«Κάνουν ότι δεν μας βλέπουν, αλλά εμείς είμαστε εδώ»

«Κάνουν ότι δεν μας βλέπουν, αλλά εμείς είμαστε εδώ»

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ

ΗΕλλάδα είναι η μοναδική μας πατρίδα, ανήκουμε στη γενιά των νέων Ελλήνων πολιτών, λένε οι μετανάστες δεύτερης γενιάς, ανεξάρτητα αν οι γονείς τους κατάγονται από χώρες της αφρικανικής ηπείρου ή τη γειτονική Αλβανία.

Περίπου 250.000 νέοι έχουν τις προϋποθέσεις και ελπίζουν ότι θα πάρουν την ελληνική ιθαγένεια. Μιλούν για τις γραφειοκρατικές δυσκολίες και τα χρήματα που ξόδεψαν για να ζήσουν νόμιμα στην Ελλάδα και εκφράζουν τη διάθεση να παλέψουν για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής στη χώρα μας.

Ο Νικόδημος Κινύουα γεννήθηκε στην Κένυα και έφτασε στη χώρα μας σε ηλικία οχτώ ετών. Την πρώτη δεκαετία ζούσε μαζί με τους γονείς του στην Κάλυμνο. Σήμερα είναι 35 ετών και εκδίδει το περιοδικό «ASANTE». Ο ίδιος συστήνεται ως «μετανάστης δεύτερης γενιάς». Σπούδασε μάρκετινγκ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο· και εργάζεται ως σερβιτόρος. Υστερα από 17 χρόνια συνεχών προσπαθειών, πριν από ένα χρόνο κατάφερε να πολιτογραφηθεί και να αποκτήσει την ελληνική ταυτότητα.

Το 2005 επικοινωνούσε με τις αρχές και τον Συνήγορο του Πολίτη, συμβάλλοντας στη διαδικασία για το νόμο 38/38 (Ραγκούση) περί ιθαγένειας. Υποστηρίζει ότι φημολογείται από το υπ. Εσωτερικών πως «αντί της ιθαγένειας θα δίδεται μία ειδική άδεια για εξαιρετικούς λόγους. Αυτή η αλλαγή δεν μας καίει, μας τσουρουφλίζει…»

Οπως λέει, «αυτό σημαίνει ότι αλλάζει εντελώς το υπάρχον καθεστώς. Και για να πάρουμε ειδική άδεια θα πρέπει να πληρώνουμε 150 ευρώ ετησίως για την ανανέωσή της. Κι αυτό δεν είναι μόνο άδικο, αλλά αφορά την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Διότι με την οικονομική κρίση δεν μπορείς ν’ ανανεώσεις την άδεια παραμονής. Με αποτέλεσμα όλοι αυτοί οι νέοι να ζουν παράνομα και να γίνονται έρμαια ακροδεξιών αντιλήψεων. Αυτό είναι ηθικό και κοινωνικό ζήτημα».

Τον ρωτήσαμε αν σκέφτηκε την επιστροφή του στην Κένυα: «Οχι. Σε 15 μέρες παντρεύομαι. Η γυναίκα μου περιμένει παιδί». Γι’ αυτόν, η ελληνική ιθαγένεια σημαίνει ότι «έχουμε το δικαίωμα να οραματιζόμαστε, όπως όλοι οι άνθρωποι, τη βελτίωση των συνθηκών ζωής στη χώρα μας. Να είμαστε ενεργοί πολίτες και να παλεύουμε για ν’ αλλάξουμε τη βαρβαρότητα που επικρατεί γύρω μας. Ακόμα κι αν μας αφαιρέσουν το δικαίωμα της ιθαγένειας, θα συνεχίσουμε ν’ αγωνιζόμαστε για τα κοινά. Δεν είμαστε νέοι μιας άλλης χώρας. Η Ελλάδα είναι η μοναδική μας πατρίδα».

300 ευρώ και ληγμένη άδεια

Η 30χρονη Εμμανουέλα Ραπούση γεννήθηκε στην Αλβανία και ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία εννέα ετών. Εξακολουθεί να σπουδάζει και παράλληλα εργάζεται: «Το τραγικό είναι ότι κατάφερα να εξασφαλίσω τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για ν’ αποκτήσω την ελληνική ιθαγένεια».

Λέει ότι κάθε χρόνο πάλευε να πάρει μια άδεια παραμονής πληρώνοντας 300 ευρώ για παράβολο και ένσημα, να της δώσει βεβαίωση ο εργοδότης, αλλά η άδεια παραμονής ερχόταν… ληγμένη. Προσθέτει ότι παίρνει 700 ευρώ μισθό, πλήρωσε 200 για την εφορία, 150 για τα ένσημα, «και τελικά είσαι ξένος. Δηλαδή στην κοινωνία έχω ενσωματωθεί, αλλά η γραφειοκρατία το αρνείται».

Χρειάζεται την ελληνική ιθαγένεια, «γιατί θέλω να αισθάνομαι όπως όλοι οι άνθρωποι. Να μη διώκομαι, να μην κινδυνεύω, να νιώθω ελεύθερη. Μεγάλωσα στην Ελλάδα, έχω την ίδια νοοτροπία ζωής, δεν έχω καμία σχέση με την Αλβανία, και κινδυνεύω να γυρίσω εκεί. Αλλά δεν θέλω να ζήσω δεύτερη μετανάστευση».

Θυμάται τις δυσκολίες που πέρασε «τα πρώτα χρόνια. Επρεπε να μάθω βίαια την ελληνική γλώσσα. Πήγα στην τετάρτη τάξη λόγω της ηλικίας μου. Κι έπρεπε ν’ αποδείξω ότι τα καταφέρνω. Το μέλλον φαίνεται μαύρο, αλλά έχει μία άσπρη κουκκίδα. Θέλω να παλέψω μαζί με τους νέους της γενιάς μου και να τ’ αλλάξω».

«Εδώ γεννήθηκα»

Ο μουσικός Μανώλης Αφολάνιο είναι 31 ετών και κατάγεται από τη Νιγηρία: «Εδώ γεννήθηκα, εδώ σπούδασα, εδώ μεγάλωσα. Ολόκληρη τη ζωή μου εδώ την έζησα. Δικαιούμαι να πάρω την ιθαγένεια. Και φυσικά αγαπώ τον τόπο, αλλά και απογοητεύομαι, όπως όλοι οι Ελληνες πολίτες. Για παράδειγμα, θυμώνω με όσους δεν σέβονται την ανθρώπινη ζωή. Για θέματα προκαταλήψεων και ρατσισμού, με όσους δεν θέλουν να έχουμε τα ίδια δικαιώματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν δεσμοί με τη χώρα. Αντιθέτως, σημαίνει ότι προβληματιζόμαστε όπως όλοι οι άνθρωποι της γενιάς μας. Ανήκω στη γενιά των νέων Ελλήνων πολιτών. Κι αυτό δεν μπορεί να το αφαιρέσει κανείς».

Μιλώντας για τα νομικά κωλύματα και τις νοοτροπίες, λέει ότι «μπορεί να κάνουν ότι δεν μας βλέπουν, να μη θέλουν να μας δουν. Αλλά εμείς είμαστε εδώ. Και ο χαρακτήρας μας διαμορφώθηκε βάσει της ελληνικής κοινωνίας, που στις καθημερινές επαφές μας μας αποδέχεται».

Πηγη:enet.gr

318

ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Γράψτε μια απάντηση