Το κρύσταλλο που χαράζει το γυαλί της κανονικότητας

Τόλμη, τόλμη, πε­ρισ­σό­τε­ρη τόλμη!

Δα­ντόν

1. Λένε πως η ερώ­τη­ση είναι συχνά η μισή απά­ντη­ση. Κι επει­δή στην προ­με­τω­πί­δα ο Δα­ντόν μάς προ­τρέ­πει να τολ­μού­με, ας συ­νε­χί­σου­με με ένα τολ­μη­ρό ερώ­τη­μα: Σε ποιον ανή­κει -αλή­θεια- το Pride;  Ποιοι είναι αυτοί που παίρ­νουν τις απο­φά­σεις στ’ όνομά του; Τι προ­κρί­νε­ται, τι απορ­ρί­πτε­ται και –κυ­ρί­ως- ποια είναι τα κρι­τή­ρια που βα­ραί­νουν στην επι­λο­γή αυτή;

Το RADical Pride της Θεσ­σα­λο­νί­κης επι­χει­ρεί να δώσει μια απά­ντη­ση: “Τα παλιά ερ­γα­λεία έχουν σκου­ριά­σει. Και­ρός, λοι­πόν, να δο­κι­μά­σου­με και­νού­ρια… Ο λόγος ανή­κει σε εσένα. Και σε εμένα”. Γύρω από αυτό συ­σπει­ρώ­θη­κε μια μαγιά αγω­νι­στριών και αγω­νι­στών βά­ζο­ντας τις βά­σεις για τη δη­μιουρ­γία ενός “Pride από τα κάτω”. Χωρίς χο­ρη­γούς, χωρίς οι­κο­νο­μι­κές ή όποιες άλλες εξαρ­τή­σεις, χωρίς ευ­ρω­παϊ­κά χρη­μα­το­δο­τι­κά πα­κέ­τα, χωρίς προ­ξε­νεία και δι­πλω­μα­τι­κές απο­στο­λές. Αλλά με όλες και όλους που θε­ω­ρούν ότι οι απο­φά­σεις που αφο­ρούν την πε­ρη­φά­νιά τους (Pride) ανή­κουν στις ίδιες/ίδιους. Και σε κα­νέ­ναν άλλο. Δεν χρειά­ζο­νται ανα­θέ­σεις σε κά­ποιους λί­γους.

Το RADical Pride στη Θεσ­σα­λο­νί­κη έρ­χε­ται να προ­στε­θεί σε μια σειρά από ρι­ζο­σπα­στι­κά εγ­χει­ρή­μα­τα αυ­τό-ορ­γά­νω­σης στον χώρο των Pride σε όλο τον κόσμο: Μα­δρί­τη, Το­ρό­ντο, Βε­ρο­λί­νο είναι από τα πλέον εμ­βλη­μα­τι­κά. Και την ίδια στιγ­μή δεν ξε­χνά­με ότι η ίδια ιδέα της αυ­τό-ορ­γά­νω­σης δια­περ­νά­ει τόσο το Pride Κρή­της όσο και το Patras Pride, ενώ προ­σπά­θειες και δια­δι­κα­σί­ες για αυ­τό-ορ­γα­νω­μέ­νο Pride έχουν ξε­κι­νή­σει τις τε­λευ­ταί­ες εβδο­μά­δες και στην Αθήνα.

2. Our  name is Pride. RADical Pride  – Ένα μικρό χρο­νι­κό

Το RADical Pride ξε­κί­νη­σε τον Νο­έμ­βριο του 2015 ως Ανοι­χτή Πρω­το­βου­λία για ένα Αυ­τό-ορ­γα­νω­μέ­νο Thessaloniki Pride. Απέ­να­ντι στις ολι­γο­με­λείς κλει­στές ορ­γα­νω­τι­κές επι­τρο­πές του Pride της Θεσ­σα­λο­νί­κης προ­έ­βα­λε την εναλ­λα­κτι­κή των ανοι­χτών συ­νε­λεύ­σε­ων με αμε­σο­δη­μο­κρα­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες, όπου όλες και όλοι έχουν δι­καί­ω­μα στη λήψη απο­φά­σε­ων. Συμ­με­τεί­χε στην πο­ρεία του Thessaloniki Pride (2016), με δικό του ξε­χω­ρι­στό μπλοκ, συ­σπει­ρώ­νο­ντας γύρω του αυτές και αυ­τούς που θα απο­τε­λού­σαν τον βα­σι­κό κορμό της φε­τι­νής χρο­νιάς. Εστί­α­σε σε διευ­ρυ­μέ­νες θε­μα­τι­κές, επέ­μει­νε στην ανά­γκη σύν­δε­σης των επι­μέ­ρους κι­νη­μά­των, πήρε το ρίσκο να απευ­θύ­νει το ίδιο ερώ­τη­μα που κλή­θη­κε και κι αυτό να απα­ντή­σει: Σε ποιον –αλή­θεια- ανή­κει το Pride;

Μόλις πριν από έναν μήνα ξα­να­συ­στή­θη­κε ως RADical Pride: Αυ­τό-ορ­γα­νω­μέ­νο Thessaloniki Pride για τις Διεκ­δι­κή­σεις των ΛΟ­ΑΤ­ΚΙΑ+ και την Απε­λευ­θέ­ρω­ση Φύλου και Σε­ξουα­λι­κό­τη­τας. Σήμα του ένα πρί­σμα. Σε έναν κόσμο σύν­θε­το, με πολ­λές αιχ­μές, γω­νί­ες και οπτι­κές, όλα τε­λι­κά συν­δέ­ο­νται με όλα, σε ένα σύ­νο­λο αξιο­θαύ­μα­στης ενό­τη­τας. Οι διεκ­δι­κή­σεις κά­ποιου γί­νο­νται διεκ­δι­κή­σεις όλων.

3. “Όταν σου φο­ρά­νε την κα­νο­νι­κό­τη­τα, keep it Radical”

Αντί­φα­ση. Σε έναν κόσμο και σε μια εποχή όπου τα πάντα γύρω είναι “μη κα­νο­νι­κά”, η κα­νο­νι­κό­τη­τα έχει ανα­χθεί σε τοτέμ. Κα­νείς και καμιά δεν επι­τρέ­πε­ται να την αμ­φι­σβη­τή­σει. Η δια­τή­ρη­ση αυτής της επι­σφα­λούς και μη κα­νο­νι­κής “τάξης” επι­βάλ­λει την ασφυ­κτι­κή πίεση να ζή­σεις μέσα σε προ­κα­θο­ρι­σμέ­να πλαί­σια, να εκ­πλη­ρώ­σεις συ­γκε­κρι­μέ­να πρό­τυ­πα. Οτι­δή­πο­τε θο­λώ­νει τη γυά­λι­νη επι­φά­νεια, στιγ­μα­τί­ζε­ται και απο­βάλ­λε­ται.

Πρέ­πει, λοι­πόν, να μά­θου­με να εί­μα­στε κα­νο­νι­κοί/ές. Να ζούμε κα­νο­νι­κά και να απο­δε­χό­μα­στε την αγία κα­νο­νι­κό­τη­τα. Τι πρέ­πει με λίγα λόγια να απο­δε­χό­μα­στε;

Οι ομο­φο­βι­κές και τραν­σφο­βι­κές επι­θέ­σεις είναι μια “κα­νο­νι­κό­τη­τα”. Η λε­κτι­κή/σω­μα­τι­κή βία ενά­ντια στις γυ­ναί­κες και η αθώ­ω­ση των βια­στών μέσα στις δι­κα­στι­κές αί­θου­σες είναι μια “κα­νο­νι­κό­τη­τα”. Οι ανά­πη­ρες/οι είναι ανύ­παρ­κτες/οι από τη δη­μό­σια ζωή κι αυτό είναι ασφα­λώς άλλη μια “κα­νο­νι­κό­τη­τα”. Οι πνιγ­μοί στις θά­λασ­σες ή η κα­θη­με­ρι­νή εξα­θλί­ω­ση των προ­σφύ­γων είναι μια “κα­νο­νι­κό­τη­τα”. Η δου­λειά χωρίς ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα, η επι­σφά­λεια και η ανερ­γία τι άλλο θα μπο­ρού­σαν να είναι παρά μια “κα­νο­νι­κό­τη­τα”; Το να καρ­πώ­νε­ται η ακρο­δε­ξιά την οργή ή την απο­γο­ή­τευ­ση του κό­σμου και τα κι­νή­μα­τα να μέ­νουν στη γωνία είναι μια θλι­βε­ρή μεν, αλλά “κα­νο­νι­κό­τη­τα”.

Όταν, όμως, όλα τρι­γύ­ρω έχουν πα­ρα­γί­νει “κα­νο­νι­κά”, ήρθε ο και­ρός να πάμε κό­ντρα.

Όταν μια τέ­τοιου εί­δους “κα­νο­νι­κό­τη­τα” είναι η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που ζούμε κα­θη­με­ρι­νά, ήρθε ο και­ρός για πιο radical λύ­σεις.

Όταν αυτή η “κα­νο­νι­κό­τη­τα”, που μας πλη­γώ­νει, έχει ανα­χθεί σε θεσμό, ήρθε ο και­ρός να αμ­φι­σβη­τή­σου­με τους θε­σμούς αυ­τούς.

Όταν προ­σπα­θούν να σου επι­βάλ­λουν την κα­νο­νι­κό­τη­τα, Keep it Radical.

4. “Η επι­βο­λή της κα­νο­νι­κό­τη­τας μυ­ρί­ζει αίμα. Και είναι το αίμα εκεί­νων που νιώ­θουν να μη χω­ρά­νε ή να πε­ρισ­σεύ­ουν”…

Το RADical Pride διευ­ρύ­νει τις μέχρι τώρα θε­μα­τι­κές, για να συ­μπε­ρι­λά­βει όσες και όσους φαί­νε­ται να μην βρί­σκουν χώρο ποτέ στα μέχρι τώρα Pride. Η απο­κρου­στι­κή κλι­μά­κω­ση της βίας κατά των τρανς και cis γυ­ναι­κών σε όλο τον κόσμο, οι αθω­ω­τι­κές για βια­στές δι­κα­στι­κές απο­φά­σεις στην ελ­λη­νι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, δεν θα μπο­ρού­σαν να μην κα­τα­λαμ­βά­νουν κε­ντρι­κή θέση σε ένα ρι­ζο­σπα­στι­κό εγ­χεί­ρη­μα [Ερ­γα­στή­ριο, 26 Μάη, Στέκι Με­τα­ναστ(ρι)ών]. Η πλευ­ρά της προ­σφυ­γι­κής κρί­σης που συ­νή­θως περ­νά­ει απα­ρα­τή­ρη­τη, η πολ­λα­πλή κα­τα­πί­ε­ση δη­λα­δή που βιώ­νουν οι λο­ατ­κια+ πρό­σφυ­γες στα στρα­τό­πε­δα της εξα­θλί­ω­σης και της ντρο­πής [Ερ­γα­στή­ριο, 27 Μάη, πάρκο Ξαρ­χά­κου]. Ο απο­κλει­σμός των ομο­φυ­λό­φι­λων από την αι­μο­δο­σία [Ερ­γα­στή­ριο, 27 Μάη, πάρκο Ξαρ­χά­κου]. Λο­ατ­κια+ άν­θρω­ποι με ανα­πη­ρί­ες που σπά­νια απα­σχο­λούν τη σκέψη και τις δη­μό­σιες συ­ζη­τή­σεις [προ­βο­λή σχε­τι­κού ντο­κι­μα­ντέρ και συ­ζή­τη­ση, 26 Μάη, Στέκι Με­τα­ναστ(ρι)ών]. Πρό­βλε­ψη για διερ­μη­νεία στη νοη­μα­τι­κή των εκ­δη­λώ­σε­ων και των ερ­γα­στη­ρί­ων. Και φυ­σι­κά: Τι ση­μαί­νει για εμάς “ένα Pride από τα κάτω και από τις/τους κάτω” σε μια συ­νο­μι­λία με τα τρία αυ­τό-ορ­γα­νω­μέ­να εγ­χει­ρή­μα­τα στην Ελ­λά­δα: Θεσ­σα­λο­νί­κη/Πάτρα/Κρήτη (κε­ντρι­κή εκ­δή­λω­ση, 27 Μάη, πάρκο Ξαρ­χά­κου).

5. “Απ’ τη Θεσ­σα­λο­νί­κη μέχρι την Τουρ­κία, κραυ­γή για ισό­τη­τα και ελευ­θε­ρία”

Το RADical Pride, όπως ανα­φέ­ρε­ται στο σχε­τι­κό Δελ­τίο Τύπου, θα είναι αφιε­ρω­μέ­νο στην Hande Kader. Για πολ­λές και πολ­λούς το όνομα αυτό μπο­ρεί να μην ηχεί οι­κείο. Αν σκα­λί­σει όμως κά­ποια/ος τα γε­γο­νό­τα, θα βρει ότι πρό­κει­ται για την Τουρ­κά­λα τρανς ακτι­βί­στρια –η οποία για τους αγώ­νες που έδωσε εκεί- βρέ­θη­κε βια­σμέ­νη και δο­λο­φο­νη­μέ­νη το κα­λο­καί­ρι του 2016 στην Ισταν­μπούλ. Τρανς γυ­ναί­κα που πά­λευε για δι­καιώ­μα­τα σε έναν κόσμο και σε μια κοι­νω­νία που της αρ­νού­νταν ακόμα και τα στοι­χειώ­δη. Η Kader έκανε ό,τι μπο­ρού­σε για να τα­ρά­ξει τα λι­μνά­ζο­ντα νερά μιας άνω­θεν επι­βε­βλη­μέ­νης κα­νο­νι­κό­τη­τας. Το τί­μη­μα του να είσαι “αγκά­θι στο μάτι των από πάνω”, ήταν η κα­κο­ποί­η­ση και δο­λο­φο­νία της.

“Θα βγού­με, λοι­πόν, εμείς στους δρό­μους… Θα φω­νά­ξου­με, λοι­πόν, εμείς με τη φωνή της… Και ξέ­ρου­με ότι εκεί έξω τα βή­μα­τά μας μπερ­δεύ­ο­νται με τα δικά της και οι φωνές μας έχουν κάτι από τον ήχο της δικής της φωνής”.

Ποτέ άλ­λο­τε η λέξη Pride (πε­ρη­φά­νια) δεν ήταν τόσο κυ­ριο­λε­κτι­κή.

RADical Pride, 26- 27 Μάη, Θεσ­σα­λο­νί­κη

Σάβ­βα­το 27 Μάη, 12 το με­ση­μέ­ρι, Άγαλ­μα Βε­νι­ζέ­λου:

Πο­λύ­χρω­μη Διεκ­δι­κη­τι­κή Πο­ρεία Ελεύ­θε­ρης Έκ­φρα­σης

* Εδώ το κε­ντρι­κό κεί­με­νο για το 1ο Αυ­τό-ορ­γα­νω­μέ­νο Thessaloniki Pride: http://​ourpride.​gr/​2017/​05/​19/​our-​radical-​pride/

** To event στο facebook:

https://​www.​facebook.​com/​events/​290​7090​8134​0360/

***ΛΟ­ΑΤ­ΚΙΑ+ : λε­σβί­ες, ομο­φυ­λό­φι­λοι, αμ­φι­φυ­λό­φι­λοι, τρανς, κουίρ, ίντερ­σεξ, ασέ­ξουαλ

****Cis (cisgender): οι άν­θρω­ποι, που η αντί­λη­ψή τους για το φύλο τους (κοι­νω­νι­κό φύλο) συμ­φω­νεί με το φύλο που τους απο­δό­θη­κε κατά τη γέν­νη­ση (ανα­το­μι­κό φύλο)