Η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι κάνει ό,τι μπορεί για να επιστρέψει η χώρα στο «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια». ● Η ακραία καθολική υπουργός «Οικογένειας και Γεννητικότητας», τα νόμιμα «ντου» των ακροδεξιών οργανώσεων στις κλινικές για διακοπή της κύησης και οι αντιρρησίες συνείδησης.
Η πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι, των ακροδεξιών Αδελφών της Ιταλίας, προεκλογικά επαναλάμβανε πως δεν θα καταργούσε ούτε καν θα τροποποιούσε τον Νόμο 194/1978, που θέσπισε την εθελούσια διακοπή της κύησης. Στην πραγματικότητα ωστόσο, ποτέ δεν υποσχέθηκε πως δεν θα υπονόμευε αυτό το δικαίωμα. Αυτό ακριβώς έπραξε προ ημερών, όταν, με πρόταση βουλευτή της, εγκρίθηκε στο Κογκρέσο σειρά τροπολογιών, όπου ανάμεσα στα άλλα δίνεται η δυνατότητα σε οργανώσεις κατά των αμβλώσεων να εισέρχονται και να «παρεμβαίνουν» σε κλινικές που προσφέρουν στις γυναίκες σχετική ενημέρωση ή/και πρόσβαση σε αμβλώσεις.
Με βάση τη νέα νομοθεσία, θα μπορούν στα Consultori Familiari –τα δημόσια συμβουλευτικά κέντρα που συνοδεύουν τις γυναίκες που επιθυμούν να διακόψουν μια κύηση–, να αξιοποιούν «φορείς του τρίτου τομέα που διαθέτουν εξειδικευμένη εμπειρία στη στήριξη της μητρότητας». Συγκαλυμμένη έκφραση του να μπορούν οι ακραίοι κύκλοι των καθολικών και φανατικών κατά των αμβλώσεων να ασκούν πίεση στις γυναίκες που πάνε να κάνουν μια άμβλωση.
Και μάλιστα χρηματοδοτώντας τους με ευρωπαϊκά κονδύλια, καθώς η νέα διάταξη περιλαμβάνεται σε νόμο για την εφαρμογή του ιταλικού Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, μετά την πανδημία του κόβιντ, μέσα από την αξιοποίηση πόρων του προγράμματος Next Generation EU: πραγματικό σκάνδαλο, καθώς πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου καλεί να ενταχθεί η άμβλωση στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. και ζητά από την Κομισιόν να σταματήσει η χρηματοδότηση ομάδων κατά της ισότητας και των δικαιωμάτων των γυναικών από οποιοδήποτε ευρωπαϊκό ταμείο.
Περιορισμοί
Η Μελόνι δεν έχει κρύψει τις προθέσεις της, παρά τις αντίθετες υποσχέσεις της. Φτάνοντας στην πρωθυπουργία, δημιούργησε ένα υπουργείο «Οικογένειας και Γεννητικότητας» (καλή ώρα γιατί προορισμός των γυναικών είναι άραγε να λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα μιας χώρας;), με επικεφαλής την Εουτζενία Ροτσέλα, εκπρόσωπο των πιο ακραίων καθολικών, φανατική πολέμιο των αμβλώσεων, της εξωσωματικής γονιμοποίησης με δωρεά ωαρίων, του χαπιού άμβλωσης Ru-486, των ομόφυλων οικογενειών, των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, της ταχείας διευθέτησης των διαζυγίων ή της ευθανασίας. Επειτα, ήρθαν οι τοπικοί περιορισμοί στη διάθεση του χαπιού άμβλωσης ή και η πρόταση να πρέπει οι γυναίκες να δουν στον υπέρηχο το έμβρυό τους ή να ακούσουν την καρδιά του ως προϋπόθεση για να μπορούν να προχωρήσουν σε διακοπή μιας κύησης.
Στην πραγματικότητα, η Μελόνι δεν χρειαζόταν να τροποποιήσει τον Ν.194/78 για να δυσχεράνει το δικαίωμα στην άμβλωση, εξ ου και οι υποσχέσεις της. Αυτός ο νόμος που αποποινικοποίησε την άμβλωση στην Ιταλία ήταν αποτέλεσμα ενός πολιτικού συμβιβασμού που έγινε πριν από 46 χρόνια σε μια χώρα όπου η Καθολική Εκκλησία ασκεί τεράστια επιρροή κι έτσι περιλαμβάνει αρκετά «παραθυράκια», ώστε η άμβλωση να μην είναι πλήρως εγγυημένη, όπως έγραφε το Radiored. Μάλιστα, οι αντιστάσεις ήταν τέτοιες που το 1981 χρειάστηκε να γίνει ένα δημοψήφισμα, στο οποίο το 68% των πολιτών τάχθηκε υπέρ της διατήρησης του δικαιώματος στην άμβλωση, το οποίο επιχειρούσε να καταργήσει το Βατικανό, τμήμα της Χριστιανοδημοκρατίας και το νεοφασιστικό Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα, το κόμμα του οποίου σήμερα είναι κληρονόμος η Μελόνι.
Αν δεν ήταν υπουργός «Οικογένειας και Γεννητικότητας» το 2024 η Εουτζένια Ροτσέλα θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν καθολική μοναχή στον Μεσαίωνα | FABIO FRUSTACI/EPA
Είναι ενδεικτικό πως στο άρθρο 2 αναφέρει ανάμεσα στις άλλες «αρμοδιότητες» των συμβουλευτικών κέντρων να «συμβάλουν να ξεπεραστούν οι λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν μια γυναίκα να διακόψει την κύησή της», όπως και τη δυνατότητα συνδρομής από «ομάδες εθελοντών που στηρίζουν τη δύσκολη μητρότητα». Οπως ήδη συμβαίνει σε περιοχές, όπως π.χ. το Πιαμόντε όπου η τοπική συγκυβέρνηση των Αδελφών της Ιταλίας με τους ομοϊδεάτες τους, της Λίγκα και της Φόρτσα Ιτάλια, αποφάσισε το 2022 να διαθέσει 400.000 ευρώ σε αυτές τις «υπηρεσίες», η πλειονότητα των οποίων καταλήγει σε οργανώσεις κατά των αμβλώσεων, με πρόφαση ότι εφαρμόζουν προγράμματα «συνοδείας των γυναικών, ώστε να κάνουν μια ατομική συνειδητή επιλογή». Αυτό που κάνει η νέα διάταξη είναι να επεκτείνει το εύρος παρέμβασης αυτών των ομάδων.
«Ο Ν.194/78 δεν κατοχυρώνει την αυτοδιάθεση όσον αφορά στην άμβλωση. Είναι ένας εξαιρετικά πατερναλιστικός νόμος, γιατί προβλέπει την κοινωνική προστασία της μητρότητας και εκλαμβάνει την άμβλωση ως μια εξαίρεση που πρέπει να παρεμποδιστεί στο μέτρο του δυνατού, με κρατικά μέτρα», έλεγε στο Euronews η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, Μπιάνκα Μοντελεόνε.
Με αεροπλάνο
Κι ένα από αυτά τα μέτρα περιλαμβάνεται στο άρθρο 9 αυτού του Ν.194/1978, που δίνει τη δυνατότητα στο ιατρικό προσωπικό να αρνηθεί να κάνει μια άμβλωση, επικαλούμενο «αντίρρηση συνείδησης». Ενα 63% των Ιταλών ιατρών και ένα 40,5% των αναισθησιολόγων, σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Υγείας, δήλωσε αντιρρησίας συνείδησης το 2021, τη στιγμή που στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι 12% του συνόλου, στη Γαλλία 7% και σε χώρες όπως η Σουηδία σχεδόν δεν υπάρχουν. Μπορεί στην Ιταλία να γίνονται κάθε χρόνο περισσότερες από 60.000 αμβλώσεις, αλλά στον Νότο της χώρας είναι τόσοι οι περιορισμοί και τα προσκόμματα, ώστε, όπως έγραφε το Politico, «ο καλύτερος τρόπος να κάνεις μια άμβλωση στη Σικελία είναι να πάρεις ένα αεροπλάνο».
«Παρότι οι ακροδεξιές δυνάμεις δεν τολμούν ακόμη να καταργήσουν τις ελευθερίες που οι γυναίκες έχουν κατακτήσει επί πολλές γενεές, η αντιδραστική ατζέντα της συνίσταται στο να θέτει όλο και περισσότερα εμπόδια για να υπονομεύσει την αυτονομία τους πάνω στα σώματά τους», έγραφε editorial της El País. «Η στρατηγική της ιταλικής κυβέρνησης φανερώνει ξεκάθαρα έναν ιδεολογικό πόλεμο, όλο και λιγότερο κρυφό, με τον οποίο η Ακροδεξιά μετατρέπει τις ελευθερίες των γυναικών σε εφαλτήριο ενός ευρύτερου αντιδραστικού σχεδίου: την προώθηση και προάσπιση μιας Ευρώπης της οπισθοδρόμησης και του αποκλεισμού, που θα περιορίζει τα ατομικά δικαιώματα. Αξίζει να το θυμόμαστε, ειδικά εν όψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου».
Πηγή: efsyn.gr
