MULTIMEDIA

Screen Shot 2014-02-24 at 9.26.11 PMΗλεκτρονικά αρχεία που βρέθηκαν στα κινητά τηλέφωνα των κατηγορουμένων για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής διαβιβάστηκαν από το Εφετείο στη Βουλή, η οποία θα κρίνει σε λίγες ημέρες το αίτημα για την άρση της ασυλίας των βουλευτών της ΧΑ.

Μεταξύ αυτών υπάρχει βίντεο που βρέθηκε αποθηκευμένο στο κινητό τηλέφωνο του προφυλακισμένου για συνέργεια στη δολοφονία Φύσσα και εγκληματική οργάνωση Γιάννη Καζαντζόγλου.

Στο βίντεο ομάδα Χρυσαυγιτών της Τ.Ο. Νίκαιας ακούγεται να φωνάζει: «Τους βλέπετε αυτούς – Τους λένε Αλβανούς. Τα ρούχα μου θα ράψω με δέρματα από αυτούς. Τα σπίτια μας θα βάψουμε με αίμα από αυτούς».

Screen Shot 2014-02-24 at 8.18.03 PMH σειρά του BBC της Σκωτίας «The Street» έδειξε την επίθεση φασιστών εναντίον ενός μαύρου τραγουδοποιού του Melo. O Francis Μuir επιτίθεται στο Melo και παράλληλα τον βρίζει, λέγοντας του εκτός των άλλων ότι είναι ένας από τους χιλιάδες που αρμέγουν καθημερινά τη χώρα του. Μαζί με ένα φίλο του, που δεν μπορεί να κατονομαστεί για νομικούς λόγους, προσπαθούν με γροθιές και κλωτσιές να τον χτυπήσουν κι αυτος αναγκάζεται να υπερασπιστεί τον εαυτό του με ένα μεταλλικό τρόλεϊ που χρησιμοποιεί για τη μετακίνηση των μουσικών οργάνων του.

Ο Graeme Pearson, πρώην επικεφαλής της αστυνομίας, δήλωσε : «Το ντοκιμαντέρ έχει πιάσει το είδος του περιστατικού το οποίο, δυστυχώς, συμβαίνει κατά πάσα πιθανότητα πολλά βράδια στη Σκωτία. Και στην Ελλάδα της κρίσης συμπληρώνουμε εμείς.

Ο Muir τελικά καταδικάστηκε σε συνολικά 10 μήνες φυλάκιση για την επίθεση και για άλλο ένα παρόμοιο περιστατικό, αλλά βγήκε έξω με εγγύηση.

149432-screennewΗ αντίδραση από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές σε κρούσματα ρατσισμού είναι επιβεβλημένη για να αντιμετωπιστεί δραστικά το φαινόμενο. Πέρυσι, όταν ο Κέβιν Πρινς Μπόατενγκ είχε αποχωρήσει απηυδισμένος από το φιλικό της Μιλαν με την Προ Πάτρια, πετώντας μια μπάλα προς την πλευρά του κόσμου, μετά την λεκτική επίθεση μερίδας των τιφόζι προς τους μαύρους παίκτες των Ροσονέρι. Αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο να διακοπεί το ματς, αλλά η αντίδραση του Γκανέζου να κάνει το γύρο του κόσμου και να ανοίξει την κουβέντα για το κατά πόσο ένας ποδοσφαιριστής οφείλει να αντιδρά. Ακόμα και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι έκανε αντιρατσιστικές δηλώσεις!

Το 2001, οι παίκτες της Τρεβίζο είχαν βάψει το πρόσωπό τους μαύρο για να συμπαρασταθούν στο Νιγηριανό συμπαίκτη τους Ακίιμ Ομολάντε, ο οποίος είχε βρεθεί στο στόχαστρο των ρατσιστών. Και η ερασιτεχνική ομάδα Κολεπιέβε από την περιφέρεια της Περούτζια, έκανε ακριβώς το ίδιο το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, στέλνοντας το ξεκάθαρο μήνυμά της.

Screenshot_18Μία από τις ευφυέστερες και πλέον αυθόρμητες πράξεις συλλογικής αντίστασης στη Χούντα. Μαθητές Γυμνασίων, που έχουν συρθεί στο Παναθηναϊκό στάδιο για να ακούσουν τον δικτάτορα να αγορεύει για το καθεστώς του και το «εθνοσωτήριο» έργο του, τον «φιμώνουν» με συνεχή χάχανα! (Απόσπασμα από παλιό ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)

indexΟι αδελφοί Γκριμ γεννήθηκαν σ’ ένα μικρό χωριό της Γερμανίας, ο Γιάκομπ στις 4 Ιανουαρίου του 1785 και ο Βίλχεμ στις 24 Φεβρουαρίου του 1786. Και οι δύο σπούδασαν νομικά, όπως και ο πατέρας τους, ενώ από μικρή ηλικία έδειξαν τεράστιο ενδιαφέρον για τις γερμανικές λαϊκές αφηγήσεις και παραδόσεις.

Συνέλεγαν παραδοσιακές ιστορίες, προσπαθώντας να αποτυπώσουν στο χαρτί όσο πιο πιστά μπορούσαν την τεχνική και τις λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι αφηγητές. Από αυτές εμπνεύστηκαν για να γράψουν περισσότερα από 200 παραμύθια, τα οποία σήμερα είναι γνωστά ως «Παραμύθια Γκριμ». Μεταφράστηκαν σε 160 γλώσσες και αγαπήθηκαν από τα παιδιά όλου του κόσμου. Ανάμεσά τους,  «Η Σταχτοπούτα», «Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, «Η ωραία κοιμωμένη», «Χάνσελ και Γκρέτελ», «Ραπουντζέλ».

Ο Γιάκομπ ως φιλόλογος έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μεσαιωνική λογοτεχνία και γλωσσολογία. Συνέταξε τη «Γερμανική Γραμματική», ενώ διατύπωσε και μία γενική αρχή, γνωστή ως «Νόμος του Γκριμ», που περιγράφει τη σχέση μεταξύ των διαφόρων γλωσσών. Ο Βίλχελμ ασχολήθηκε περισσότερο με τη λογοτεχνική κριτική.

getImage.doH Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ ή Ε.Π.Ο.Ν.) ήταν οργάνωση νέων που ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής, στις 23 Φεβρουαρίου 1943 και ήταν μέλος του ΕΑΜ.[1]

Ιδρύθηκε από αντιπροσώπους πολιτικών και αντιστασιακών οργανώσεων νέων της εποχής (Αγροτική Νεολαία Ελλάδος, Ενιαία Εθνικοαπελευθερωτική Εργατοϋπαλληλική Νεολαία, Ενιαία Μαθητική Νεολαία, Ένωση Νέων Αγωνιστών Ρούμελης, Θεσσαλικός Ιερός Λόχος, Λαϊκή Επαναστατική Νεολαία, Λεύτερη Νέα, Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδος, Σοσιαλιστική Επαναστατική Πρωτοπορία Ελλάδος, Φιλικής Εταιρεία Νέων, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο Νέων ΕΑΜΝ Μακεδονίας, Πελοποννήσου και το Εθνικό Συμβούλιο των φίλων της νέας γενιάς), οι οποίοι αποφάσισαν τη διάλυση όλων των οργανώσεων αυτών και συγχώνευσή τους στην ΕΠΟΝ.

Σκοποί της ΕΠΟΝ αναφέρονταν στο ιδρυτικό κείμενό της[2]:

Η εθνική απελευθέρωση με βάση την ακεραιότητα της Ελλάδας.
Η εξόντωση του φασισμού και η αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας .
Η καταπολέμηση των ιμπεριαλιστικών πολέμων και η υπεράσπιση της ειρήνης με βάση την αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών.
Η υπεράσπιση των οικονομικών, πολιτικών, εκπολιτιστικών και μορφωτικών δικαιωμάτων και επιδιώξεων της νέας γενιάς.
Στο ιδρυτικό κείμενο η ΕΠΟΝ αυτοπροσδιορίζεται ως οργάνωση εθνικοαπελευθερωτική, αντιφασιστική-προοδευτική, αντιπολεμική-φιλειρηνική.

↑ Η ΕΠΟΝ Ματιές στην Ιστορία της Ελληνικής Νεολαίας
↑ Το Α’ Συνέδριο της ΕΠΟΝ, Ριζοσπάστης, Κυριακή 13 Γενάρη 2002, ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2008

indexΔυο λόγια του Τσιτσάνη: «Η Μαρίκα στο πάλκο ήταν ασυναγώνιστη, οι κινήσεις της ήταν κάτι το συγκλονιστικό, όταν τραγουδούσε είχε τέτοια εκφραστικότητα και μεταδοτικότητα στο κοινό, που νομίζω ότι δεν πρόκειται να γεννηθεί άλλη. Όταν τραγουδούσε κυριολεκτικά καθήλωνε τον κόσμο στα τραπέζια. Ήταν φοβερή! Ήταν γεννημένη για το πάλκο!»

4 χρόνια μετά τον θάνατο της, στις 11 Μαρτίου 1961, στη μνήμη της, ο Τσιτσάνης, έγραψε το τραγούδι «Θέλω να είναι Κυριακή» (HMV 7PG-2911), ερμηνευμένο από την Καίτη Γκρέη.

Scholl_Ulm«Δεν θα σωπάσουμε. Είμαστε η συνείδησή σας. 
Ποτέ δεν θα κάνουμε ειρήνη μαζί σας.»
 
(Από το τέταρτο φυλλάδιο του Λευκού Ρόδου.)
Στις 22 Φεβρουαρίου του 1943 και κατόπιν μιας δίκης-παρωδίας (μια γεύση της μπορείτε να πάρετε εδώ) καταδικάστηκαν σε θάνατο δια αποκεφαλισμού η Σόφι Σολ (Sophie Scholl, 22 χρονών), ο αδερφός της Χανς (Hans Scholl, 25 χρονών) και ο Κρίστοφ Προμπστ (Christoph Probst, 24 χρονών), μέλη της γερμανικής νεολαιΐστικης αντιναζιστικής οργάνωσης «Λευκό Ρόδο».

Τέσσερις ημέρες πριν, η Σόφι και ο Χανς είχαν γίνει αντιληπτοί όταν έριξαν φυλλάδια αντιχιτλερικού περιεχομένου στους διαδρόμους του κτηρίου της σχολής τους. Συνελήφθησαν από την αστυνομία, ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν οι συλλήψεις και άλλων μελών της οργάνωσης.