Οι κινητοποιήσεις για την φετινή 8η Μάρτη θα λάβουν χώρα σε μια συγκυρία κατά την οποία επιζώσες/οντες έμφυλης και σεξουαλικής βίας, ξεπερνώντας ένα ολόκληρο πλέγμα εξουσιαστικών, πατριαρχικών σχέσεων, το οποίο επιβάλει την αποσιώπηση τέτοιων περιστατικών, βρίσκουν την δύναμη να καταγγείλουν δημόσια την κακοποίησή τους, δημιουργώντας ένα ρήγμα στον δημόσιο λόγο, που αποκαλύπτει τις πραγματικές διαστάσεις του φαινομένου και δίνοντας θάρρος σε περισσότερα υποκείμενα να μιλήσουν. Στόχος μας είναι να πολιτικοποιηθεί και να βαθύνει ένα ρήγμα το οποίο ξεκίνησε από τους πιο προβεβλημένους χώρους του αθλητισμού και της τέχνης και να επεκταθεί και σε χώρους πιο μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, εκεί που η έμφυλη καταπίεση συναντιέται και αλληλοδιαπλέκεται με την σκληρότερη ταξική εκμετάλλευση και τον εργασιακό εκφοβισμό αλλά και στις μετανάστριες αδερφές μας οι οποίες συχνά αντιμετωπίζονται ως εάν να μην είναι καν υποκείμενα δικαιωμάτων.
Στο πλαίσιο αυτό αποκαλύπτεται και η δράση κατά συρροή βιαστών σε υψηλές θέσεις εξουσίας όπως στην περίπτωση του Δημήτρη Λιγνάδη, η ομολογημένη πλέον προσπάθεια συγκάλυψης της δράσης του από το σύνολο των ιδεολογικών και λοιπών μηχανισμών του συστήματος (κυβέρνηση, συστημικά ΜΜΕ, αστυνομία, δικαιοσύνη, κλπ) και η απόπειρα τρομοκράτησης των μαρτύρων ώστε να μην τολμήσουν να μιλήσουν από τον δικηγόρο του Αλέξη Κούγια. Η προσπάθεια θα πέσει στο κενό. Συμπαραστεκόμαστε με κάθε μέσο στους επιζώντες/ώσες βιασμών και έμφυλης κακοποίησης που βρίσκουν το θάρρος να μιλήσουν, σε μία υπόθεση που αποτελεί πολιτικό ζήτημα έμφυλης βίας και όχι «ροζ σκάνδαλο», ενάντια στην απόπειρα ταύτισης του ομόφυλου σεξουαλικού προσανατολισμού με τους βιασμούς παιδιών/ανηλίκων από υπερσυντηρητικούς πολιτικούς κύκλους και την ακροδεξιά.