«Από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 είχα ξεκινήσει να δραστηριοποιούμαι στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρολογικού υλικού. Πιο συγκεκριμένα, είχα φτιάξει μαζί με τα αδέρφια μου μια βιοτεχνία παραγωγής πινάκων. Η δουλειά μας πήγε πολύ καλά. Ημασταν από τους πρώτους στην Ελλάδα που ασχοληθήκαμε με το συγκεκριμένο αντικείμενο και έπειτα από δέκα χρόνια είχαμε να επιδείξουμε πολλές καινοτομίες.
»Ημουν και στέλεχος της ΕΔΑ. Οχι αυτό που λέμε πρωτοκλασάτο, αλλά είχα δράση. Μου άρεσαν τα πολιτιστικά και μ’ αυτά ασχολιόμουνα. Τότε στις τοπικές οργανώσεις σύχναζαν σπουδαίοι άνθρωποι, του πνεύματος, καλλιτέχνες, ο Μίκης, ο Λειβαδίτης, ο Ρίτσος, ο Κατράκης. Εγώ είχα αναλάβει να οργανώνω εκδηλώσεις. Ενιωθα πως κάτι άλλαζε, πως κάτι φτιάχναμε που άξιζε τον κόπο, πως δημιουργούσαμε έναν κόσμο καλύτερο και αισθανόμουν περήφανος που μετείχα. Παρά το κυνηγητό απ’ τους αστυνομικούς -πήγαιναν συχνά-πυκνά σπίτι μου και ρωτούσαν για μένα τη μάνα μου, άλλοτε με τραβολογούσαν στο τμήμα- δεν πτοήθηκα.
Στις εκλογές του ’61 κατέβηκα στο χωριό να ψηφίσω. Είχα εκεί τα εκλογικά μου δικαιώματα. Σάββατο μεσημέρι έφτασα και έκανα μια βόλτα να δω συγγενείς και φίλους. Με πήρε το βράδυ, κουτσοπίνοντας με το θείο μου, και κατά τα μεσάνυχτα που με ‘πιασε η νύστα, τον αποχαιρέτησα κι έφυγα πεζή για το σπίτι μου, λίγο παρακάτω. Φώτα δεν υπήρχαν, ένα φαναράκι που κρατούσα για να βλέπω, ίσα που έφεγγε. Ξάφνου δέχτηκα χτύπημα στο κεφάλι και μια μπάσα φωνή φώναξε «σφάξ’ τον». Ενας δεξιός ξάδερφός μου, τομάρι και υπόκοσμος, μέλος της παρακρατικής «καρφίτσας», μου είχε στήσει την ενέδρα. Στεκόμουν στην άκρη μιας ρεματιάς για καλή μου τύχη και καθώς προσπαθούσα να απωθήσω τους δύο επιτιθέμενους, έσπρωξα τον έναν, γλίστρησε και έπεσε. Ο άλλος φοβήθηκε και το ‘βαλε στα πόδια.
Γλίτωσα απ’ τους φονιάδες, αλλά όχι κι απ’ τη μουρμούρα της μάνας μου, που με παρακάλια και κλάματα με υποχρέωσε να ξεκόψω απ’ τις οργανώσεις της ΕΔΑ. Καταπιάστηκα με τη δουλειά, αφοσιώθηκα σ’ αυτήν και πρόκοψα. Τους συντρόφους όμως δεν τους ξέχασα. Οποιος είχε ανάγκη τον βοηθούσα. Λεφτά, δουλειά, κρησφύγετο, ό,τι χρειαζόταν.
»Το καθεστώς της 21ης Απριλίου -και παρά τις περί του αντιθέτου φοβίες μου- δεν με πείραξε. Βλέπεις, ήμουν σοβαρός επιχειρηματίας πια. Και το χρήμα είναι πάνω απ’ όλα. Ως την άνοιξη του ’70, οπότε και συνέβη κάτι το εντελώς απροσδόκητο. Πλησίαζε το Πάσχα και πήρα ένα τηλεφώνημα στο γραφείο, με το οποίο σημαίνον πρόσωπο της «επαναστάσεως» μου ζητούσε να συναντηθούμε, όπερ και εγένετο. «Λοιπόν κύριε, θα σας μιλήσω ανοιχτά. Εχουμε στη διάθεσή μας ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Χρειαζόμαστε μία εταιρεία-βιτρίνα να κόψει εικονικά τιμολόγια για υλικό που δήθεν αγοράστηκε από το Δημόσιο. Αν δεχθείτε να είναι η δική σας, θα λάβετε ως αμοιβή το μισό του συγκεκριμένου ποσού. Το υπόλοιπο θα καρπωθούμε ο γαμπρός μου κι εγώ». Απόρησα και ρώτησα γιατί απευθύνθηκε σε μένα. «Διότι είσθε κομμουνιστής, αγαπητέ μου! Το καλύτερο άλλοθι. Ποιος θα μας υποψιασθεί;».
»Εδωσα αρνητική απάντηση και έφυγα αηδιασμένος. «Δύσκολα θ’ αναστηθεί αυτός ο τόπος», μονολόγησα. Εκτοτε ήταν της μοίρας μου γραφτό να γνωρίσω κι άλλα τέτοια σιχάματα».
Πηγη: fb Nikos Fil
Πηγη: fb Nikos Fil;;;
και θα πρέπει αγαπητοί μου κυρια ότι μαλακια σκαρφιστεί ο εκάστοτε παπάρας να θεωρείτε η ιστορία του αληθινή!!! ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ…
άλλωστε ξέρουμε την αλήθεια όλοι τους οι χουντικοί πέθαναν στην ψάθα… οι μετέπειτα κυβερνήτες έψαξαν και δεν βρήκαν στην κατοχή τους ούτε δραχμή σε καμια τράπεζα του κόσμου…
σε αντίθεση με τους δημοκράτες που μας κυβερνούν τα τελευταία χρονια που έχουν στην κατοχή τους ζεστό χρήμα σε ελβετικές τράπεζες και μάλιστα χρήματα που δεν δικαιολογούνται από τα εισοδήματα τους.
Στην ψάθα και αν γίνεται ακόμα πιο βαθιά, μέσα στην Ιερή Πηγάδα έπρεπε να πεθανουν και να σαπίσουν οι χουντικοί, παρέα με αυτούς που τους σιγοντάρουν κρυφά και φανερά.
Είσαι απλά ένας φασίστας…
ο δημοκράτης δέχεται την γνώμη του αλλου άσχετα αν δεν σύμφωνη μαζί του.
http://www.kar.org.gr/2014/04/21/%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-21%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85-1967-%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5/
Mερικα μονο στοιχεια:
* Ο Μακαρέζος διόρισε υπουργό Γεωργίας (κι αργότερα Βορείου Ελλάδος) τον κουνιάδο του, Αλέξανδρο Ματθαίου.
* Ο Λαδάς έκανε τον ένα ξάδερφό του διοικητή της ΑΣΔΕΝ και τον άλλο Γ.Γ. Κοινωνικών Υπηρεσιών.
* Ο γαμπρός του Παττακού Αντρέας Μεϊντάσης επιδόθηκε σε μπίζνες με το Δήμο Αθηναίων –από την κατασκευή του υπόγειου γκαράζ της Κλαυθμώνος μέχρι μια τεχνική μελέτη αξιοποίησης δημοτικού ακινήτου, ύψους 1.109.000 δρχ.
* Τα αδέρφια του αρχηγού βολεύτηκαν κι αυτά. Ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος ως στρατιωτικός ακόλουθος, Γ.Γ. του Υπ. Προεδρίας, Περιφερειακός Διοικητής Αττικής και «υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ». Ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος αναρριχήθηκε αστραπιαία στην υπαλληλική ιεραρχία για να αναλάβει Γ.Γ. Δημ. Τάξεως. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα βαθμοφόρου υφισταμένου του, «μένει γνωστός σαν ‘μπον φιλέ’ γιατί, τυλιγμένος σε χειμωνιάτικο παλτό, τρέχει νύκτα μαζί με αξιωματικούς αστυνομίας πόλεων στα καμπαρέ σαν γκάγκστερς και τρώγουν φιλέτο» (Αλέξανδρος Δρεμπέλας, «Ο θρήνος του χωροφύλακα», Αθήνα 1998, σ.118).
λόγο κεκτημένης ταχύτητας έγραψα αγαπητοί αντί αγαπητή.
Δηλαδή για να καταλάβω το σκεφτικό σας!!!
ο κομμουνιστής δικτάκτορας χότζας (αλβανία)
ο κομμουνιστής δικτάκτορας τσαουσέσκου (ρουμανία)
ο κομμουνιστής δικτάκτορας στάλιν (ρωσία)
ο κομμουνιστής δικτάκτορας μάο Τσετούνγκ (κίνα)
ήταν αγγελούδια;
πέταξε τυχόν παρωπίδες και δείτε το παρακάτω βίντεο
https://www.youtube.com/watch?v=nAQFxDJNCsM
Δεν ηταν κομμουνιστες αυτοι!
Ε!!! τώρα ότι θέλουμε λέμε;
φυσικά και ήταν κομμουνιστές…
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ;
Τελικά τι είναι φασισμός; Δεν με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή να ανοίξω μια θεωρητική συζήτηση για το φαινόμενο. Απλά θέλω να καταλάβω γιατί η ΧΑ είναι μια φασιστική οργάνωση, ενώ τα κυβερνώντα κόμματα και όσοι συνέβαλαν στη σημερινή κατάσταση γενοκτονίας του ελληνικού λαου ανήκουν στο δημοκρατικό λεγόμενο τόξο. Γιατί Επειδή τα μέλη της ΧΑ φοράνε μαύρες μπλούζες, Ενώ οι κυβερνώντες πολιτικοί φοράνε κουστούμι, γραβάτα και κρύβουν τα εγκλήματα τους πίσω από ένα κοινοβούλιο που οι ίδιοι έχουν μετατρέψει σε τσίρκο.
Γέννηση του φασισμού
Ο φασισμός γεννήθηκε μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμιου Πολεμου στην Ιταλία σαν κίνημα από τον Μπενίτο Μουσολίνι το 1919 χωρίς να προσδιορίζει δόγμα και κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Ο όρος φασισμός προέρχεται από την ιταλική λέξη Fascismo που ετυμολογείται από την λατινική «fasces» (φάσκες, ενικός: fascis, ιταλικά fascio :φάσιο) που ονομάζονταν συγκεκριμένο αρχαίο ρωμαϊκό έμβλημα εξουσίας, που απεικόνιζε «ράβδους δεμένες γύρω από έναν πέλεκυ».
Η λέξη παραπέμπει στους «littores» (λιτόρες) που ήταν ένα είδος ομάδων σωματοφυλάκων των γερουσιαστών της αρχαίας Ρώμης οι οποίοι διακρίνονταν από μια ράβδο που κρατούσαν και η οποία ήταν το σύμβολο της εξουσίας τους. Οι fasces ήταν στην αρχαία Ρώμη σύμβολο της εξουσίας των δικαστών και συμβόλιζαν την «ισχύ δια της ενώσεως»: μια μόνο ράβδος σπάζει εύκολα, ενώ μια δέσμη πολύ δύσκολα. Οι ράβδοι δεμένες γύρω από έναν διπλό πέλεκυ που έγινε το σύμβολο του φασισμού. Η αντιστοιχία με τους φασίστες της δεκαετίας του ’20 βρίσκεται στο ότι οι πρώτες ομάδες φασιστών που σχηματίστηκαν στην Ιταλία ονομάστηκαν «fascio di combattimento», δηλαδή ομάδες-δέσμες μάχης.
Η έννοια της λέξης φασισμός; σήμερα χρησιμοποιείται πολλές φορες για να χαρακτηρίσει πρόσωπα, θεσμούς η καταστάσεις που μπορεί να μην έχουν καμια σχέση με την αρχική έννοια του ορου.
Το ουσιαστικό φασισμός και το επίθετο φασίστας χρησιμοποιούνται σήμερα πολλές φορες, εκτος από τον αρχικό ορισμό, την εθνικιστική και φυλετική πολιτική ιδεολογία που πρωτοεμφανίζεται στην Ιταλία του Μουσολίνι και αναπτύσσεται από τους Γερμανούς Ναζιστές και άλλους και που προτείνει έναν απολυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης, από έναν συγκεκριμένο Αρχηγό, που θα συνενώσει όλες τις τάξεις σε ένα Έθνος, που μάλιστα είναι το ανώτερο έθνος και έχει προορισμό να κυριαρχήσει στα αλλα κατωτερα έθνη και φυλές, και σε μια πολύ ευρύτερη έννοια, προσδιορίζοντας ως φασισμό γενικά κάθε άδικη, αντιδημοκρατική και βίαιη πράξη, ιδεολογία, συναίσθημα, συνήθεια στο χώρο της πολιτικής, της κοινωνίας, της οικογενειας, και των σχέσεων.
Η υπερβολική χρήση αυτού του δευτερου ορισμού έχει εν μέρει υποκαταστήσει τον αρχικό ορισμό (ότι φασισμός είναι μονο η ονομασία του κινήματος του Μουσολίνι).
Αφού επιτέλους μάθαμε τι είναι φασισμός… να δούμε ποιοι είναι οι πραγματικοί φασίστες στην ιστορία τις ελλάδας .
Ο φασισμός λοιπόν ήταν κίνημα που ξεκίνησε από την ιταλία του Μουσολίνι, ο ΜΕΤΑΞΑΣ είπε όχι στον μουσολίνι… ενώ το ΚΚΕ εκείνο τον καιρό μας έλεγε πως οι ιταλοί στρατιώτες είναι αδέλφια μας;;; και εχθρός τους είναι ο μεταξάς…
σας ρωτώ λοιπόν ποιοι είναι οι φασίστες; μην ξεχνάτε πως στην αρχή του δευτερου παγκοσμιου πολεμου χίτλερ, στάλιν, και μουσολίνι ήταν σύμμαχοι…
ΕΓΩ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΘΑ ΒΓΑΛΩ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΚΑΙ ΘΑ ΦΩΝΑΞΩ ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΖΗΤΩ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ ΖΗΤΩ ΤΟ ΟΧΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ;
Και για να ξυπνήσουν επιτέλους μερικοί
Δεν υπάρχει δεξιά…
δεν υπάρχει αριστερά…
υπάρχουν καλές και κακές κυβερνήσεις
κάτι που εύκολα μπορούσαμε κάποτε να αντιληφθούμε…
πριν μας διαιρέσουν.