Την Τετάρτη 29 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση παρουσίασης του ημερολόγιου του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών στον πολυχώρο Κομμούνα.
Ομιλητές ήταν ο σκιτσογράφος Μιχάλης Κουντούρης, ο οποίος μας μίλησε για την εμπειρία του σε σχέση με το προσφυγικό. Μια εμπειρία και βιωματική αλλά και μέσω του σκίτσου. Μίλησε και εκ μέρους των σκιτσογράφων (Τ. Αναστασίου, Δ. Γεωργοπάλης, Π. Ζερβός, Π. Μαραγκός, Μ. Τζαμπούρα, Β. Χερουβείμ, Soloup) που εκτός του ίδιου συμμετέχουν φέτος με τη δουλειά τους στο ημερολόγιο, αναφερόμενος σε κάθε ένα ξεχωριστά. Τόνισε μάλιστα την παρουσία της Μαρίας Τζαμπούρα, μιας γυναίκας σκιτσογράφου, κάτι που δυστυχώς σπανίζει στο χώρο της γελοιογραφίας.
Ο Άγγελος Καλοδούκας, φωτογράφος (συμμετέχει μαζί με τους Δ. Ασπιώτη, Χ. Κατόπη, M.Λώλο, Γ. Μπεχράκη, Τ. Μπόλαρη, Χ. Παπαδόπουλο, Χ. Φέργκιουσον, M. Muheisen), μας υπενθύμισε γιατί είναι ενεργός στο αντιρατσιστικό κίνημα, όχι λόγω ενός επιφανειακού ανθρωπισμού που καλός είναι αλλά λειψός, αλλά γιατί είναι επιτακτική ανάγκη να παλέψουμε όλοι μαζί, ντόπιοι και μετανάστες. Έχουμε περισσότερα κοινά, απ’ότι οι από πάνω θέλουν να μας επιβάλλουν με το «διαίρει και βασίλευε». Κάτι που υποστήριξε και από πολλές προσωπικές εμπειρίες…
Η Arezou Imedia, μητέρα του 11χρονου Αμίρ, μίλησε για την ζωή της ίδιας και των παιδιών της στη χώρα μας, κυρίως του τελευταίου διαστήματος. Για άλλη μια φορά, τόνισε ότι δεν είχαν κανένα θέμα με τον (αναγκαστικό) εκκλησιασμό για να κρατήσει τη σημαία ο γιος της. Επίσης, τόνισαν ότι το πάγιο αίτημά τους είναι η μετεγκατάστασή τους στη Γερμανία που ζει ο σύζυγος και πατέρας των παιδιών της. Επίσης για την ανάγκη να μεταφερθεί ο αδερφός της, από το hotspot της Λέσβου που βρίσκεται, δυο χρόνια τώρα, σε πολύ δύσκολες συνθήκες, όπως χαρακτηριστικά είπε «τον θέλω δίπλα μου». Και βεβαίως είπε ότι δεν είναι η μόνη που αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα. Χιλιάδες άνθρωποι ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες στα νησιά και χιλιάδες άλλοι περιμένουν να επανενωθούν με τις οικογένειές τους σε άλλες χώρες.
Ο Αμίρ μάλιστα μας είπε ότι μετά την επίθεση, οι φίλοι του όχι απλά δε μειώθηκαν, αλλά αυξήθηκαν, παρόλο που αναγκάστηκε να αλλάξει σχολείο…
Ο Soliman Rasol, ιρανός πρόσφυγας, μεταφραστής της οικογένειας του μικρού Αμίρ, ευχαρίστησε την Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» και προσωπικά το Θ.Κούρκουλα για τη στήριξη στην απεργία πείνας των Ιρανών που είχε γίνει πριν μερικά χρόνια και είπε ότι δύο μέρες πριν γίνει η επίθεση στο σπίτι του Αμίρ του απαγόρευσαν να έχει οποιαδήποτε σχέση με τη μάνα. «Λυπήθηκα πολύ που δεν με έστειλαν στο Μέγαρο Μαξίμου», είπε. «Ήμουν όλον τον καιρό δίπλα στην οικογένεια, συμπαραστάθηκα στα προβλήματά τους και όμως μου απαγόρευσαν να πάω στο Μέγαρο Μαξίμου. Αυτό με στεναχώρησε πραγματικά».
Η Λίνα Παλλάκη από το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών μίλησε για την κατάσταση στο προσφυγικό στη χώρα μας. Για τους χιλιάδες εγκλωβισμένους στα hotspots και τα καμπς, για τους αιτούντες οικογενειακών επανενώσεων. Επίσης, γιατί είναι επιτακτική ανάγκη η ενδυνάμωση του αντιρατσιστικού κινήματος. Είναι επίκαιρα όσο ποτέ τα αιτήματα για σύνορα ανοιχτά, για ανθρώπινες συνθήκες σε σπίτια μέσα στον αστικό ιστό κι όχι σε σκηνές. Κι ότι βεβαίως τα θέματα αυτά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τις κεντρικές πολιτικές επιλογές, που μας εξαθλιώνουν όλους κι όλες μας.
Κλείνοντας, μίλησε για τη δράση του Κυριακάτικου Σχολείου από την πρώτη του μέρα μέχρι τώρα: συνδυάζοντας την αλληλεγγύη με τα μαθήματα σε μετανάστες και πρόσφυγες αλλά και όντας στο αντιρατσιστικό κίνημα, διεκδικώντας καλύτερη ζωή για όλους μας.
Έτσι, το Ημερολόγιο του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών, εκτός του ότι είναι βασικός οικονομικός πόρος για την κάλυψη των εξόδων του σχολείου, είναι κι ένα εργαλείο διάδοσης αντιρατσιστικών ιδεών. Σε κάθε άνθρωπο που το προτείνουμε, ανοίγουμε την κουβέντα, για το ρατσισμό, για την κατάσταση στη χώρα μας, για πολλά ζητήματα που είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Οι φωτογραφίες και τα σκίτσα που απλόχερα μας έχουν προσφέρει οι εξαιρετικοί φωτογράφοι και σκιτσογράφοι, που για μια ακόμα φορά τους ευχαριστούμε πολύ, πιστεύουμε έχουν ένα καλαίσθητο αλλά και συγχρόνως ταυτοτικό χαρακτήρα στο ημερολόγιό μας.
Μάριος Αυγουστάτος
