Την ώρα που η Σοφία Νικολάου παίνευε το έργο της για την απόλυτη καραντίνα και την πλήρη απομόνωση που επέβαλε στις φυλακές εξηγώντας το πόσο τα μέτρα αυτά προφύλαξαν τον πληθυσμό φαίνεται ότι το κρούσμα κρατούμενου που βρέθηκε θετικός στον κορονοιό δείχνει αν μη τί άλλο ότι κάπου το σύστημα μπάζει νερά.
Οταν το μόνο που συνεχίζει με εμμονή μάλιστα να απαγορεύεται είναι οι άδειες και σε μεγάλη έκταση τα επισκεπτήρια τη στιγμή που όλα τα άλλα λειτουργούν κανονικά στη χώρα ακόμα και τα σύνορα, είναι δεδομένο ότι ακόμα κι ένας φύλακας που ελεύθερα πηγαινοέρχεται μεταξύ φυλακών και ανοιχτής πλέον κοινωνικής ζωής είναι εξίσου πιθανό να μεταφέρει τον ιό όπως για παράδειγμα και η σύζυγος ενός κρατούμενου.
Αυτό, πλέον, αποδείχτηκε την ώρα που τα ελεύθερα επισκεπτήρια ακόμα απαγορεύονται και θα ήταν καλό για όλους να αναλογιστούν ότι δεν είναι δυνατόν να ανοίγουν μόνο ξανά όλα όσα αφορούν οικονομική δραστηριότητα και να παραμένουν μόνο οι κρατούμενοι και οι φυλακισμένοι στα κέντρα υποδοχής και στα στρατόπεδα αποκλεισμενοι από τη ζωή.
Το κρούσμα στον Κορυδαλλό αποδεικνύει ότι τίποτα δεν μπορεί να σφραγιστεί αεροστεγώς και είναι τουλάχιστον υποκριτικό να εφαρμόζεται μόνο ο μονομερής αποκλεισμός των κρατούμενων. Άραγε μέσα στα πρωτόκολλα είναι και η ιχνηλάτηση των σωφρονιστικών που άθελα τους, φυσικά, εφόσον μπαινοβγαίνουν παντού μπορεί να μεταφέρουν τον ιό εξίσου αν όχι περισσότερο από τους στενούς συγγενείς που θα πάνε στο επισκεπτήριο;
Μήπως η μεγιστοποίηση της ύπαρξης κρούσματος είναι το βολικό άλλοθι για τη συνέχιση της απομόνωσης; Και τέλος ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για περιστατικά απελπισίας που οδηγούν στην αυτοκτονία όπως έγινε (και) με τον νεαρό πρόσφυγα που πέθανε στο στρατόπεδο πίνοντας χλωρίνη;
πηγή:efsyn.gr
