Εκτός (δικηγορικής) επικαιρότητας, αλλά εν όψει της χαλάρωσης απ’ τη δουλειά λόγω αποχής, είπα να το ποστάρω σήμερα. Την Πέμπτη που μας πέρασε, έζησα άλλη μια τυπική ημέρα στο Πενταμελές Εφετείο Κακ/των Αθήνας σε αυτεπάγγελτο διορισμό μου: Ύστερ’ από πολλές αναβολές και διακοπές ολοκληρώθηκε η δίκη 5 κατηγορουμένων που δικάζονταν στον β’ βαθμό για διακεκριμένες κλοπές, όλοι αλλοδαποί χωρίς χαρτιά στη χώρα.
Πρωτοδίκως είχαν καταδικαστεί 46 (!) αλλοδαποί, οι οποίοι ΟΛΟΙ υποτίθεται ότι είχαν συλληφθεί μέσα σε διαμέρισμα του κέντρου της Αθήνας (στην οδό Σαχτούρη συγκεκριμένα) από όργανα του Τ.Α. Αγ. Παντελεήμονα, στο οποίο (διαμέρισμα) βρέθηκαν διάφορα κλοπιμαία. Ο λόγος: τους φορτώθηκαν από τους αστυνομικούς 160 (!) κλοπές και 5-6 ληστείες που έλαβαν χώρα σε όλη την περιοχή του κέντρου αρμοδιότητας του Τ.Α., που είχαν λάβει χώρα έως και 6 μήνες πριν την σύλληψη (η οποία είχε γίνει τον Αύγουστο του 2010) με αποτέλεσμα να επιβληθούν στον καθέναν τους ποινές από 6 έως 9 έτη κάθειρξη πρωτοδίκως. Κανένα από τα ελάχιστα κλοπιμαία που βρέθηκαν δεν ταυτοποιήθηκε/επιστράφηκε σε κάποιο από τα θύματα των ανωτέρω κλοπών, πολλά από τα οποία (γύρω στα 15) κατέθεσαν στην δίκη, και κανένας/καμία δεν αναγνώρισε κάποιον κατηγορούμενο. Κανένα αποτύπωμα, καμία άλλη ένδειξη. Πάρα πολλοί δε από τους συλληφθέντες (και κάθε ένας από τους πέντε που παρουσιάστηκαν στο Εφετείο) επαναλάμβαναν από την ανάκριση ήδη με κάθε δυνατό τρόπο ότι τους συνέλαβαν σε δρόμους της περιοχής κοντά ή και όχι τόσο κοντά στο εν λόγω διαμέρισμα (άλλον στην Κουμουνδούρου, άλλον στην Ομόνοια, κλπ) αλλά ΕΞΩ από αυτό, κατά τη διάρκεια εκτεταμένης αστυνομικής επιχείρησης-σκούπα του ΤΑ στην περιοχή.
Στον β’ βαθμό ήρθαν οι 5 από τους συνολικά 46 καταδικασθέντες στον α’ βαθμό (ο ένας από τους 5 ελεύθερος πλέον), μια και σχεδόν όλοι είχαν ήδη αποφυλακιστεί και δεν εμφανίστηκαν, ενώ 1-2 πέθαναν μέσα στη φυλακή.
Πριν την διακοπή για χθες, στις 24/10/2014, έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της δίκης ένα γεγονός πρωτοφανές (για εμένα τουλάχιστον): ο ένας από τους κατηγορουμένους κατήγγειλε κατά την απολογία του ότι ο κύριος μάρτυρας κατηγορίας, ένας από τους αστυνομικούς που έκανε τη σύλληψη, έπαιρνε μπροστά στα μάτια του (και τα μάτια πολλών άλλων κρατουμένων) έξω από τα κρατητήρια 1.500 ευρώ για κάθε συλληφθέντα από μια συγκεκριμένη χώρα (Σουδάν), ώστε να αφεθεί ελεύθερος από το Τ.Α., από γνωστό δικηγόρο του ποινικού των Αθηνών (είπε και ονοματεπώνυμο). Συνολικά πήρε γύρω στις 20.000 ευρώ και αφέθηκαν ελεύθεροι γύρω στους 10-15 Σουδανοί, οι οποίοι, όπως είχαν καταθέσει πολλοί από τους κατηγορουμένους ήδη από την ανάκριση, συνελήφθησαν και φυλάσσονταν όντως αρχικά μαζί τους.
Προκλήθηκε απίστευτος πανικός στην αίθουσα, μαζεύτηκε κόσμος, ο αστυνομικός, ο οποίος ήταν παρών και τα άκουγε, κοκκίνισε και ψέλλιζε διάφορα στην προσπάθειά του να δείξει οργισμένος, το δικαστήριο επιχείρησε να το περάσει στο ντούκου, αλλά ήταν τέτοιος ο θόρυβος που προκλήθηκε και ενώ όλοι οι συνήγοροι αρχίσαμε να επιμένουμε να ειπωθούν όλα, ώστε τη λύση έδωσε ο εισαγγελέας, ο οποίος άρχισε να κάνει επιπλέον διευκρινιστικές ερωτήσεις στον κατηγορούμενο (ο οποίος είπε τα πάντα με λεπτομέρειες) και προέτρυνε την γραμματέα να καταγράφει τα πάντα αναλυτικά, ώστε να κινηθούν (;) έπειτα όλες οι νόμιμες διαδικασίες. Ένας σωστός χαμός, αληθινό σκηνικό από αμερικάνικη ταινία ή δικαστικό σίριαλ, με ανατροπή στο ακροατήριο (ήταν και πολλοί συνάδελφοι μέσα για άλλες υποθέσεις, που μπορούν, αν το διαβάζουν τώρα αυτό, να το επιβεβαιώσουν), εν μέσω ελπίδας ότι κάπως, ίσως, θα αποδοθεί δικαιοσύνη στο τέλος, θα τελειώσει η ταινία με υπότιτλο «..and justice for all» -τόσο βλάκες είμαστε.
Χθες λοιπόν ολοκληρώθηκε η δίκη με τις αγορεύσεις μας, την πρόταση του εισαγγελέα και την απαγγελία της απόφασης.
Αποτέλεσμα: ο εισαγγελέας πρότεινε ενοχή όλων πλην ενός για 2 από τις 160 κλοπές (τυχαίος ο αριθμός;-διακεκριμένη κλοπή και πάλι), συν ελαφρυντικό για αυτόν που εκπροσωπούσα εγώ. Επανέλαβε δε ότι για τον αστυνομικό, για τον οποίο καταγγέλθηκαν τα ανωτέρω, θα κινηθούν οι νόμιμες διαδικασίες (;). Το δικαστήριο αποφάσισε ενοχή όλων πλην ενός (του μοναδικού που ήρθε στο Εφετείο ελεύθερος, έχοντας αποφυλακισθεί!) χωρίς ελαφρυντικά, ποινή 5 έτη από 6 πρωτόδικα, και αυτή η μείωση με το ζόρι και αφού αρχίσαμε να ωρυόμαστε μετά την απαγγελία επί της ενοχής πριν την ποινή. Όλοι οι συνήγοροι παγώσαμε, ξενερώσαμε, αηδιάσαμε. Με τους εαυτούς μας, με το επάγγελμά μας, με αυτή τη δίκη-παρωδία, με όλα. Οι εφέτες κατέβηκαν με εμφανή ανακούφιση-ίσως και βαρεμάρα.
Εν κατακλείδι, και ανεξάρτητα από την συγκεκριμένη υπόθεση, ως προς την οποία εξάλλου όποιος δεν ήταν παρών στη δίκη και απλά διαβάζει τα περιστατικά όπως τα περιγράφω, μπορεί και –δικαίως- να αμφιβάλλει για το εάν η απόφαση ήταν λανθασμένη :
Όσοι συνάδελφοι είναι στον κατάλογο αυτεπαγγέλτως διοριζόμενων συνηγόρων ξέρουν: Πάμπολλες υποθέσεις διορισμών αφορούν τσουβάλιασμα παράνομων αλλοδαπών και φόρτωμα σε αυτούς κάθε λογής κλοπής ή ληστείας που έχει γίνει ακόμη και μήνες πριν, ακόμη και σε απόσταση χιλιομέτρων, από όπου τους συνέλαβαν. Μόνο κίνητρο των ΜΠΑΤΣΩΝ (όχι αστυνομικών εν προκειμένω) φαντάζει η «διαλεύκανση» των συμβάντων χρέωσής τους. Δεν υποστηρίζω ότι πάντοτε οι «τσουβαλιασμένοι» είναι και αθώοι, αλλά πολύ συχνά, είμαι σίγουρος.
Έχω βαρεθεί να συναντώ υποθέσεις διακεκριμένων κλοπών (γιατί με τις ληστείες δύσκολο να γίνει αυτό), όπου γίνεται ταυτοποίηση συλληφθέντων αλλοδαπών χωρίς χαρτιά με πράξεις που γεμίζουν τα βιβλία συμβάντων των Α.Τ. επί μήνες, διά της «σύλληψής» τους σε χώρο, όπου βρέθηκαν κάποια κλοπιμαία (ή υποτίθεται ότι βρέθηκαν). Έχω βαρεθεί να βλέπω μπάτσους να μαζεύουν εξαθλιωμένους ανθρώπους από κάθε πιθανό και απίθανο σημείο αυτής της κωλοπόλης, αρμοδιότητας του Α.Τ. τους, πολλές φορές να τους ρίχνουν και το ξύλο της αρκούδας, και να αποφασίζουν ουσιαστικά να επιλέξουν το σίγουρο σάπισμά τους σε φυλακές διά του φορτώματος σε αυτούς κάθε πιθανής και απίθανης κατηγορίας, από το να φροντίσουν να κινηθεί η νόμιμη διαδικασία της διοικητικής απέλασης διά της παραπομπής τους στην Υποδ/νση Αλλοδαπών, κλπ. Έχω επίσης βαρεθεί να βλέπω δικαστές στα ανώτατα κλιμάκια της δικαιοσύνης να αποδεικνύονται ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ και αρχικά να παραπέμπουν σωρηδόν άτομα με αποφάσεις-αντιγραφή των διαβιβαστικών εγγράφων των Α.Τ., στη συνέχεια δε να καταδικάζουν με ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ενοχής, με μόνο στοιχείο τις εκθέσεις σύλληψης των μπάτσων (άντε και του modus operandi των αδικημάτων -άλλο αστείο αυτό), ανεξαρτήτως του τρόπου με τον οποίο έγιναν αυτές οι συλλήψεις, το τι καταθέτουν οι ενεργήσαντες αυτές στο δικαστήριο, την κοινή λογική, κλπ. Να απαιτούν από ανθρώπους δίχως στον ήλιο μοίρα να αποδείξουν ότι διέμεναν σε σπίτια με μισθωτήριο, ότι δούλευαν σε σταθερό εργοδότη, ότι δεν ήταν στο σημείο Α όπου έγινε η σύλληψη 40 και πλέον ατόμων (ούτε σε συναυλία να ήταν), κλπ. Να μην ακούν την συνείδηση τους, παίζοντας (;) τον ρόλο τους σε ένα παιχνίδι στημένο, αυτόν του στηρίγματος κάποιων μπάτσων στις βρώμικες μεθόδους τους (που είναι και της μόδας αυτές τις μέρες). «Καθαρίστε την πόλη ελεύθερα- εμείς εγγυώμαστε την αντιστροφή του βάρους απόδειξης και μια ταρίφα τουλάχιστον 6 ετών, όχι για κανέναν άλλον λόγο, αλλά γιατί βαριόμαστε να κάνουμε κάτι άλλο» (άντε και για να μην σημειωθεί τίποτα σε κανέναν φάκελο συναδέλφου που καταδίκασε στο πρωτοβάθμιο,αν δικάζουν σε β’ βαθμό). Σε ένα γαμημένο σύστημα που δεν υπολογίζει χρόνια και ζωές («εξάλλου αν δεν ήταν στον Κορυδαλλό θα ήταν στην Αμυγδαλέζα»). Έχω βαρεθεί τέλος, να ακούω αλλοδαπούς να βρίζουν την χώρα μας και να με ρωτάνε γιατί τους το κάνουν αυτό κάποιοι ΜΠΑΤΣΟΙ και γιατί κάποια ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ πάνω στην έδρα δεν τους ακούνε ποτέ.
Γιατί και εγώ πραγματικά δεν έχω να δώσω απάντηση σε αυτό. Νικόλαος Λιάτας
Πηγή:http://stagona4u.gr/index.php/component/k2/item/2285-a-lawyer-tells-one-of-the-thousands-of-similar-stories-judicial-madness-with-immigrants