Του Πάνου Κοσμά
Οι φασίστες έχουν ιδιαίτερη παράδοση στον εμπρησμό. Οι πολιτικοί τους πρόγονοι έκαψαν το Ράιχσταγκ (γερμανική Βουλή) στις 27 Φεβρουαρίου του 1933 και τον απέδωσαν στο Κομμουνιστικό Κόμμα˙ όχι εμπνεόμενοι από… νερώνεια αισθήματα αλλά για να εξασφαλίσουν την ακριβώς επόμενη μέρα, 28 Φεβρουαρίου 1933, προεδρικό διάταγμα του Γερμανού προέδρου Πάουλ φον Χίντεμπουργκ με το οποίο αναστέλλονταν οι ατομικές ελευθερίες και οι ελευθερίες του Τύπου. Ένας εμπρησμός που ισοδυναμούσε με την κήρυξη της φασιστικής δικτατορίας και την ανάδειξη του Χίτλερ σε δικτάτορα…
Έχουν επίσης ιδιαίτερη έφεση στη συνειδητή-κατευθυνόμενη ψευδολογία, φημολογία, σπερμολογία. Ο πολιτικός τους πρόγονος Πάουλ Γιόζεφ Γκέμπελς, υπουργός Προπαγάνδας του Χίτλερ, είχε πει το περίφημο «Λέγε, λέγε, κάτι θα μείνει».
Τα «χαρίσματά» τους δεν τελειώνουν εδώ – στην πραγματικότητα δεν έχουν τελειωμό… Είναι «μανούλες» στο να κρύβονται πίσω από το προσωπείο του (υπερ) πατριώτη – είναι, υποτίθεται, εθνικιστές˙ παρουσιάζονται σαν ιδιοκτήτες της πατρίδας και σαν τιμωροί των «προδοτών»˙ ξέρουν να υποκινούν και να κρύβονται καλά πίσω από εκδηλώσεις «λαϊκής οργής» που τους «νομιμοποιούν» να αναλάβουν τα «περαιτέρω» σε κλίμα «λαϊκής αποδοχής». Ας μην καταχραστούμε όμως άλλο τον φιλόξενο χώρο του «Νησιού» για να απαριθμούμε τα «χαρίσματα» των αποβρασμάτων της Ιστορίας˙ όσα είπαμε είναι αρκετά, και δεν ειπώθηκαν τυχαία αλλά έχουν σχέση με το θέμα μας – και το θέμα μας είναι αυτό που λέει ο τίτλος του άρθρου.
Τρεις εμπρησμοί σε πέντε μήνες!
Ας κάνουμε τώρα ένα άλμα στον ιστορικό χρόνο μέχρι σήμερα, ας κάνουμε στάση στο νησί Λέσβος, κι ας αναλογιστούμε τα εξής:
Στη Λέσβο μετράμε ήδη τρεις εμπρησμούς με την ευρεία έννοια δημόσιων χώρων σε διάστημα μικρότερο του πενταμήνου! Συγκεκριμένα:
Στη 1 Μαρτίου 2020 καταστράφηκε από εμπρησμό η δομή ολιγόωρης συγκέντρωσης προσφύγων Stage II στη Σκάλα Συκαμιάς. To Lesvosnews, έχοντας προφανώς καλή γνώση της κατάστασης, αποκάλυψε τους εμπρηστές: «Η είδηση ότι υπάρχει η πιθανότητα να ανοίξει το stage 2 στη Σκάλα Συκαμιάς προκάλεσε αντιδράσεις σε κατοίκους της γύρω περιοχής. Αργά σήμερα το απόγευμα συγκεντρώθηκαν στην περιοχή και έβαλαν φωτιά στη μεγάλη σκηνή της δομής. Υπενθυμίζουμε ότι το stage 2 έκλεισε στις 31 Ιανουαρίου 2020 με απόφαση του Δημάρχου Δυτικής Λέσβου Ταξιάρχη Βέρρου».
Οι εμπρηστές ήταν, λοιπόν, «αγανακτισμένοι κάτοικοι» της «γύρω περιοχής». Πόσο «γύρω»; Εννοεί το καλό και καλά πληροφορημένο σάιτ τη Σκάλα Συκαμιάς και τη Συκαμιά; Αυτό μάλλον δεν ευσταθεί, διότι οι εκπρόσωποι της Συκαμιάς στο Δημοτικό Συμβούλιο Δυτικής Λέσβου είχαν διαφωνήσει με το κλείσιμο της δομής από τον δήμαρχο Ταξιάρχη Βέρρο – πολύ περισσότερο δεν ήταν σύμφωνοι με τον εμπρησμό της. Η «γύρω περιοχή» ήταν πέρα από τη σκάλα Συκαμιάς και την ίδια τη Συκαμιά. Το πετρέλαιο, τα στουπιά και όλα τα σχετικά «σύνεργα της δουλειάς», το «επιχειρησιακό σχέδιο» καθώς και οι «λαϊκοί αγωνιστές»-φυσικοί αυτουργοί του εμπρησμού είχαν μεταφερθεί από αλλού… Και δείτε ένα θαύμα (ανάλογο με την πτώση των σκαλωσιών της Αγιά Σοφιάς που δυσχεραίνουν το έργο του Ερντογάν να καλύψει τις εικόνες): πώς η «λαϊκή οργή» συντονίστηκε… αυθορμήτως σε τόπο, χρόνο και απαραίτητα σύνεργα και κατέληξε να κάνει τη δουλειά τη νύχτα… Στη Λέσβο τα θαύματα έχουν σχεδόν την ίδια συχνότητα με τους εμπρησμούς – αναμφίβολα θεϊκό σημάδι, ικανό να πείσει κάθε πιστό ότι οι εμπρησμοί είναι… θεόπεμπτοι.
Στις 7 Μαρτίου 2020 το βράδυ καταστράφηκε ολοσχερώς από εμπρησμό η προσφυγική δομή «One Happy Family» και το «Σχολείο της Ειρήνης», απέναντι από τον καταυλισμό του Καρά Τεπέ, που διαχειριζόταν ΜΚΟ. Στις 21 Μαρτίου, εν μέσω καραντίνας, όλα τα ρεπορτάζ έλεγαν ότι η αστυνομία διαλεύκανε την υπόθεση, αποκαλύπτοντας ότι οι ένοχοι είναι Παλαιστίνιοι, ένας μόνιμος κάτοικος Λέσβου και δύο εξ Αθηνών προερχόμενοι.
Στις 25 Ιουλίου 2020 το βράδυ (η «λαϊκή οργή» ξεχειλίζει… αυθορμήτως πάντα το βράδυ!) εκδηλώθηκε εμπρησμός στο ξενοδοχείο «Belvedere» στον Μόλυβο. Είχαν προηγηθεί εκδηλώσεις «λαϊκής οργής», με συγκέντρωση έξω από το ξενοδοχείο αλλά και μοτοπορεία που κατέληξε στην καταστροφή του αυτοκινήτου του ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου, στο λιμάνι του Μολύβου, με τρικάκια που στοχοποιούσαν τους «προδότες» και διατράνωναν τη «λαϊκή επαγρύπνηση» – η οποία αποδείχτηκε περίτρανα με πετρέλαιο και στουπί το βράδυ του Σαββάτου 25/7… Αιτία, οι πληροφορίες ή φήμες, ότι ξενοδόχοι ή ιδιοκτήτες καταλυμάτων της περιοχής Μόλυβος-Πέτρα ήταν διατεθειμένοι να τα διαθέσουν για τη στέγαση προσφύγων. Το «Belvedere» κρίθηκε ότι ήταν ο «αδύναμος κρίκος», καθώς ο ιδιοκτήτης του δεν είναι ούτε Πετρανός ούτε Μολυβιάτης αλλά Στυψανός.
Ας κρατήσουμε μια λεπτομέρεια: αυτή τη φορά ο εμπρησμός έγινε σε χορτολιβαδική έκταση περιμετρικά του ξενοδοχείου και η φωτιά κατευθύνθηκε στις κτηριακές εγκαταστάσεις. Υπάρχει λοιπόν «τεχνογνωσία» για εμπρησμό χορτολιβαδικής έκτασης – απομένουν η «καλή διάθεση» και τα «εθνικά» κίνητρα για μια «κανονική» δασική πυρκαγιά…
Οι δύο «ορφανοί» εμπρησμοί:
Ερωτήματα και προβληματισμοί
Από τους τρεις εμπρησμούς, έχει εξιχνιαστεί μόνο ο ένας: ο εμπρησμός του «One Happy Family» και του «Σχολείου Ειρήνης». Το ρεπορτάζ του «Έθνους» στις 21 Μαρτίου -εν μέσω καραντίνας, υπενθυμίζουμε- μας εξηγεί πόσο συστηματική και αποτελεσματική ήταν η έρευνα της αστυνομίας:
«Ύστερα από πολυήμερη έρευαν ο εμπρησμός εξιχνιάστηκε. (…) Οι αστυνομικοί της Ασφάλειας Μυτιλήνης έφτασαν στα ίχνη τους μέσα από πολυήμερη ανάλυση βιντεοληπτικού υλικού και μέσα από την αξιοποίηση άλλων στοιχείων».
Γιατί όμως τόση δυστοκία για τον εμπρησμό του Stage II; Ποιο είναι το πόρισμα της Πυροσβεστικής και πού «κολλάει» η αστυνομία; Πώς γίνεται να μη βγάζουν άκρη επί τέσσερις και πλέον μήνες, όταν εξιχνίασαν την υπόθεση του «One Happy Family» και του «Σχολείου Ειρήνης» σε δύο βδομάδες;
Μάθε να αναγνωρίζεις τον φασίστα
Ο φασίστας είναι ο λύκος που χαίρεται στην αναμπουμπούλα. Σπερμολογεί, διακινεί «αποκλειστικές πληροφορίες» που εξάπτουν τη «λαϊκή φαντασία», προτείνει «ριζοσπαστικές λύσεις» όταν φουντώνει η «λαϊκή οργή» («μόνο με τα όπλα θα διώξουμε τους πρόσφυγες και θα πάρουμε το νησί μας πίσω», «μόνο με τα όπλα θα δώσουμε ένα μάθημα στους Τούρκους» κ.λπ. κ.λπ.), εξασφαλίζει την «τεχνογνωσία» και τα «τεχνικά μέσα» για τα απαραίτητα χτυπήματα… Ο ιδεολόγος φασίστας δεν θα διστάσει ούτε μπροστά στο συνειδητό ψέμα ούτε μπροστά στην αγριότητα και την κτηνωδία των πράξεών του. Δεν θα διστάσει να στήσει μια προβοκάτσια για να διεγείρει τη «λαϊκή οργή». Είναι απόλυτα ικανός να βάλει ο ίδιος τη φωτιά την οποία ύστερα θα αποδώσει σε αυτούς που θέλει να στοχοποιήσει! Η φόρμουλα είναι πολύ απλή: Πρώτα δηλώνεις πατριώτης, υπερασπιστής της πατρίδας, σιγά-σιγά και εθνικιστής, όπου σε παίρνει ακόμη και φασίστας ανοιχτά. Ύστερα κατασκευάζεις τον «μεγάλο εχθρό» της πατρίδας, τον οποίο δαιμονοποιείς στο έπακρο. Στη Γερμανία του Μεσοπολέμου ήταν οι Εβραίοι, στη Λέσβο του 2020 είναι οι πρόσφυγες. Ύστερα αρχίζεις την προπαγάνδα για το πόσο «λίγοι» και ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τον μεγάλο εχθρό είναι οι πολιτικοί, και πόσο απαραίτητο είναι ο «λαός» να πάρει την υπόθεση στα χέρια του και να λύσει «ριζικά» το πρόβλημα με «ριζοσπαστικά μέσα». Τα «ριζοσπαστικά» μέσα είναι μέσα «εξάλειψης» του «μεγάλου εχθρού»: στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους Εβραίους, «να τους πνίξουμε στη θάλασσα» ή τα όπλα για τους πρόσφυγες. Για να δώσουν στα «καθήκοντα» αυτά ευρύτερη νομιμοποίηση, διακινούν τη θεωρία της «παγκόσμιας κυβέρνησης» – εκεί, στη Γερμανία του Μεσοπολέμου, στην Ελλάδα του 2020, παντού και πάντα, είναι οι Εβραίοι και οι μασόνοι… Δεν υπάρχουν αντιφάσεις, διαφορετικά συμφέροντα κοινωνικά και κρατικά, κλιματική αλλαγή, πανδημίες – όλα είναι έργο συνωμοσιών της παγκόσμιας κυβέρνησης. Αν γίνει ελληνοτουρκικός πόλεμος, θα είναι έργο της παγκόσμιας κυβέρνησης. Αν γίνει πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας, πάλι το ίδιο.
Φυσικά ο φασίστας είναι πάνω απ’ όλα εθνικιστής. Υπέρμαχος κι εκεί των «ριζοσπαστικών λύσεων», δηλαδή του πολέμου. Βαράει διαρκώς συναγερμό για τον εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό, καταριέται τους ανεπαρκείς πολιτικούς, στοχοποιεί τους «υπονομευτές του έθνους»: τα συνδικάτα, την Αριστερά, ό,τι αποκλίνει από τα «εθνοπρεπή» πρότυπά του. Ξεδιπλώνει την προπαγάνδα του αλλάζοντας «πίστες» ανάλογα με το πού και πόσο τον παίρνει. Θα αρχίσει από τους πρόσφυγες, στη συνέχεια θα πάει στους εργαζόμενους των ΜΚΟ, ύστερα θα «περιλάβει» τους αριστερούς. Με βρόμικη προπαγάνδα στην αρχή, με προπηλακισμούς και επιθέσεις στη συνέχεια, με δολοφονίες και εξόντωση στον κολοφώνα της δύναμής του.
Ο ύψιστος στόχος του είναι η κήρυξη φασιστικής δικτατορίας. Όπως το δήλωσε ο Γιόζεφ Γκέμπελς, ενορχηστρωτής της ναζιστικής προπαγάνδας το 1928: «Θέλουμε να εξουδετερώσουμε τη Δημοκρατία. Εάν η Δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια ώστε να μας δώσει το ελεύθερο και μάλιστα να μας παράσχει και βουλευτική αποζημίωση γι’ αυτό, δικός της θέμα»… Όταν ο Έλληνας φασίστας αισθανθεί ότι «κολυμπάει σαν το ψάρι στο νερό», θα αρχίσει δημόσια να εκθειάζει τις αρετές της χούντας και του Γιώργου Παπαδόπουλου. Αφού νομιμοποιήσει το δημοκρατικό του δικαίωμα να διακινεί αυτή την άποψη, ο δρόμος θα έχει ανοίξει…
Στη Λέσβο, το αυγό του φιδιού έσκασε!
Στη Λέσβο όλη αυτή η τυπική παθογένεια του φασισμού «περπατάει στους δρόμους». Κανείς και καμιά δεν δικαιούται να κάνει πως δεν καταλαβαίνει, πως «δεν ήξερε, δεν γνώριζε». Όταν νομιμοποιούνται τάγματα εφόδου και «επιχειρησιακές ομάδες» να κάνουν εμπρησμούς, να επιτίθενται και τραυματίζουν ανθρώπους, να καταστρέφουν αυτοκίνητα και περιουσίες, τι άλλο περιμένουμε για να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο;
Πριν μερικές βδομάδες, σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής», ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι «πρέπει να αντιληφθούμε ότι σε μια οργανωμένη πολιτεία το μονοπώλιο της νόμιμης βίας το έχει μόνο το κράτος». Δεν είναι το θέμα μας εδώ να σχολιάσουμε το είδος αυτής της «νόμιμης βίας» που -μεταξύ άλλων- εξευτελίζει και σακατεύει συλληφθέντες και διαδηλωτές, αλλά η Λέσβος είναι το κατεξοχήν παράδειγμα που διαψεύδει τον ισχυρισμό του: εδώ, η παρακρατική βία ακροδεξιών και φασιστών έχει γίνει συστατικό της «οργανωμένης πολιτείας». (Φαίνεται πως δεν πειράζει αν πάρουν λίγο από το μερίδιο της βίας και οι ακροδεξιοί/φασίστες συγκάτοικοι της δεξιάς πολυκατοικίας – η ΝΔ χρωστάει την κυβερνητική της άνοδο σε αυτούς…)
Η κατάσταση είναι επικίνδυνη όχι για κάποιους συγκεκριμένα, αλλά για όλους. Η δαιμονοποίηση των προσφύγων είναι το «μεγάλο κόλπο» των φασιστών για να εγκαθιδρύσουν την εξουσία του τρόμου. Και αυτό που παίζεται είναι τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας στην οποία ζούμε και θα ζήσουμε, τα δημοκρατικά δικαιώματα, οι αξίες στις οποίες θα γαλουχηθούν οι επόμενες γενιές. Αν θα μάθουν τα παιδιά μας ότι οι εμπρησμοί ξενοδοχείων (και ίσως όχι μόνο…) προκειμένου να μη φιλοξενήσουν πρόσφυγες, η καταστροφή αυτοκινήτων, οι βίαιες επιθέσεις σε πολίτες, η λεκτική και σωματική βία σε όποιον έχει διαφορετική άποψη, είναι «φυσικά» συστατικά της «οργανωμένης πολιτείας».
Ο φασισμός έχει αποδείξει ότι είναι ικανός για τρία βασικά πράγματα: την κτηνωδία, τη δικτατορία και τον πόλεμο. Ήδη βιώνουμε το πρώτο, έχουμε πικρή πρόγευση μιας ιδιότυπης εκδοχής του δεύτερου και, για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, φαίνεται πιθανό και το τρίτο – που, αν ο μη γένοιτο, έρθει, θα καταλάβουν οι Λέσβιοι τι εστί προσφυγιά…
Ας ξυπνήσουμε από τον λήθαργο: δεν πρόκειται καν για τους πρόσφυγες ή για τον τουρισμό. Αυτά είναι τα προσχήματα για τους επιτήδειους πολιτικούς κερδοσκόπους και τους φασίστες προπαγανδιστές – έστω κι αν τα πιστεύουν πολλοί περισσότεροι απ’ αυτούς. Είναι το τρικέφαλο τέρας της κοινωνικής κτηνωδίας, του φασισμού και του πολέμου, που ξυπνάει!
Πηγή: redtopia.gr
