Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΥΡΙΚΟΣ- ΕΡΓΑΣ και η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΣΕΛΑΧΑ
Τις τελευταίες μέρες έχουμε τηλεφωνήματα και μηνύματα από Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κάλυμνο, Κρήτη από φίλους, συγγραφείς και δημοσιογράφους για να μας ρωτήσουν αν ξέρουμε προσωπικά τη Δέσποινα από το Σκαλοχώρι που έδειξε τόση ανθρωπιά και παρρησία περιθάλποντας παιδιά μέσα στη βροχή. Τη Δέσποινα και το παράδειγμά της που δυστυχώς πολλοί έσπευσαν να κατηγορήσουν, ακόμα και με χυδαίο τρόπο. Ναι, την γνωρίζουμε. Η Δέσποινα είναι η πολίτης που θα έπρεπε να είμαστε όλοι, ενεργή Πρόεδρος του Σκαλοχωρίου, χρόνια στα κοινά με απίστευτο έργο, καταπληκτικός άνθρωπος και καταπληκτική μαμά. Θα μπορούσα να γράψω και άλλα πολλά για τη Δέσποινα μα ίσως φανούν κάτι σαν εσκεμμένη αγιογραφία. Λογικό είναι : στην εποχή μας έχουμε χάσει την πίστη μας σε καθετί το ωραίο. Όλα πρέπει να είναι εκ του πονηρού, μόνο έτσι είμαστε ευχαριστημένοι. Ε, λοιπόν, ευτυχώς όχι.
Η Δέσποινα λοιπόν πήρε στη πλάτη της τους ανθρώπους που γύριζαν έρμαια εκεί στα Γυαλοτσίπια . Δεν γύρισε τη πλάτη της λέγοντας, θα ασχοληθεί το κράτος. Που μέχρι να ασχοληθεί έχουν χαθεί τόσοι και τόσοι… Πήγε εκεί βοήθησε, διεκδίκησε και ενημέρωσε τους συγχωριανούς της ώστε να υπάρξει κινητοποίηση να μετακινηθούν οι πρόσφυγες σε χώρο καραντίνας. Το μεγάλο της έγκλημα ήταν ότι όταν έπιασε βροχή, δεν άντεξε η καρδιά της και έβαλε στο αυτοκίνητό της μωρά παιδιά και μια έγκυο. Φορώντας όμως η ίδια μάσκα και γάντια μέχρι που πέρασε η βροχή. Και αμέσως μετά, όπως αρμόζει σε άνθρωπο με ευθύνη, μπήκε μόνη της σε καραντίνα! Και υπάρχουν άνθρωποι που την κατηγορούν για αυτό! Ε λοιπόν εμείς για αυτό ακριβώς την αγαπάμε. Γιατί είναι άνθρωπος και πολίτης.
Μπορούμε να καταλάβουμε τι ρισκάρει ένας άνθρωπος που πάει να βοηθήσει πρόσφυγες, φτωχούς, φυλακισμένους, ντόπιους και ξένους;. Έχει πολλά να χάσει. Την ησυχία του, τη βόλεψή του, την υγεία του ίσως. Και πάντα μα πάντα θα βρεθούν να τον κατηγορήσουν για κάτι. Κερδίζει όμως την ανθρωπιά του και αυτό το αγαθό είναι το μέγιστο. Το έχουμε χάσει, μου φαίνεται, δε θυμόμαστε πως είναι ή δε το είχαμε ποτέ για αυτό εύκολα κατηγορούμε.
Η Δέσποινα δε το σκέφτηκε στιγμή. Μίλησα μαζί της σήμερα. «Καταλαβαίνω, ο κόσμος δεν είναι σωστά ενημερωμένος. Εγώ έκανα το πιο απλό πράγμα. Είναι δυνατόν να βλέπεις ένα μωρό να υποφέρει μπροστά στα μάτια σου μέσα στη βροχή, έγκυο γυναίκα μέσα στη βροχή και να μην κάνεις τίποτα; Να βλέπεις ένα μωρό να πνίγεται και να μην βουτήξεις να το σώσει;»
Όχι, καλή μου Δέσποινα, δεν είναι δυνατόν. Ακόμα και αν αυτό είναι το μωρό του χειρότερου εχθρού σου. Η Δέσποινα φέρθηκε όχι μόνο ως όφειλε Πρόεδρος της Κοινότητάς της αλλά και ως άνθρωπος. Και φέρθηκε και με την δέουσα κοινωνική μέριμνα όταν μπήκε αμέσως αυτοβούλως σε καραντίνα. Της αξίζουν θερμά συγχαρητήρια.
Αν οι θερμόαιμοι θέλουν να κάποιον να κατηγορήσουν ας κοιτάξουν όλους όσους συντηρούν το κολαστήριο της Μόριας και όσους θέλουν να φτιάξουν ακόμα δυο-τρεις Μόριες στο νησί. Η Δέσποινα και χιλιάδες άνθρωποι σαν και αυτήν στη χώρα αυτή τη στιγμή που βάζουν πλάτες και που μπαίνουν μπροστάρηδες επειδή έχουν μεγάλη και όμορφη καρδιά είναι ο,τι καλύτερο έχουμε αυτές τις σκοτεινές στιγμές.
Το προσφυγικό δεν έχει προφανή λύση. Κανείς δε βοηθάει ούτε η Ευρώπη ούτε και ο ψυχοπαθής τύραννος και η κυβέρνησή του απέναντι – χειρότερα τα κάνουν. Δεν φταίνε οι πρόσφυγες, φταίνε όσοι τους κάνουν πρόσφυγες. Το να χάσουμε την ανθρωπιά μας και τη λογική μας προσπαθώντας αντιμετωπίσουμε το μεγαλύτερο θέμα των καιρών μας θα είναι το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί.
Πηγή: https://stonisi.gr
