Μια απίστευτη ιστορία με πρωταγωνίστρια γνωστή Αθηναία δικηγόρο, υπερασπίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,  αναδείχτηκε μέσα από την ακροαματική διαδικασία στο Α΄ Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Αθηνών . Η δικηγόρος, όπως αποδείχτηκε από τη διαδικασία βρέθηκε κατηγορούμενη γιατί «τόλμησε» να διεκδικήσει για 3 ανήλικα ασυνόδευτα παιδιά από το Αφγανιστάν , την υπερασπιστική προστασία που επέβαλλε το καθήκον της . Αντ΄ αυτού βρέθηκε στο εδώλιο για απείθεια κατά αστυνομικών, λες και βρισκόμαστε στη δεκαετία του 60! Μάλιστα , το πιο σημαντικό είναι ίσως πως η υπόθεση των 3 αυτών Αφγανόπουλων, έφτασε μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και η χώρα μας καταδικάστηκε για εξευτελιστική συμπεριφορά έναντι των ίδιων αυτών παιδιών, στα αστυνομικά τμήματα της χώρας, τα οποία προσπαθούσε να υπερασπιστεί η δικηγόρος!

Η τιμή της Δικαιοσύνης

Την τιμή της δικαιοσύνης εν προκειμένω έσωσε το Εφετείο Πλημμελημάτων το οποιο δίκασε την υπόθεση την περασμένη εβδομάδα. Στο εδώλιο για απείθεια βρέθηκε η δικηγόρος η οποία  στις 25 Ιουλίου 2016 ως μέλος ΜΚΟ «ΠΛΕΙΑΔΕΣ» φρόντιζε στην Υπηρεσία ασύλου ασυνόδευτους ανήλικους, παρέχοντας εθελοντική εργασία μαζί με άλλες συναδέλφους της δικηγόρους.

Εκεί βρίσκονταν τρεις ανήλικοι Αφγανοί  ταλαιπωρημένοι από τις κακουχίες και τότε η Εισαγγελία ανηλίκων ζητούσε προφορικά και στη συνέχεια γραπτά να πάνε στη ΓΑΔΑ για να τους πάρει η αστυνομία καταθέσεις. Η κατηγορουμένη δικηγόρος  προσπάθησε να βρει την Εισαγγελία Ανηλίκων για να διευκρινιστεί αν οι καταθέσεις που ζητούσε αφορούσαν μαρτυρικές καταθέσεις η καταθέσεις ως ύποπτοι η κατηγορούμενοι. Σε περίπτωση δε που ζητούντο καταθέσεις ως ύποπτοι ή κατηγορούμενοι ήταν αναγκαία η συνδρομή δικηγόρων και η προετοιμασία των καταθέσεών τους.

Επειδή δεν απαντούσε στα τηλέφωνα η εισαγγελία η κατηγορουμένη έστειλε fax για να δοθούν διευκρινίσεις, όπως απαιτούσαν τα υπερασπιστικά της καθήκοντα απέναντι στους εντολείς της, δηλαδή τα ανήλικα παιδιά. Τότε ένας αστυνομικός που είχε πάει για να πάρει τα παιδιά  επειδή βιαζόταν να φύγει εκδήλωσε τη δυσαρέσκειά του για τη νόμιμη και εύλογη ενέργεια της συνηγόρου.

Σύμφωνα με όσα είπε η δικηγορος της είπε «τι τα θέλετε τώρα αυτά; Εγώ θα πάρω τα παιδιά όπως και να χει. Τι νομίζετε θέλουμε το κακό τους;». Η δικηγόρος του είπε ότι τα παιδιά θα πήγαιναν στη ΓΑΔΑ αλλά δεν ενοχλούσε κανέναν ένα διευκρινιστικό ερώτημα στην εισαγγελία ώστε να διευκρινιστεί το είδος της κατάθεσης που θα έδιναν εκεί και ότι κάνει τη δουλειά της.

Εκνευρισμός

Ο αστυνομικός που ήταν μεγαλόσωμος εκνευρίστηκε με την καθυστέρηση που γινόταν και είπε στην δικηγόρο «κάτσε κάτω ρε». Η δικηγόρος του απάντησε να μην της μιλάει στον ενικό και να μην της δίνει εντολές. Αυτός συνέχισε το «κάτσε κάτω ρε» και η δικηγόρος απομακρύνθηκε. Ο αστυνομικός εκνευρισμένος τράβηξε το ένα παιδί από το μπράτσο βίαια και η δικηγόρος διαμαρτυρήθηκε. Τότε ο αστυνομικός  την έπιασε με δύναμη και την κτύπησε στον τοίχο με αποτέλεσμα να γρατσουνιστεί. Στη συνέχεια φώναξε συναδέλφους τους και την συνέλαβαν για απείθεια.  Οδήγησαν την δικηγόρο στη ΓΑΔΑ και αφού την κράτησαν πέντε ώρες τότε συνέταξαν έκθεση σύλληψής της.

Η δικηγόρος κατήγγειλε μέσω της συνηγόρου της όσα διαδραματίστηκαν και τις μη νόμιμες πράξεις του αστυνομικού αλλά η υπόθεση δεν έχει προχωρήσει σε βάρος του αστυνομικού.

Δίωξη και δίκη  

Στη συνέχεια ασκήθηκε ποινική δίωξη για απείθεια σε βάρος της δικηγόρου με την κατηγορία ότι ο αστυνομικός κάλεσε τους ανηλίκους να τον ακολουθήσουν με βάση την εισαγγελική παραγγελία για να πάνε στη ΓΑΔΑ και η κατηγορουμένη αντέδρασε έντονα προτρέποντας τους ανηλίκους να μην ακολουθήσουν θέτοντας το σώμα της μπροστά και λέγοντας στους αστυνομικούς ότι δεν πρόκειται να πάρουν τα απιδιά αν δεν λάβει εξηγήσεις για το λόγο που θα ελαμβάνοντο οι καταθέσεις τους. Με το τρόπο αυτό αρνήθηκε την οφειλομένη συνδρομή στους αστυνομικούς.

Το Δικαστήριο ομόφωνα αθώωσε την κατηγορουμένη δικηγόρο και με σύμφωνη αθωωτική πρόταση της Εισαγγελέως της έδρας.

Νομικοί κύκλοι διατύπωσαν την άποψη ότι το αδίκημα δεν υφίστατο σε καμία περίπτωση, διότι ο δικηγόρος δικαιούται να ελέγχει την εξουσία και τη νομιμότητα για τις ανάγκες υπεράσπισης του πελάτη του και δεν υποχρεούται να συνδράμει τα αστυνομικά όργανα. Δεν υπάρχει καμία διάταξη στο ελληνικό δίκαιο που να απαιτεί τον συνήγορο να συνδράμει την αστυνομία ώστε να παραλάβει τους πελάτες του για να τους οδηγήσει στην ασφάλεια.  Την υπόθεση αυτή παρακολούθησε πλήθος κόσμου και παρατηρητής  από το Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών που επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Καταδίκη

Το κερασάκι στη τούρτα στην υπόθεση ήρθε την Πέμπτη 13 Ιουνίου όπου το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με μια απόφαση κόλαφο (Sh.D. κ.α. κατά Ελλάδος της 13.6.19) καταδίκασε την Ελλάδα για εξευτελιστική μεταχείριση στα αστυνομικά τμήματα των ίδιων παιδιών που ήθελε να πάρει ο παραπάνω αστυνομικός και που υπερασπιζόταν η κατηγορουμένη δικηγόρος!

Το δικαστήριο ασχολήθηκε με τις συνθήκες κράτησης ανηλίκων και εξευτελιστική μεταχείριση και ειδικά πέντε ασυνόδευτων ανηλίκων μεταναστών από το Αφγανιστάν. Το Στρασβούργο έκρινε ότι οι συνθήκες κράτησης τριών από τους προσφεύγοντες σε διάφορα αστυνομικά τμήματα αποτελούσαν εξευτελιστική μεταχείριση, παρατηρώντας ότι η κράτησή τους εκεί ήταν πιθανό να τους προκαλέσει αισθήματα απομόνωσης από τον έξω κόσμο, με δυνητικά αρνητικές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική τους ευεξία.

Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι αρχές δεν είχαν πράξει ό, τι εύλογα μπορούσε να αναμένεται από αυτές για να εκπληρώσουν την υποχρέωση τους να προστατεύσουν τέσσερις από τους προσφεύγοντες, οι οποίοι είχαν ζήσει για ένα μήνα στο στρατόπεδο στην Ειδομένη σε ένα περιβάλλον ακατάλληλο για εφήβους. Η υποχρέωση αυτή βαρύνει το Ελληνικό Δημόσιο αναφορικά με άτομα που είναι ιδιαίτερα ευάλωτα λόγω της ηλικίας τους.

Η Ελλάδα καταδικάστηκε για παραβίαση του άρθρου 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης), και καλειται να  καταβάλει 4.000 ευρώ σε έναν προσφεύγοντα και 6.000 ευρώ σε έκαστο από τους υπόλοιπους τέσσερις για ηθική βλάβη και επιδίκασε 1.500 ευρώ από κοινού στους προσφεύγοντες για έξοδα και δαπάνες.

Το ΕΔΔΑ έκρινε, επίσης, ότι η τοποθέτηση των τριών ανηλίκων σε αστυνομικά τμήματα ισοδυναμούσε με στέρηση της ελευθερίας τους, δεδομένου ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν εξήγησε τους λόγους για τους οποίους οι αρχές τους είχαν τοποθετήσει εξ αρχής σε αστυνομικά τμήματα με εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης – και όχι  σε εναλλακτικά κέντρα κράτησης. Συνεπώς, η κράτηση δεν ήταν νόμιμη. Ετσι η χώρα μας κρίθηκε ότι παραβίασε το άρθρο 5 § 1 (δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια).

Πηγή:https://www.dikastiko.gr