Σύμφωνα με την έκθεση της διεθνούς οργάνωσης «Διεθνής Διαφάνεια», βελτιωμένη κατά 10 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη για τον Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς του 2017 ήταν η θέση της Ελλάδας. Ωστόσο, οι περισσότερες περιπτώσεις διαφθοράς αφορούν τις αστυνομικές αρχές. Η έκθεση κάνει λόγο και για περιπτώσεις βίαιης συμπεριφοράς αστυνομικών. Στις συνολικά 201 τέτοιες περιπτώσεις από το 2009 μέχρι το 2017, οι 65 αφορούν αδικήματα σε βάρος ημεδαπών και οι 136 σε βάρος αλλοδαπών. Ο μεγαλύτερος αριθμός καταγγελιών και πληροφοριών για διαφθορά ήταν και για τον τομέα της δικαιοσύνης (246 από σύνολο 459).

Για προσπάθεια «ενοχοποίησης» του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από την υπεράσπιση των δυο καταδικασμένων για τη δολοφονία του αστυνομικών, κάνει λόγο ο Γιώργος Θαλάσσης.

Ο κ. Θαλάσσης, γυμνασιάρχης της Σχολής Μωραΐτη την εποχή που φοιτούσε εκεί ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, έχει καταθέσει τόσο σε πρώτο όσο και σε δεύτερο βαθμό στις δίκες για τη δολοφονία του μαθητή του. Μίλησε στο Reader.gr για την ουσία του επιχειρήματος της υπεράσπισης του Κορκονέα, ότι δηλαδή «Ο Γρηγορόπουλος προκάλεσε και μοιραία έπαθε αυτό που έπαθε», ενώ εμφανίζεται πεισμένος ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει στις δυνάμεις καταστολής από τότε. Ο ίδιος εκτιμά ότι ακόμα και στην περίπτωση Γρηγορόπουλου «αν δεν είχε από πίσω την περιουσία της μητέρας του, την οποία και διέθεσε για τη δίκη θα είχαν αθωωθεί από την πρώτη στιγμή».

Ο ίδιος εξηγεί ότι η κοινή γνώμη, συχνά πυκνά ενοχοποιεί το θύμα «για να αισθάνεται η ίδια ασφαλής», ενώ αφήνει αιχμές και για τη σχολή Μωραΐτη, η οποία σύμφωνα με τον ίδιο «μετά τα 2-3 πρώτα χρόνια απαγόρευσε κάθε αναφορά» στον δολοφονημένο Γρηγορόπουλο γιατί «αυτά δεν αρέσουν στους γονείς».

– Υπάρχει μια προσπάθεια από την πλευρά της υπεράσπισης να εμφανιστεί ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος σαν κατασταλλαγμένος αναρχικός, τι στόχο έχει αυτή;

Η προσπάθεια έχει γίνει από την πρώτη δίκη.  Οι δυο αστυνομικοί είχαν προσπαθήσει να δείξουν ότι τα παιδιά κατέστρεψαν το περιπολικό τους, ενώ το είχαν καταστρέψει οι ίδιοι μετά τη δολοφονία, αποδείχτηκε αυτό.

Είχαν πει ότι τα παιδιά προκάλεσαν με πολλούς τρόπους και ότι αισθάνθηκαν οι ίδιοι να απειλούνται. Όλα αυτά έχουν καταρριφθεί. Παρόλα αυτά, όταν γίνεται η εξέταση των μαρτύρων, η υπεράσπιση των κατηγορουμένων, εμφανίζει πάλι τα ίδια επιχειρήματα. Δηλαδή ότι ήταν αναρχικός, αντιεξουσιαστής, είχε προκαλέσει και τον ίδιο τον Κορκονέα με πράξεις και με λόγια. Τίποτα από αυτά δεν ευσταθεί.

Προσπαθούν να πουν ότι ο Κορκονέας είναι θύμα μιας σφαίρας που εξοστρακίστηκε. Έχει αποδειχθεί και από μάρτυρες και από βίντεο και από την εξέταση της βολής, ότι η δολοφονία έγινε με ευθεία βολή προς το θύμα. Όλο αυτό το σενάριο ότι έριξε μια σφαίρα χαμηλά που εξοστρακίστηκε έχει καταρριφθεί αλλά επανέρχεται στην εξέταση των μαρτύρων.

– Με σκοπό;

Με σκοπό ο Κορκονέας να βγει από την φυλακή. Εμένα μου τον παρουσίασαν ως ένα θύμα που άδικα βρίσκεται για 10 χρόνια στη φυλακή και πρέπει επιτέλους να βγει έξω.

– Και ο ίδιος με αυτόν τον ισχυρισμό ακριβώς αρνείται να ζητήσει και συγγνώμη, σωστά;

Βεβαίως αρνείται να ζητήσει συγγνώμη. Το επιχείρημά τους είναι ότι ο Γρηγορόπουλος βρέθηκε στα Εξάρχεια. Αφού βρέθηκε στα Εξάρχεια, άρα ήταν αντιεξουσιαστής, ήταν αναρχικός, προκάλεσε και μοιραία έπαθε αυτό που έπαθε. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ευσταθεί. Ο Γρηγορόπουλος ήταν πάρα πολύ ντροπαλό και ήσυχο παιδί και κυρίως απολιτικό. Τυχαία βρέθηκε εκεί.

– Πρώτη δίκη στην Άμφισσα, δεύτερη στη Λαμία γιατί τόσο μακριά από την Αθήνα και από τα φώτα;

Η αίθουσα του δικαστηρίου είναι τελείως άδεια. Αν εξαιρέσει κανείς τους μάρτυρες και τους δικηγόρους υπάρχουν μόνο αστυνομικοί. Δεν υπάρχει κανείς, δεν υπάρχει αναφορά σε εφημερίδες.

Όσο πιο ήσυχα γίνεται η δίκη, τόσο πιο καλή απόφαση για τους δολοφόνους θα βγει. Χρειάζεται να κινητοποιηθεί ο κόσμος, όπως έκανε με την καθαρίστρια, να δουν και οι δικαστές ότι η απόφαση που θα βγάλουν να είναι σύμφωνη με την κοινωνία.

Είναι και ο μοναδικός αστυνομικός που μπήκε στη φυλακή. Ο Κορκονέας είναι ισόβια μέχρι την απόφαση του Εφετείου. Θέλουμε το Εφετείο να επιβεβαιώσει και όχι να αναιρέσει αυτή την απόφαση. Είναι πάρα πολύ εύκολο να βγει. Ο Σαραλιώτης δεν έμεινε καθόλου στη φυλακή.

– Δέκα χρόνια μετά υπήρξε κάποια αλλαγή που θα αποτρέψει στο μέλλον τέτοια περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας;

Όχι. Παράδειγμα ο Ζακ Κωστόπουλος. Δεν έχει μετανιώσει κανείς. Δεν έχουν αλλάξει απόψεις, δεν ζήτησαν συγγνώμη. Με κανέναν τρόπο είναι αυτή η άποψη των σωμάτων καταστολής. Τα ίδια δεν έγιναν με τον Σακελλίων; Από που και ως που να πιστεύει κανείς ότι κάτι θα αλλάξει; Αν ο Γρηγορόπουλος δεν είχε από πίσω την περιουσία της μητέρας του, την οποία και διέθεσε για τη δίκη θα είχαν αθωωθεί από την πρώτη στιγμή. Αλλά ήταν σε θέση η μητέρα του, διέθεσε κυριολεκτικά… Μια μεγάλη δίκη, η οποία έγινε αρχικά στην Άμφισσα, οι δικηγόροι να πηγαινοέρχονται εκεί για πάνω από 1 χρόνο, να μένουν εκεί… Στο Εφετείο στη Λαμία.

Αυτά είναι τεράστια έξοδα. Ο Κορκονέας θεώρησε ότι είναι ένα φτωχόπαιδο, που δεν θα έχει καμία υποστήριξη όπως δεν είχε ο Σακελλίων και αθωώθηκαν οι δράστες. Δεν πίστευε ότι θα υπάρχουν χρήματα να διατεθούν. Και από τη στιγμή που απαιτείται μια περιουσία για να αντιμετωπιστεί μια δολοφονία από εκεί και μόνο καταλαβαίνετε ότι τίποτα δεν άλλαξε.

– Στο επίπεδο της άποψης της κοινής γνώμης, βρίσκετε ομοιότητες στην περίπτωση του Ζακ, του Αλέξανδρου, ενοχοποίησης των θυμάτων; 

Η εύκολη στάση της κοινής γνώμης είναι να θεωρήσει ότι το θύμα φταίει. Από τη στιγμή που το θύμα φταίει η κοινωνία αισθάνεται ασφαλής, διότι η κοινωνία λέει ότι δεν θα βρεθώ στην ίδια θέση. Δεν θα βρεθώ στη θέση του Ζακ Κωστόπουλου, δεν θα βρεθώ στη θέση του Γρηγορόπουλου, διότι εγώ μένω στη Λάρισα, εγώ μένω στην Κρήτη δεν θα βρεθεί το παιδί μου στα Εξάρχεια, άρα δεν κινδυνεύει.

Δεν μπαίνουν στην ουσία του πράγματος, για να δουν ποια είναι η κατάσταση. Λίγο λίγο η διαδικασία είναι να καλλιεργηθεί ότι το θύμα έφταιγε, γιατί τι δουλειά είχε στα Εξάρχεια. Εγώ είχα μαθητές που έμεναν στα Εξάρχεια, δεν είναι τόπος απαγορευμένος. Η κοινή γνώμη αισθάνεται ήρεμη και ήσυχη αν φταίει το θύμα, όπως τώρα γράφονται όλα αυτά για την Ελένη που δολοφονήθηκε στη Ρόδο. Πόσα της έχουν καταλογίσει, ότι η ίδια φταίει, έδωσε δικαιώματα, προκάλεσε. Πάντα πρέπει να φταίει το θύμα, κάνει την κοινωνία να αισθάνεται ήσυχη.

Όπως είχα αναφέρει στην κατάθεσή μου, ένα – δυο χρόνια μετά την πρώτη απόφαση του δικαστηρίου που καταδίκαζε τους δυο αστυνομικούς και ακριβώς έλεγε ότι ο Γρηγορόπουλος απολύτως σε τίποτα δεν έφταιξε ή δεν προκάλεσε κανέναν με λόγια ή με πράξεις, κάποιοι έγραφαν «αύριο του Οσίου Γρηγορόπουλου του μολοτοφόρου». Ούτε η υπεράσπιση δεν υποστήριξε ότι ο Γρηγορόπουλος είχε μολότοφ. Αλλά λίγο – λίγο καλλιεργείται ότι «άμα ανακατεύεσαι με τα πίτουρα, σε τρώνε οι κότες».

Κάπως έτσι κινείται η λογική. Και αυτή τη λογική την είδα εγώ στο Μωραΐτη. Τα πρώτα χρόνια η κινητοποίηση της σχολής Μωραΐτη ήταν πολύ μεγάλη και έβγαζε ανακοίνωση. Μετά από το 2011-2012 και όσο η κρίση προχωρούσε και οι ακροδεξιοί γονείς είχαν αποθρασυνθεί με την άνοδο της Χρυσής Αυγής, το σχολείο απαγόρευσε οποιαδήποτε αναφορά για τον Γρηγορόπουλο με το αιτιολογικό «αυτά δεν αρέσουν στους γονείς».

* Η δίκη σε δεύτερο βαθμό της υπόθεσης της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, βρίσκεται σε εξέλιξη στο Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της Λαμίας

Πηγή:https://www.reader.gr

«Του σήκωσα την μπλούζα. Αιμορραγούσε». Μιλάει το παιδί που ήταν δίπλα στον Αλέξη. Αυτό που νομίζοντας πως ζει ακόμα, πάλευε να τον σύρει στο πεζοδρόμιο, να τον σώσει. «Βλέπω στο μυαλό μου συνέχεια την ίδια εικόνα», λέει ο Φώντας Παπαδημητρίου, που καθόταν δέκα μέτρα παραπέρα, σ’ ένα καφέ. «Μια φιγούρα ανθρώπου να κείτεται στο έδαφος, και μια άλλη φιγούρα να προσπαθεί να τον σύρει, να τον σηκώσει ξανά». Αν δεν έχεις δει άνθρωπο να πεθαίνει, είναι δύσκολο να το καταλάβεις: «Νόμιζα πως γλίστρησε το παιδί. Πως ήταν βρεγμένο το έδαφος και γλίστρησε».

Πήραμε μια είδηση, που τσακίζει κόκκαλα. Χθες το βράδυ, η Διεύθυνση των Κρατητηρίων της Πέτρου Ράλλη, «απελευθέρωσε», ξαφνικά, πετώντας, κυριολεκτικά, στο δρόμο, χωρίς ρούχα για την παγωνιά, χωρίς ένα μπουφάν, χωρίς τίποτα, μια μεγάλη γυναίκα,75 έως 80 ετών, μάλλον από τη Βουλγαρία. Την είχαν συλλάβει δυο τρεις μέρες πριν. Το όνομά της DIMOVA GANKA και μιλάει Ελληνικά. Το δέρμα της αιμορραγούσε διαρκώς. Αντί να την εξετάσουν και να τη μεταφέρουν από το ιατρείο της Πέτρου Ράλλη, επειγόντως, σε κάποιο νοσοκομείο, που εφημέρευε, πιο δόκιμο κρίθηκε να πεταχτεί στο δρόμο σα σκουπίδι. Οι συγκρατούμενες συγκλονισμένες από την κτηνώδη συμπεριφορά της αστυνομίας, όταν έμαθαν τι έγινε, μας ειδοποίησαν, για να κάνουμε γνωστή αυτή την αποτρόπαια πράξη, μήπως κάποια/ος/ο επέμβει, και σώσει τη συγκρατούμενή τους. Επισκέπτης, τους είχε, ήδη, πει, ότι είδε μια γυναίκα με τα χαρακτηριστικά, που του δώσανε, να προσπαθεί να φάει απ΄ τα σκουπίδια, κοντά στα κρατητήρια. Η γυναίκα δεν είχε χρήματα και προφανώς δεν είχε πού να πάει… Μεγάλη, κουρασμένη κι άρρωστη, ποιος ξέρει πόσα χρόνια καθάριζε σπίτια, γιαγιάδες και παππούδες, για να στέλνει τα χρήματά της στα παιδιά της, στην πατρίδα της, και τελευταία, δεν είχε ανανεώσει τα χαρτιά της, όπως τόσες και τόσες… Άχρηστη για το σύστημα, μη παραγωγική, «μη άξια» να ζει… Την πέταξαν. Αυτή τη στιγμή που γράφουμε μπορεί και να μη ζει…Ποιος θα λογοδοτήσει γι αυτό;;