Ο βιολιστής του Άουσβιτς

Κρατούμενος «121000097». Αυτό το νούμερο τού έδωσαν οι ναζί, όταν έφτασε στο στρατόπεδο-κολαστήριο του Άουσβιτς ΙΙ – Μπιρκενάου. Ήταν Μάιος του 1943. Το μελάνι από το τατουάζ της ντροπής στο αριστερό του μπράτσο παραμένει ανεξίτηλο και ευανάγνωστο. Από την άμεση απάντηση που δίνει στο τηλέφωνο, γίνεται αντιληπτό ότι δεν χρειάστηκε καν να κοιτάξει για να το θυμηθεί. Μήπως άραγε, θα ήταν ποτέ δυνατόν να ξεχάσει… Το όνομα του Θεσσαλονικιού εβραίου Ιακώβ (Ζακ) Στρούμσα (Jacques Strοumsa) πέρασε στην ιστορία μ’ έναν καθ’ όλα οξύμωρο τρόπο. Έγινε γνωστός μετά την απελευθέρωση, ως ο «βιολιστής του Άουσβιτς». Στην πραγματικότητα το βιολί δεν ήταν γι’ αυτόν μέσο καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας. Ήταν μια υπαγορευμένη υπηρεσία, απάνθρωπη. Ένας βαρύς καταναγκασμός, σε κάποιο βαθμό και μηχανισμός αυτοπροστασίας για όσο καιρό έπαιζε στη στρατιωτική ορχήστρα του Άουσβιτς – Μπιρκενάου, ως «το πρώτο βιολί». «Από το πρωί (έπαιζα), από τις έξι και για δυόμιση ώρες συνεχώς -και άλλες τόσες το βράδυ- όταν οι κρατούμενοι επέστρεφαν από τη δουλειά. Παίζαμε μόνο στρατιωτικά τραγούδια και εμβατήρια. Ήμουν το πρώτο βιολί της ορχήστρας, καθώς πριν από τον πόλεμο είχα πάει στο ωδείο και είχα διδαχθεί μουσική», λέει ο κ. Στρούμσα. Πηγή:youtube.com