Μια θέση ξεχωριστή στην ιστορία της μουσικής και στην καρδιά της εργατικής τάξης των ΗΠΑ κατέχει ο θρυλικός Αμερικανός κομμουνιστής τραγουδοποιός Γούντι Γκάθρι, ο ανυπότακτος ταλαντούχος καλλιτέχνης, που με τους στίχους του και τη μουσική του, σ’ όλη του τη ζωή στάθηκε στο πλευρό των κοινωνικά αδικημένων, καταγγέλλοντας πλευρές ενός απάνθρωπου συστήματος ταξικής ανισότητας και εκμετάλλευσης…
…Ο Γούντι Γκάθρι είχε την παλικαριά να πάει κόντρα …στο ρεύμα, στρατευμένος στον αγώνα ενάντια σ’ ένα κοινωνικά άδικο και απάνθρωπο σύστημα. Τα παρακάτω λόγια του είναι αποκαλυπτικά της στάσης ζωής του και της θεώρησής του για τον κοινωνικό ρόλο της δημιουργίας: «Σιχαίνομαι ένα τραγούδι που σε κάνει να πιστεύεις πως είσαι άχρηστος. Σιχαίνομαι ένα τραγούδι που σε κάνει να πιστεύεις πως είσαι απλά γεννημένος για να χάνεις. Καταδικασμένος να χάνεις. Οτι είσαι άχρηστος για όλους, για οτιδήποτε. Επειδή είσαι πολύ γέρος ή πολύ νέος ή πολύ παχύς ή πολύ λεπτός, πολύ άσχημος ή πολύ το ένα ή… ή το άλλο.
Τραγούδια που σε ταπεινώνουν ή σε κοροϊδεύουν για την τύχη σου. Εγώ είμαι στο δρόμο για να παλέψω ενάντια σε αυτά τα τραγούδια μέχρι την τελευταία μου ανάσα και την τελευταία σταγόνα του αίματός μου. Είμαι στο δρόμο για να τραγουδήσω τραγούδια που θα σου αποδείξουν πως αυτός είναι ο δικός σου κόσμος και πως ακόμα κι αν σου έχει φερθεί σκληρά και σε έχει κλωτσήσει κάτω μια ντουζίνα φορές, ό,τι χρώμα και αν είσαι, ό,τι είδους άνθρωπος και αν είσαι, εγώ είμαι στο δρόμο για να πω τραγούδια που θα σε κάνουν να νιώσεις περηφάνια γι’ αυτό που είσαι και γι’ αυτό που κάνεις. Τα τραγούδια που γράφω φτιάχνονται για όλους τους ανθρώπους που είναι σαν κι εσένα.
Θα μπορούσα να περάσω από την άλλη πλευρά, την πλευρά με τα πολλά λεφτά και να παίρνω αρκετά δολάρια κάθε βδομάδα απλά για να σταματήσω να τραγουδάω αυτά που τραγουδάω και να λέω το άλλο είδος τραγουδιών που θα σε συντρίβουν ακόμα περισσότερο και θα σε ταπεινώνουν ακόμα περισσότερο και θα σε κάνουν να νιώθεις πως δεν έχεις καθόλου μυαλό. Ομως, έχω αποφασίσει εδώ και πολύ καιρό ότι θα πρέπει να φτάσω στο σημείο να πεθαίνω της πείνας για να τραγουδήσω τέτοια τραγούδια. Ετσι κι αλλιώς, τα ραδιόφωνα και οι ταινίες σας και τα τζουκ μποξ σας και τα βιβλία σας με τραγούδια, ήδη ξεχειλίζουν από αυτά τα άσχημα τραγούδια…». Κείμενο της Ρουμπίνης Σούλη (από τον Ριζοσπάστη)
http://e-oikodomos.blogspot.gr/2013/02/blog-post_6796.html
