Οι διαδηλώσεις της 8ης Μάρτη σε όλο τον κόσμο

Στην Ισπα­νία η  8η Μαρ­τί­ου έγρα­ψε ιστο­ρία, με πάνω από 5,3 εκα­τομ­μύ­ρια γυ­ναί­κες να απερ­γούν. Οι γυ­ναί­κες απεί­χαν από τους χώ­ρους δου­λειάς αλλά και από την απλή­ρω­τη ερ­γα­σία στο σπίτι. Η ει­κο­σι­τε­τρά­ω­ρη φε­μι­νι­στι­κή απερ­γία πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε με τη συμ­με­το­χή δε­κά­δων Σω­μα­τεί­ων ενώ τα δύο με­γα­λύ­τε­ρα συν­δι­κά­τα της χώρας κή­ρυ­ξαν δύωρη στάση ερ­γα­σί­ας . Επί­σης πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν πάνω από 120 συ­γκε­ντρώ­σεις σε όλη τη χώρα. Γυ­ναί­κες ερ­γα­ζό­με­νες,  φοι­τή­τριες, όλων των ηλι­κιών  κα­τέ­βη­καν μαζί στους στους δρό­μους δη­μιουρ­γώ­ντας με­γα­λειώ­δη φε­μι­νι­στι­κά συλ­λα­λη­τή­ρια. Με φα­ντα­σία και δη­μιουρ­γι­κό­τη­τα έκα­ναν ορατή την πα­ρου­σία τους όλο τον Φλε­βά­ρη, ορ­γα­νώ­νο­ντας αυτή τη συ­γκλο­νι­στι­κή ημέρα. Από τα βα­σι­κά συν­θή­μα­τα που κυ­ριάρ­χη­σαν ήταν «Όταν στα­μα­τά­με εμείς, στα­μα­τά­ει ο κό­σμος όλος».

Φε­μι­νι­στι­κός παλ­μός και στην κο­ντι­νή Ιτα­λία όπου οι γυ­ναί­κες απέ­δει­ξαν κυ­ριο­λε­κτι­κά ότι χωρίς αυτές ο κό­σμος δεν κι­νεί­ται καθώς εξαι­τί­ας των απερ­γιών που είχαν διορ­γα­νω­θεί από τη φε­μι­νι­στι­κή ομάδα “Ni Una Di Menos” και με την υπο­στή­ρι­ξη των δύο με­γα­λύ­τε­ρων συν­δι­κά­των της χώρας δεν μπό­ρε­σαν  να πραγ­μα­το­ποι­η­θούν  130 πτή­σεις ενώ προ­βλή­μα­τα υπήρ­ξαν σε όλο το συ­γκοι­νω­νια­κό δί­κτυο της Ρώμης. Δια­δη­λώ­σεις μι­κρό­τε­ρης ή με­γα­λύ­τε­ρης κλί­μα­κας διορ­γα­νώ­θη­καν πε­ρί­που σε 40 πό­λεις της Ιτα­λί­ας.

Στη Βρετ­τα­νία οι γυ­ναί­κες έδει­ξαν την αλ­λη­λεγ­γύη τους σε όλες εκεί­νες που αγω­νί­ζο­νται πα­γκο­σμί­ως, με συ­γκε­ντρώ­σεις στο Λον­δί­νο στο Εδιμ­βούρ­γο στο Κάρ­τιφ κ.α ενώ ει­δι­κά στο Λον­δί­νο η ημέρα πήρε τα­ξι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά καθώς συν­δέ­θη­κε με τον αγώνα των κα­θα­ρι­στη­ρί­ων για ικα­νο­ποι­η­τι­κό μισθό.

Στις ΗΠΑ πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν πο­ρεί­ες σε πολ­λές με­γά­λες αλλά και μι­κρό­τε­ρες πό­λεις (Ουά­σινγ­κτον Κο­λό­μπους Σαν Φραν­σί­σκο κ.α) και ο φε­μι­νι­στι­κός αγώ­νας πα­ρέ­μει­νε συν­δε­δε­μέ­νος με την ενα­ντί­ω­ση στην πο­λι­τι­κή της κυ­βέρ­νη­σης Τραμπ. Τα επί­δι­κα όμως ήταν πολλά πε­ρισ­σό­τε­ρα: από την ενα­ντί­ω­ση στον ρα­τσι­σμό μέχρι την διεκ­δί­κη­ση άδειας λόγω ασθέ­νειας και ια­τρο­φαρ­μα­κευ­τι­κής πε­ρί­θαλ­ψης για όλες τις γυ­ναί­κες.

Το πνεύ­μα των φε­μι­νι­στι­κών διεκ­δι­κή­σε­ων έφτα­σε μέχρι και τις Φι­λιπ­πί­νες, όπου οι δια­δη­λώ­σεις για την Πα­γκό­σμια Ημέρα της γυ­ναί­κας  είχαν έντο­να αντι­κυ­βερ­νη­τι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά. Ο πρό­ε­δρος της Κυ­βέρ­νη­σης Rodrigo Duterte έχει χα­ρα­κτη­ρι­στεί ως ο “χει­ρό­τε­ρος κα­τα­πά­τη­σης των γυ­ναι­κεί­ων δι­καιω­μά­των στη χώρα”. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά, από την κυ­βέρ­νη­ση είχε δοθεί η εντο­λή να πυ­ρο­βο­λού­νται οι γυ­ναί­κες κομ­μου­νί­στριες στα γεν­νη­τι­κά όρ­γα­να.

Στην Ινδία από την άλλη  κα­θη­γή­τριες φοι­τή­τριες μα­θή­τριες ακόμα και σε­ξερ­γά­τριες συμ­με­τεί­χαν σε πο­ρεία μέχρι το κοι­νο­βού­λιο απαι­τώ­ντας να στα­μα­τή­σουν οι μι­σθο­λο­γι­κές δια­φο­ρές και οι δια­κρί­σεις στον χώρο ερ­γα­σί­ας ενώ ταυ­τό­χρο­να ύψω­σαν τις γρο­θιές τους ενά­ντια στην οι­κο­γε­νεια­κή βία και τις σε­ξουα­λι­κές επι­θέ­σεις.

Η αντί­θε­ση στην έμ­φυ­λη βία ήταν κοι­νός τόπος -όπως είναι λο­γι­κό- σε πολ­λές δια­δη­λώ­σεις ανά τον κόσμο:  από την Νότια Κορέα όπου οι γυ­ναί­κες χρη­σι­μο­ποί­η­σαν το κί­νη­μα του me too για να μι­λή­σουν για τη βία που υφί­στα­νται ενώ ταυ­τό­χρο­να διεκ­δι­κού­σαν να κλεί­σει η ψα­λί­δα στους μι­σθούς αντρών και γυ­ναι­κών έως το Αφ­γα­νι­στάν που παρά το κλίμα τρό­μου που επι­κρα­τεί εκα­το­ντά­δες γυ­ναί­κες δια­δή­λω­σαν διεκ­δι­κώ­ντας ασφά­λεια από τις βί­αιες επι­θέ­σεις.

Τον πιο πρω­τό­τυ­πο τρόπο να δια­δη­λώ­σουν βρή­καν οι γυ­ναί­κες στη Σα­ου­δι­κή Αρα­βία όπου χρη­σι­μο­ποί­η­σαν το νέο τους  δι­καί­ω­μα να κά­νουν τζό­κινγκ με­τα­τρέ­πο­ντας έτσι το άθλη­μα σε μέσο  ορα­τό­τη­τας και διεκ­δί­κη­σης.

Στην Τουρ­κία χι­λιά­δες γυ­ναί­κες βρέ­θη­καν στους δρό­μους της Ιν­στα­μπούλ της Άγκυ­ρας της Σμύρ­νης και του Μερ­σίν κρα­τώ­ντας μωβ ση­μαί­ες για να διεκ­δι­κή­σουν και αυτές όσα έχουν στε­ρη­θεί. Κε­ντρι­κό τους σύν­θη­μα ήταν “δεν φεύ­γου­με από τους δρό­μους” δη­λώ­νο­ντας την διά­θε­σή τους να μην στα­μα­τή­σουν να διεκ­δι­κούν τα δι­καιώ­μα­τά τους. Όλες οι δια­δη­λώ­σεις έγι­ναν με έντο­νη αστυ­νο­μι­κή πα­ρου­σία, ενώ στην Ιν­στα­μπούλ οι δυ­νά­μεις κα­τα­στο­λής έστη­σαν οδο­φράγ­μα­τα στην πλα­τεία Ταξίμ για να μην την πλη­σιά­σει η πο­ρεία. Σύμ­φω­να με την πλατ­φόρ­μα «στα­μα­τή­στε τις δο­λο­φο­νί­ες γυ­ναι­κών» 339 γυ­ναί­κες δο­λο­φο­νή­θη­καν στην Τουρ­κία το 2017 και 76  γυ­ναί­κες τους πρώ­τους μήνες του 2018.

Στην Αρ­γε­ντι­νή από την άλλη κυ­ριάρ­χη­σε το κλίμα της φε­μι­νι­στι­κής απερ­γί­ας με ικα­νο­ποι­η­τι­κή συμ­με­το­χή. Μά­λι­στα υπήρ­ξε κά­λε­σμα σε όσες δεν μπό­ρε­σαν να απερ­γή­σουν να κά­νουν δυ­να­τό θό­ρυ­βο στις δου­λειές τους στις 11:00 για να δυ­να­μώ­σουν τις φωνές των γυ­ναι­κών. Οι δια­δη­λώ­σεις εκτός από τα τα­ξι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά που τους έδωσε η απερ­γία απέ­κτη­σαν και χα­ρα­κτή­ρα διεκ­δί­κη­σης πε­ρισ­σό­τε­ρων ανα­πα­ρα­γω­γι­κών δι­καιω­μά­των αφού λίγες μέρες πριν είχε κα­τα­θέ­σει στη Βουλή νο­μο­σχέ­διο που νο­μι­μο­ποιού­σε την άμ­βλω­ση σε όλες τις πε­ρι­πτώ­σεις.

φωτό από τη δια­δή­λω­ση στην Ιν­δο­νη­σία

Οι δια­δη­λώ­σεις και οι απερ­γί­ες των γυ­ναι­κών για την  8 Μάρτη με δυ­να­μι­σμό, φα­ντα­σία και μα­ζι­κό­τη­τα απέ­δει­ξαν για άλλη μία φορά πως η αντί­στα­ση δεν είναι δου­λειά των ει­δι­κών αλλά των απλών κα­θη­με­ρι­νών αγω­νι­ζο­μέ­νων γυ­ναι­κών.

Πηγή: https://rproject.gr