Κυκλοφορεί και ξανακυκλοφορεί στη μπλογκόσφαιρα ένα άρθρο για την ακουστική του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου (οχιδεβαζωλινκ), το οποίο καταλήγει στην εξής μεγαλοπρεπή μπούρδα:
«Η ακουστική λοιπόν στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου έχει το αξιοπερίεργο, ότι έτσι όπως ακούγονται καθαρά τα Ελληνικά εκεί, δεν μπορούν να ακουστούν άλλες γλώσσες, υπάρχει δηλ. κάποιου είδους συντονισμού του ήχου, της Μαθηματικής Ελληνικής γλώσσας, του χώρου και της ακουστικής, και αυτό γιατί η Ελληνική γλώσσα είναι μουσική γλώσσα.»
Θα θυμάστε, όσοι έχετε πάει με το σχολείο στην Επίδαυρο, ότι ο δάσκαλος έσκιζε από κάτω ένα χαρτάκι κι εμείς το ακούγαμε στα πάνω διαζώματα. Ε λοιπόν, το ακούγαμε καλά επειδή *το έσκιζε στα ελληνικά* -αν το έσκιζε σε άλλη γλώσσα, δεν θα το ακούγαμε!
Βλέπετε ότι ο εθνικισμός όχι απλώς προκαλεί τη βλακεία αλλά και την προϋποθέτει.
Το λυπηρό είναι ότι το επιδαύριο μπουρδολόγημα αναρτήθηκε επίσης σε ομάδα του Φέισμπουκ που συγκεντρώνει κυρίως φιλολόγους (ΦΙΛΟΛΟΓΟΙ τάδε, λέγεται) όπου συγκέντρωσε περίπου 200 λάικ και αρκετές αναδημοσιεύσεις, ενώ συνήθως οι αναρτήσεις στην ομάδα συγκεντρώνουν 5-6 λάικ.
Που σημαίνει ότι η βλακεία και ο εθνικισμός καλλιεργούνται…
Νίκος Σαραντάκος
