της Νικολέττας Γεροντάκη
Μιλώντας με τον κύριο Πολυχρονοπουλο, επιβεβαίωσα τον λόγο που στοχευμένα στο πρόγραμμα αυτό που συντόνιζα και εγώ, είχα επιλέξει το συγκεκριμένο άτυπο μαγείρεμα. Με διόρθωσε όταν είπα στα παιδιά περί «συσσιτίου». Μου τόνισε πώς αυτό εδώ δεν είναι ένα κοινό συσσίτιο. Λόγω αντικειμένου, έρχομαι σε επαφή με άπορα άτομα, χρήστες ουσιών κτλ και έχει τύχει να έχω πάει σε αρκετά συσσίτια. Η κατάσταση συχνά είναι τραγική. Ο κόσμος που «βοηθάει» φοράει γάντια για να μην ακουμπήσει καταλάθος τον χρήστη, τον άπορο, τον διαφορετικό. Ο κόσμος που «βοηθάει» μπορεί να βρίσει έναν άνθρωπο που θα θέλει ένα δεύτερο κομμάτι ψωμί. Ο κόσμος αυτός που ουσιαστικά δείχνει ελεημοσύνη, κάτι περιττό και υποκριτικό κατά τη γνώμη μου, δεν είναι το ίδιο με την κουζίνα του άλλου ανθρώπου.
Όπως μου επισήμανε και ο ίδιος το συσσίτιο έχει χάσει τη σημασία του τρώω μαζί. Εδώ όντως απλά μαγειρεύουνε παρέα. Δηλαδή τρώνε και οι εθελοντές/ριες μαζί με τα άτομα που βοηθάνε. Αυτό βοηθάει στο ότι μπαίνουν στη διαδικασία να είναι ίσα τα άτομα μεταξύ τους και δημιουργείται μια αίσθηση ανήκειν. Ταυτόχρονα, κάνει τα άτομα που δέχονται βοήθεια, να νιώθουν ότι ανήκουν στο ίδιο πλαίσιο και ότι δεν υπάρχει κάποιος ανώτερος/η. Το φαγητό είναι νόστιμο και αξιοπρεπές, οπότε τρώνε όλοι/ες μαζί. Και έτσι θα έπρεπε. Παρότι στον άλλο άνθρωπο στηρίζονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία δηλαδή σε δωρεές ανθρώπων και όχι στο κράτος, δεν υπάρχει περίπτωση να αρνηθούν πχ δεύτερη μερίδα ψωμιού. Όλα τα άτομα την ώρα του φαγητού βρίσκονται στην ίδια βαθμίδα και φοράνε γάντια για να δείξουν σεβασμό προς το φαγητό που προσφέρουν, όχι για να αποφευχθεί πχ μια ανεπιθύμητη επαφή. Κυριολεκτικά λοιπον το αρχικό συστατικό είναι η αγάπη. Όσο παιδικό και αν ακούγεται.
•Περιγραφή του τι κάναμε και φωτογραφικό υλικό με απόψεις παιδιών:
Αρχικά, υπήρχαν λίγα πόστα όπως το να κοπεί το ψωμί για το γεύμα ή να κουβαληθουν προϊόντα οπότε δεν χρειάστηκαν όλα τα παιδιά. Αργότερα όμως στο σερβίρισμα, βοήθησαν όλα τα παιδιά. Έκατσαν πίσω από τον πάγκο και άλλο έδινε το ψωμί στους ανθρώπους, άλλο έβαζε καπάκια, άλλο έδινε μαχαιροπήρουνα κτλ. Επικράτησε ένα κλίμα συνεργασίας και ανά κάποια λεπτά άλλαζα τα παιδιά ώστε να συμμετέχουν ενεργά όλα. Έπειτα, είχαν υπολογιστεί μερίδες και για εμάς οπότε φάγαμε μαζί με κάθε άνθρωπο είτε ήταν άπορος, μετανάστης, χρήστης ουσιών, εθελοντής-αλληλεγγυος, κάποιος περαστικός. Ουσιαστικά αυτή η οπτική, η οπτική του ότι δεν ξεχωρίσαμε ήταν αυτή που ζήτησα να ακολουθηθεί στο πρόγραμμα αυτό που συντονιζαμε σε Αθήνα και σε Θεσσαλονίκη. Θέλαμε να στηρίξουμε κάτι άτυπο, το οποίο ταυτόχρονα να ήταν αντιρατσιστικό. Ύστερα από την όλη εμπειρία, πήγαμε μια βόλτα για να συζητήσουμε το πώς φάνηκε στα παιδιά. Ήταν 16-19 ετών και ήταν όλα αρκετά ενθουσιασμένα, τους φάνηκε ενδιαφέρουσα η συγκεκριμένη προσέγγιση. Μου είπαν ότι βγήκαν από την όλη κανονικότητα, ότι είδαν κάτι καινούργιο, μια άλλη καθημερινότητα, ίσως λίγο καταθλιπτική που εν τέλει φωτιζόταν χάρη στον «Άλλο άνθρωπο».
Εικόνα 1.1: «Εθελόντρια κόβει ψωμί πριν το σερβίρισμα. Η συγκεκριμένη, σπουδάζει μαγειρική και μου είπε χαρακτηριστικά πώς στο μέλλον θα ήθελε να συνδυάσει το επάγγελμα της με το να στηρίζει ή μάλλον να τρώει μαζί με συνανθρώπους της».
Εικόνα 1.2: «Παιδιά που βοηθάνε στο σερβίρισμα. Σχόλιο εθελόντριας: «Η συγκεκριμένη δράση μου έδειξε τι μπορείς να κάνεις με λίγα υλικά, μα πολλή θέληση».
Εικόνα 1.3: Μερικά παιδιά βγάζοντας φωτογραφία το γεύμα τους. Μακαρόνια με σάλτσα ντομάτας κ κοτόπουλο. Σχόλιο εθελοντή: «Ένιωσα πως δεν ξεχωρίζω από αυτούς τους ανθρώπους και ότι όντως νιώθουν άνετα και όχι απλά λύπηση».
•Τι κάνει γενικά ο Άλλος άνθρωπος σύμφωνα με τον κύριο Πολυχρονοπουλο;
«Ο άλλος άνθρωπος δεν είναι μια δράση που μοιράζει φαγητό είναι μια δράση που έχει στόχο την αφύπνιση συνειδήσεων και τον σεβασμό σε διαφορετικές επιλογές όλων των ανθρώπων, εκτός των φασιστών, με μόνη στήριξη μόνο από τους ανθρωπους που πιστεύουν στην διαφορετικότητα της επιλογής χωρίς διακρίσεις εθνικές, θρησκευτικές, ταξικές, φύλου κτλ. Χρησιμοποιούμε το φαγητό για όσους το έχουν ανάγκη και ταυτόχρονα θα μαζευτούμε γύρω από την κατσαρόλα θέλοντας να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας γιατί η αλληλεγγύη είναι ο στόχος από ολους για όλους.»
•Σχετικά με τις δράσεις αναφέρει:
«Οι δράσεις εκτός από το μαγείρεμα είναι επίσης η ενισχυτική διδασκαλία σε παιδιά δημοτικού δωρεάν σε οικογένειες δηλαδή που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα οι γονείς να πληρώσουν φροντιστήριο. Επίσης όσα άτομα νιώθουν μοναξιά μπορούν να έρχονται στην Μ. Αλεξάνδρου (Κεραμεικός) όπου είναι ένας χώρος μας, να πίνουνε καφέ, να τρώνε πρωινό, να κάνουν μπάνιο, να μιλάνε με άλλους ανθρωπους και να σπάμε με αυτόν τον τρόπο την ντροπή και την μοναξιά. Ταυτόχρονα, η θεατρική ομάδα του άλλου ανθρωπου είναι ανοιχτή σε όσους θέλουν και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για πρόσβαση στο θέατρο ή σε άλλες διάφορες εκδηλώσεις πολιτισμού».
•Πώς μπορείτε πολύ εύκολα να βοηθήσετε;
*Το τηλέφωνο του κυρίου Πολυχρονοπούλου: 6940882355, ώστε να κανονίσετε προσφέρετε τρόφιμα και άλλα είδη ανάγκης. Ταυτόχρονα μπορείτε να το συνδυάσετε με μια επίσκεψη από το μαγείρεμα, όπως εμείς.
Η βασική λίστα αναγκών:
• Τρόφιμα μακράς διαρκείας, όπως ρύζι, όσπρια, ζυμαρικά.
•Γάλα (κονσέρβα), καφέδες πχ ελληνικός, φραπές κτλ.
•Καθαριστικά
•Χαρτικά, πχ χαρτοπετσέτες.
•Αλουμινένια μπολάκια συσκευασίας (για γεύματα).
Υπήρχε και η ανάγκη συγκεκριμένων κρεάτων, που καλύτερο είναι να επικοινωνήσετε για συννενόηση.
*Υπάρχει λογαριασμός για να καταθέσετε χρήματα ώστε να στηριχθεί αυτή η προσπάθεια που ουσιαστικά απαιτεί πολλές δαπάνες, μα περισσότερη αλληλεγγύη.
Ενδεικτικά:
* https://www.paypal.me/oallosanthropos Paypal account.
*Λογαριασμός στην εθνική τράπεζα: αριθμός λογαριασμού: 084/609402-35 και IBAN: GR7801100840000008460940235 . Δικαιούχος:Παναγουλα Πολυχρονοπουλου του Μιχαήλ.
*Το site που αναφέρει συχνά νέες ανάγκες που προκύπτουν: http://oallosanthropos.blogspot.com/p/blog-page_4.html?m=1
