ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ: Χτες, η φίλη μου η Τζένη, πήγε ένα μωρό 12 μηνών, στο νοσοκομείο στη Χίο. Θα ήθελα όλοι να μάθετε τι του συνέβη.
Το μωρό ζει με τους γονείς του σε σκηνή στην είσοδο του καταυλισμού Σούδα. Ο καταυλισμός είναι γεμάτο αρουραίους. Πριν από 4 μέρες, το δάγκωσε αρουραίος στο αριστερό του μπράτσο. Οι γονείς του, τον πήγαν στο νοσοκομείο, του δόθηκε εκεί ένα μπουκάλι αντιβίωση σε υγρή μορφή και επέστρεψαν ξανά στη σκηνή τους μέσα στην οποία, η θερμοκρασία ήταν 40 βαθμούς. Η αντιβίωση σε υγρή μορφή πρέπει να διατηρείται σε χαμηλή θερμοκρασία. Δυστυχώς, δεν υπάρχει κάποιο ψυγείο στο καταυλισμό. Χτες η Τζένη ανακάλυψε ότι η πληγή είχε μολυνθεί, το σώμα του μωρού ήταν καλυμμένο με σπυριά, έκανε εμετούς και είχε ασταμάτητη διάρροια. Τώρα νοσηλεύεται στο νοσοκομείο και του χορηγούν αντιβίωση τύπου IV.
Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι σαν την Τζένη, μια αλληλέγγυα. Μην ρωτάτε που βρισκόταν το UNHCR, ο Ερυθρός Σταυρός και άλλες ΜΚΟ ή κυβερνητικοί εκπρόσωποι σε αυτό το χάος. Όλοι τους απουσιάζανε.
Αυτό είναι ένα ΜΩΡΟ. Ας θυμηθούμε όλοι, πόσο προστατευτικοί, πόσο επιμελείς και πόσο προσεχτικοί είμασταν με τα δικά μας μωρά. Πώς αισθανόμασταν να τους παρέχουμε τη καλύτερη φροντίδα. Πώς τα κάναμε μπάνιο και τους βάζαμε αντιηλιακή κρέμα να τα προστατέψουμε. Αυτό είναι ένα μωρό σαν τα δικά μας. Οι γονείς του αισθάνονται για αυτό, όπως αισθανόμαστε και εμείς για τα δικά μας. Πως επιτρέπεται να γίνεται αυτό; Πώς μπορούμε να αφυπνίσουμε το κόσμο να το δει αυτό; Πόσο πια πρέπει να υποφέρει ο κόσμος;
(Σημείωση: Αυτή η φωτογραφία, ανήκει σε άλλο, μικρότερης ηλικίας μωρό που μένει στον ίδιο καταυλισμό. Φωτογράφος: Ruth Marie Torvik; έχω θολώσει το πρόσωπο του μωρό για να προστατευτεί η ιδιωτικότητα του)
Μετάφραση: Kατερίνα Ράιλυ
Πηγή: fb Leslie Meral Schick
