Τα Φεστιβάλ Υπερηφάνειας στην Ελλάδα σήμερα: Σε αναζήτηση ταυτότητας

Τα φε­τι­νά Pride που θα διορ­γα­νω­θούν τον κα­τε­ξο­χήν «ΛΟΑΤ μήνα», τον Ιού­νιο, θα έχουν τη ζω­ντά­νια, την έντα­ση και τη μα­χη­τι­κό­τη­τα που συ­νο­δεύ­ουν πάντα αυτόν το θεσμό, θα έχουν όμως και  θυμό. Θυμό γιατί θα έχουν και δή­μους και πε­ρι­φέ­ρειες να στη­ρί­ζουν, εται­ρεί­ες χο­ρη­γούς, την αμε­ρι­κα­νι­κή πρε­σβεία, τα ιδρύ­μα­τα Ωνάση και Μπο­δο­σά­κη (στην Αθήνα).

Το φε­τι­νό Athens Pride, με κε­ντρι­κό σύν­θη­μα «Πάρε θέση», μας καλεί στις 13 Ιούνη για άλλη μια χρο­νιά στην πλα­τεία Κλαυθ­μώ­νος να πά­ρου­με θέση σε σχέση με τα κρί­σι­μα ζη­τή­μα­τα που απα­σχο­λούν τη ΛΟΑΤ κοι­νό­τη­τα. Ωστό­σο, δεί­χνει να αφή­νει στην άκρη το Τ (τραν­σέ­ξουαλ) στο ακρω­νύ­μιό της, σε μια συ­γκυ­ρία που οι τραν­σφο­βι­κές επι­θέ­σεις έχουν κλι­μα­κω­θεί για άλλη μια φορά επι­κίν­δυ­να. Ο απο­κλει­σμός της τρανς κοι­νό­τη­τας από τη συν­διορ­γά­νω­ση (με άρ­νη­ση να συμ­με­τά­σχει του­λά­χι­στον ένα τρανς άτομο στην ορ­γα­νω­τι­κή επι­τρο­πή του Φε­στι­βάλ Υπε­ρη­φά­νειας) ρί­χνει τη σκιά του στη φε­τι­νή διορ­γά­νω­ση οδη­γώ­ντας σε μια αλυ­σί­δα συ­νε­πειών. Ήδη αρ­κε­τές ΛΟΑΤ ομά­δες έχουν ανα­κοι­νώ­σει ότι δεν θα συμ­με­τά­σχουν σε έναν θεσμό που, αντί να αγκα­λιά­ζει όλα τα κα­τα­πιε­ζό­με­να κομ­μά­τια του κι­νή­μα­τος, θέτει αν­θρώ­πους και κοι­νό­τη­τες ολό­κλη­ρες στο πε­ρι­θώ­ριο.
Παρ’ όλα τα «ορ­γα­νω­τι­κά» προ­βλή­μα­τα (που καλό θα είναι να λυ­θούν, και υπάρ­χει μια προ­σπά­θεια προς αυτή την κα­τεύ­θυν­ση), έχει τε­ρά­στια ση­μα­σία η πο­ρεία να έχει και πάλι κόσμο και στή­ρι­ξη από όλες και όλους μας. Συμ­με­το­χή στην πο­ρεία θα έχουν και αυτές/οί που λόγω δια­φω­νιών δεν θα έχουν πε­ρί­πτε­ρα φέτος στην Κλαυθ­μώ­νος.

Στο Pride της Θεσ­σα­λο­νί­κης με κε­ντρι­κό σύν­θη­μα «Δι­καιού­μαι, απαι­τώ: γάμο, όνομα, σε­βα­σμό» (19-20 Ιούνη, Λευ­κός Πύρ­γος) τα δύο μέ­τω­πα προ­ε­τοι­μά­ζο­νται. Ο μη­τρο­πο­λί­της Άν­θι­μος καλεί για άλλη μια φορά το χρι­στε­πώ­νυ­μο πλή­θος σε αγρυ­πνία, το κί­νη­μα της πόλης προ­ε­τοι­μά­ζει την απά­ντη­σή του. Ωστό­σο, και σ’ αυτό, με από­φα­ση της αντι­δη­μαρ­χί­ας Του­ρι­σμού απο­κλεί­στη­κε από τη συν­διορ­γά­νω­ση του Φε­στι­βάλ Υπε­ρη­φά­νειας η συλ­λο­γι­κό­τη­τα Sylvia Rivera, που είχε συ­στα­θεί «για ένα κι­νη­μα­τι­κό Thessaloniki Pride», πα­λεύ­ο­ντας για ανοι­χτές συ­νε­λεύ­σεις με αμε­σο­δη­μο­κρα­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες, όπου θα μπο­ρούν όλοι και όλες να συμ­με­τέ­χουν και να συν­δια­μορ­φώ­νουν.  Ωστό­σο, στη Θεσ­σα­λο­νί­κη αρ­χί­ζει ήδη να σχη­μα­τί­ζε­ται ένα δια­κρι­τό μέ­τω­πο συλ­λο­γι­κο­τή­των που επι­χει­ρεί να ορ­γα­νώ­σει κι­νη­μα­τι­κά την αντί­δρα­σή του.

Η Κρήτη από την πλευ­ρά της ετοι­μά­ζε­ται να υπο­δε­χτεί στο Ηρά­κλειο το 1ο Φε­στι­βάλ Ορα­τό­τη­τας και Διεκ­δι­κή­σε­ων για την Απε­λευ­θέ­ρω­ση Φύλου, Σώ­μα­τος και Σε­ξουα­λι­κό­τη­τας: LGBTQI και Pride Κρή­της (26-27 Ιούνη, Πάρκο Γε­ωρ­γιά­δη). Οι διορ­γα­νω­τές-τριές του φι­λο­δο­ξούν να είναι ένα Pride «από τα κάτω», με συμ­με­το­χή των κι­νη­μά­των της πόλης και χωρίς στή­ρι­ξη από χο­ρη­γούς και εται­ρεί­ες. Υπήρ­ξε ασφα­λώς αντί­δρα­ση από συ­ντη­ρη­τι­κούς κύ­κλους της πόλης σε μια προ­σπά­θεια ακύ­ρω­σης του Pride, ωστό­σο οι διορ­γα­νω­τές δεί­χνουν απο­φα­σι­σμέ­νοι και απο­φα­σι­σμέ­νες. Εί­μα­στε στο πλευ­ρό τους.

Πηγή:http://rproject.gr