Εμβληματική ταινία του Ματιέ Κασοβίτς από τη δεκαετία του ’90, στην οποία για πρώτη φορά αναδείχθηκε το μεταναστευτικό στη Γαλλία, ταυτόχρονα με τη βία και την αυθαιρεσία της εξουσίας.
Πρόκειται για ένα κοινωνικοπολιτικό δράμα που αφηγείται μια μέρα από την ζωή τριών νεαρών φίλων, παιδιά φτωχών μεταναστών, που κατοικούν σε ένα υποβαθμισμένο οικοδομικό συγκρότημα, στα προάστια του Παρισιού. Το κοινό στοιχείο που ενώνει τα μέλη της παρέας, παρά τη διαφορετική τους εθνική προέλευση, είναι ο κοινός τρόπος ζωής και η συνείδηση της κοινωνικής τους ταυτότητας: είναι νέοι, άνεργοι, βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό, το ρατσισμό, την απόρριψη και δεν ελπίζουν σε τίποτα.
Στη Γαλλία των ‘90s, όπου η ανεργία κάλπαζε και ο δηλητηριώδης εθνικισμός του Εθνικού Μετώπου γνώριζε ανανεωμένη δημοτικότητα, τα περιστατικά αστυνομικής βίας διαδέχονταν το ένα το άλλο, έχοντας πάντα μια κοινή συνισταμένη· τα θύματα ήταν νεαρά, αλλοδαπής καταγωγής και ανήκαν σε χαμηλές κοινωνικές τάξεις.
Ο Κασοβίτς αποτυπώνει με ρεαλισμό το τεταμένο πνεύμα της εποχής, τοποθετώντας την κάμερα στα χέρια των μη προνομιούχων, ώστε να αφηγηθούν τη δική τους ιστορία.
Με ασπρόμαυρη φωτογραφία, επιθετική μουσική και στιλιστική σκηνοθεσία, το φιλμ ακολουθεί εν’πολλοίς την φιλοσοφία του ντοκιμαντέρ και χωρίς να πέφτει στην παγίδα της καταγγελίας και του επιφανειακού μανιχαϊσμού, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες ρεαλιστικές καταγραφές της αθέατης γαλλικής πραγματικότητας και της αυθαιρεσίας της εξουσίας.
«Το Μίσος ειναι η ιστορία ενός ανθρώπου που πέφτει από τον πεντηκοστό όροφο μιας πολυκατοικίας. Καθώς, πέφτοντας περνάει έναν – έναν τους ορόφους, δεν σταματά να επαναλαμβάνει: Μέχρι εδώ καλά, μέχρι εδώ καλά…Όλα αυτά για να πούμε οτι το σημαντικό δεν είναι η πτώση, αλλά η προσγείωση» (Ματιέ Κάσοβιτς).
Υπήρξε εμπορική επιτυχία, απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ των Καννών.
Περισσότερες πληροφορίες: https://www.imdb.com/title/tt0113247/
απολαύστε το:
Πηγή: youtube/Cinevortex
