ΜΕΛΕΤΕΣ - ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ

0505.1981_Bobby-Sands-paper Αγνοώ τη θέα της τροφής που μου βάζουν μπροστά στα μάτια μου, καθημερινά (…)

Πιστεύω ότι η υλική τροφή δεν είναι αρκετή γιά να ζήσει ο άνθρωπος γιά πάντα και με ξαλαφρώνει το γεγονός πως θάβρω υπέροχη τροφή εκεί πάνω άν την αξίζω. Και μετά κολλάω στην τρομαχτική ιδέα ότι εκεί πάνω δεν τρώνε…»

——————————————————-

«Κάποιος πρέπει να γράψει ένα ποίημα για τα βάσανα των απεργών πείνας. Θα θελα να το γράψω εγώ, αλλά πώς να το τελειώσω;»

Ο Μπόμπι Σαντς δεν πρόλαβε να τελειώσει αυτό το ποίημα. Έγινε ο ίδιος ποίημα, τραγούδι, ταινία και σύνθημα. Κατέγραψε στο ημερολόγιο του τις πρώτες 17 μέρες της απεργίας πείνας στη φυλακή Maze, μετά οι σωματικές του δυνάμεις εξασθένησαν, οι ψυχικές όμως δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ, τον συνόδευσαν μέχρι το θάνατο του στις 5 Μαΐου το 1981 μετά από 66 μέρες απεργίας πείνας στα 27 του χρόνια. Η οικογένεια του, οι φίλοι και οι συναγωνιστές του σεβάστηκαν την επιθυμία του και δεν επέτρεψαν την αναγκαστική σίτιση.

Ο θάνατος του Μπόμπι Σαντς και των άλλων 9 συναγωνιστών του που πέθαναν κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης τους και ζητώντας την αναγνώριση του πολιτικού χαρακτήρα των πράξεων τους, συμπύκνωσε την αποφασιστικότητα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του ιρλανδέζικου λαού αλλά ταυτόχρονα έγινε σύμβολο ενάντια στο μείγμα ακραίου νεοφιλελευθερισμού και κρατικού αυταρχισμού που πρέσβευε η Σιδηρά Κυρία. Κυρίως έφερε στο προσκήνιο την απεργία πείνας ως ύστατο όπλο μιας μάχης όπου ο κίνδυνος του θανάτου αποτελεί ένα οριακό διάβημα για την υπεράσπιση της ζωής.

1Κατά καιρούς, οι εθνικοί μας νεοναζιστές εκστομίζουν διάφορες απειλές για το τι θα διαπράξουν εναντίον των αγωνιστών (κομμουνιστών, αριστερών, αναρχικών…), όταν αναλάβουν ή καταλάβουν την εξουσία. Η υπόλοιπη Δεξιά του Κυρίου, που περιορίζεται για την ώρα στο να επιβάλει φασιστικά την εξαθλίωση της εργατικής τάξης και των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων, θα συνοδοιπορήσει, σιωπηλώς ή εμπράκτως. Κι αν χρησιμεύει σε κάτι η Ιστορία πάνω στο θέμα, είναι στο να μελετάει κανείς αυτά που διέπραξαν εδώ κι αλλού οι πρόγονοι και οι ήρωες των Χρυσαυγιτών, όπως, για παράδειγμα, οι ναζιστές της Γερμανίας, ώστε να συναγάγει ασφαλή συμπεράσματα.

168180_160472623998988_5810968_nΣτις 4 Νοέμβρη 1918, μια αυθόρμητη εξέγερση των ναυτών στη βάση του γερμανικού πολεμικού ναυτικού στο Κίελο, σηματοδότησε την έκρηξη της γερμανικής επανάστασης, μιας επανάστασης που άλλαξε την πορεία της ιστορίας όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά σε όλο τον κόσμο. Η γερμανική άρχουσα τάξη υποχρεώθηκε να σταματήσει τον πόλεμο, με αποτέλεσμα μέσα σε λίγες μέρες να τελειώσει και ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Από το 1918 ως το 1923 τα συμβούλια των εργατών αντιπροσώπων βρέθηκαν να κυβερνούν πόλεις και περιοχές από το Βλαδιβοστόκ ως το Βερολίνο και από τη Βαλτική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα. Όλα έδειχναν ότι η Γερμανία θα ακολουθούσε τα χνάρια της επαναστατημένης Ρωσίας και ότι η ελπίδα των ρωσων για μια ευρωπαϊκή σοσιαλιστική ομοσπονδία που, στηριγμένη από τη μία στους τεράστιους γεωργικούς πόρους της Ρωσίας και στην παντοδύναμη βιομηχανία της Γερμανίας από την άλλη, θα μπορούσε όχι μόνο να σώσει από την καταστροφή το απομονωμένο και αδύναμο σοβιετικό κράτος, αλλά και με τη φλογερή της πνοή να σπρώξει και όλο τον υπόλοιπο κόσμο στην πορεία για την παγκόσμια προλεταριακή επανάσταση.

Τα πράγματα όμως δεν είχαν τέτοια εξέλιξη. Παρά τις τεράστιες μάχες και τον ασύγκριτο ηρωισμό των επαναστατημένων μαζών, η γερμανική επανάσταση ηττήθηκε και οι συνέπειες της ήττας αυτής ήταν τραγικές.

1528579_788807631136275_11288042_nΣαν σήμερα εκτελείται ο Αθλητής του ΗΡΑΚΛΗ Γιώργος Ιβάνωφ στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Εκείνο το πρωϊνό της Δευτέρας 4 Ιανουαρίου του 1943 ένα καμιόνι έκανε το «δρομολόγιο του θανάτου». Τη διαδρομή δηλαδή από τις φυλακές Αβέρωφ στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας (εκεί που βρίσκεται σήμερα ο Άρειος Πάγος) στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, το μόνιμο τόπο εκτελέσεων. Τον τελευταίο καιρό τα δρομολόγια είχαν πυκνώσει. Στο Ανατολικό Μέτωπο ο πόλεμος έπαιρνε άσχημη τροπή για τους…Γερμανούς. Οι Σοβιετικοί είχαν καταφέρει να πάρουν το πάνω χέρι και στην Ελλάδα οι αρχές κατοχής είχαν μετατρέψει τις δίκες σε παρωδία. Μέσα στο καμιόνι οι μελλοθάνατοι έπαιζαν το τελευταίο τους χαρτί. Μια στιγμιαία αμηχανία των φρουρών τους που θα άλλαζε τη μοίρα τους. Οι μελλοθάνατοι ήταν ο Γιέρζυ (Γιώργος) Ιβάνοφ, πολωνός μεγαλωμένος στην Ελλάδα, δεινός σαμποτέρ και πράκτορας των Άγγλων και οι συνεργάτες του Βασίλης Μαλιόπουλος και Γιάννης Κοντόπουλος.
Ο Ιβάνοφ τη στιγμή που θεώρησε κατάλληλη, επεχείρησε το σάλτο προς την ελευθερία. Εξουδετέρωσε τους φρουρούς του και με χέρια δεμένα από τις χειροπέδες πήδηξε από το καμιόνι. Οι φρουροί πυροβόλησαν. Μια σφαίρα τον βρήκε στη πλάτη. Σε κακή κατάσταση τον μετέφεραν στον τόπο της εκτέλεσης με τους συνεργάτες του. Λίγο πριν πεθάνει φώναξε: «Ζήτω η Πολωνία, ζήτω η Ελλάδα». Η σκηνή θα μπορούσε να είναι παρμένη από ταινία του Τζέϊμς Πάρις Κι όμως είναι αληθινή. Υπάρχουν και μαρτυρίες ανθρώπων που είδαν την σκηνή.Οι ναζί έβαλαν τέλος στη ζωή, του πρώην ποδοσφαιριστή του Ηρακλή, πρώην πρωταθλητή Ελλάδος στη κολύμβηση και άνθρωπο σύμβολο στη Πολωνία, αλλά και στην Ελλάδα. Άλλωστε το Ιβανόφειο στη Θεσσαλονίκη φέρει το όνομά του.(Πολλοί δε γνωρίζουν για τον αγώνα κατά των ναζί) Ο Ιβάνωφ είχε μια ζωή γεμάτη δράση και πίστη στα ιδανικά. 

Screen Shot 2014-01-04 at 7.48.17 AMΗ πολιτική καριέρα του Καραμανλή ξεκινάει το 1935, ως βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος. Στην κρίσιμη εποχή της Κατοχής η δράση του φαίνεται να «χάνεται», μέχρι να επανεμφανιστεί ως υπουργός Εργασίας το 1948 στις κυβερνήσεις που πολεμούσαν το επαναστατημένο λαϊκό κίνημα. Μετά τον θάνατο του αντιδραστικού στρατάρχη Παπάγου τον Οκτώβρη του 1955 ο Βασιλιάς Παύλος τον διορίζει πρωθυπουργό της χώρας, κατόπιν προσωπικής επιλογής του αρχηγού της αμερικανικής ΚΥΠ , Άλλεν Ντάλλες. Η επιλογή αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία, όπως φαίνεται και από το γράμμα που έστειλε η Φρειδερίκη στον Αμερικάνο στρατηγό Μάρσαλ: «… Μέσα σε μερικές ώρες ο σύζυγος μου διόρισε πρωθυπουργό έναν νέο άνδρα, αυτοδημιούργητο, από την Μακεδονία » και συμπληρώνει « Από τότε εξασφαλίσαμε και πάλι ήσυχο ύπνο τη νύχτα, κάτι που τελευταίως είχαμε πάψει να έχομε…» . Το βασιλικό ζεύγος μπορούσε πλέον να κοιμηθεί ήσυχα, αφού εκτός τον άλλων ο νέος πρωθυπουργός θα προωθούσε την υπογραφή της Συνθήκης Ζυρίχης – Λονδίνου για το Κυπριακό που ρύθμιζε το θέμα σύμφωνα με τις επιταγές και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού.

Η « περίεργη» σχέση του Καραμανλή με τα μαθηματικά φάνηκε και την επόμενη χρονιά στις εκλογές του 1956. Η ΕΡΕ με ποσοστό 47,38% πήρε 165 βουλευτές ενώ το Κέντρο με την Αριστερά με 48,15% εξέλεξαν μόλις 132 βουλευτές! Το δεύτερο κόμμα χάρη στον Καραμανλικό εκλογικό νόμο εξασφάλισε άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία!

mujer-zapatista-by-antonio-turokΚήρυξη Πολέμου

Gloria Muñoz Ramírez

Όλα άρχισαν με την κήρυξη ενός πολέμου. Η τελευταία επιλογή, είπαν, αλλά ενός πολέμου. Πολλοί είπαν τότε ότι όλο αυτό ήταν συμβολικό, ότι τα όπλα δεν είχαν καμία σημασία, ότι δεν ήταν ένας τακτικός στρατός, αλλά μια ομάδα κουρελήδων με ραβδιά για όπλα . Αλλά ήταν και είναι ένας πόλεμος. Επτά δημοτικά κτίρια κατελήφθησαν, μετά άνοιξαν οι πόρτες των φυλακών που ήταν γεμάτες από αθώους ιθαγενείς,  δημοτικά παλάτια – σύμβολα εξουσίας και ντροπής – καταστράφηκαν, γαίες, αγροκτήματα και το ζωικό κεφάλαιο που κατέχονταν από γαιοκτήμονες και αφεντικά της πολιτικής  ανακτήθηκαν, η αστυνομία και λευκοί φρουροί αφοπλίστηκαν, πιάστηκε ένας αιχμάλωτος πολέμου. Και ο θάνατος, ο οποίος ήδη υπήρχε, έγινε ορατός.

Έτσι, 20 χρόνια είναι για το τίποτα; Εξαρτάται. Είναι τώρα δύο δεκαετίες από τότε που ο EZLN άρχισε μια πορεία που ποτέ δεν είχε την πρόθεση να είναι μόνο γι’ αυτόν (τους ανθρώπους του). Έχοντας σχηματιστεί κυρίως από Tzotziles, Tzeltales, Tojolabales, Choles, Zoques και Mames, δεν γεννήθηκε με καθαρά αυτόχθονες αξιώσεις. Από την αρχή του (Νοέμβριος 1983, και ακόμη πιο πριν) μίλησε για ένα εθνικό αγώνα . Το 1983 ο EZLN ρωτούσε « πώς θα εξασφαλίσουμε καλή υγεία, καλή εκπαίδευση, καλή στέγαση, για ολόκληρο το Μεξικό; Είναι μια πολύ μεγάλη δέσμευση. Και τότε το είδαμε και εμείς. Σε αυτά τα πρώτα 10 χρόνια αποκτήσαμε πολλές γνώσεις, εμπειρίες, ιδέες και τρόπους οργάνωσης. Και σκεφτήκαμε: πώς θα μας δεχτεί ο λαός του Μεξικού (επειδή δεν τους αποκαλούσαμε κοινωνία των πολιτών); Και νομίζαμε ότι επρόκειτο να μας υποδεχτούν με χαρά διότι φυσικά επρόκειτο να πολεμήσουμε και να πεθάνουμε γι ‘αυτούς, γιατί θέλουμε την ελευθερία, τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη για όλους. Αλλά την ίδια στιγμή σκεφτήκαμε, πώς θα είναι; Θα μας αποδεχτούν;» θυμόταν πριν από λίγα χρόνια ο τωρινός υποδιοικητής Moisιs, o Tzeltal διοικητής, οραματιστής και επαναστάτης. Η στιγμή ήρθε την 1η Ιανουαρίου του 1994 .

4b6bae589de98c1d5956ecf0146b7d79_L

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι προβλέψεις του Ισάακ Ασίμοφ το 1964 για το 2014. Ποιες εικασίες του επαληθεύτηκαν.

Πίσω στο 1964 ο φημισμένος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ισάακ Ασίμοφ τόλμησε να κάνει μερικές εικασίες για το τι θα συναντούσε κανείς μέσα στην Παγκόσμια Έκθεση του 2014.

Χρησιμοποιώντας το ταλέντο του στο να οραματίζεται την τεχνολογία του μέλλοντος, οι προβλέψεις του Ασίμοφ πριν από πενήντα χρόνια είναι εντυπωσιακά ακριβείς ενώ συγχρόνως προκαλούν και ένα αίσθημα κατάθλιψης, αναφέρει δημοσίευμα του BuzzFeed.

Σαν σήμερα, στις 2 Ιανουαρίου 1920, γεννήθηκε στο Πετροβίτσι της Ρωσίας ο Ισαάκ Ασίμοφ. Πολυγραφότατος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας αλλά και επιστημονικών συγγραμμάτων, υπήρξε ένας από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς του 20ου αιώνα. «Αν η γνώση δηµιουργεί προβλήµατα, η άγνοια σίγουρα δεν µπορεί να τα λύσει», είχε πει ο ίδιος.

evolutionΓια τους περισσότερους από μας, το πράγμα πλέον είναι σαφές: Η καταγωγή του ανθρώπου εντοπίζεται στους πιθήκους, όπως ορίζει η δαρβινική θεωρία της εξέλιξης, και μάλιστα αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά γύρω του, θα βρει και πολλές ομοιότητες των ανθρώπων με τους πιθήκους – όχι τόσο εμφανισιακά, όσο από άποψης συμπεριφοράς.

Όμως η θεωρία του Δαρβίνου φαίνεται πως δεν τους πείθει όλους. Έρευνα του Pew Research Center σε 1.983 Αμερικανούς έδειξε ότι ένας στους τρεις απορρίπτει τη θεωρία της εξέλιξης από τους πιθήκους, επιμένοντας πως οι άνθρωποι υπάρχουν με την παρούσα μορφή τους από την αρχή του χρόνου, καθώς έτσι τους έπλασε ο Θεός – κόντρα σε κάθε επιστημονική ανακάλυψη, ασφαλώς.

Όπως θα περίμενε κανείς, το ποσοστό των Αμερικανών που δεν πιστεύουν στη θεωρία της εξέλιξης είναι πολύ μεγαλύτερο στις τάξεις των συντηρητικών Ρεπουμπλικανών (μόνο το 43% αποδέχεται τη θεωρία του Δαρβίνου, όταν το 2009 το ποσοστό αυτό ανερχόταν στο 54%).