‘Χαίρετε, είμαι το ταξικό, το οργισμένο, το διχαστικό Όχι.

Δεν είμαι πατριωτικό, δεν είμαι εθνικά υπερήφανο, δεν θέλω να είμαι εθνικά υπερήφανο – πάνε χρόνια που έχω να νιώσω εθνικά υπερήφανο, από την εθνική αντίσταση ίσως – αλλά να, είδες, τώρα γίνομαι διχαστικό.
Πώς να το κάνουμε αγαπητέ μου, δεν γίνεται να πάμε όλοι μαζί σε μια χώρα, χορτάτοι και ξεβράκωτοι, φασίστες και αριστεροί, φανατικοί και άθεοι, άπληστοι και αλληλέγγυοι, ελεύθεροι και ραγιάδες.

Ναι, το ξέρω, το είδα.

Οι έκπτωτοι πρίγκηπες κι οι μεγιστάνες, οι καναλάρχες και οι υπάλληλοι τους, οι πολιτικάντηδες και οι διανοούμενοι που καταπίνουν την κάμηλο, οι καλλιτέχνες των σκυλάδικων, οι Πατέρες της Εκκλησίας που ποτέ δεν αποχωρίστηκαν τα χρυσοποίκιλτα αμφία τους, όλοι μας τρομοκρατούν να ψηφίσουμε ναι.

Ναι, το ξέρω, το είδα.
Οι γύπες του ΔΝΤ και οι ύαινες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι μεγαλύτεροι γενοκτόνοι, που στηρίζουν τους ναζί της Ουκρανίας και τον Χίλτερ θα τον χειροκροτούσαν, μας εκβιάζουν να ψηφίσουμε ναι.

Παρότι δεν υπάρχει πολύς χρόνος μέχρι την έναρξη του δημοψηφίσματος, αξίζει τον κόπο να φωτιστεί και να διαδοθεί μια θέση σχετικά με το θρυλούμενο ΟΧΙ της Χρυσής Αυγής.

Το θέμα πήρε διαστάσεις ανάμεσα στις διάφορες αιτιάσεις των δύο πλευρών, ενώ αποτέλεσε ακόμα και αντεπιχείρημα των σκεπτικιστών προσκείμενων στο ΟΧΙ. Κατ’αρχάς, χρειάζεται να έχουμε πάντα ξεκάθαρο ότι όταν αναφερόμαστε στα πρόσωπα της νεοναζιστικής συμμορίας, δεν μιλάμε παρά για κατά συρροή ψεύτες, στρεψοδίκες, λασπολόγους, συκοφάντες και ρουφιάνους. Μέθοδοι που φυσικά δεν υπαγορεύονται θυμικά, ούτε υιοθετούνται ως ιδεολογία, αλλά αποτελούν τα βασικά εργαλεία τους.

«Εδώ και 2 μέρες θέλω να σχολιάσω τα γεγονότα πού συμβαίνουν στην χώρα μας.Η αλήθεια είναι ότι αυτό που με κρατούσε πίσω μέχρι να γράψω αυτό το κείμενο, βρίσκεται στα σχόλια που δέχομαι κατά καιρούς από άγνωστους, που με αποκαλούν , «βολεμένο»κάθε φορά που αναφέρομαι στην πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας.Επειδή όμως η κατάσταση έχει εκτροχιαστεί θέλω πολύ να χρησιμοποιήσω το δικαίωμα που μου δίνει η δημοκρατία και να εκφράσω την άποψή μου. Πριν το κάνω όμως, θα γράψω 3 πράγματα που μέχρι σήμερα είχα υποσχεθεί ότι δε θα αναφερθώ ποτέ…Είμαι 37 χρόνων και είμαι παιδί που με μεγάλωσε μια μάνα και μια γιαγιά, εμένα και την αδερφή μου. Ο πατέρας μου μπαινόβγαινε σε φυλακές με αποτέλεσμα η μητέρα μου να δουλεύει όλη μέρα για να μας μεγαλώσει. Δε θα πω παραπάνω για αυτό τον άνθρωπο γιατί ζει και δε θέλω να τον στεναχωρήσω ασχέτως με το τι έκανε στην οικογένεια μας.Ξεκίνησα να δουλεύω σε ηλικία 15 ετών γιατί απλά δεν γινόταν αλλιώς. Δε θα ξεχάσω ποτέ τα χρόνια που πήγαινα στο σχολείο και δεν είχα λεφτά να πάρω τυρόπιτα και είχα ταράξει στην τράκα όλους τους συμμαθητές μου. Πήγα νυχτερινό για να βγάλω το σχολείο και δούλευα τα πρωινά σε γυραδικο και τα βράδια μετά από το σχολείο 10-2 σε πιτσαρία πακετας. Μέχρι τα 30 μου έζησα μια ολόκληρη ζωή σε μόνιμη οικονομική κρίση, έκανα ότι δουλειά μπορούσα για να τα φέρνω βόλτα. Είχα το μαγαζί μου που έφτιαξα με αίμα και συγχρόνως δούλευα νύχτα σε μαγαζιά για να πληρώνω τα ενοίκια μου. Τα τελευταία 5 χρόνια και μετά από πολύ ιδρώτα κατάφερα να είμαι καλά οικονομικά και να μπορώ να βοηθήσω επιτέλους τους δικούς μου ανθρώπους.Τις τελευταίες 24 ώρες πρέπει να πάρω μια απόφαση για το τι θα ψηφίσω στο δημοψήφισμα. Για πρώτη φορά μου δίνεται η ευκαιρία να αποφασίσω εγώ και όχι οι άλλοι.
Δέχομαι μια απειλή στο ότι αν πω Όχι, θα χάσω ότι έχω κάνει μέχρι τώρα στην ζωή μου με τόσο κόπο.
Με τρομοκρατούν ότι με περιμένει η καταστροφή αν πω Όχι.
Θα γίνω φτωχός αν ψηφίσω Όχι…
Θα γυρίσουμε στην δραχμή και θα τα χάσουμε όλα.
Θα χρεοκωπήσουμε.
Εεε λοιπόν θα ψηφίσω ΟΧΙ….
Μακάρι αυτό το ΌΧΙ να είναι η αρχή για να μην υπάρξει ποτέ ξανά κανένα παιδί πεινασμένο, καμία μάνα να δουλεύει για 400 ευρώ και να σκύβει το κεφάλι, καμία γιαγιά να παρακαλάει να πάρει την σύνταξη της.
ΌΧΙ και ας τα χάσω όλα, ας ξαναρχίσω από την αρχή, θα ξαναδουλέψω από την αρχή, την δουλειά δεν την φοβήθηκα ποτέ.
Το κεφάλι δε το έσκυψα ΠΟΤΕ σε κανέναν πούστη.
Την Κυριακή θα βάλω στον φάκελο ένα μεγάλο ΌΧΙ μαζί με τα αρχίδια μου και θα το στείλω στην ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα…»

Γιώργος Μαυρίδης

πηγή:stokokkino.gr

Θέση για το επερχόμενο δημοψήφισμα, πήρε την Τρίτη ο μεγάλος ερμηνευτής, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, με ανάρτηση του στο youtube, όπου παρουσίασε βίντεο με το τραγούδι του «ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ», τροποποιώντας αναλόγως για το δημοψήφισμα την εισαγωγή…

«Την Κυριακή παίρνουμε πίσω την ζωή μας.
Τους λέμε ένα βροντερό ΟΧΙ σε όλα
που κουρέλια κάνουν τα όνειρα μας.»

πηγή:stokokkino.gr

Οι άνθρωποι της «παλαβής Αριστεράς» όταν άλλοι άνθρωποι στον κόσμο αντιμετωπίζουν προβλήματα τρέχουν να βοηθήσουν.

Πάνε με παλιόβαρκες στη Γάζα, τρέχουν στη Βοσνία και την Ουκρανία, παίρνουν μέρος στις αγροτικές εργασίες στην Κούβα, βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη για να χτιστεί ένα σχολείο στην Τσιάπας και στο Κομπάνι.

Οι άνθρωποι της «παλαβής αριστεράς» στέκονται δίπλα στους απολυμένους συναδέλφους τους, χάνουν το μηνιάτικο σε απεργίες, φτιάχνουν απεργιακά ταμεία, στον ελεύθερο χρόνο τους κάνουν μαθήματα στα κοινωνικά φροντιστήρια και γιατρεύουν συνανθρώπους τους στα αντίστοιχα ιατρεία.

Για το αίμα των διαδηλωτών που έβαψε την πλατεία Συντάγματος στη μάχη του μεσοπρόθεσμου.Για τα ουρλιαχτά των διαδηλωτών μέσα στο πνιγμένο από χημικά μετρό,28 και 29 Ιούνη 2011.
Για τα εκατοντάδες ανοιγμένα κεφάλια,τα σπασμένα χέρια και πόδια,τους ανθρώπους πάνω στα φορεία,τους γονατισμένους,τους δεμένους πισθάγκωνα με χειροπέδες.
Για τον ηλικιωμένο κύριο που εδώ και 2 χρόνια τον συναντάς μεταμεσονύχτια στα φανάρια του Χίλτον να πουλάει χαρτομάντηλα. Είναι καλοντυμένος και καθαρός και την ώρα που σου απλώνει το χέρι,νιώθεις ότι η ντροπή του δεν μπορεί να κρύψει τη φυσική του αξιοπρέπεια.