MULTIMEDIA

Στον πρώην τσάρο της οικονομίας Γ. Παπακωνσταντίνου αποδίδεται από την πλειοψηφία της προανακριτικής επιτροπής (Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) η όλη ευθύνη γιατί βρέθηκε στο σκοτάδι η λίστα Λαγκάρντ.

Το πρώην κυβερνητικό στέλεχος καλείται να δικαστεί για δυο κακουργήματα (νόθευση εγγράφου και απιστία στην υπηρεσία) και για ένα πλημμέλημα (παράβαση καθήκοντος). τα αδικήματα της νόθευσης έγγραφου (κακούργημα) κι απιστίας στην υπηρεσία σε βαθμό κακουργήματος, καθώς και της παράβασης καθήκοντος (πλημμέλημα).
Αν αυτά δεν έχουν παραγραφεί –λόγω του περιβόητου νόμου περί ευθύνης υπουργών- αν μπορεί να σταθούν τεκμηριωμένα στο ειδικό δικαστήριο μένει να το δούμε αν και όταν παραπέμφει.

Simon_BolivarΠολιτικός και στρατιωτικός, που αφιέρωσε τη ζωή του στην απελευθέρωση των ισπανικών αποικιών και οραματίστηκε μία ενωμένη Λατινική Αμερική. Γεννήθηκε ως Σιμόν Χοζέ Αντόνιο ντε λα Σαντίσιμα Τρινιδάδ Μπολίβαρ ι Πόντε Παλάθιος ι Μπλάνκο, στις 24 Ιουλίου 1783, στο Καράκας της σημερινής Βενεζουέλας. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια με βασκικές ρίζες. Η οικογένειά του εκμεταλλευόταν μεταλλεία χρυσού και σιδήρου και ο Μπολίβαρ χρησιμοποίησε μέρος από τα έσοδά τους για να χρηματοδοτήσει τους απελευθερωτικούς πολέμους.

Μετά το θάνατό των γονέων του, την κηδεμονία του ανέλαβε ένας θείος, ο οποίος φρόντισε για τη μόρφωση και την καλλιέργεια του ανιψιού του προσλαμβάνοντας άριστους παιδαγωγούς. Μεταξύ αυτών, ο Σιμόν Ροδρίγκες, ο οποίος μύησε τον νεαρό Σιμόν στα έργα σπουδαίων ευρωπαίων διανοητών, από τον Τζον Λοκ και τον Ανταμ Σμιθ ως τον Βολταίρο και τον Ρουσό. Το 1799 μετέβη στην Ισπανία για να συμπληρώσει την εκπαίδευσή του. Σ’ ένα διάλειμμα των σπουδών και των ταξιδιών του παντρεύτηκε τη νεαρή ισπανίδα ευγενή Μαρία Τερέζα Ροδρίγκεθ ντελ Τόρο ι Αλάισα. Ο γάμος κράτησε λίγο, καθώς σ’ ένα ταξίδι τους στο Καράκας, το 1803, η Μαρία Τερέζα προσβλήθηκε από κίτρινο πυρετό και πέθανε.

Το 1807 ο Μπολιβάρ επέστρεψε στο Καράκας και συμμετείχε στην εξέγερση κατά των ισπανών κατακτητών, που βρίσκονταν σε δύσκολη θέση εξαιτίας των Ναπολεόντειων Πολέμων. Με την επικράτηση των επαναστατών, το 1810, ο Μπολιβάρ ανέλαβε την αποστολή να μεταβεί στο Λονδίνο για να ζητήσει βοήθεια από τους Άγγλους, οι οποίοι, όμως, κράτησαν αυστηρή ουδετερότητα. Το μόνο κέρδος από αυτό το ταξίδι ήταν η γνωριμία του με τον εξόριστο Φρανσίσκο ντε Μιράντα, ο οποίος το 1806 είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να ελευθερώσει τη Βενεζουέλα. Ο Μιράντα διέγνωσε τα προσόντα του Μπολίβαρ και τον έπεισε να επιστρέψει στο Καράκας για να αναλάβει την ηγεσία του απελευθερωτικού κινήματος.

Cocteau_1923Γεννήθηκε στο Μαιζόν-Λαφίτ, κοντά στο Παρίσι, το 1889 και πέθανε στο Μιζύ-λα-Φορέ, κοντά στο Παρίσι, το 1963 σε ηλικία 74 ετών. Ήταν γιος εύπορου Παριζιάνου συμβολαιογράφου και μορφώθηκε στο Λύκειο Κοντορσέ.

Επιδεικνύοντας ταλέντο στην ποίηση, το μυθιστόρημα και το θέατρο, στη ζωγραφική, στο σενάριο και τη μουσική κίνηση της χώρας του, ο Κοκτώ δημοσίευσε την πρώτη συλλογή ποιημάτων του «Το λυχνάρι του Αλαντίν» (La Lampe d’ Aladin) το 1909, σε ηλικία μόλις 18 χρόνων. Στις ποιητικές συλλογές του που ακολούθησαν, «Ο άστατος πρίγκηπας» (1910), «Ο χορός του Σοφοκλέους» (1912) και το «Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας» (1919), διακρίνεται από μια αβρότητα και χάρη στο ύφος κι ένα πλούτο φαντασίας. Το ίδιο παρατηρείται και στα μυθιστορήματά του, όπως για παράδειγμα στο «Θωμά τον απατεώνα» (Thomas l’ imposteur, 1923)[1], 1982 και στα «Τρομερά παιδιά» (Les Enfants terribles, 1929)[2]. Όλο το έργο του, ακόμα και τα φιλοσοφικά και κριτικά του δοκίμια, διαπνέεται από ένα αίσθημα παιδικής αφέλειας μαζί με μια αγωνία αναζήτησης.

PΗ 5η Ιουλίου του 1934 στις ΗΠΑ έχει μείνει γνωστή ως «Ματωμένη Πέμπτη» εξαιτίας του θανάτου δύο απεργών λιμενεργατών που προήλθε από πυρά αστυνομικών στο Σαν Φρανσίσκο. Το τραγικό γεγονός συνέβη κατά τη διάρκεια της απεργίας των εργατών του λιμανιού του Σαν Φρανσίσκο και ολόκληρης της Δυτικής Ακτής, η οποία διήρκεσε 83 μέρες. Αρχικά οι αστυνομικοί πυροβόλησαν στον αέρα, αλλά στη συνέχεια έριξαν προς το πλήθος τραυματίζοντας θανάσιμα τους Nicolas Bordoise και Howard Sperry. Oι τραυματίες ανήλθαν στους 109.

ΒΟΡΝΗ ταινία βασίστηκε στα απομνημονεύματα του Ρον Κόβικ, ενός Αμερικανού ο οποίος, τη δεκαετία του 1960, πίστεψε ότι το να καταταγεί στο στρατό ήταν χρέος προς την πατρίδα.
Ξεκινά δείχνοντας τον πιτσιρικά Ρον να πανηγυρίζει στην παρέλαση της 4ης Ιουλίου ημέρα των γενεθλίων του αλλά και της ανεξαρτησίας της Αμερικής. Το πάθος του για την αστερόεσσα και τα ιδανικά του τον οδηγούν στην Ασία όπου πολεμάει με ασίγαστο πάθος τους «κακούς» Βιετκόγκ…έτσι τον έμαθαν έτσι πίστευε (!)
Η μοίρα όμως του παίζει σκληρό παιχνίδι και αναγκάζεται να επιστρέψει στην πατρίδα παράλυτος από τη μέση και κάτω.
Η επιστροφή του επιφυλάσσει ακόμη χειρότερες εκπλήξεις…
Ο Ρον σιγά σιγά ανακαλύπτει πόσο ψεύτικα ήταν τα ιδανικά με τα οποία γαλουχήθηκε, και ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούσε ο παράλογος πόλεμος στην άλλη άκρη της γης…στην πορεία εξελίχθηκε σε έναν από τους θερμότερους υποστηρικτές του αντιπολεμικού κινήματος.
Είναι η εποχή των παιδιών των λουλουδιών και της προάσπισης της ειρήνης με μεγάλες αντιπολεμικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας…