της Άννας ΛαζαρέτουΓνωρίζουμε πως όταν μπαίνει το “αλλά”, αναιρείται όλη η προηγούμενη πρόταση. Τι σημαίνει όμως αυτό για τις ζωές μας;
Καθημερινές διακρίσεις στο δρόμο,παρενοχλήσεις λεκτικές και σωματικές, στο σχολείο, στη δουλειά, σε χώρους διασκέδασης – καφέ, εστιατόρια – ακόμα και όταν αναζητούμε στέγη, πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη και κοινωνικές υπηρεσίες.
Τέτοιου είδους πεποιθήσεις και πρακτικές οδηγούν νέα άτομα, και όχι μόνο, να κρύβονται στη “ντουλάπα” να μην αποδέχονται τα εαυτά τους, να φοβούνται πως ο κάθε τραμπούκος δεν θα μείνει στα λεκτικά προσβλητικά σχόλια αλλά θα προβεί και σε ακραίες πράξεις βίας.
Δεν θα εστιάσω άλλο στα αρνητικά, σήμερα είναι ημέρα γεμάτη χρώματα, χαρά και αγάπη.
Η Διεθνής Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Αμφιφοβίας, Τρανσφοβίας και Ιντερφοβίας (IDAHOBIT) γιορτάζεται παγκοσμίως κάθε χρόνο στις 17 Μαΐου και εστιάζει στην ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης για τις διακρίσεις που βιώνουν τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Η 17η Μαΐου έχει καθιερωθεί ως η παγκόσμια ημέρα κατά της ομοφοβίας.
Ο λόγος που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη ημερομηνία, οφείλεται στο γεγονός ότι στις 17 Μαΐου 1990, η ομοφυλοφιλία έπαψε να θεωρείται ασθένεια από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Ο νόμος για τον γάμο ομοφυλοφίλων που ψηφίστηκε στη χώρα μας είναι η αρχή, αφήνει όμως πολλά και σημαντικά κενά για τα τρανς άτομα.
Είμαστε εδώ και θα διεκδικούμε καθημερινά για κάθε άτομο, ανεξαρτήτως φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, εθνικότητας, να έχει το δικαίωμα να ζει με αξιοπρέπεια χωρίς φόβο, αλλά με σεβασμό. Η ισότητα, η ελευθερία και η δικαιοσύνη πρέπει να ισχύουν για όλα μας ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΑ!
56
