Ελλάδα: Υπεγράφη το Προεδρικό Διάταγμα για την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας. Η ταυτότητα φύλου απούσα.

Συνεχίζει στο Άρθρο 1α:α. παρεμβαίνει αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν υποβολής σχετικής έγκλησης, μήνυσης ή καταγγελίας στη διερεύνηση και δίωξη εγκλημάτων που αφορούν στη διάπραξη, στην προπαρασκευή ή στην καθ’ οιονδήποτε τρόπον δημόσια προτροπή, πρόκληση ή διέγερση σε διάπραξη, αδικημάτων ή στην εκδήλωση πράξεων ή ενεργειών που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία σε βάρος προσώπων ή ομάδας προσώπων λόγω της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, των γενεαλογικών καταβολών και της εθνικής ή εθνοτικής τους καταγωγής,

Απουσιάζουν δηλαδή ο σεξουαλικός προσανατολισμός και ηταυτότητα φύλου, κατηγορίες που αφορούν ομάδες πληθυσμού (ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, αμφί, τρανς) που υπήρξαν και συνεχίζουν να γίνονται θύματα στοχευμένων επιθέσεων και βίας.

Ένα ακόμη σημείο που θα πρέπει να επισημανθεί είναι το αποκλειστικά και μόνο που αναφέρεται στον προσδιορισμό των προσώπων ή ομάδας προσώπων που μέσω του Προεδρικού Διατάγματος προστατεύονται, ότι όχι μόνο δεν υπάρχει πρόβλεψη για τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου, αλλά αυτή η φράση περιορίζει και δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε διασταλτική ερμηνεία. Όπως γνωρίζουμε επί παραδείγματι η Ευρωπαϊκή Συνθήκη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο άρθρο 14 που αναφέρειται στην απαγόρευση των διακρίσεων (που εδώ αναφέρονται στο άρθρο 1α), ναι μεν δεν αναφέρει τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου όμως λέει «και άλλης κατάστασης», γεγονός που έχει επιτρέψει στο παρελθόν πολλές φορές στο Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου να κάνει διασταλτική ερμηνεία και έτσι σε πολλές αποφάσεις του να θεωρήσει ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η ταυτότητα φύλου (λοαδ άτομα) πρέπει να συμπεριλαμβάνονται ως έδαφος διακρίσεων κατά το άρθρο 14 της ΕΣΔΑ.

Εδώ στο Προεδρικό Διάταγμα, το «αποκλειστικά και μόνο» κλείνει κάθε πόρτα ερμηνείας, και επομένως εδώ υπάρχει καταγεγραμμένη πρόθεσητου νομοθέτη να αποκλείσει κάθε άλλη κοινωνική ομάδα από το πλαίσιο προστασίας για την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας.

Για το συγκεκριμένο Προεδρικό Διάταγμα, το Σωματείο Υποστήριξης Διεφυλικών (ΣΥΔ), αναγνωρισμένη συλλογικότητα για την υποστήριξη των δικαιωμάτων της τρανς κοινότητας, είχε εκδώσει Δελτίο Τύπου από τις 7.12.2012, όπου είχε καταγγείλει την απουσία αναφοράς στον σεξουαλικό προσανατολισμό (και ιδιαίτερα) την ταυτότητα φύλου, καθώς επίσης είχε κάνει προτάσεις για την αναθεώρηση του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου στην κατεύθυνση της προστασίας των διεμφυλικών ατόμων από την βία και το ρατσιστικό μίσος.

Αντιγράφουμε τις προτάσεις του ΣΥΔ από το σχετικό Δελτίο Τύπου:

1. Ενσωμάτωση της Οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των θυμάτων εγκληματικών πράξεων σε όλη την Ε.Ε.» που ψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2012 και συμπεριλαμβάνει με σαφή τρόπο τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου (δείτε εδώ).

2. Αναθεώρηση του Άρθρου 79, παρ. 3 του ΠΚ, το οποίο μετά την τροποποίηση που έγινε επί του άρθρου το 2008, προστέθηκε το εδάφιο: «Η τέλεση της πράξης από μίσος εθνικό, φυλετικό, θρησκευτικό ή μίσος λόγω διαφορετικού γενετήσιου προσανατολισμού κατά του παθόντος συνιστά επιβαρυντική περίσταση.», στην κατεύθυνση της προσθήκης και της ταυτότητας φύλου. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κύριος Δένδιας, ο οποίος προώθησε το συγκεκριμένο Προεδρικό Διάταγμα, παρ’ ότι απ’ τις 17 Αυγούστου του 2012, έχει λάβει αίτημα του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών για συνάντηση αρμοδίων του Υπουργείου με εκπροσώπους του ΣΥΔ, με αφορμή τις αναίτιες προσαγωγές τρανς ατόμων κατά τη διάρκεια της επιχείρησης «Ξένιος Ζευς» (δείτε εδώ το σχετικό δελτίο τύπου του ΣΥΔ), δεν έχει υπάρξει καμμία απάντηση, τουνατίον χαρακτηριστική αδιαφορία εκ μέρους του Υπουργείου. Επομένως δικαιολογεί πλήρως την διαπίστωση που αναφέραμε προηγουμένως ότι υπάρχει καταγεγραμμένη πρόθεση.

Αντί αυτού, η χώρα μας δια μέσου του εκπροσώπου της Ελλάδας στον ΟΗΕ, πρέσβη, κυρίου Κικλίκη, εξαπάτησε την διεθνή κοινότητα λέγοντας: «όσον αφορά τις διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου, η Ελλάδα έχει ισχυρή νομοθεσία κατά των διακρίσεων, η οποία απαγορεύει, μεταξύ άλλων, τις διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου» (δείτε εδώ το σχετικό δελτίο τύπου του ΣΥΔ).

Όλα αυτά συμβαίνουν όταν στην Ελλάδα στο κατώφλι του 2013, παραβιάζονται με βάναυσο τρόπο τα δικαιώματα των τρανς ατόμων, καθώς όπως καταγγέλθηκε στον Νοέμβριο του 2012 από το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ) και την ομάδα «Ομοφοβία στην Εκπαίδευση», τα τρανς άτομα αντιμετωπίζουν ακόμη και τον αποκλεισμό από τον χώρο της Εκπαίδευσης (δείτε σχετικό δημοσίευμα εδώ) και ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πολύ πρόσφατα διακήρυξε με κατηγορηματικό τρόπο την προτεραιότητα στα ανθρώπινα δικαιώματα με σαφείς αναφορές στην ρατσιστική βία και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα τρανς άτομα (δείτε εδώ).

Όλα αυτά συμβαίνουν όταν δύο από τα κόμματα που συμμετέχουν στην τρικομματική κυβέρνηση, το Πα.Σο.Κ και η Δημ.Αρ., καλούν σε θολά «αντιρατσιστικά μέτωπα» με περισσή υποκρισία (παράδειγμα με την υποστήριξή τους στην πρωτοβουλία της EGAM), αντί μέσω της συμμετοχής τους στην κυβέρνηση, πολύ απλά να νομοθετήσουν για τις διακρίσεις και τον ρατσισμό που αντιμετωπίζουν οι ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, αμφί, και τρανς, καθ’ εφαρμογή των διεθνών και ευρωπαϊκών δεσμεύσεων της χώρας μας.

Τα όμορφα λόγια πλέον κάπου τελειώνουν. Όποιος ενδιαφέρεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να το αποδεικνύει στην πράξη, νομοθετώντας.

Μαρίνα Γαλανού.

[email protected] 

πηγή: transs.gr