Η Marichuy Leal Gamino είναι μια διεμφυλική γυναίκα που κρατείται από την ICE (υπηρεσία για τη Μετανάστευση και τον Εκτελωνισμό, του Υπουργείου Εσωτερικών των Η.Π.Α.) για σχεδόν ένα χρόνο στο μη κερδοσκοπικό κέντρο κράτησης στο Eloy της Arizona. Στο Eloy, κρατείται μαζί με άντρες και πρόσφατα έπεσε θύμα βιασμού από συγκάτοικο στο κελί της. Ενώ ήταν φυλακισμένη η Marichuy είχε αναφέρει περιστατικά σεξουαλικής και λεκτικής παρενόχλησης, bullying και απειλές για βιασμό για πολλές εβδομάδες. Ανέφερε αυτή τη βία σε έναν αξιωματικό εν υπηρεσία ο οποίος την αγνόησε λέγοντας της “βγαλτα πέρα μόνη σου”. Αμέσως μετά το βιασμό, η Marichuy ανέφερε επίσημα το γεγονός αλλά το προσωπικό προσπάθησε να το συγκαλύψει πιέζοντας την να υπογράψει ότι ο βιασμός έγινε με τη συγκατάθεση της.

Η Marichuy μεγάλωσε στο Phoenix της Arizona. Αγαπάει πολύ την οικογένεια της και μια μέρα θέλει να γίνει αισθητικός γιατί όπως λέει θέλει να κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται όμορφοι. Η οικογένεια της μετακόμισε στο Eloy, ώστε να μπορούν να την επισκέπτονται τα σαββατοκύριακα. Αλλά η απομόνωση και η κακομεταχείριση που αντιμετωπίζει η Marichuy στο κέντρο κράτησης είναι απερίγραπτες. Η μητέρα της λέει: “Θέλω η ICE να καταλάβει το κακό που προκαλεί και να την αφήσει να φύγει και να έρθει σπίτι μαζί μας.

Κάπου 1-2 η ώρα το πρωί, 3/8/14 ήταν όταν εγώ και δυο φίλοι μου βρεθήκαμε
αντιμέτωποι με ένα εξευτελιστικό ομοφοβικό συμβάν στην περιοχή Λαδάδικα, σε γνωστό lgbt club στη Θεσσαλονίκη.

Καθώς εγώ και ο ένας από τους δυο φίλους μου μπήκαμε μέσα, ενώ ο άλλος ήθελε να κάτσει για λίγο έξω να κάνει ένα τσιγάρο, έρχονται δυο τύποι και τον ρωτάνε αν έχει σχέση με αυτό το μαγαζί και αν κάθεται εκεί; Το παιδί (το οποίο είναι εδώ και χρόνια κάτοικος της Αμερική και όσο να πεις νιώθει πιο ανασφαλής σε «ξένη» χώρα) απάντησε φοβισμένος «όχι έξω κάθομαι» οι τύποι το συνέχισαν πιέζοντας τον επίμονα να ορκιστεί λέγοντας του «ορκίσου τώρα ότι δεν έχεις σχέση με τις λούγγρες» κλπ κλπ το παιδί δεν ήθελε να ορκιστεί κάτι που δεν ισχύει και στη συνέχεια τον χαστούκισαν τον απομάκρυναν από τον εξωτερικό χώρο του μαγαζιού περίπου 5-6 μέτρα και κάτι άρχισαν να του λένε αλλά το παιδί από την ένταση και το άγχος, σε συνδιασμό ότι δεν ξέρει και άπταιστα ελληνικά, δε συγκράτησε τίποτα απ’όσα άκουσε ή απλά ντράπηκε να μας πει τις προσβολές και τα αίσχη που μπορεί να άκουσε. Φεύγοντας τα φασιστόσκυλα του τράβηξαν και του έβγαλαν ένα σκουλαρίκι που είχε στο αυτί.

Ξεκινώντας από χλευαστικά σχόλια, συνέχισαν με επιθετική συμπεριφορά, ύβρεις και απειλές, ενώ ζήτησαν και έλεγχο ταυτοτήτων. Καταγγέλλουν ότι το «100» αρνήθηκε να παρέμβει, παραπέμποντας στη ΓΑΔΑ.

Της Διαλεκτής Αγγελή

Θύματα ομοφοβικής επίθεσης από αστυνομικούς έπεσαν το βράδυ της περασμένης Παρασκευής δύο νεαροί που έκαναν βόλτα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, επειδή περπατούσαν χέρι χέρι. Το συμβάν κατήγγειλαν στην «Εφ.Συν.» ο Γιώργος Κουνάνης και ο Χάρης Βασιλάκης, ενώ το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι το κατέγραψε στο πλαίσιο του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας.

Μια συζήτηση στο Περιστέρι για το σεξισμό και το χιπ χοπ

Τον Νοέμβριο του 1990, το περιοδικό LIFE δημοσίευσε μία συγκλονιστική φωτογραφία, από τις τελευταίες στιγμές του νεαρού David Kirby, με το σώμα του λιωμένο από τον, σχετικά άγνωστο ακόμη, ιό του AIDS. Το βλέμμα του κοίταζε στο πουθενά. Ο πατέρας του τον αγκαλιάζει, παραδωμένος στο μοιραίο, γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα, για να βοηθήσει τον γιο του. Δίπλα και η μητέρα του, με απλανές βλέμμα, που αναζητεί διέξοδο στην αγκαλιά της μικρής, που και αυτή κοιτάζει περίλυπη. Αριστερά ένα άτομο που δεν φαίνεται, πιάνει το σκελετωμένο χέρι του μελλοθάνατου David, που μοιάζει πια με βιβλική μορφή. Στο προσκέφαλό του, μάλλον μια εικόνα του Κυρίου, με το χέρι απλωμένο να καλεί κάποιον κοντά του.

Την στιγμή απαθανάτισε η φοιτήτρια δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, Therese Frare, και γρήγορα η συγκεκριμένη φωτογραφία συνδέθηκε, όσο καμία άλλη, με την επιδημία που προσέβαλε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Μετά από 25 χρόνια, στην ετήσια ημέρα κατά του AIDS, η Frare δηλώνει στο περιοδικό LIFE. “Όταν σπούδαζα, έγινα εθελόντρια στο «Pater Noster House», μία κλινική κατά του AIDS στο Κολόμπους.