Όταν το Δεκέμβρη του 1974 ο Ζ.Π. Σαρτρ επισκέφτηκε τον πολιτικό κρατούμενο ένοπλο αντάρτη, Αντρέας Μπάαντερ για να διαπιστώσει τις συνθήκες κράτησης στα διαβόητα λευκά κελιά, εκείνος που τον συνόδεψε ήταν ο καγκελάριος της τότε Δυτικής Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ. Στα διαστροφικής επινόησης αυτά κατασκευάσματα εγκλεισμού, που είχε μάλιστα εμπνευστεί ο ίδιος ο Σμιτ, λίγο καιρό αργότερα θα βρίσκονταν «αυτοκτονημένοι» με σφαίρες στον αυχένα(!) κρεμασμένοι, και μαχαιρωμένοι, ο Μπάαντερ, η Ένσλιν και ο Ράσπε, μέλη της RAF.
Στα αδιανόητης απανθρωπιάς αυτά κελιά του Σμιτ, τα οποία ο Σαρτρ, όπως και άλλοι διανοούμενοι της εποχής, κατήγγειλε δημόσια, οι συνθήκες κράτησης για τους ένοπλους αντάρτες της οργάνωσης «Φράξια Κόκκινος Στρατός» περιελάμβαναν την απομόνωση σε ένα ψυχρό περιβάλλον ηχομονωμένο από παντού, και όπου υπήρχε συνεχόμενος τεχνητός φωτισμός 24 ώρες το 24ωρο.
Ο αποστειρωμένος βασανισμός τέτοιου τύπου θα μπορούσε να λυγίσει ψυχικά και τον πιο δυνατό άνθρωπο, όπως ήταν άλλωστε ο στόχος της δημιουργίας αυτών των απίστευτων συνθηκών εγκλεισμού.
Ο Χέλμουτ Σμιτ, εμπνευστής των λευκών κελιών πέθανε σήμερα. Άλλες πληροφορίες για τη ζωή του μετριοπαθή, φιλέλληνα όπως τον αποκαλούν άλλοι, και διεστραμμένου φασίστα όπως τον αποκαλούμε εμείς, μπορείτε να βρείτε οπουδήποτε. Εκτός από δω.
Γιατί λόγω του γεγονότος ότι τα λευκά κελιά υπήρξαν η πιο ασύλληπτη επινόηση των σύγχρονων συνθηκών εγκλεισμού, εμείς θα τον θυμόμαστε πάντα ως έναν ιδιότυπο βασανιστή, έναν σφαγέα ελεύθερων ιδεών και ανθρώπων, έναν δυνάστη όσων πίστεψαν σε έναν άλλο κόσμο και πολέμησαν με όπλο τη ζωή τους γι’ αυτόν, μία σαδιστική μορφή που υπηρέτησε πιστά τον καπιταλισμό της ανελευθερίας της αδικίας και της ανισότητας, ένα συνεχιστή του Τρίτου Ράιχ με άρωμα «δημοκρατίας».
Κατερίνα Δήμα
πηγή:kollectnews.org
