Έγινε στη Μυτιλήνη η δίκη των «24» – η μεγαλύτερη δικογραφία ποινικοποίησης της ανθρωπιστικής βοήθειας πανευρωπαϊκά

Του Θανάση Κούρκουλα

Ξεπερνούν κάθε νοσηρή ρατσιστική φαντασία οι δικαστικές διώξεις εναντίον δεκάδων αλληλέγγυων στους πρόσφυγες, διασωστών, εθελοντών και μελών μη κυβερνητικών οργανώσεων από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Βαριές, τερατώδεις και παντελώς αβάσιμες είναι οι κατηγορίες που έχουν αποδοθεί από το 2016 μέχρι σήμερα σε πολλούς ανθρώπους που δραστηριοποιούνταν στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Το πραγματικό «έγκλημά» τους ήταν ότι έσωζαν πρόσφυγες με διασωστικά σκάφη, ότι τους βοηθούσαν να αποβιβαστούν όταν οι βάρκες τους έφταναν στις ακτές των νησιών του Αιγαίου, ότι τους μοίραζαν κουβέρτες και τρόφιμα, ότι ήταν τα μάτια που έβλεπαν και τα αυτιά που άκουγαν την μεταχείριση που επιφύλασσαν στους πρόσφυγες οι ελληνικές αρχές από τη στιγμή που πατούσαν το πόδι τους σε ελληνικό έδαφος.

Υπόθεση κακοποίησης και trafficking της Ηλιούπολης

Της Ελένης Αναστασιάδου

Το καλοκαίρι του 2021, η Ε., μια 18χρονη κοπέλα, πήγε με εμφανή σημάδια κακοποίησης να πάρει έναν καφέ στη γειτονιά της, στην Ηλιούπολη. Η κοπέλα που δούλευε στην καφετέρια παρατήρησε τα σημάδια και της είπε πως αν χρειαστεί βοήθεια, να πάει σε εκείνη. Πήγαν, λοιπόν, μαζί στο Α.Τ. για καταγγελία. Οι θ;yτες; Ένας αστυνομικός (ο οποίος την κρατούσε όμηρο, την κακοποιούσε και την εξέδιδε) και ο πατέρας της (ο οποίος την βίαζε κατ’ εξακολούθηση από όταν ήταν ήδη ανήλικη). Σε αυτούς αποδόθηκαν κατηγορίες για μαστροπεία, κακοποίηση και βιασμό.

Ωστόσο, το θύμα βρέθηκε στη συνέχεια αντιμέτωπο με προσπάθεια συγκάλυψης της υπόθεσης από πλευράς δικαστηρίου και αστυνομίας. Δεν πρέπει να παραλειφθεί και το γεγονός πως το δικαστήριο, εντείνοντας τον επανατραυματισμό της, την ανάγκασε να βρίσκεται στον ίδιο χώρο εντός του δικαστηρίου με τους θύτες, παρά το γεγονός πως αυτό παραβιάζει την ενσωματωμένη στο ελληνικό Δίκαιο ευρωπαϊκή Οδηγία για την προστασία των θυμάτων σωματεμπορίας [ακόμη και από την βλεμματική επαφή με τους δράστες]. Σαν να μην έφτανε αυτό, εντός του δικαστηρίου η εισαγγελική αρχή χαρακτήρισε τον πατέρα της «κουβαλητή»(!) με το επιχείρημα ότι τους παρείχε τα πάντα σε ό,τι αφορά τα υλικά αγαθά. Δεν δίστασε, επίσης, να κλείσει λέγοντας: «Μπορούσε η καταγγέλλουσα να πράξει διαφορετικά και να πάρει άλλο δρόμο στη ζωή της; Εγώ απαντώ ότι ναι, μπορούσε». Επομένως, για τον εισαγγελέα το trafficking δεν υφίσταται, αφού τα θύματα έχουν επιλογή να φύγουν…

«Να μην μιλάς, να φοβάσαι να καταγγέλλεις, να σιωπάς, γιατί έτσι και αλλιώς ο κακοποιητής σου θα είναι ελεύθερος»

Το δικαστήριο, λοιπόν, προτείνει την αθώωση των κατηγορουμένων, υποστηρίζοντας πως η κοπέλα δεν παραπλανήθηκε από μηχανισμούς trafficking αλλά ότι ένα κορίτσι 18 χρονών με τέτοιο παρελθόν μπορεί να μπει στη διαδικασία αυτή για να βγάλει λεφτά…«Χρειαζόμασταν πλήρεις αποδείξεις και δεν τις είχαμε. Οι άνθρωποι δεν καταδικάζονται με ιδεοληψίες», σημείωσε η έδρα, σύμφωνα με ρεπορτάζ του News 24/7. Έτσι, ο αστυνομικός προτάθηκε ως ένοχος μόνο για ενδοοικογενειακή βία, ενώ ο πατέρας μόνο για… κατοχή μεταλλικής ράβδου. Δεν ξεχνάμε, επίσης, πως την ώρα που ανακοινώθηκε η απόφαση που αθώωνε τον αστυνομικό, μπήκαν ΜΑΤ μέσα στο δικαστήριο, χτυπώντας με γκλομπ τον κόσμο που διαμαρτυρόταν, ρίχνοντας χημικά και κρότου λάμψης. Παράλληλα, ο Χρυσοχοΐδης μιλάει για «σεβασμό στο θύμα» τη στιγμή που θεωρούσε εντάξει να είναι «φρουρός του νόμου» ο βιαστής-νταβατζής Δημήτρης Μπουγιούκος, αν και πόσταρε στο twitter υπέρ του ξυλοδαρμού γυναικών και του revenge porn.

Συμπέρασμα; Αν είσαι αστυνομικός, εκτός από το να πυροβολήσεις κάποιον στο κεφάλι, εκτός από το να σκοτώσεις κάποιον στο ξύλο, μπορείς και να είσαι σωματέμπορος και να κυκλοφορείς ελεύθερος.

Φαίνεται, μάλιστα, να ακολουθούν την τακτική καταστροφής στοιχείων και της άσκησης πιέσεων και πιθανότατα εκβιασμών προς την ίδια την κακοποιημένη γυναίκα. «Η στενή επιτήρηση του κοριτσιού από την αστυνομία μας βάζει σε υποψίες ότι υπάρχουν πράγματα που δεν θέλουν να ακουστούν και να γραφτούν. Ή ότι έχουν ήδη με κάποιον τρόπο εκβιάσει το κορίτσι να μην πει κάποια πράγματα. Και μόνο το γεγονός ότι οι δικηγόροι δεν μπορούσαν να έχουν επικοινωνία μαζί της, λέει πολλά», δήλωσε η γιατρός Αργυρή Ερωτοκρίτου, που εφημέρευε όταν πήγαν τη νέα γυναίκα στο νοσοκομείο «Γεννηματάς». Την ίδια στιγμή, η δικηγόρος της γυναίκας Αντωνία Λεγάκη καταγγέλλει ένα ευρύ κύκλωμα σωματεμπορίας μέσα στην ΕΛΑΣ.

Η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση δίνει ξανά το ίδιο μήνυμα στην κοινωνία: «να μην μιλάς, να φοβάσαι να καταγγέλλεις, να σιωπάς, γιατί έτσι και αλλιώς ο κακοποιητής σου θα είναι ελεύθερος». Και αυτή η δικαστική απόφαση αποτελεί συνέχεια σειράς αποφάσεων, όπως συνέβη και στην δίκη του Δ. Λιγνάδη , ο οποίος ενώ κρίθηκε ένοχος για δύο βιασμούς, αφέθηκε ελεύθερος.

«Κοινωνία που σιωπαίνει στο βιασμό, είναι συνένοχη στον επόμενο»

Η υπόθεση αυτή έρχεται να ενταχθεί στο συνεχές μιας βαθιά σεξιστικής αντιμετώπισης των επιζωσών από τη «δικαιοσύνη», κατασκευάζοντας συνεχώς αφηγήματα περί ευθύνης των ίδιων των θυμάτων και αθώωσης των θυτών, οδηγώντας σε μια αδιέξοδη κατάσταση όσες χρησιμοποιούν τη φωνή τους για να καταγγείλουν και να ζητήσουν δικαίωση.

Ο αστυνομικός βιαστής-νταβατζής Μπουγιούκος, δεν είναι η εξαίρεση. Η σωματική βία κατά των γυναικών αποτελεί «κανονικότητα» για την αστυνομία. Από τις γυναίκες που πέφτουν θύματα των ειδικών φρουρών στα σύνορα (όπως διηγείται η συγγραφέας κουρδικής καταγωγής Meral Şimşek, «Μας έγδυσαν επιτόπου και μας έκαναν σωματική έρευνα, ψάχνοντας μέχρι και στον κόλπο μας. Το όχημα μύριζε αίμα, υπήρχαν παντού λεκέδες αίματος και διασκορπισμένα ούρα και κόπρανα. Εκείνη την ώρα είπα στον εαυτό μου ότι θα μας σκοτώσουν»), μέχρι κάθε γυναίκα που θα βρεθεί στα χέρια τους, ακόμη κι αν πάει για να καταγγείλει την ίδια της την κακοποίηση.

Η ΕΛΑΣ είναι μια εγκληματική συμμορία. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με κάθε μέτρο και κάθε νέο της νόμο βρίσκεται δίπλα στους σεξιστές, στους πλούσιους εκβιαστές και γυναικοκτόνους. Αναδεικνύεται, μάλιστα, καθημερινά ότι έχει οργανικές σχέσεις με όλους αυτούς που είναι μπλεγμένοι σε τεράστια εγκλήματα. Από τον Λιγνάδη που ήταν προσωπικά επιλεγμένος από τη Μενδώνη και τον Μητσοτάκη, στον Αδαμόπουλο, βιαστή της Μπεκατώρου, που ήταν στέλεχος της ΝΔ και μεγαλοπαράγοντας της Ιστιοπλοΐας.

Κάθε μέρα που περνάει, προστίθεται άλλο ένα εγκληματικό πεδίο στην κυβέρνηση της ΝΔ. Μια κυβέρνηση δολοφόνων, βιαστών, συματέμπορων. Κανένας δεν έχει ξεχάσει την γυναικοκτονία της Καρολάιν από τον σύζυγό της, με τον Μπαλάσκα να βγαίνει ανοιχτά στα κανάλια και να προτείνει έναν «οδηγό» κακοποιητικής συμπεριφοράς λέγοντας:

«Είναι βλάκας. Εκείνη τη στιγμή που σκότωσε τη γυναίκα του, εάν ήταν ατυχές γεγονός μέσα στον θυμό του, αν ήταν “τα ‘χασε και τρελάθηκε”, εάν έπαιρνε τηλέφωνο την αστυνομία, δεν θα πήγαινε ούτε τέσσερα χρόνια φυλακή. Θα πήγαινε εν βρασμώ ψυχής, σε ενδοοικογενειακό καβγά, “χωρίς να το θέλω”, “πρότερος έντιμος βίος”, χιλιάδες πράγματα. Θα πήγαινε πέντε, έξι χρόνια φυλακή; Είναι νέο παιδί. Τώρα θα πάρει δόλο, τη σκηνοθεσία. Δεν έχει κανένα ελαφρυντικό. Τι ελαφρυντικό μπορεί να έχει τώρα; Τώρα θα σαπίσει μέσα στη φυλακή. Έκανε όλη τη σκηνοθεσία, σκότωσε το σκυλί του, προσπάθησε να μπερδέψει, έβγαλε κάρτες από κάμερα, τώρα τέλειωσε».

Παράλληλα, η Κυβέρνηση ΝΔ, μέσα σε όλη αυτή την ζοφερή κοινωνική κατάσταση, ψηφίζει τον νόμο Τσιάρα σχετικά με την υποχρεωτική συνεπιμέλεια, αφήνοντας σε κάθε σημείο έκθετες τις γυναίκες που έχουν προσβληθεί από κακοποιητικές συμπεριφορές.

Μια νέα γυναίκα στα 18 της χρόνια αναζητεί εργασία και βρίσκεται να εκβιάζεται σε σωματεμπορία. Ένας νέος πρόσφυγας αυτοκτονεί στο Σχιστό γιατί απορρίφθηκε το αίτημά του για άσυλο και άλλοι/άλλες πνίγονται στα νερά του Αιγαίου. Μια καθαρίστρια πάει στη δουλειά της σε πολυκατοικία στα Πετράλωνα και βιάζεται. Συνδικαλιστές διώκονται για «παράνομες» απεργίες. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μοιράζει απλόχερα βαρβαρότητα…

Αγώνας κόντρα στην αδικία και τους παρακρατικούς μηχανισμούς

Όμως, η διαρκής παρουσία κόσμου μέσα και έξω στην δικαστική αίθουσα πίεσε το δικαστήριο να πάρει μια απόφαση που θα κρίνει και ενόχους κάποιους από τους κατηγορούμενους. Συνεχίζουμε τη μάχη απέναντι σε αυτού του είδους τη «δικαιοσύνη» και στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που σχετίζεται άμεσα με παιδοβιαστές και δολοφόνους. Συνεχίζουμε τη μάχη ενάντια στην καταπάτηση των ελευθεριών του λαού, τη βία και την καταστολή, υπερασπιζόμενοι τα δημοκρατικά δικαιώματά μας. Το φεμινιστικό κίνημα κάνει την αλληλεγγύη του πράξη και παλεύει για καθεμία και καθένα που καταγγέλλει αλλά και για όσες/όσα δεν έχουν ακόμα τη δύναμη να το κάνουν. Να μην αφήσουμε καμία μόνη μπροστά στην έμφυλη κακοποίηση και τη «δικαιοσύνη».

Η πάλη ενάντια στον σεξισμό, την καταπίεση και τη βία απέναντι στις γυναίκες συναντιέται με τη μάχη να τσακίσουμε την ανεργία. Συναντιέται με τα αιτήματα για μαζικές προσλήψεις, για μονιμοποιήσεις, αλλά και τη μάχη ενάντια στον ρατσισμό. Δυναμώνοντας αυτούς τους αγώνες, μπορούμε να ξεφορτωθούμε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αλλά και το σύστημα που γεννά σεξισμό, φτώχεια και βαρβαρότητα.

Πηγή:redtopia.gr

Η ΕΛ.ΑΣ. δολοφονεί,
η κυβέρνηση επιβραβεύει!

Του Θανάση Κούρκουλα

«Δεν ήταν η βενζίνη, δεν ήταν τα λεφτά, οι μπάτσοι πυροβόλησαν γιατί ήτανε Ρομά»: το σύνθημα ακούγεται διαρκώς στα κέντρα των μεγάλων πόλεων και στους καταυλισμούς των Ρομά σε όλη την Ελλάδα. Σε διαδηλώσεις, καταλήψεις δρόμων, σε συγκρούσεις με τα ΜΑΤ, από την 14η επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου μέχρι σήμερα. Ένα είναι βέβαιο: Η δολοφονία του Κώστα, που επισήμως ανακοινώθηκε νεκρός οκτώ μέρες μετά τη δολοφονία του, δεν αποσιωπήθηκε και δεν θα ξεχαστεί. Άλλος ένας έφηβος έπεσε θύμα της ρατσιστικής κατασταλτικής μανίας των ράμπο των ομάδων ΔΙΑΣ. Καταδικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες σε θάνατο, σε μια χώρα όπου υποτίθεται ότι η θανατική ποινή δεν ισχύει.

Καταδικάστηκε από τους μπάτσους και όχι από δικαστές. Τους αστυνομικούς που πυροβόλησαν πισώπλατα, στην καλύτερη περίπτωση αδιαφορώντας αν θα τον σκοτώσουν και στη χειρότερη επιχειρώντας συνειδητά να τον δολοφονήσουν. Τους αστυνομικούς που ήξεραν ότι ήταν Ρομά από την ώρα που ξεκίνησαν την καταδίωξη. Που επέλεξαν να καταδιώξουν ένα αυτοκίνητο απλώς και μόνο επειδή δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη. Που -σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία- αποφάσισαν να κάνουν χρήση των όπλων τους χωρίς να το αναφέρουν καν στο Κέντρο επιχειρήσεων της ΕΛΑΣ.
Έφταιξε το έλειμμα εκπαιδευσης των αστυνομικών; Ήταν μεμονωμένο περιστατικό; Ήταν η «κακιά ώρα»; Όχι, δεν ήταν τίποτα από όλα αυτά. Ήταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου ενός ακόμη νέου ανθρώπου, σε μια μακάβρια και εξοργιστική αλυσίδα φόνων της ΕΛ.ΑΣ. που από τον Δεκέμβρη του 2008 μέχρι σήμερα στοχεύουν στη νεολαία: την ανυπότακτη, την εναλλακτική, την ασυμβίβαστη, την «παραβατική». Επιδεικνύοντας ιδιαίτερη προτίμηση στους νεαρούς Ρομά, όπως αποδεικνύει η αλληλουχία των γεγονότων των πιο πρόσφατων δολοφονιών στις υποθέσεις Μάγγου, Σαμπάνη, Φραγκούλη….

Ηθικοί αυτουργοί: Η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ.

Όταν υπάρχει επίσημη ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. όπου το μόνο που αναφέρεται είναι ο υποτιθέμενος εμβολισμός των μηχανών της ομάδας ΔΙΑΣ από το υπό καταδίωξη όχημα, αλλά όχι το γεγονός του σοβαρού τραυματισμού του οδηγού από σφαίρα αστυνομικού που τον πυροβόλησε πισώπλατα, όταν στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται η τελική σύγκρουση του οχήματος σε μαντρότοιχο δίνοντας την εντύπωση ότι ο σοβαρός τραυματισμός οφείλεται στη σύγκρουση, μιλάμε για άλλη μια, απροσχημάτιστη απόπειρα συγκάλυψης από την αστυνομία. Ασχέτως αν το Κέντρο επιχειρήσεων της ΕΛ.ΑΣ. έδωσε ή όχι την εντολή της καταδίωξης και της χρήσης όπλων, η εκ των υστέρων κάλυψη της ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ. στους δολοφόνους ισοδυναμεί με δήλωση συνενοχής. Ακριβώς πριν από έναν χρόνο, στη δολοφονία Σαμπάνη, η ΕΛ.ΑΣ. έκανε επίσης λόγο για υποτιθέμενη απόπειρα εμβολισμού των μηχανών της ΔΙΑΣ από το όχημα στο οποίο επεβαιναν δύο νεαροί Ρομά, επιχειρώντας να αθωώσει τους 7 κατηγορούμενους αστυνομικούς, που τότε άδειασαν τα περίστροφά τους στην πόρτα του συνοδηγού κάνοντας το όχημα σουρωτήρι με 21 σφαίρες. Σαν να μην έφταναν αυτά, τότε και τώρα, μετά τις δολοφονίες, η κυβέρνηση διά της ΕΛ.ΑΣ. προχώρησε σε μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις καταστολής των Ρομά στους μεγαλύτερους καταυλισμούς σε όλη την Ελλάδα, προσαγάγοντας και συλλαμβάνοντας στο σωρό, προκαλώντας ξεδιάντροπα τις κοινότητες των Ρομά που ξεχειλίζουν από θλίψη και οργή. Επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά τη ρήση «Αστυνομία παντού, δικαιοσύνη πουθενά»…

…και η κυβέρνηση

Ωστόσο, οι κύριοι ηθικοί -και πολιτικοί- αυτουργοί των εγκλημάτων της ΕΛ.ΑΣ. αποδεικνύονται οι πολιτικοί προϊστάμενοι της αστυνομίας. Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Θεωδορικάκος, λίγο μετά τη δολοφονία του Κώστα και ανήμερα της 6ης Δεκέμβρη, δήλωσε ανερυθρίαστα: «Στηρίζουμε την Ελληνική Αστυνομία στην άσκηση των καθηκόντων της, με αποφασιστικότητα, αλλά πάντα αυστηρά στο πλαίσιο του Νόμου. Το 2008 δεν θα επαναληφθεί», εννοώντας τις κινητοποιήσεις μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου. Για να προσθέσει πως, όσον αφορά την υπόθεση Φραγκούλη, «η Δικαιοσύνη θα αξιολογήσει τα γεγονότα και θα κρίνει για τις ευθύνες». Κατηγόρησε την αντιπολίτευση ότι επιχειρεί να εργαλειοποιήσει για μικροκομματικούς λόγους αυτή την υπόθεση χρησιμοποιώντας εμπρηστικές δηλώσεις διχασμού και ακραία ρητορική λαϊκισμού και μίσους, ενώ καταδίκασε τις επιθέσεις εναντίον… αστυνομικών.
Μερικούς μήνες πριν, σε μια υπόθεση-καρμπόν, εκείνη της δολοφονίας του 18/χρονου Νίκου Σαμπάνη, ο ίδιος υπουργός είχε επισκεφθεί τους κατηγορούμενους αστυνομικούς στο κρατητήριο, στέλνοντας σαφές μήνυμα στο δικαστικό σώμα. Λίγο αργότερα από τις πρόσφατες προκλητικές δηλώσεις Θεοδωρικάκου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Οικονόμου εστίασε στις αντιδράσεις στους καταυλισμούς Ρομά, επισημαίνοντας: «Αυτό το σκηνικό βίας, ανομίας, επίθεσης στα όργανα της τάξης, είναι απαράδεκτο και δε θα γίνει ανεκτό». Ο ίδιος ο Μητσοτάκης, κατά την ομιλία του στη Βουλή ανήμερα της επετείου της δολοφονίας Γρηγορόπουλου, επέλεξε να εξαγγείλλει μπόνους 600 ευρώ σε αστυνομικούς και λιμενικούς ενώ δεν βρήκε να πει ούτε μία λέξη για τη δολοφονία Φραγκούλη. Μπόνους για να κάνουν κι’ άλλους φόνους, όπως εύστοχα καταγγέλλουν οι διαδηλωτές στα συνθήματά τους. Μπόνους που δυστυχώς υπερψηφίστηκε στη Βουλή και από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, που κατά τα άλλα καταδίκασαν τη δολοφονία και ζήτησαν δικαιοσύνη.
Φταίει η «κουλτούρα των Ρομά»;
Η οικογένεια Φραγκούλη μένει στον οικισμό Ρομά «Αγία Σοφία» στη Θεσσαλονίκη. Η ακραία φτώχεια και οι άθλιες συνθήκες που επικρατούν στον καταυλισμό, φωτίζουν τους λόγους για τους οποίους κάποιοι από τους νεαρούς Ρομά ωθούνται στη μικροπαραβατικότητα: Ο απομονωμένος καταυλισμός βρίσκεται περίπου 10 χιλιόμετρα από το φωταγωγημένο με χριστουγενιάτικα λαμπιόνια κέντρο της Θεσσαλονίκης. Κατοικείται από περίπου 3.000 Ρομά εδώ και δύο δεκαετίες, όταν εκδιώχθηκαν από προηγούμενο καταυλισμό όπου διέμεναν, σε μια περιοχή όπου το ρεύμα και το αποχετευτικό δίκτυο εξακολουθούν να είναι ανύπαρκτα. Κάποιοι δρόμοι είναι απροσπέλαστοι και τα παιδιά παίζουν σε βρωμόνερα ανάμεσα σε ποντίκια και στοίβες σκουπιδιών. Ο οικισμός δεν έχει επαφή με την υπόλοιπη κοινωνία, τα παιδιά άνω των 7 δεν πηγαίνουν σχολείο, όχι επειδή δεν τα στέλνουν οι γονείς τους αλλά επειδή εκεί κοντά υπάρχει μόνο ένα νηπιαγωγείο, ενώ το πλησιέστερο δημοτικό σχολείο βρίσκεται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων. Οι ηλικιωμένοι είναι ανήμποροι, χωρίς να μπορούν να μετακινηθούν. Τα απορριμματοφόρα του δήμου περνούν μόλις δύο φορές την εβδομάδα με συνοδεία της αστυνομίας. Για να κάνουν μπάνιο, ζεσταίνουν βαρέλια με νερό στη φωτιά και πλένονται μέσα σε λεκάνες. Τα λυόμενα σπίτια που τους έχουν παραχωρηθεί πριν από 20 χρόνια, χαρακτηρίζονται από την απουσία επίπλων και τα περισσότερα αποτελούνται από δύο δωμάτια, που το ένα χρησιμοποιείται για να κοιμούνται σε στρώματα και το άλλο ως σαλόνι και κουζίνα. Πολλές φορές κόβεται το ρεύμα για ώρες, ενώ υπάρχουν περιοχές του οικισμού που είναι συνεχώς πλημμυρισμένες και τα σπίτια ετοιμόρροπα.
Παρόμοιες ή χειρότερες συνθήκες επικρατούν σε πολλούς καταυλισμούς Ρομά σε όλη την επικράτεια. Σε πείσμα των συστημικών ΜΜΕ και των ρατσιστικών δηλώσεων κυβερνητικών αξιωματούχων για τους Ρομά, υπεύθυνη για τον κοινωνικό αποκλεισμό τους δεν είναι η άρνηση ένταξης των ίδιων στην κοινωνία αλλά η περιθωριοποίησή τους με απόλυτη ευθύνη της πολιτείας και διαχρονικά των κυβερνήσεων δεκαετιών. Αν κάτι προηγείται από τα ρατσιστικά κίνητρα των καταδιώξεων και των δολοφονιών της ΕΛ.ΑΣ., είναι ο θεσμικός ρατσισμός που θρέφει τον κοινωνικό ρατσισμό και τα στερεότυπα για τους Ρομα σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Κι αν θέλουμε πραγματική δικεοσηνι, πέρα από τις δικαστικές αποφάσεις, θα πρέπει να την αναζητήσουμε στην διεκδίκηση της ολοκληρωτικής ανατροπής των απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης των Ρομά και την αντικατάστασή τους από ένα ανθρώπινο πλαισιο ένταξής τους στην κοινωνία. Της ένταξης εκείνων των «Ελλήνων πολιτών» που η μαμά πατρίδα συνεχίζει να καταδιώκει και να στοχοποιεί σε βαθμό κακουργήματος.

Πηγή: redtopia.gr

Όλες – όλοι Τρίτη 6 Δεκέμβρη 6 μ.μ. Προπύλαια

Στις 6 Δεκέμβρη του 2008 ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας μαζί με τον συνεργάτη του Σαραλιώτη τραυματίζει θανάσιμα με το υπηρεσιακό του πιστόλι τον 15χρονο μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια. Άλλη μια κρατική δολοφονία, άλλη μια επίδειξη κρατικής βίας με θύμα έναν ανήλικο, μόλις στα 15 του.