ΒΙΝΤΕΟ

Screen Shot 2013-06-20 at 1.35.39 PMΠαρμένο από ένα τραγούδι του Ξαρχάκου που το τραγούδησε ο Γ.Ξυλούρης.
Η εκδήλωση αναφερόταν σε ό,τι μας απομακρύνει από το παραμύθι, που είναι οι διάφοροι μύθοι που αφορούν τις κοινωνικές προκαταλήψεις που δημιουργούνται και καλλιεργούνται  ανάμεσα μας. Έχουμε μάθει να βλέπουμε το διαφορετικό ως απειλή, ως κάτι εχθρικό και επικίνδυνο. Έτσι, αποφεύγουμε τον άλλο, γινόμαστε καχύποπτοι, φοβόμαστε ό,τι ανήκει σε διαφορετική φυλή, άλλη θρησκεία, άλλο πολιτισμό. Το Μουσικό Σχολείο Ρεθύμνου μας δίδαξε για άλλη μια φορά ότι ο διαφορετικός από εμάς δεν είναι απειλή, αλλά ευλογία, καθώς φέρνει μαζί του έναν διαφορετικό πολιτισμό, μία διαφορετική ζωή, με διαφορετικά όνειρα και σκέψεις. Η ανθρωπιά, ο σεβασμός του ανθρώπου προς τον άλλο, απαιτεί το σεβασμό στην ιδιαιτερότητα του καθενός, στην αποδοχή της ατομικότητας, στη  διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου. Η αρμονική συμβίωση εξασφαλίζει διαφορετική στάση απέναντι στους λαούς, αφού η πολυπολιτισμικότητα είναι σήμερα μια πραγματικότητα της κοινωνίας μας. Ο διάλογος των πολιτισμών δεν πρέπει να είναι ένας θλιβερός μονόλογος, αλλά μια ευκαιρία για κατανόηση, για αλληλεγγύη. Ο διευθυντής του σχολείου μίλησε στην καταπληκτική συναυλία που έγινε τονίζοντας ότι το σχολείο είναι ταγμένο να μεταδίδει τη γνώση, να καλλιεργεί τη σκέψη, να ανοίγει ορίζοντες και να διδάσκει την ελευθερία μεταξύ των λαών. Τα τραγούδια της εκδήλωσης είχαν κοινό θεματικό περιεχόμενο: ελευθερία, αλληλεγγύη, συναδέρφωση, ειρήνη.  Στο τελευταίο τραγούδι συμμετέχουν τα παιδιά που χρωστάμε πολλά για τα πράγματα που μας δίδαξαν,  το Κέντρου Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Νέων Αιτούντων Άσυλο Ανωγείων.

Livaneli ZulfuO Zoυλφί Λιβανελί γεννήθηκε το 1946. Είναι ίσως ο γνωστότερος και πιο δημοφιλής Τούρκος μουσικοσυνθέτης στη χώρα του αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Τραγούδια του έχουν ερμηνεύσει η Joan Baez, η Maria del Mar Bonet, ο Udo Lindenberg και η Μαρία Φαραντούρη. Έχει εργαστεί επίσης ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Sabah» και τη «Milliyet». Συνθέτης, συγγραφέας, σκηνοθέτης, και πρεσβευτής καλής θέλησης στην UNESCO. Με την έκδοση του πρώτου του μυθιστορήματος το 1997, «Ο μεγάλος ευνούχος της Κωνσταντινούπολης», κατέκτησε το αναγνωστικό κοινό μέσα και έξω από την Τουρκία. Το βιβλίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και τιμήθηκε με το Βαλκανικό Λογοτεχνικό Βραβείο. Ακολούθησαν το 2001 το μυθιστόρημα «Ένας άνθρωπος, μια γάτα, ένας θάνατος», το οποίο απέσπασε το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο της Τουρκίας, η «Ευτυχία» το 2003, που μεταφράστηκε σε επτά γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, σουηδικά και ελληνικά), ενώ το τελευταίο του μυθιστόρημα «Το σπίτι στο Βόσπορο» κυκλοφόρησε στην Τουρκία το 2006 με μεγάλη επιτυχία.

χελμανΗ Λίλιαν Χέλμαν (αγγλικά Lillian Hellman) (20 Ιουνίου 1905, Νέα Ορλεάνη – 30 Ιουνίου 1984, Τίλμπεργκ) ήταν Αμερικανίδα θεατρική συγγραφέας γνωστή για τα έργα της Η ώρα των παιδιών και Οι μικρές αλεπούδες, καθώς και για την αριστερή της ιδεολογία, για τον κοινωνικό της ακτιβισμό και για την πολύχρονη σχέση της με τον συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων Ντάσιελ Χάμετ. Η Χέλμαν μέσα από τα έργα της άσκησε σκληρή κριτική στον αμερικάνικο τρόπο ζωής.

Η Λίλιαν Φλόρενς Χέλμαν γεννήθηκε στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα και ήταν μέλος μιας εβραϊκής οικογένειας (αν και η μητέρα της όπως και οι περισσότεροι συγγενείς της είχαν ασπαστεί το χριστιανισμό). Η Χέλμαν από νεαρή ηλικία Hellman έλαβε κατήχηση τόσο στη μητρόπολη του Σαιντ Λούις όσο και στο ναό Μπεθ Ισραήλ. Έζησε τα παιδικά της χρόνια μεταξύ Νέας Ορλεάνης και Νέας Υόρκης, καθώς έμενε για ένα εξάμηνο στη Νέα Ορλεάνη, στο οικοτροφείο που διοικούσαν οι θείες της και ένα εξάμηνο στη Νέα Υόρκη.

World_Refugee_DayΗ Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων καθιερώθηκε για πρώτη φορά με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 4 Δεκεμβρίου του 2000 και πρωτογιορτάσθηκε στις 20 Ιουνίου 2001, με αφορμή τα 50 χρόνια από την υπογραφή της «Συνθήκης για το καθεστώς των προσφύγων».

Η Συνθήκη αυτή προέβλεπε, μεταξύ άλλων, τη σύσταση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, η οποία ήταν επιφορτισμένη να βοηθήσει στη μετεγκατάσταση των 1,2 εκατομμυρίων Ευρωπαίων που είχαν μείνει άστεγοι εξαιτίας του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Στα 54 χρόνια της ύπαρξής της, η Ύπατη Αρμοστεία έχει βοηθήσει πάνω από 50 εκατομμύρια ανθρώπους και για τις προσπάθειές της αυτές έχει τιμηθεί δύο φορές με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Το διεθνές δίκαιο ορίζει ότι πρόσφυγες είναι οι άνθρωποι που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιστρέψουν στις χώρες τους, εξαιτίας βάσιμου φόβου δίωξης, με βάση τη φυλή, το θρήσκευμα, τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, την εθνικότητά τους ή τη συμμετοχή τους σε μία ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα.

Screen Shot 2013-06-19 at 6.24.27 PMΗ Επιτροπή ενάντια στις Κοινωνικές Διακρίσεις της Ένωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Ηρακλείου, διοργανώνει Φεστιβάλ εκδηλώσεων ευαισθητοποίησης σχετικά με την αποδοχή της διαφορετικότητας την Πέμπτη 20 & Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013 στο Πάρκο Γεωργιάδη.

Ομάδες μαθητών, καθηγητών, σύλλογοι μεταναστών, άτομα με αναπηρία, φορείς και πολίτες της πόλης μας συνεργάζονται και παρουσιάζουν εικαστικά εργαστήρια, θέατρο, μουσική, χορό, τραγούδι, παιχνίδια, προσωπικές ιστορίες κ.α. ως επιβάτες μιας σύγχρονης Κιβωτού προστασίας και διάσωσης του ανθρωπισμού μας. Ο τρόπος προσέγγισης είναι κυρίως βιωματικός και διαδραστικός, προσδοκώντας να εμπλέξουμε ενεργά το κοινό που θα λάβει μέρος.

Καλούμε όλο τον κόσμο να γίνει συνεπιβάτης
σ’ αυτό το ταξίδι προς την αποδοχή και την αλληλεγγύη.

ΝικόλαςΤης Αντας Ψαρρά – «Εφημερίδα Συντακτών»

Την Πέμπτη 20 Ιουνίου και εκτός απρόοπτου θα διεξαχθεί επιτέλους η δίκη μιας ανεξιχνίαστης υπόθεσης αστυνομικής βίας με θύμα έναν εικοσιτετράχρονο και κατηγορούμενους 4 αστυνομικούς. Μια υπόθεση που διαδραματίστηκε το 2008 και ακόμα περιμένει τη δικαιοσύνη.

Οδός Αναξαγόρα, 11 Μαΐου 2008, ένας νεαρός 24 ετών «ακινητοποιείται» στα χέρια 4 ειδικών φρουρών.
Δεμένος με χειροπέδες πισθάγκωνα, πεσμένος στα γόνατα κι ενώ ο ένας του έχει κάνει κεφαλοκλείδωμα οι άλλοι δύο τον χτυπούν στο κεφάλι. Μαζί τους και μια γυναίκα αστυνομικός, λέει ο αυτόπτης μάρτυρας. Ο Νίκος Σακελλίων πέφτει σε κώμα στα χέρια των αστυνομικών, ενώ το βίντεο του μάρτυρα δείχνει τους αστυνομικούς να τον εγκαταλείπουν αφού βγάζουν τελικά τις χειροπέδες.