Αθήνα
Στις 10 Απριλίου πέθανε σε ηλικία 88 ετών η Τζούντιθ Μαλίνα, εμβληματική μορφή του θεάτρου του 20ού αιώνα, συνιδρύτρια με τον Τζούλιαν Μπεκ του θρυλικού Living Theatre, της θεατρικής ομάδας που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για όλα σχεδόν τα πρωτοποριακά θεατρικά σχήματα των τελευταίων 65 χρόνων.
Απεβίωσε, στη Γερμανία, σε ηλικία 89 ετών η διάσημη χορεύτρια του κλασικού μπαλέτου Μάγια Πλισέτσκαγια, όπως ανακοίνωσε ο διευθυντής του θεάτρου Μπολσόι Βλαντίμιρ Ουρίν. «Υπέστη καρδιακή ανακοπή. Οι γιατροί προσπάθησαν να την επαναφέρουν όμως δεν τα κατάφεραν», ανακοίνωσε ο Βλαντίμιρ Ουρίν.
Με απόφαση του αν. Υπουργού Πολιτισμού κ. Νίκου Ξυδάκη ορίζεται το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Θεάτρου ως εξής:
Αντιπρόεδρος: Κυριάκος Κατζουράκης (εικαστικός, σκηνοθέτης, ομότιμος καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης).
Μέλη: Αμαλία Μουτούση (ηθοποιός), Ιωσήφ Βιβιλάκης (θεατρολόγος, καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών).
Η Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων εκπροσωπείται από τη Μέλπω Ζαρόκωστα και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών από τους Ρήγα Αξελό και Ταξιάρχη Χάνο.
Η Διεθνής Αμνηστία σε συνεργασία με τον κινηματογράφο Ιντεάλ παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα το ντοκιμαντέρ E-team των Katy Chevigny & Ross Kauffman – Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις εμπόλεμες ζώνες της Συρίας και της Λιβύης.
Αν σήμερα θεωρούμε την ποιητική αξία του Κωνσταντίνου Καβάφη κάτι το δεδομένο, αυτό δεν ίσχυε πάντα. Τον κατέκριναν, τον χλεύασαν σε μεγάλο βαθμό, τον παρώδησαν και πολλοί προσπάθησαν να αποδείξουν πως όσα έγραφε «δεν συνιστούσαν ποίηση». Και αυτό συνέβαινε όχι μόνο όσο ζούσε αλλά και μετά το θάνατό του.
Δεν έχει υπάρξει και ελπίζω να μην υπάρξει πιο «κακοποιημένος» από τους αναγνώστες και κάποιους εκπαιδευτικούς – εξεταστές ποιητής από τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Είναι ο ποιητής που έχει διαβαστεί αποσπασματικά όσο κανένας άλλος, που έχει αναλυθεί κατά λέξη όσο κανένας άλλος- σε τέτοιο βαθμό που χάνεται ολότελα το νόημά του, σε τέτοιο βαθμό που οτιδήποτε ζωντανό μέσα του ασφυκτιά και πεθαίνει. Είναι αυτός που όλοι έχουμε διαβάσει δίστιχά του χωρίς να γνωρίζουμε το συγκείμενο (το context) και –όπως είναι μαθηματικά λογικό και αναμενόμενο- βγάλαμε βεβιασμένα συμπεράσματα. Το «τι θέλει να πει ο ποιητής», κυρίες και κύριοι, δεν είναι ποτέ ο αυτοσκοπός και –ευτυχώς- δεν υπάρχει σωστή απάντηση.
«Η ιστορία του Αζίζ. Αν ήσουν εσύ στη θέση του…», αυτό είναι το θέμα του φετινού σχολικού διαγωνισμού που διοργανώνει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) και η Επιτροπή Ευαισθητοποίησης των Νέων. Συμμετοχές έως 5/6/2015.
[Αποσπάσματα από το βιβλίο του Paulo Freire «Δέκα Επιστολές προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν» εκδ. Επίκεντρο, Αθήνα, 2006]
ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
…από την προσφυγιά της Σμύρνης στους πρόσφυγες της εποχής μας
«Ο δρόμος για το σπίτι»
Η αλήθεια έλαμψε για τη δολοφονία του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, αλλά 79 χρόνια μετά. Στο φως για πρώτη φορά το έγγραφο που αποδεικνύει ότι ο μεγάλος ποιητής δολοφονήθηκε με επίσημη εντολή από το καθεστώς της ισπανικής χούντας, έναν μόλις μήνα μετά το ξέσπασμα του ισπανικού εμφυλίου το καλοκαίρι του 1936.
Το έγγραφο, που συντάχθηκε το 1965 στα κεντρικά της αστυνομικής διεύθυνσης της Γρανάδας, επί δικτατορίας του Φράνκο, παρουσίασε κατ’ αποκλειστικότητα το δίκτυο Σερ.
Προηγούμενο
