Στο Charkiv της Ουκρανίας 100ντάδες άνθρωποι προσπαθούν να προστατεύσουν το άγαλμα του Λένιν
Δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν αυτή τη βδομάδα στην Ουκρανία σαν συνέπεια της άγριας καταστολής που δέχθηκαν από την κυβέρνηση οι διαδηλωτές στην πλατεία Ανεξαρτησίας ή αλλιώς Euromaidan, στο Κίεβο.
Τουλάχιστον 70 άνθρωποι, μέσα σε αυτούς και 12 από τις δυνάμεις ασφαλείας, έχουν σκοτωθεί από την προηγούμενη Τρίτη και 1000 έχουν τραυματιστεί, πολλοί από αυτούς σοβαρά. Η αστυνομία κατάφερε να διώξει τους διαδηλωτές από το κεντρικό κτήριο των εμπορικών συλλόγων που είχαν καταλάβει και χρησιμοποιούσαν ως ορμητήριο της εξέγερσης, αλλά κατά διάρκεια της επιχείρησης αυτής το κτήριο κατέληξε στις φλόγες. Οι νεκροί των πρόσφατων διαδηλώσεων προστέθηκαν σε εκείνους τους 5 που είχαν σκοτωθεί τον Γενάρη στις διαδηλώσεις ενάντια στους αντιδημοκρατικούς νόμους που είχε περάσει τότε η κυβέρνηση και οι οποίοι της έδιναν δικτατορική δύναμη στο να καταστέλλει οποιαδήποτε αντίδραση.
Τη στιγμή που γραφόταν αυτό το άρθρο οι διαδηλωτές καταλάμβαναν εκ νέου την πλατεία ανεξαρτησίας στο Κίεβο. Υπάρχουν επίσης αναφορές, ότι διαδηλωτές μπλοκάρουν τον δρόμο προς το αεροδρόμιο εξαιτίας της φημολογίας για πολιτικούς που θέλουν να αποδράσουν από εκεί. Το δυτικό κομμάτι της χώρας, ακόμα και η πόλη Lvov, δεν είναι πλέον υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης. Σε αυτά τα μέρη η αστυνομία και οι δυνάμεις ασφαλείας αρνούνται να ακολουθήσουν οποιαδήποτε κυβερνητική εντολή. Στις ανατολικές περιοχές της χώρας, στις οποίες κύρια γλώσσα είναι η Ρώσικη, έχουν ξεκινήσει συγκρούσεις στους δρόμους, με τον κόσμο να είναι υποστηρικτικός προς τον Yanukovich.
Αυτό που διαδραματίζεται στην Ουκρανία είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό κίνημα διαμαρτυρίας. Από τις πρώτες μέρες είχε χαρακτήρα αντάρτικου, είχε καταλήψεις κυβερνητικών κτηρίων τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως οργανωτικά κέντρα, είχε μεγάλα οδοφράγματα και καθοδηγούνταν από οργανωμένα γκρουπ μαχητών. Άνθρωποι από όλες τις ηλικίες συμμετέχουν, όχι μόνο στις συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής αλλά και στο να παρέχουν πρώτες βοήθειες, φαγητά ή λάστιχα για τα οδοφράγματα και υλικά για τις μολότοφ. Ένας φίλος που επισκέφτηκε πρόσφατα το Κίεβο μου περιέγραψε με τέτοιο τρόπο την ατμόσφαιρα από τις κεντρικές περιοχές των συγκρούσεων που μου θύμισε την περιγραφή του Όργουελ κατά την επανάσταση στην Βαρκελώνη. Το κράτος να είναι εντελώς απόν, οι απλοί άνθρωποι να έχουν τον έλεγχο και να οργανώνουν τα πράγματα α οι ίδιοι.
Ωστόσο είναι σημαντικό να μην υπερβάλουμε. Πέρα από την κεντρική πλατεία, η ζωή στο Κίεβο συνεχίζει όπως πριν, αν και αυτή τη βδομάδα έχουν ξεκινήσει παρόμοιες διαδικασίες σε μια σειρά από άλλες πόλεις στη χώρα, ιδιαίτερα στο δυτικό κομμάτι όπου βασική γλώσσα είναι τα ουκρανικά. Η εξέγερση κατευθύνεται κυρίως από τα κάτω. Οι βασικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης είναι φιλελεύθεροι που οραματίζονται νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές, όμως δεν έχουν καταφέρει να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου. Πιο ανησυχητικό όμως είναι το γεγονός ότι η ακροδεξιά, είτε το εθνικιστικό “Svodoba” που έχει αρκετές θέσεις στην Ουκρανική βουλή είτε το “Right Sector” που συμμετείχε στις συγκρούσεις, έχει έναν αναγνωρισμένο ρόλο σε αυτό το κίνημα.
Συγκεκριμένα, σε μεγάλο βαθμό οι συγκρούσεις στο Κίεβο όχι μόνο ξεκίνησαν από το “Right Sector” αλλά ήταν και αυτό που τους έδωσε έναν πιο εξεγερσιακό χαρακτήρα. Από πολλούς αναγνωρίζεται ως το πιο σταθερό και ισχυρό κομμάτι του κινήματος, σε αντιθέσεις με τους φιλελεύθερους ηγέτες άλλων κομμάτων οι οποίοι φαίνεται στον κόσμο ότι θα καταλήξουν σε συμβιβασμό με τον Yanukovich. «Πρόκειται για επανάσταση», σχολιάζει ο Ilya Matveev, ένας ακτιβιστής σοσιαλιστής που ζει στο St Petersdburg. «Ναι, η ακροδεξιά είναι ισχυρή αλλά δεν πρόκειται για ένα φασιστικό πραξικόπημα. Είναι σημαντικό να μην παρουσιάζουμε αυτή την επανάσταση ως μια εξέγερση της δεξιάς. Κάτι τέτοιο αναπαράγει την προπαγάνδα του Πούτιν», συνεχίζει. Η κυβέρνηση του Yanukovich και οι υποστηρικτές της στο Κρεμλίνο επικεντρώνονται στην εμπλοκή του ακροδεξιού “Right Sector” στην εξέγερση ώστε με αυτόν τον τρόπο να την υποτιμήσουν.
Η δεξιά είναι ένα μεγάλο κομμάτι του κινήματος, το οποίο σε γενικές γραμμές χαρακτηρίζεται από εθνικιστική ρητορική και συμβολισμούς. Ωστόσο, το κίνημα δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για μαζική εξέγερση, με στατιστικές να δείχνουν ότι έχει σχεδόν 50% κοινωνική αποδοχή. Μεγαλες μάζες καθημερινών ανθρώπων εμπλέκονται ενεργά, και ενώ αρχικά το πρώτο κίνητρο τους ήταν η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πλέον οι διαμαρτυρίες αφορούν την διαφθορά και τον καταπιεστικό ρόλο των οικονομικών ελίτ στη χώρα. Που είναι η αριστερά σε όλο αυτό; Στην Ουκρανία η αριστερά είναι πολύ μικρή και αδύναμη. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας είναι μεγάλο αλλά έχει επιλέξει μια καθωσπρέπει και νομοταγή αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και έτσι είναι ενάντια στις σημερινές διαδηλώσεις. Η επαναστατική αριστερά είναι πολύ μικρή και έτσι έχει πολύ λίγο αντίκτυπο στις εξελίξεις μέχρι τώρα. Επιπλέον κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, υπέστη διάσπαση, με μια από της βασικές τις οργανώσεις, την Borothaνα εναντιώνεται στο κίνημα ολοκληρωτικά. Ωστόσο η οργάνωση Left Opposition συμμετείχε στις διαδηλώσεις κυρίως με εθελοντική εργασία στα νοσοκομεία. Από την πλευρά της αναρχίας, μια ομάδα 100 ατόμων προσπάθησε να χτίσει και αυτή ένα δικό της οδόφραγμα αλλά αναχαιτίστηκε από τα μέλη του “Right Sector” .
Ας μην ξεχνάμε ότι έχοντας η Ουκρανία τραυματική εμπειρία από την Σοβιετική Ένωση, ειδικά στα χρόνια του Στάλιν είναι λογικό ο κόσμος να είναι καχύποπτος με οτιδήποτε συνδέεται με το σοσιαλισμό. Παρ’ όλα αυτά, τη μέρα πριν την κατάρρευση του Yanukovich, πραγματοποιήθηκε στο κεντρικό κτήριο της πλατείας ανεξαρτησίας μια ανοιχτή συνέλευση όπου ακούστηκαν αρκετά προωθητικά αιτήματα, όχι μόνο από ανθρώπους τις αριστεράς αλλά και από κόσμο έξω από οργανώσεις, όπως το να προσπαθήσει το κίνημα να αποτρέψει τους ολιγάρχες και τους κεφαλαιούχους από οποιοδήποτε πολιτικό δικαίωμα. Επιπλέον το Left Oppostion έχει προτείνει ένα σχέδιο με δέκα σημεία που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την καθημερινότητα του κόσμου ήδη από το Γενάρη. Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει προωθητικά αιτήματα που θα μπορούσαν να δώσουν κίνητρα και στους κατοίκους της ανατολικής πλευράς της χώρας, και συζητιέται ακόμα και σε φιλελεύθερα και δεξιά έντυπα.
Είναι ακόμα πολύ νωρίς για να ορίσουμε το πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση, αλλά προς το παρόν φαίνεται ότι η αντίσταση του κόσμου είναι ισχυρή και διατεθειμένη να παλέψει ενάντια σε μια βίαια και διεφθαρμένη κυβέρνηση. Είναι μια επικίνδυνη κατάσταση, γιατί από τη μία η ακροδεξιά παίζει ένα σημαντικό ρόλο, από την άλλη φανερά η μη υπάρχει εμπλοκή ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή των ΗΠΑ, Ευρωπαϊκών χωρών, της Ρωσίας, με το ενδεχόμενο μια πολεμικής σύγκρουσης, ανοιχτό. Ωστόσο, δειλά δειλά μπαίνουν στο παιχνίδι και οι περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας κάτι που θα ισχυροποιήσει το ενδεχόμενο ο εθνικισμός να ανατραπεί προς πιο σοσιαλιστικές διεκδικήσεις. Ο κόσμος της Ουκρανίας αξίζει όλη μας την αλληλεγγύη.
Mετάφραση: Μανωλέσου Δανάη
Πηγη:http://socialistworker.org/blog/critical-reading/2014/02/21/whats-happening-ukraine
