Αθώα κρίθηκε από το Μονομελές Αυτόφωρο της Ευελπίδων η Μαροκινή μετανάστρια Σάναα Τάλεμπ για το αδίκημα της διακεκριμένης φθοράς, ενώ στο αρχείο τέθηκε η κατηγορία περί «απείθειας», έπειτα και από τη σχετική εισαγγελική πρόταση.
Τα «αδικήματα», που την βάρυναν, αφορούσαν στην προσπάθειά της να αντισταθεί στη βίαιη διοικητική απέλασή της το Νοέμβριο του 2015, στη διάρκεια της οποίας φέρεται να προξένησε φθορά στο βραχίονα του αστυνομικού οχήματος, που την μετέφερε στο αεροδρόμιο.
Οι αστυνομικοί μάρτυρες κατηγορίας Καραγεώργου και Παπαδόπουλος, οι οποίοι διεξήγαγαν τη μεταγωγή της στο αεροδρόμιο, ισχυρίστηκαν ότι τους εξύβρισε στα ελληνικά, προσπάθησε να αυτοτραυματιστεί και προκάλεσε φθορές στο αστυνομικό όχημα, αλλά απέδωσαν τη συμπεριφορά της στην ψυχολογική της κατάσταση και όχι σε δόλο. Υποστήριξαν, εξάλλου, πως δε γνώριζαν ότι λάβαινε φαρμακευτική αγωγή ή ότι πριν τη διαδικασία βίαιης απέλασής της βρισκόταν σε 9ήμερη απεργία πείνας. Και, κατά βολικό τρόπο, δεν μπορούσαν να θυμηθούν ποιος αρμόδιος είχε δώσει την εντολή για την απέλαση αυτή.
Η μάρτυρας υπεράσπισης περιέγραψε τις απαράδεκτες συνθήκες, οι οποίες επικρατούν στοΚέντρο Κράτησης Γυναικών Ελληνικού, τη γνωριμία της με την Σάναα Τάλεμπ και το πόσο οι συνθήκες κράτησης την είχαν ψυχικά και σωματικά επιβαρύνει.
Στην απολογία της, η Σάναα Τάλεμπ ανέδειξε με σαφήνεια την πληθώρα παρατυπιών τηςπροδικασίας, καταθέτοντας πως ουδέποτε ενημερώθηκε ότι θα απελαυνόταν. «Με παραπλάνησαν, με ξεγέλασαν. Περίμενα πως θα απελευθερωθώ. Όταν φτάσαμε στο πάρκινγκ της Διεύθυνσης Αλλοδαπών, υποψιάστηκα ότι θα με απέλαυναν. Αν επέστρεφα στο Μαρόκο, σήμαινε θάνατος», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Σημειωτέον πως η αίθουσα του δικαστηρίου ήταν κατάμεστη από αλληλέγγυες και αλληλέγγυους, ενώ έξω από κτίριο εμφανής ήταν η παρουσία αστυνομικών δυνάμεων.
