Η κοινοτοπία του στρατού

Μπορεί το κοινό που τον παρακολουθούσε στην παραλία της Θεσσαλονίκης να τον αποθέωνε με το σύνθημα «Είναι τρελός ο στρατηγός», αλλά ο επίτιμος αρχηγός του ΓΕΣ, Φραγκούλης Φράγκος, κεντρικός ομιλητής στο προχτεσινό συλλαλητήριο για τη Μακεδονία τα έχει τετρακόσια. Και μπορεί να ακούγονται απλοϊκές έως χυδαίες οι κραυγές του κατά των κυβερνώντων ή των πολιτικών εν γένει («Αισθάνεσθε Ελληνες;» ή «Τι άλλο να προδώσετε;») και για γέλια τα «εθνικά» του επιχειρήματα («στο ορεινό χωριό Κέλλη, παρότι είναι δίγλωσσοι, όλοι είναι πολυμελείς οικογένειες»), αλλά ο κ. Φράγκος ήξερε πολύ καλά τι έκανε. Ξεκίνησε άλλωστε την ομιλία του με επίθεση στην «Αθήνα», επειδή δεν έχει ανδριάντα του Μεγαλέξανδρου απέναντι από τη Μητρόπολη. Κάτι ανάμεσα σε Ανθιμο και Ψωμιάδη, δηλαδή. Αλλά πώς βρέθηκε ο κ. Φράγκος σ’ αυτή τη θέση; Και πώς άρχισε να πολιτεύεται ως «εθνοσωτήρας»; Γεννημένος στην Κομοτηνή το 1951, φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων την εποχή της δικτατορίας. Την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων πήρε το καίριο πόστο του διευθυντή στη στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών (ΔΔΣΠ), ενώ στο τέλος της καριέρας του (2009-2011) έφτασε στη θέση του αρχηγού ΓΕΣ. Μετά την αποστράτευσή του ορίστηκε υπουργός Αμυνας της υπηρεσιακής κυβέρνησης Πικραμμένου (17.5.2012-21.6.2012). Μιλώντας χτες σε μέσα ενημέρωσης ο κ. Φράγκος άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να ηγηθεί κάποιου κόμματος, αλλά όχι άμεσα, και πάντως «μόνο αν είναι απόλυτα των δημοκρατικών αντιλήψεων αυτοί που θα του το ζητήσουν». Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία έξι χρόνια ο κ. Φράγκος διαψεύδει συνεχώς ότι θα κάνει κόμμα. «Δεν πρόκειται να κάνω κόμμα και το έχω δηλώσει απερίφραστα προς όλες τις κατευθύνσεις. Και δεν επιτρέπω σε κανέναν να με τοποθετεί είτε στην Ακροδεξιά είτε στην Ακροαριστερά. Είμαι στρατηγός για όλους τους Ελληνες» έλεγε στις 14.2.2016. Βέβαια κανείς δεν τον τοποθετεί στην Ακροαριστερά. Οσο για την Ακροδεξιά, το δικαίωμα να τον τοποθετεί κανείς σ’ αυτόν τον χώρο το παρέχει μάλλον ο ίδιος. Η εν λόγω δήλωση, για παράδειγμα, έγινε σε εκδήλωση με θέμα «Μένουμε Ελληνες και Ορθόδοξοι» και η ομιλία του κ. Φράγκου είχε τίτλο «Προϊούσα ισλαμοποίηση Ελλάδος και Ευρώπης». «Στάζει μέλι» η Χ.Α. Εξάλλου ο κ. Φράγκος ήταν ο μόνος υπουργός της υπηρεσιακής κυβέρνησης που μετά τις εκλογές του Μαΐου 2012 στην πανηγυρική συνεδρίαση της Βουλής χαιρέτησε διά χειραψίας τον «Φίρερ» της Χρυσής Αυγής. Η εφημερίδα της Χρυσής Αυγής εξαιρεί τον Φράγκο από όλα τα δημόσια πρόσωπα και τους πολιτικούς, δημοσιεύει συχνά θετικά σχόλια για τη θητεία του στην ηγεσία του ΓΕΣ και επιδοκιμάζει την υπουργοποίησή του. Δημοσιεύει τη φωτογραφία του και τον υμνεί: «Με τους ανίκανους που είχαμε τόσα χρόνια, ένας άνθρωπος που κάνει όπως μπορεί τη δουλειά του φαίνεται πόσο μεγάλη διαφορά έχει. Δυστυχώς όμως γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο δεν πρόκειται να παραμείνει» (23.5.2012 και 6.6.2012). Οσο για τον αντικαταστάτη του, «δύσκολα θα σταθεί στο ύψος του προκατόχου του» (27.6.2012). Αλλά η συνάντηση της Χρυσής Αυγής με τον απόστρατο στρατηγό είχε πραγματοποιηθεί λίγους μήνες νωρίτερα, όταν η ναζιστική οργάνωση διαδήλωνε έξω από το ναυτοδικείο του Πειραιά κραυγάζοντας υπέρ των ανδρών του Λιμενικού Σώματος που δικάζονταν με την κατηγορία ότι φώναζαν ακραία ρατσιστικά συνθήματα στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2010. Μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, βασικός μάρτυρας υπεράσπισης ήταν ο Φράγκος, ο οποίος είχε προσέλθει αυτόκλητος για να υπερασπιστεί εκείνους που φώναζαν «Ελληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ» ή το «Θα γίνει μακελειό, μετά θα εκδικηθώ, όταν θα προσκυνήσετε σημαία και σταυρό» και το ανατριχιαστικό «Τους λένε Σκοπιανούς, τους λένε Αλβανούς, τα ρούχα μου θα ράψω με δέρματα απ’ αυτούς». Η δράση του κ. Φράγκου ως στρατηγού έγινε γνωστή για πρώτη φορά σε ευρύτερο κοινό από ένα κάπως μυστηριώδες ρεπορτάζ της εφημερίδας «Το Βήμα» («Τα μυστικά του πανίσχυρου στρατηγού», 30.9.2012), στο οποίο αφηνόταν η υπόνοια απόπειρας πραξικοπήματος του στρατού και υποστηριζόταν ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας κατά την περίοδο της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου είχε θορυβηθεί με «την τρομακτική δύναμη που συγκέντρωνε ο Φράγκος στο στρατό», ενώ σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «ο Φράγκος προωθούσε στρατιωτικούς της επιρροής του στη Διεύθυνση Πληροφοριών, σε μεγάλους σχηματισμούς και σε κρίσιμες μονάδες γύρω από την Αθήνα». Η άσκηση «Καλλίμαχος» Αυτός ήταν που είχε οργανώσει και την περιβόητη άσκηση «Καλλίμαχος» στις 4.2.2011 στο Κιλκίς, με τη χρήση στρατιωτικών δυνάμεων για την καταστολή πλήθους πολιτών, που αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης». Μάλιστα, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο κ. Φράγκος δεν είχε ενημερώσει σχετικά τον υπουργό Αμυνας Ευάγγ. Βενιζέλο. Πάντως το «Βήμα» τον παρουσιάζει ως «τον πιο ικανό στρατιωτικό» και μεταφέρει τη θέση του ότι είναι «αστείες και προσβλητικές οι συζητήσεις και οι φήμες ότι σχεδίαζε πραξικόπημα ή ότι είναι ακροδεξιός». Τις βαθύτερες απόψεις του ο κ. Φράγκος έχει διατυπώσει στη διδακτορική διατριβή του που κυκλοφόρησε και σε βιβλίο («Ποια Τουρκία; Ποιοι Τούρκοι;», εκδ. Λιβάνης, Αθήνα 2012). Εκεί ο κ. Φράγκος χαρακτηρίζει τη Μικρά Ασία «ζωτικό χώρο της πατρίδας μας», που «αν και υπό τουρκική κυριαρχία δεν έπαψε να αποτελεί το πνευματικό επίκεντρο του λαού μας» (σ. 554), και προβλέπει ότι «το νέο Τανζιμάτ, δηλαδή ο επιχειρούμενος εκσυγχρονισμός της Τουρκίας με την πορεία της προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, θα επιτρέψει με την ελευθερία των εθνικών-θρησκευτικών μειονοτήτων να αναδειχτούν τα εκατομμύρια των κρυπτοχριστιανών και, γιατί όχι, των Ελλήνων που επιμελώς κρύπτονται για να επιβιώσουν» (σ. 564). Οι θέσεις αυτές δεν είναι άγνωστες σε όσους παρακολουθούν την ιστορική παραφιλολογία του εθνικιστικού χώρου. Αλλά βέβαια αποκτούν άλλη βαρύτητα όταν εκπορεύονται από κάποιον με δυνατότητα να απευθυνθεί σε εθνικό ακροατήριο. Η πλατφόρμα Φράγκου, όσο κι αν ο ίδιος δεν θέλει να το παραδεχτεί, έχει σαφές πολιτικό χρώμα. Πηγή:http://www.efsyn.gr