμους μαύρους αγγέλους της τρέλας και της αρρώστιας». Μετά τις σπουδές του στη μηχανική, στρέφεται στην τέχνη.

Το 1880, ο Μουνκ ξεκινά σπουδές πάνω στη ζωγραφική και συντάσσεται με τους ρεαλιστές ζωγράφους – σχολή που επεδίωκε να αποδώσει τα υποκείμενα όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται. Σημαντική είναι και η επιρροή του συγγραφέα Hans Jaeger (1854–1910), που επιθυμούσε να εγκαθιδρύσει μια ιδανική κοινωνία βασισμένη στον υλιστικό αθεϊσμό και τον ελεύθερο έρωτα.

Τα έργα του Μουνκ της περιόδου 1880 κυριαρχούνται από την επιθυμία του να χρησιμοποιήσει το καλλιτεχνικό λεξιλόγιο του ρεαλισμού για να δημιουργήσει υποκειμενικό περιεχόμενο ή περιεχόμενο ανοιχτό στην ερμηνεία του κοινού.

Στο «Άρρωστο Παιδί» του (1885–1886), όπου χρησιμοποιεί ένα μοτίβο δημοφιλές ανάμεσα στους Νορβηγούς ρεαλιστές καλλιτέχνες, δημιούργησε βάσει των χρωμάτων ένα συναίσθημα κατάθλιψης, ως ανάμνηση της νεκρής αδερφής του. Λόγω της επικριτικής απόρριψης που δέχτηκε το έργο, στράφηκε γρήγορα σε ένα πιο αποδεκτό στιλ, και μέσω του μεγάλου του πίνακα «Άνοιξη» (1889), μια περισσότερο ακαδημαϊκή εκδοχή του «Άρρωστου Παιδιού», έλαβε κρατική υποστήριξη για τις σπουδές του στη Γαλλία.