Το ελληνικό θέατρο την Παρασκευή βρέθηκε στο δικαστήριο, στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Ούτε ένας δημοσιογράφος ήτανε παρών, αλλά και από ηθοποιούς, σκηνοθέτες, συγγραφείς και πανεπιστημιακούς, η απουσία εκκωφαντική. Έχουμε μάθει φαίνεται να μαζευόμαστε μόνο στις πρεμιέρες, αλλά όχι στα δύσκολα.
Ανάμεσα στους λιγοστούς ανθρώπους της τέχνης που ήρθαν στην ιστορική δίκη για να στηρίξουν τον πρόεδρο του Δ.Σ. του Θεατρικού Μουσείου, Κώστα Γεωργουσόπουλο και τον αντιπρόεδρο, Γιώργο Μιχαλακόπουλο, ήταν ο Γρηγόρης Βαλτινός, ο Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος, η Μάνια Παπαδημητρίου, ο Κωστής Σαββιδάκης και ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης.
Το Υπουργείο Πολιτισμού συνηγόρησε τελικά υπέρ της αναβολής πέντε μηνών για την εκδίκαση των οφειλών του Θεατρικού Μουσείου προς τον ΕΦΚΑ και κατέθεσε «Οδικό Χάρτη» και προϋπολογισμό για τη λειτουργία του μουσείου.
Συγκλονιστικά ήταν τα λόγια του Κώστα Γεωργουσόπουλου κατά την απολογία του: «Τα χρέη προς το ΙΚΑ δεν τα οφείλω εγώ. Δεν είμαι ιδιοκτήτης. Είμαι άμισθος υπάλληλος. Μου έχουν κατασχεθεί όλες μου οι καταθέσεις, εκτός από τον ακατάσχετο λογαριασμό. Μεταφράζω για την Επίδαυρο και δεν υπάρχει τρόπος να αμειφθώ για τη δουλειά μου… Πρέπει να γίνει κρατικό το θεατρικό μουσείο, να αξιοποιηθεί περισσότερο. Δεν υπάρχει ανάλογο μουσείο πουθενά στην Ευρώπη. Το θεατρικό μουσείο είναι εθνικό. Έχει υλικό από τις παραδουνάβιες χώρες. Έχει υλικό από την εποχή του Υψηλάντη».
* Από τη σελίδα του Μάνου Τσίζεκ στο Facebook